Zondag 19 januari 2020. Het is alweer 19 dagen Januari in 2020. De tijd vliegt. Alweer 19 dagen slechts samen met Floor in Maleisië. De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat het begint te wennen. Ook word ik zo langzaam maar zeker handiger met de huishoudelijke klusjes. Zo streek in vanmorgen zes overhemden met de veel te dure stoomgenerator (een strijkbout verbonden met een slang aan een losse tank met water dat verwordt tot stoom). Een klusje dat ik minstens tien jaar niet gedaan had.

In de 19 dagen die januari nu duurt is het ook voortdurend onrustig in Duivenland, bestuurlijk Duivenland. De informatiestroom hierover droogde ook deze week niet op.

Zo verscheen er deze week (of eigenlijk eind vorige week) uit de koker van de gezamenlijke afdelingen die graag een nieuw bestuur willen installeren een uitnodiging voor een vergadering om te komen tot een soort bestuursagenda. Een goed stuk als je het mij vraagt. Een stuk dat duidelijkheid en richting geeft. Niet alleen qua prioriteiten, werkzaamheden en taakverdeling voor de verschillende bestuursgremia maar ook voor de gewone leden.

De vraag is echter of het de gemeenschappelijke afdelingen lukt om een compleet nieuw bestuur te installeren? Het schijnt dat er in een aantal afdelingen slechts draagvlak is voor een motie van wantrouwen jegens de voorzitter. Een aantal afdelingen is namelijk door hun ledenvergadering, deels, teruggefloten voor wat betreft hun standpunt dat het hele bestuur moet opstappen. De motie kan dus slechts succesvol zijn als deze zich alleen richt op het gebrek aan vertrouwen in de voorzitter.

De vraag is vervolgens wat de overige huidige bestuurders gaan doen? Zijn de overige huidige bestuurders solidair of willen ze blijven zitten? Zij waren echter mede uitvoerders en duidelijke voorstanders van het beleid waarvan de voorzitter het boegbeeld was. Voor alle duidelijkheid ik heb niets tegen de personen in kwestie (met geen van drieën heb ik ooit iets van een probleem gehad) maar indien ik in hun schoenen stond zou ik mijn lot verbinden aan dat van de voorzitter.

Ook vraag ik mij af wat er na het eventuele van het toneel verdwijnen van de voorzitter van de aanvulling van het huidige bestuur NPO terecht komt? Ik heb nooit namen gehoord of gelezen maar de vraag is of deze personen hun lot verbinden ook zullen verbinden aan dat van de huidige voorzitter.

Wat de situatie nog iets gekker maakt is dat er in het schrijven van de verontruste leden (zonder dagtekening) al wordt gesproken over de bereidheid van de voorzitter om op te stappen maar dat er sinds dat moment (2 januari) ruim twee weken verstreken zijn en dat er geen enkele vervolg informatie of communicatie over dit plaatsmaken is geweest. Schimmig als je het mij vraagt.

Nog iets schimmiger wordt het indien ik de voorzichtige conclusie trek dat het de voorzitter misschien wel goed uitkomt dat hij van zijn taken ontheven wordt. Iemand wees mij na het stuk van vorige week namelijk op het feit dat hij sinds december 2019 een nieuwe baan gevonden had. In de regel betekent een nieuwe baan investeren in het werk en minder tijd voor activiteiten buiten het werk. En voorzitter zijn van een duivenbond kost veel tijd. Zou dit misschien ook de reden zijn van zijn ommezwaai en bijvoorbeeld ook de reden van het zich terugtrekken uit de pilot zijn geweest? Tussen benoeming en aanvang in een nieuwe baan zit meestal wel wat tijd, tijd waarin je je vrij kan maken van andere verplichtingen?

Voor de goede orde, ik gun de voorzitter in zijn privéleven al het goeds van de wereld maar misschien is het toch goed om eens open kaart te spelen. Ik had hierover deze week misschien zelfs al iets in Op de hoogte verwacht. Helaas niets hierover behalve wat zoetsappige teksten en pr-praatjes. Zo spoedig mogelijke openheid van zaken zou de vergadering van komende week namelijk een stuk eenvoudiger maken.

Overigens heb ik weer vanuit een andere zeer betrouwbare bron iets gehoord over enkele kandidaten. Ik weet niet tot welk kamp deze kandidaten behoren maar indien bijvoorbeeld de beoogde/gehoopte nieuwe voorzitter zich bereid zou verklaren de klus te aanvaarden spreken we wel over bestuurders van een heel ander niveau. Een mastodont uit het bedrijfsleven met zeer veel bestuurlijke ervaring tot in de hoogste echelons.

Noord-Holland

Ook mijn afdeling kende dit najaar zoals bijna gebruikelijk weer bestuurlijke problemen. Problemen waaraan nu een einde lijkt te zijn gekomen. Vrijdag 17 januari vond er namelijk een ingelaste ledenvergadering plaats. Een vergadering die werd gehouden doordat een aantal verenigingen (meer dan tien procent van de leden) het demissionaire bestuur ertoe dwong een vergadering uit te schrijven. Dit met het oog op de bestuurlijke problemen in de afdeling en de diverse ingrijpende besluiten die er op de hierboven genoemde NPO-ledenraad van 25 januari moeten worden genomen.

Op de vergadering werden de namen gepresenteerd van de nieuwe bestuurders en dit ziet er prima uit. Een mix van jong en wat minder jong. Een mix van praktijkervaring en ervaring in het bedrijfsleven op een goed niveau. Kortom met deze ploeg heb ik er wel vertrouwen in, al blijf ik van mening dat de afdeling Noord-Holland het beste zo snel mogelijk kan fuseren met Zuid-Holland. Misschien een mooie uitdaging voor de nieuwe bestuurders. Nieuwe bestuurders die overigens pas formeel ergens in maart kunnen aantreden omdat de statuten en reglementen dienen te worden nageleefd. Tot die tijd zullen ze meelopen met de demissionaire bestuurders.

OP EIGEN HONK

Is er naast de huishoudelijke werkzaamheden niet zoveel nieuws onder de zon. Een zon die de laatste tijd weer wat vaker uitbundig schijnt. Het regent nog wel bijna iedere dag maar wat later op de middag en iets minder intensief.

Van het reisfront is er wel een nieuwtje. Mijn trip naar Europa is toch geboekt ondanks mijn twijfels en zorgen hierover. Op dinsdag 11 februari zal ik weer in de grote vogel stappen die mij dan naar München brengt. Na drie dagen vergaderen vlieg ik dan op vrijdagavond naar Amsterdam zodat ik op zaterdag kan afreizen naar de Gouden Duif Viering. Op zondag ben ik dan terug in Landsmeer en omgeving, om vervolgens maandagmorgen weer terug te vliegen naar München. Na nog wat activiteiten op het hoofdkantoor vlieg ik dan maandagavond weer terug naar Kuala Lumpur. Door het tijdsverschil betekent dit dan aankomst op dinsdagavond lokale tijd.

Al met al een straf schema maar door deze keuzes houd ik zo ongeveer alle ballen in de lucht. Ik bezoek de belangrijke vergaderingen van mijn werk, de GDV en mijn ouders, terwijl dochterlief zo kort mogelijk alleen haar boontjes moet doppen. Overigens is er een vangnet gespannen want de moeder van haar beste vriendin zal een oogje in het zeil houden en daar waar nodig ingrijpen/bijspringen.

Tot zover het weekstuk dat iets korter is uitgevallen dan gebruikelijk. Sommige weken is er minder nieuws en het in zijn geheel behandelen van zowel de komende NPO-ledenraad als de ledenvergadering van de afdeling Noord-Holland van afgelopen vrijdag is weinig interessant.

Tot een volgende keer,

Michel

• Vorige
• Volgende