Zondag 21 april 2019. Weer een week voorbij. Ik schrijf het wel vaker maar de tijd vliegt. Vorige week om deze tijd zat ik nog in Kota Kinabalu en nu alweer 5 dagen in Kuala Lumpur (of even daarbuiten). Afgelopen woensdag nog won ene Mathieu van der Poel de Brabantse Pijl en vandaag staat alweer de Amstel Gold Race op het programma. Nog een week en het (voorjaars)klassiekerseizoen is al weer afgelopen. Op naar de grote rondes.

Hetzelfde geldt voor het duivenseizoen. Ook dit is inmiddels in volle gang. Gisteren is alweer de tweede vlucht van het landelijk vliegprogramma gevlogen. Onder uitstekende omstandigheden en dit was duidelijk terug te zien in de deelname. Beduidend meer liefhebbers en ook duiven in concours. Vermoedelijk hebben vele Marathonspelers ook ingemand en deze stonden na de afgelopen NPO vergadering al dan niet in concours. Daarnaast hebben ook alle programmaspelers deze week zonder twijfel vol gas gegeven. Niemand hield veel duiven thuis, aan de aantallen te zien.

Logisch ook want qua weer zal het niet veel beter worden. Natuurlijk een NO wind is niet makkelijk voor onervaren jaarlingen en brengt voordeel voor de Westkant maar aangezien de punten voor alle kampioenschappen buiten de vereniging in CC, Samenspel of Kring worden behaald hoeft niemand hier natuurlijk echt over te klagen.

Natuurlijk zie je ook binnen de kleinere spelvorm de invloed van de wind maar eerlijk gezegd viel het mij mee. Bijvoorbeeld in Kring 5 van de afdeling Noord Holland stond de eerste liefhebber uit het meest Oostelijke deel op de 33^e plaats tegen 3609 duiven. In de CC was dit zelfs plaats 16 tegen 2019 duiven. Dit was in het verleden wel eens anders. Vermoedelijk heeft de tegenwind de betere duiven toch nog de kans gegeven om zich af te scheiden van het peloton. Zelfs als ze meer naar het Oosten moesten.

Op korte vluchten met tegenwind zie je toch vaak dat de betere duiven zich afweten te scheiden. Dit blijkt ook uit het aantal eerst getekende duiven dat vroeg in de uitslag gedraaid wordt. Zelf weet ik nog goed dat GINI in het jaar dat ze tot beste van Nederland gekroond werd reeds op de tweede vlucht haar neus aan het venster drukte. Het was op een vlucht als gisteren, mooi weer en tegenwind. Het werd haar enige overwinning in groot verband.

In het oog sprong daarnaast een aantal geheel nieuwe of bijna nieuwe losplaatsen in regio Brussel. Zo loste afdeling Noord Holland voor de eerste maal in Lennik, een plaats West Zuidwestelijk van de hoofdstad van onze zuiderburen. Voor de minder grote afdelingen lijkt dit een prima alternatief voor Asse Zellik. Voor afdelingen zoals Zuid Holland is deze losplaats te klein (naar ik begrepen heb). Behalve in Lennik werd er in dezelfde regio ook gelost in Bierges (afdeling 8) en in Tienen (afdeling 9). Deze losplaatsen liggen beide iets ten Oosten van Brussel. Beide losplaatsen zouden voor jonge duiven lossingen naar mijn bescheiden mening nog een iets beter alternatief zijn dan Lennik. Vooral met een O in de wind.

Opvallend was ook dat afdeling 8 haar 4 lossingen wel over een erg breed front gepland had. Van Duffel tot Tongeren betekent hemelsbreed grofweg een verschil van 70 tot 80 kilometer. In de breedte! Eerlijk gezegd vraag ik mij af wat het nut hiervan is. Vooral omdat de breedte van de afdeling zelf grofweg een kilometer of 40 bedraagt.

VERGELIJKING SPELVERBANDEN:

Omdat het duivenseizoen nu goed is losgebarsten is het ook eens tijd om wat spelverbanden met elkaar te vergelijken. Iets dat ik aan het eind van vorig seizoen beloofde. Als beginnetje eens 4 Kringen/Districten. Voor het gemak beperk ik mij voorlopig tot een paar variabelen. Losplaats, deelname, deelnemers, snelheid eerste en laatste duif en deelnemers op het eerste blad.

Voorlopig vergelijk ik de volgende Kringen/Districten:

• Afdeling 5: Gouwe & IJssel
• Afdeling 4: District 1
• Afdeling 6: Kring 4
• Afdeling 6: Kring 5:

Het waarom achter deze keuze is simpel. In alle 4 de spelverbanden bevinden zich meerdere landelijke toppers of in ieder geval liefhebbers die deze uitstraling hebben. Over genoemde spelverbanden is ook “altijd wat te doen” door de aanwezigheid van die toppers en hun al dan niet te grote dominantie.

Voor echte conclusies is één vlucht nog wat weinig. Ook zijn de verschillen in afstand nog een beetje groot. Met behulp van de rekenmachine toch maar wat analyses. Hetet geringe aantal liefhebbers op het eerste blad op in District 1 van de afdeling Limburg valt op. Slechts 20% van de deelnemers, terwijl het bij de drie andere spelverbanden 33% bedraagt. Ook de concoursduur valt op. Het verval in snelheid bedraagt in District 1 19%. Bij de anderen is dit cijfer respectievelijk 11%, 12% en 13%.  Kortom deze week ontlopen 3 van de 4 spelverbanden elkaar niet veel maar scoort D1 toch wat zwakker met een concours dat langer open staat en met minder liefhebbers die vroege duiven draaien.

NOORD HOLLAND:

In mijn afdeling Noord Holland werd dus gelost in Lennik en het werd evenals vorige week een vlotte vlucht. Nadat de duiven reeds om 8:30 uur op de vleugels konden arriveerden de eerste duiven op de voorhand reeds even na half elf. Niet geheel onverwacht met een Noordoosten wind vielen de vroegste duiven in de voorhand aan de kust. De aller vroegste zat in Haarlem bij Gerard Tervoort en Frits Hasert. Deze geroutineerde melkers waren niet aan hun proefstuk toe maar het blijft altijd lekker om reeds op de tweede vlucht van het seizoen de snelste van het concours te draaien. De duiven van de Snelvlieger uit Haarlem zaten duidelijk in het goede kladje want bij de eerste 13 duiven van 16693 duiven zaten maar liefst 8 duiven uit de oudste club van Noord Holland.

Zoals al eerder geschreven maakt de wind de prijzen en dat zie je ook terug bij de snelheden van de winnaars in de diverse cc’s.

Kring 1:

• CC1a: Rens van der Zijde, Anna Palowna – 1308 mpm
• CC1b: Anton Tromp, Egmond aan de Hoef – 1308 mpm

Kring 2:

• CC2a: Anton van de Gulik, Onderdijk – 1265 mpm
• CC2b: Ys Edel, Zuidoostbeemster – 1290 mpm

Kring 3: Tervoort & Hasert, Haarlem – 1333 mpm

Kring 4: Marcel Kroon, Assendelft – 1317 mpm

Kring 5:

• CC5a: Henny La Grouw, Amsterdam – 1304 mpm
• CC5b: Herman Wouters, Amstelveen – 1292 mpm

OP EIGEN HO(N)K:

Keerden we dinsdag in de loop van de dag terug op KLIA. We vlogen om 12:10 uur en landden zo’n 2,5 uur later. Opmerkelijk genoeg spotte ik kort voor vertrek vanaf Kota Kinabalu International Airport het eerste duivenhok(je) sinds mijn verblijf in Maleisië!

Een streep aan de balk. Duivensport bestaat in ieder geval wel in mijn nieuwe thuisland. Al heb ik de sport of wat daar hier voor doorgaat nog niet op het schiereiland, dat het westelijk deel van Maleisië feitelijk is, zelf gezien.

Op Borneo lijkt de duivensport dus wel te bestaan. Al eerder tijdens een tochtje op zaterdag zag in een meer dan normale hoeveelheid duiven boven op een huis in een verder vrij desolate omgeving. Dit was langs een doorgaande weg richting de plaats Beaufort. Stoppen was zowel op de heenweg als de terugweg geen optie zodat de aanwezigheid van een hok(je) niet kon worden vastgesteld.

Dit gebeurde dus wel afgelopen dinsdag. Vlak voor vertrek wilde ik nog even de o zo karakteristieke in het water staande paalwoningen op de voormalige gevoelige plaat vastleggen. Al onderweg zijnde naar het vliegveld bogen we dus even af naar een wijk met deze opmerkelijke woningen. Woningen waarvan de welvaart nu niet bepaald afstraalt.

Groot was dus de verrassing toen ik de vlonder op liep die de paalwoningen met elkaar verbond. Zag ik daar nu een duivenhokje? Ondanks de haast liep ik een stukje verder en zag tot mijn verbazing inderdaad een soort volière met hierin wat duiven. Nu bepaald niet direct in een omgeving waar je dit zou verwachten. Ook lijkt het er op dat ze nu niet direct aan wedstrijdsport doen maar het hebben van duiven als hobby of misschien zelfs als voedselwinning was in ieder geval overduidelijk.

Helaas lag de camera met zoomlens in de auto en was het nu ook niet direct de omgeving om even kennis te maken. Bovendien wachtte het vliegtuig dus nam ik slechts enkele foto’s met mijn telefoon.  Het beeld is niet superscherp maar iedere duivenmelker zal er een hok in herkennen.

Voor het overige verloopt het leven de komende periode normaal gesproken rustig met weinig grote trips. Wel gaan we volgend weekend met het werk als uitje naar een waterpark in de stad Ipoh. Zaterdag vroeg in de morgen van huis en zondag in de loop van de dag weer terug. Het weekstuk zal dus voor de vroege vogels wat op zich laten wachten.

Tot volgende week,

Michel

• Vorige
• Volgende