Zondag 25 november 2018. Nog een maand dan is het Kerstmis. Als je hier buiten in de warmte zit is dit nauwelijks voor te stellen. Momenteel schijnt de zon overigens eventjes niet. Lang zal het echter niet meer duren want de gaten in de bewolking, die voor regen en verkoeling zorgde, worden steeds groter.

Binnen in de grote winkelcentra (malls) is het overigens wel volop Kerst. We stonden hier nog niet zo direct bij stil totdat we gisterenavond een hapje gingen eten in de nabijgelegen Sunway Giza Mall (in Kota Damansara). Alles was geheel en al versierd voor de naderende Kerst, inclusief bijbehorende muziek. Een beetje vroeg voor ons Nederlanders omdat bij ons ook hier Sinterklaas nog voorbij moet komen.

Het fenomeen Sinterklaas kennen ze hier (natuurlijk) niet. Bij mijn dochter op school waren de klasgenoten zelfs een beetje verbaast. “Vieren jullie dan tweemaal hetzelfde met tweemaal cadeaus?”, was de eerste vraag die ze kreeg. Voordeel van het niet kennen van de Sinterklaas traditie is dat ze hier ook geen dispuut hebben over diens helpers.

Een dispuut is ook Duivenland niet vreemd. Het ligt er feitelijk bezaaid mee. In diverse verschijningsvormen. Van hoog tot laag binnen onze sport zijn er altijd disputen. Vermoedelijk doordat we onze sport individueel of met een zeer kleine groep individuen bedrijven. In andere sporten hoor ik namelijk veel minder over meningsverschillen, over dispensatieregelingen, over de selectiegrootte laat staan over wind, ligging, trek, etc. Niet dat in alle andere sporten alles koek en ei is want bijvoorbeeld op het hoogste niveau in ons voetbal wordt ook al jaren geharreward over het spelen op kunstgras of het aantal clubs in de eredivisie. Echter over een dispuut in de sportbeoefening door de “breedtesport” hoor je vrijwel niets.

Zoals gezegd in onze sport is dit anders. Over alles is men het vrijwel oneens. Zet 10 liefhebbers bij elkaar en je hebt vrijwel zeker 10 verschillende meningen over een bepaald onderwerp. Meningen die snel uitgroeien tot een dispuut als er een (sterk) afwijkend besluit wordt genomen. Op afdelingsbestuursniveau is dit al niet anders en dit vertaalt zich naar landelijke problemen. Vooral omdat het landelijke bestuur tot op heden een tandeloze tijger is door het ontbreken van goed op elkaar afgestemde statuten en reglementen.

Ik ben dan ook zeer nieuwsgierig hoe het met een van de grootste disputen van de laatste jaren af zal lopen. Het opstellen van  het zogenaamde Nationale Vliegprogramma is al jaren een hoofdpijn dossier omdat (een aantal) afdelingen niet willen afwijken van hun gewoonten en tradities en zich gesteund weten door hun autonomie (gewaarborgd in de statuten en reglementen).

Echter afgelopen woensdag kwam er witte rook uit de schoorsteen van zaal Verploegen in Wychen. Na de moeilijke ledenraad is er in de extra vergadering overeenstemming bereikt over iets dat feitelijk geen vliegprogramma is maar een vluchtkalender. Een kalender waarop per weekeinde is vastgelegd welke soorten vluchten er gevlogen worden en wat de minimum afstanden zijn. Het invullen van de stations blijft (nog) een taak voor de afdelingen.

Kijkend naar het “programma” zie ik weinig gekke dingen. Een aantal weken geleden schreef ik al dat het toen voorliggende programma grote gelijkenis vertoonde met een door mij ooit te berde gebracht programma. Niet omdat ik destijds zo slim was maar gewoon omdat in een programma een aantal wedmatigheden moeten zitten als je het mij vraagt. Met veel Vitessevluchten omdat de deelname op dit soort vluchten relatief het hoogst is, mede omdat ze voor allerlei doelen kunnen worden aangewend. Daarnaast is het vervoer relatief simpel en relatief goedkoop is (jammer van die dure ophaal routes). Met voldoende Midfondvluchten en Dagfondvluchten om de specialisten op dit vlak tevreden te stellen en de mogelijkheden van de duiven niet te ver op te rekken (afstand en aantal vluchten). Met eveneens voldoende vluchten voor Jonge Duiven. De keuze in Vitesse Jong en Midfond Jong is dan ook meer dan logisch. De feitelijke afstand van het laatste type vluchten doet er niet zoveel toe. De wind en de rest van de weersomstandigheden bepalen of een vlucht zwaar is of niet. De afstand is dan slechts nog een kleine factor.

Mijns inziens is het dan ook logisch om Orleans niet als een Nationale vlucht aan te duiden. De oude tijden met een deelname van 200.000 duiven komen toch niet terug. We zouden zelfs schrikken van de huidige deelname vrees ik en waarom zullen we onszelf mogelijk negatief in het nieuws brengen. Sommige groeperingen slijpen de messen al jaren en dan kun je als sporter met dieren jezelf beter goed reguleren. Wie de mogelijke invloed van buitenstaanders op onze sport willen ontkennen moeten nog maar eens teruglezen hoe de discussie rond de goedheiligman en zijn knecht ontstaan is en verworden is tot een landelijk probleem.

Het Landelijk Vliegprogramma zit wat mij betreft dus nu best goed in elkaar. Van de overnachtfond abstraheer ik een beetje omdat ik hier niet echt veel kaas van gegeten heb. Wel valt mij op dat er sprake is van een echte polderoplossing. Tussen St. Vincent en Dax zit 4 weken en tussen Dax en Bergerac 3 weken. Zo krijgen alle partijen “iets” lijkt het.

“Zien is geloven zei blinde Maupie”, want wat ik mij namelijk afvraag is wat de afdelingen nu echt met dit programma gaan doen. Een afdeling (8) ligt nog altijd openlijk dwars maar of de andere afdelingen dit programma één op één over zullen nemen waag ik te betwijfelen.

De toekomst, lees volgend seizoen, zal dit leren maar de geschiedenis belooft in dit opzicht niet veel goeds. Vermoedelijk gaan enkele Zuidelijke afdelingen vluchten toevoegen (zeer lange dagfondvluchten a la de ZLU), andere afdelingen zullen naar ik vrees de onduidelijkheid in de “k”, “m”en “v” criteria aangrijpen om dan toch net een kortere of langere losplaats te vinden. Al dan niet in combinatie met de eventuele niet beschikbaarheid van een losplaats door een kermis of andere lokaal evenement. Weer andere afdelingen zullen vermoedelijk gaan strepen in het aantal Vitesse vluchten al dan niet onder het motto van vervoerscapaciteit.

Beter zou zijn als er in de toekomst voor iedere afdeling centraal een kant en klaar vliegprogramma zou worden vastgesteld of dat de afdelingen hun programma’s ter goedkeuring aan het landelijke bestuur (of een speciale commissie) zouden moeten voorleggen. Voor dit zover is moet er dan echter weer de nodige zaken worden aangepast. Ja, weer die “verrotte statuten en reglementen” en zoals een ieder weet is dit niet eenvoudig. Niemand geeft namelijk zijn troefkaart in een machtsspel graag uit handen.

Kortom bij mij gaat de vlag op dit moment nog niet direct uit. Ja, het is mooi dat er een soort overeenstemming is voor 2019 maar voor de lange termijn, nu ja bijvoorbeeld al 2020, betekent het niets. Op naar de volgende rituele dans over hetzelfde punt. Vermoedelijke afspraak 1 december 2018 of anders in het najaar van 2019.

Afdelingsvergadering afdeling Noord Holland

Via de secretaris van mijn cluppie kreeg ik de stukken voor de afdelingsvergadering van Noord Holland die komende week plaats zal vinden. De agenda zag er naar mijn bescheiden mening niet al te best uit. Veel onzinnige voorstellen en geen woord over het aanvankelijke voorstel van het bestuur om Noord Holland toe te voegen aan Sector 4.

Ook geen of nauwelijks toelichting bij de bestuursvoorstellen. Kortom een trieste vertoning als je het mij vraagt want het is nu raden naar de beweegredenen van het bestuur.

Wat bedoelen ze met het aanpassen van het wagenpark t.a.v. de automatische deuren? Waarom willen ze afstappen van de aanleververgoeding voor verenigingen die hun boxen naar een centraal punt brengen dat eenvoudiger voor de container te bereiken is (en hiermee de andere verenigingen kosten besparen)? Waarom bedraagt de nacalculatievluchtgelden 1 Euro per mand? Wat is de beweegreden om een trailer te verkopen en zijn er potentiele kopers (in het verleden niet)?

Het is triest om te constateren maar na een goede start gaat het met dit bestuur van kwaad naar erger. Hoe kun je een goede vergadering verwachten als je de leden die uiteindelijk moeten besluiten op voorhand niet voldoende informeert?

Als je het mij vraagt dan sluit Noord Holland zich nog eerder vandaag dan morgen bij de afdeling Zuid Holland aan. Ook dit schreef ik al eerder, maar het is zo langzamerhand 5 over 12.

OP EIGEN HO(N)K

Is de Kerstgedachte dan wel nog niet fysiek aanwezig maar dienden de gedachten toch naar Kerst uit te gaan. Ditmaal in het kader van “waar brengen we de Kerst dit jaar door”. Vorig jaar bleven we “thuis”. Dat wil zeggen de dames kwamen naar KL. Nu ze hier definitief wonen was het iets dat dan toch gewoon besproken en/of gepland moest worden. Thuis blijven was namelijk dit jaar geen optie.

Aanvankelijk had ik Kota Kinabalu op Sabah in mijn hoofd. Over deze stad gelegen in de overzeese staat Sabah had ik namelijk goede berichten gehoord. Mooie omgeving, goed eten, vriendelijke mensen, etc. Echter het weer rond Kerst is daar niet helemaal optimaal dus toen bleek dat mijn schoonmoeder de komende maanden op Bali zou doorbrengen, bij haar zoon en zijn gezin, was de keuze snel gemaakt. Bali wordt het en dan wel 10 dagen lang. Op vrijdag 21 December weg en op de 30^e weer terug.

Afgelopen week de tickets en een appartementje geboekt. Verrassend hoe weinig dit kost. Nog een kleine vier weken werken en dan mogen we. Het leven is hier zo slecht nog niet …..

Tot volgende week,

Michel

• Vorige
• Volgende