- donderdag 16 mei 2019
Eindelijk weekend, dat was de gedachte toen ik vrijdagavond de deur opentrok en Vera kon begroeten. Het was nogal hectisch de afgelopen weken. 2x voor werk naar Duitsland, een zieke moeder die met spoed in Amsterdam werd opgenomen, nog even bij kleindochter langs en het werk gaat natuurlijk ook gewoon door. Vrijdagavond op de terugreis naar huis realiseerde ik me dat ik 13 dagen aan één stuk aan het reizen was geweest, van en naar werk, ziekenhuis, collega's in Duitsland en dan ook nog even in Duitsland een belangrijke vakbeurs bezocht. Leuk, maar vermoeiend. Grootste obstakel is eigenlijk dat je je tijd maar één keer kunt gebruiken.
Tijd die ik dit weekend graag aan de duiven besteed. De zaterdag gaat op aan de hokken op punt zetten. Ik maak altijd extra schoon, de kwekers zitten in éénpaar hokken met een gaasbodem, doordeweeks haal ik dan alleen de mest onder het gaas weg, één maal per week gaan de duiven in bad in de spoetniks (doffers en duivinnen apart), waardoor de éénpaarhokken aan de binnenkant ook goed schoongemaakt kunnen worden, vooral met jongen geeft dat nogal extra werk. Toch wegen de voordelen in mijn beleving nog steeds ruim op tegen de nadelen.
Het is dit weekend ook het moment om wat kwekers om te koppelen. De eerste rondes stonden in het teken van het vastleggen van de kwaliteiten van stamduivin de "56", nu is het tijd om nog wat kruisingen te proberen, al dan niet met wat geleende duiven voor samenkweek.
Ook de beloofde jongen voor grote vriend Joan en de jongen voor de bonnen zijn zo goed als afgeleverd, wat weer wat meer ruimte geeft voor de eigen kolonie. Ook om nog wat van de sierduiven te kweken. Voeren blijft een groot probleem, ik kan nu nog wat koppels als voedsters inzetten.
Vorige week niet deelgenomen aan de wedvlucht, had alles te maken met de drukte die hierboven al is beschreven. Vera heeft de duiven gevoerd, maar ik wil het haar niet aandoen om duiven te laten vliegen op verschillende tijden, zij heeft ook een leven en werk. De duiven zijn mijn hobby en passie. Het is al prachtig dat ze wil helpen, net als veel mensen binnen de club overigens. Zonder die hulp was ik binnen de duivenhobby kansloos.
Dit weekend de eerste midfondvlucht. Friesland vloog vanuit Quievrain, roemruchte plek in vooral het vitessespel. Naar Engelum toch nog altijd een ruime 340 kilometer. Stevig vluchtje, noord tot noordoostenwind die best kil aanvoelde. Het was te merken aan de aankomsten. De vlucht verliep gestaag, maar traag. Vooral de jaarlingen hadden het behoorlijk voor de kiezen gekregen. Herstel is nooit een probleem bij gezonde duiven, maar het is wel een reminder om nog even naar het voer te kijken, de reserves moeten wel aangevuld worden. Duiven die op de plank vallen en vermoeidheid tonen hebben de reserves aangesproken.
Ik ben er deze week wel in geslaagd om de duiven mee te nemen naar het werk, zodat de trainingen weer opgepakt kunnen worden. Limoges is niet ver meer weg, plan is om hier toch een paar duifjes op in te korven. 28 mei is de inkorfdatum, ik wil er twee of drie aan wagen, op een stand van 10 tot 14 dagen broeden. Vanaf 1 mei krijgt de vliegploeg weer het wat zwaardere All-in-one Koopmans van Beyers in de bakken, steeds iets meer dan ze op kunnen, aangevuld met een paar pinda's en wat snoepzaad, hoewel dat ook al ruim in de mix zit. Waarom ik dat doe? Reserves aanvullen, duiven die hard trainen moeten goed kunnen eten. 4 dagen voor inkorving krijgen de duiven die ik mee wil doen dan nog wat van de fond mix die ik zelf meng: 1 deel pinda's, 1 deel snoepzaad en 1 deel P40. Wonderwel voelen de duiven vaak superlicht maar vol als ze de mand in gaan. Blijkbaar een goede balans tussen werk en voeding.
De trainingen blijf ik zoveel mogelijk volhouden. Telkens als de auto richting Noord-Holland gaat voor werk staat de vliegploeg in de korven in de achterbak. Behalve op zondag: rustdag voor duif en baas. Het zijn de inmiddels vaste patronen voor het seizoen in de maanden mei, juni en juli.
In het jongenhok een groepje van 12 die al goed wegtrekken, eerste pennen er al uit. De duifjes zijn mooi gezond. Af en toe blijft er eens eentje een nachtje weg, goed voor de orientatie en het ontwikkelen van het instinct te willen overleven. Dit weekend weer wat jongen afgezet, er ligt nog wat in de schalen.
De kwekers worden vandaag herkoppeld. Alles met elkaar zal er dan een beste ploeg overblijven om de vliegploeg volgend jaar weer aan te vullen. Nu maar hopen dat ik dit jaar weer wat beter kan africhten met de jongen. Vorig jaar liep dit spaak, gevolg heb ik aan het begin van het seizoen kunnen zien. De helft van de jaarlingen bleef bij de eerste lapvluchten en wedvluchten achter. Lessons to be learned.....
Genoeg gezegd, iedereen weer op de hoogte. Volgende week nog een midfond, daarna de duiven voor Limoges inhouden en verder klaar maken voor de inkorving.
Tot de volgende!
