- donderdag 06 juni 2019
De zondag na Limoges, de overnacht opening van het seizoen voor de afdelingen 7 t/m 11. Elk jaar weer een pittig vluchtje. Mijn duiven houden er blijkbaar niet van, overnachten in het eerste weekend van juni. De keren dat er duiven van mijn hok mee gingen, waren de resultaten pover. Pover is dan wel politiek correct uitgedrukt. Geen idee waarom, ze zijn er dan blijkbaar nog niet klaar voor. Systematiek afgestemd op half juni en juli. Gedurende het seizoen komen ze hier meer naar voren. Een leuke om nog eens te evalueren lijkt me.
Rustig blijven. Ik heb voor een bepaalde opbouw en systematiek gekozen, moet ik daar natuurlijk ook aan vasthouden. Ook de opbouw pas in de winter weer evalueren. Misschien toch de jaarlingen wat meer aan de tand voelen? Conclusie nu is dat de conclusie wel heel snel is getrokken.
Op naar St. Vincent. Er zitten een paar dames op een nestje, 3 jarigen, met wat overnacht ervaring. Moet er toch minstens eentje van kunnen doorkomen zou je zeggen. We gaan het beleven. De voorbereiding zal niets anders verlopen als voor andere vluchten, hier heeft de systematiek zich immers bewezen. Daarnaast twee weken verder in het seizoen, twee weken meer ritme, training en vooral wat warmere nachten. Helpt goed om ook wat forme te krijgen.
Verder? Druk, druk, druk, vaak geen tijd om de jongen 's avonds nog even te laten vliegen. Ging hopeloos de mist in met het voeren van de jongen, voor mij het middel om ze onder controle te houden. Geen honger betekend geen drang naar binnen. Vijf jongen nog buiten in het donker, allemaal piepers, net aan op de vleugels. Resultaat: 2 weg, eentje dood gevlogen in de tuin van de buren, twee na twee nachten weer binnen.... Zo kan je wel lekker blijven doorkweken.
Over de kweek gesproken: gaat best goed, de eieren die tot en met de Pinkster worden gelegd laat ik nog uitkomen en groot komen, moeten er nog een paar weg op een bonnetje, de rest is voor mijzelf. Ploeg lekker aan laten groeien, hopen dat er wat afgericht kan worden, iets wat vorig seizoen mis liep en zich goed liet voelen aan het begin van het seizoen. Ook bij de sierduiven gaat het nu wat beter, de warmere nachten en langere dagen zorgen ervoor de de kroppers de jongen nu wel voldoende voeren. Zou daar dan de sleutel liggen van het wel of niet grootbrengen van de jongen?
De oude vliegers krijgen de verzorging die nodig is, de training die ze nodig hebben, dus daar komen de komende weken de resultaten evengoed nog wel. Systeem heeft zich wat dat betreft wel bewezen.
Dit seizoen alleen duivinnen in het vlieghok, wel op nest. De meesten lopen makkelijk met elkaar aan, waar nodig probeer ik er een paar bevruchte eitjes van de kwekers onder te schuiven. Wat ik zie gebeuren in het hok? Eigenlijk precies hetzelfde als dan dat er gebeurd als er "normale" koppels doffer/duivin zitten. Ze verwisselen soms van partner, lopen van de nesten af als het hun beliefd, leggen soms op tijd en soms niet, kortom, niets veranderlijker als een duivenkolonie waar maar mondjesmaat wordt gestuurd.
Blik op St. Vincent en de week erna Perigueux, kijken of ik op beide vluchten wat duiven mee kan doen.
Tot de volgende!
