Kritisch kijk deze postduivencoach altijd naar de uitslagen, het aantal duiven wat liefhebbers inkorven enz. enz. enz. Ook geef hij weleens zijn mening over grote inkorvers en de consequentie daarvan ten opzichte van de kleine liefhebber. Sommige zeiden perfect verwoord anderen je doet met dat schrijven afbreuk aan de duivensport. En net als altijd zoveel liefhebbers zoveel meningen.
Laatst was er het duivenforum in Lekkerkerk en ik stelde een vraag aan Willem de Bruijn. Nadat forum schudde we elkaar de hand zoals je dat altijd behoort te doen na een wedstrijd of een debat. Ik zei tegen Willem dat ik weleens met Philip Huksloot samen bij hem wilde komen kijken en als antwoord kwam,,altijd goed,,.
Deze week een email van Willem de Bruijn, zaterdag 10.00 uur schik dat? Even een telefoontje naar Philip en ,,ja dat was leuk,,. Willem een email terug van ,,zaterdag kom ik met Philip,,. Jammer genoeg was er een spaak in het wiel en moest Hukkie onverwachts gaan werken op de Shell en kon dus niet mee. Uitdraai gemaakt vanuit de routeplanner en zaterdags dus alleen op naar Reeuwijk op zoek naar het geheim achter de verschrikkelijke resultaten van de duiven van Willem de Bruijn.
Even een zijsprong in dit verhaal,
Deze week vergaderde het Samenspel Groot Rotterdam Ik was daar aanwezig en ook onze alom bekende klokkenreparateur dhr. Zweerus. Uit het niets wilde hij mij erop wijzen dat niemand zoveel aan zijn duiven deed als Willem de Bruijn, uiteraard betwistte ik dat daar meerdere liefhebbers voor meer dan 100 % met hun duiven bezig zijn. Maar ik kon geen gelijk van hem krijgen dus liep de discussie dood.

Maar vandaag zou ik dat dus kunnen allemaal kunnen checken.
Zaterdag 9,45 uur afslag Reeuwijk bochtje om rotondetje nemen en al snel ging het elektronische hek voor mij open en stond Willem als volleerd verkeersregelaar mij een plek op het erf aan te wijzen. Een erf wat de volledige rust en nostalgie van weleer uitstraalde, ik voelde mij direct thuis. Dit was gewoon een jongensdroom net als de tijd van die schoolplaten met dat hoepelende jongetje erop en het bord van Aap, Noot, Mies op school. Willem kwam naar me toe , even bosje bloemen overhandigen en een beetje het gevoel van het lijkt het programma ,, het spijt me,, had ik wel.
Willem de Bruijn brandde los, even de hokken bekijken, daarna heerlijk kopje koffie en wat duivenmelken en daarna een heerlijke uitsmijter eten en dan is het weer middag. Kijk, ,,Kees dit wat ik hier heb is nu een jongensdroom die is uitgekomen. Ik heb er hard voor moeten werken met mijn eega en moeten knokken maar dit is het voor ons helemaal.
We liepen intussen de deel van de schuur waar vroeger het vee stond op. Droog als wat en enkel droge lucht wat circuleerde onder de duivenhokken. Hier stonden de manden en lag het voer opgeslagen, geen dure merken gewoon een standaard voermengeling. En zelfs een zakje alleserin van Ronny van Tilburg.Ook hierin alle eenvoud dus niet het geheim van Willem de Bruijn.
Toen naar boven de molenaarstrap op, en Willem de Bruijn wilde even laten zien dat hij ondanks zijn drie-en zestig jaar in 2 seconden boven kon zijn, was en is niet meer noodzakelijk daar er niet meer handmatig geconstateerd behoefd te worden maar hij kon het nog wel.
Boven in de hokken kan je op sommige plekken tussen de pannen door het wolkendek bekijken. Alles is lucht boven de duiven en ondanks dat zijn er ook nog eens mechanische afzuigers geplaatst die je constant hoort draaien. Dat de lucht op de zolder zo schoon mogelijk moet zijn heeft ook met Willems allergie voor het duivenstof te maken. Willem heeft altijd een masker op als hij bij de duiven is.
Het eerste hokje wat ik passeert zijn voedsterduivinnen. En hier komt direct een truckje uit de hoge hoed. Over enkele weken koppelen als ze dan op eieren zitten worden deze eieren weggedaan en opnieuw gekoppeld en een dag erna gaan de kwekers bij elkaar zodat de eieren van de kwekers onder de tweede leg van de voedsterduiven kunnen worden ondergebracht. Dus punt één Willem de Bruijn gaat op zeker en loopt minimale risico.
Daarna een keurig geboend leeg hok. Dan komen we bij de duivinnen. Diverse duiven krijg ik in de hand van diverse pluimage. Duiven die soms totaal verschillend zijn. Sommige zijn glad als een aal als ze door de hand gaan met een pluim van zijde andere wat stugger.
Duiven die gespierd zijn en andere wat minder. Duiven met sterke ruggen en andere waar alles weer van voren zit, kortom op de duiven kreeg ik geen vat al zaten er prachtige exemplaren tussen. En met prestaties waarvan ik alleen maar kan dromen.
De doffers en hier hetzelfde verhaal, doffers met korte broek, met een gelijke vleugel, lichtogers en donkere ogen, sterke en minder sterke ruggen maar wel allemaal weer met een palmares waar een liefhebber van achteruit gaat lopen.
Weer enkele lege hokken. Alle hokken super droog, duiven gewoon in de spoetnikken terwijl de verluchtingen in het hok wijd open staan, ,,wat op de trek zitten Kees, daar moeten ze tegen kunnen,. Ik snapte het schijnbaar nog steeds niet, wat is het geheim van Willem de Bruijn?
Inmiddels waren we bij de kwekers aangekomen. Ik was veertig jaar terug in de tijd, sommige doffers met grote neusdoppen en zware morellen, de moderne postduif onwaardig maar ze zaten er wel, dus weer niet Willem zijn geheim.
Dus toen werd het duivenmelken geblazen en kwam Willem de Bruijn met een mand superduiven en Olympiade duiven aansjouwen. Door de hand, bekijken, wikken en wegen en zoeken, zoeken naar het geheim achter de resultaten van Willem de
Bruijn.
Ik startte maar met het stellen van een aantal vragen misschien dat die dan wat zouden gaan oplossen. Maar Willem stelt als eis dat ik hem niet ga ophemelen daar de uitslaglijsten uitmaken wat hij wel of niet is. Alleen resultaten gelden is zijn motto.
Willem de Bruijn speelt onder zijn naam als Willem de Bruijn afd. 5
Samenspel Gouwe /IJssel.
Had in 1958 al duiven die hij haalde op de kippenmarkt achter de varkensmarkt in Gouda waar de jongens wat geld verdiende om de biggen naar de wagens van de boeren te sjouwen en zo een duif (vaak sierduiven) konden kopen.

Toen ging Willem de wielrennerij in maar was geen echte topper al deed hij hier als sportman veel ervaring op en wist welke eisen er aan een sportman geëist konden worden en wat daar voor nodig was. In 1984 pakte hij de duivensport weer op en zijn eerste eis was goede duiven
die veel weerstand konden opbouwen en dus ging Willem in de weinige tijd die hij vanwege zijn drukke werkzaamheden had op zoek, op zoek naar sportmannen en vrouwen zoals hij die door ondervinding wijs wilde hebben. Snelle duiven, alleen super snelle duiven. Duiven zonder snelheid zijn in Reeuwijk niet welkom.
Willem struinde de vitesse spelers in België af, snelle duiven bezitten in zijn optie een beter oriëntatie vermogen, snelheid moet altijd de basis blijven. Iets uit de wielrennerij denk ik dat daar ook vaak een demarrage de klap voor de overwinning is, ik weet nog steeds niet of dit het geheim van Willem de Bruijn is. Wel is Willem net als deze postduivencoach op zoek naar de allround duif, hij probeert hem in ieder geval te kweken. Elke duif moet snelheid in zich hebben.
De doffers deden het dit jaar beter dan de duivinnen op het hok terwijl de vrouwtjes Willem de Bruijn juist beter liggen dus dat beloofd wat voor komend seizoen als ze het allebei uitstekend doen.
De medische begeleiding is niet echt groots maar wordt zonodig geadviseerd door Hans van der Sluis. Alle entingen worden uitgevoerd en tegen het geel is al vier jaar niets ondernomen. Hier valt ook steeds het woord ,,weerstand opbouwen,,.
De vrouw van Willem is in ieder geval geen fanatieke duivenmelkster,accepteert wel de sport maar mokt ook weleens en hier zitten we gelijk op het stokpaardje van Willem de Bruijn. Er moeten in de duivensport meer mogelijkheden komen om toch in competitieverband te kunnen spelen maar daarnaast je plaats als echtgenoot en vader in het gezin mee te kunnen blijven spelen.
Ruimtes in het vluchtprogramma of een ander klokkenuitslag of inkorfbeleid.
Zou je overal ‘avonds uitslaan dan is er de mogelijkheid dat Pa of Opa met echtgenoot ook zaterdags even aandacht aan kind of kleinkind kan schenken iets wat zeker het beoefenen van de duivensport pluspunten zou opleveren.
De duiven van Willem de Bruijn hebben altijd volle bak. Drinkbakken zitten aan een doorvoerwaterleiding die af en toe de bakken wat laten overlopen om veren en stof van de oppervlakte te verwijderen. Eens in de zoveel weken worden ze schoongemaakt.(weerstand opbouwen).

De grootste prestatie???? Ik was er trots op toen ik de eerste keer beste liefhebber van Nederland werd bij ,,Wie heeft ze beter,, Maar ik geniet vooral van de duiven en dat gaat voor een grote prestatie.
Anderen die presteerde met uw duiven? C & M Everling en Michel van Lint zetten een al zeer grote prestaties neer.
De vloeren van de hokken worden ondanks zijn drukke werkkring 2x daags gereinigd, ook de broedhokken. De zitjes niet.
Zolang Willem de Bruijn het kan opbouwen zal hij een plaag voor zijn concurrenten blijven maar misschien moet hij vanwege zijn allergie in de toekomst zijn bestand moeten aanpassen al zullen er dan desnoods wat sierduiven worden gehouden dus terug naar de oorsprong.
De conclusie van dit hokbezoek,
Duiven die je aanschaf moeten bij de liefhebber en zijn karakter passen.
Niet te fanatiek zijn en dat help dan ook gemakkelijker teleurstellingen te verwerken.
Veel, heel veel lucht in de hokken met boven de duiven heel veel gaas.
Bang voor trek, nonsens de duiven moeten weerstand opbouwen.
Rijden met de duiven? Wel, voor maar niet meer tijdens de wedvluchten waaraan de duiven deelnemen.
Voer, simpel volle bak.
Medicatie, nihil.
Duiven? de beste en snelste die ik kan bemachtigen en verder kijk ik nergens naar. Bouw, ogen enz. laat me koud alleen prestatie drang van de duif op snelheid telt.
We gingen uit eten en ik werd getrakteerd op een heerlijke Reeuwijkse uitsmijter met koffie erbij en we praatte aan tafel nog wat na daarna namen we (te vroeg) afscheid.
Ik kwam thuis liep naar mijn hok zag de eenheid van duiven in mijn hokje, keek naar de duiven die er na de terugslag van het enten weer perfect bij zaten en begreep het niet. De klasse en conditie druipen eraf en toch kan ik het niet winnen en één ding weet ik nu zeker het ligt aan de snelheid die in de duiven moet zitten (en die je niet ziet) want vandaag zaterdag 27 oktober 2012 heb ik in Reeuwijk geen
andere geheimen kunnen ontdekken.
Willem bedank voor de fijne ochtend en vroege middag en zou je ooit eens kanjers (beetje overdreven zelfvertrouwen) in de hand willen hebben, je weet waar ik woon.

Kees Commijs sr alias Vrije vogel  
Postduivencoach.