Zondag 9 december 2018. Aangezien ik deze week een iets andere dag planning heb dan op een gebruikelijke zondag, deze week dan ook maar een ander soortig weekstuk. Een weekstuk over verschillende onderwerpen. Korte onderwerpen. Een soort stukje dat door andere (internet) schrijvers vaak “Sprokkels” genoemd wordt en daarom heb ik deze titel maar even geleend.

Voerhandel Gebroeders Fanger. Vorige week schreef ik hier uitgebreid over. Even leek het erop dat de regio Groot-Amsterdam verstoken zou zijn van een duivenspeciaalzaak maar sinds enkele dagen is er goed nieuws voor de liefhebbers uit deze voor mij zo vertrouwde regio. De zaak blijft toch open en wordt overgenomen door Peter Lasterie. Als ik het daarnaast goed begrepen heb blijven Frans en Joop onderdeel uitmaken van het team dat de zaak zal gaan runnen. Zoals reeds geschreven goed nieuws voor de melkers die al jaren hun voer en andere zaken van de gebroeders betrokken want er was nauwelijks een alternatief.

NPO Ledencongres en NPO Voorlichtingsbijeenkomst WOWD. Gezien het tijdsverschil en/of andere bezigheden keek ik zowel het Ledencongres als de Voorlichtingsbijeenkomst van de WOWD tijdens de Nationale Dagen terug op YOU TUBE. Allereerst wil ik mijn complimenten geven over de goede weergave en het feit dat een en ander al dan niet live te volgen is. Ook de locatie en de gebruikte middelen leken mij uitermate geschikt. Helaas was de opkomst in beide gevallen ronduit slecht. Ondanks alle commotie in en buiten het seizoen blijken er maar weinig “gewone” liefhebbers bereid om te luisteren of deel te nemen aan activiteiten als deze. Zelfs als ze zich al in de nabijheid bevinden (de beurs) gaan ze niet. Het interesseert ze ogenschijnlijk niet.

Bij de WOWD zat bijna niemand, een huiskamer was groot genoeg geweest, terwijl de inhoud toch best interessant was. Wellicht is het een idee voor de wat grotere verenigingen om de video die hierover op You Tube staat eens af te spelen voor hun leden. De voorlichtingsbijeenkomst gaf nogmaals duidelijk aan dat spelen met duiven geen automatisme meer is.

Ook bij het ledencongres was de opkomst in mijn ogen bedroevend. Op het hoogtepunt bevonden er zich 38 stemgerechtigden in de zaal. Stemgerechtigden die via een speciale app hun mening over een 18-tal stellingen konden geven. Opvallend was dat er onder de aanwezigen bijna geen gewone liefhebbers waren. Een blik op de aanwezigen leerde mij dat zeker de helft afdelingsbestuurder, sectie- of platformlid of ex-bestuurder was. Gewone melkers waren er nauwelijks en als ze er al waren vormden ze bepaald niet de doorsnede van de duivenmelkerspopulatie.

De “uitkomst” en in deze uitvoering ook zelfs het nut van het Ledencongres zijn in mijn ogen twijfelachtig. Om het mild te verwoorden. Het Ledencongres wordt aan de man gebracht als de gelegenheid om invloed te hebben op de toekomstige koers van de NPO. Het lange termijn beleid. Echter wanneer slechts dezelfde groep die er altijd al over spreekt komt opdagen schiet je er weinig mee op. Alle goede bedoelingen ten spijt.

Overigens kon ook de kwaliteit van de stellingen wel wat omhoog. Echt heikele kwesties werden namelijk in de stellingen vermeden. Bijvoorbeeld veel woorden over eerlijk spel qua randvoorwaarden (vervoer, programma) maar geen letter over het echte thema’s zoals het aantal duiven of de sectorindeling. Technisch was de uitvoering overigens prima. Van der Veer, Mulder en van der Kruk zijn allen vlotte sprekers die een verhaal over de bühne weten te krijgen. Serieus, afgewisseld met een kwinkslag hier en daar. Echter om meer bezoekers te trekken zou het wellicht beter zijn om pittigere stellingen te poneren en wellicht ook om deze stellingen vooraf te poneren (verspreiden). Dit zou misschien ook leiden tot wat meer inspirerende discussies na het verschijnen van de uitkomsten op het scherm. Het allerbeste zou natuurlijk zijn als leden van achter hun computer mee zouden kunnen stemmen. Toekomstmuziek die technisch nu al mogelijk is dus wat mij betreft zou hiervan op het eerstvolgende Ledencongres gebruik gemaakt moeten worden.

Kampioenenhuldiging Afdeling Noord Holland. Gisteren huldigde mijn afdeling haar kampioenen middels de gebruikelijke en redelijk succesvolle formule. Ik zag het bij toeval omdat onze secretaris het mailtje van de afdelingssecretaris doorstuurde (zoals hij altijd plichtsgetrouw doet). Het herinneringsmailtje van de afdelingssecretaris was overigens rijkelijk laat verzonden. Op 6 december terwijl de kampioenenhuldiging gepland stond op 8 december. Zinvol of zinloos, u mag zelf het antwoord geven.

Heikele punten. Nog even terug naar wat heikele punten die de laatste weken de revue passeerden. Ten aanzien van de inkorfbeperking kreeg ik enkele weken geleden alweer een interessante gedachte van een van mijn Facebook vrienden. Hij sprak niet direct over een inkorfbeperking maar focuste meer op het wegnemen van de oorzaak hiervan. Het echte massaspel vindt namelijk voornamelijk plaats op de navluchten en naar zijn bescheiden mening zou het al bijzonder veel helpen als deze vluchten niet zouden tellen voor allerlei kampioenschappen op duifniveau. Te denken valt hierbij aan Nationale competities, Olympiade duiven, etc.

De gedachte hierachter is dat wanneer de noodzaak om de duiven door te spelen wegvalt de topduiven die hoog staan in de diverse duifcompetities niet meer gespeeld zullen worden. Hierdoor valt (een deel van) de massa weg waardoor de gewone man een kans heeft om ook nog leuke prijsjes te vliegen aan het eind van het seizoen. Prijsjes (en hopelijk prijzen) waardoor hij voldoende motivatie houdt om toch duiven te blijven houden. Dit is 100% het tegenovergestelde van wat er nu vaak gebeurt. Door het sterke (massa)spel van een aantal grote en/of sterke liefhebbers beëindigt de kleine of wat mindere liefhebber het seizoen vaak in mineur.

Persoonlijk vind ik dit een interessante gedachte en ik weet dat deze gedachte ook door een aantal grootheden in onze sport gedeeld en/of uitgedragen wordt. Wel zijn er nog wel een aantal belemmeringen om dit mogelijk te maken. Nationaal maar vooral ook internationaal zullen de regels voor de diverse duifcompetities om moeten. Dit zal een lange adem vergen maar het is m.i. zeker de moeite waard.

Laag. Minder de moeite waard vond ik persoonlijk een stuk van een collega internet schrijver. Hij schreef over vaste posities van manden in wagens en het voordeel dat een bepaalde vereniging hierdoor zou behalen. In deze vereniging zitten niet toevallig de mannen die hij altijd al op de korrel neemt. Vooral de toon van het stuk vond ik laag en op de man en niet op de bal. Bovendien is er geen enkel empirisch onderzoek die zijn theorie staaft.

Er is nog nooit met feiten aangetoond dat de positie in de auto invloed heeft op het resultaat. Liefhebbers denken dit al jaren maar er is nog nooit gecheckt of de duiven die zich op een zogenaamd gunstige positie in de auto bevinden zich ook daadwerkelijk vroeg in de uitslag klasseren. Alles is gebaseerd op aannames, gevoelens en vooral emoties. Om vooral de emoties maar rustig te houden hebben veel afdelingen dan ook maar gekozen voor oplossingen als rouleren, etc. Beter zou zijn om daadwerkelijk eens in kaart te brengen of het echt zo is. Of de positie in de auto prevaleert boven de kwaliteit van de duiven.

Misschien iets voor de WOWD om te onderzoeken of voor de werkgroep eerlijk spel. Zij zouden het wetenschappelijk moeten toetsen. Van een aantal verenigingen, binnen verschillende afdelingen,  waarin bij voorkeur topspelers en/of vermeende topspelers inkorven vaststellen waar de boxen zich bevinden (op duifniveau) en vervolgens checken wat het resultaat is in de uitslag. Niet een vlucht maar alle vluchten en met alle aspecten (op de hoek van een container, achter de chauffeur, in het midden, hoog of laag in de rij, met halve deuren lossing of alle deuren tegelijk open).

Persoonlijk heb ik wel al een leuke anekdote. In een van mijn eerste jaren in Aalsmeer, toen alle regels nog wat minder nauw werden toegepast, korfde sportvriend Cor zijn, naar ik mij herinner 34, weduwnaars in voor de eerste wedvlucht van het seizoen. Hij wilde ze allemaal in één mand om zo vroeg in het seizoen mogelijke besmettingen te vermijden. Aldus geschiedde en het toeval wilde dat deze loodzware mand midden in de wagen op de onderste positie van de rij geladen werd. Slechter leek het niet te kunnen. Iedereen die bij het laden aanwezig was DACHT dat een van de sterkste spelers van het toenmalige rayon F zichzelf hierdoor wel had uitgeschakeld. Alle duiven in een mand en dan nog de pech hebben om op de minst gunstige plaats in de container geladen te worden.

Hoe anders was de realiteit. Winst plus als ik het goed onthouden heb tevens de plaatsen twee en drie tegen meerdere duizenden duiven. Het was simpelweg de sublieme kwaliteit in combinatie met de juiste vorm (of is dat toch gezondheid) die er toen op het hok heerste (en die er wel vaker was gedurende de eerste vluchten van het seizoen).

Kortom het is tijd voor feiten in plaats van emoties.

Bonnenverkopen. Het wemelt er momenteel weer van. Clubs hebben de inkomsten al dan niet nodig en vragen liefhebbers om een bonnetje. Vaak wordt het voor de liefhebber in kwestie dan een beetje afzien. In het zicht de hele duivenwereld wordt zo’n bon van een minder bekende naam vaak niet echt op waarde geschat.

Vaak zijn dit ook nog bonnen van jonge liefhebbers die wel degelijk over een leuk hok duiven beschikken. 2 van dergelijke bonnen, van mijn jonge sportvrienden Remon Prins en Max van Dongen staan toevallig in dezelfde verkoop bij PV Stormvogels uit Harinxveld-Giessendam. Beide bonnen staan nog een beetje laag in verhouding tot de prestaties (ook bij anderen) en de kwaliteit die deze jonge liefhebbers hebben zitten. Wellicht een aanrader (zie Toppigeons).

OP EIGEN HO(N)K

Gingen we gisteren op pad om enkele kleine kerstinkopen te doen. Keuze genoeg want shopping malls genoeg. De keuze viel op een mall genaamd 1Utama (vraag mij niet het waarom achter de naam). Een van de grootste winkelcentra ter wereld (naar verluidt de vierde). Aangezien behalve ikzelf ook dochterlief enkele kledingstukken voor haar Kerstviering op school wenste aan te schaffen hebben we ondervonden hoe groot dit winkelcentrum was. We liepen meer dan 12 kilometer en zagen nog geen 50% van dit immense winkelcomplex. Gelukkig zijn we wel geslaagd. En ja, natuurlijk pas in de laatste winkel.

Tot volgende week,

Michel

• Vorige
• Volgende