Opvallend was de prestatie die geleverd wordt door Klaas de Jong en Zn uit Ee op de dagfond. Ee ligt heel ver in de noordoost hoek van Friesland, op het vaste land worden de langste afstanden gespeeld, alleen de Amelanders hebben nog meer kilometers. Dit hok timmert overigens al jaren hard aan de weg, onder de bezielende leiding van Klaas de Jong.
Dat er goede duiven zitten wordt al jaren bewezen, dat het gisteren voor de wind was is ook duidelijk.Dit soort wedstrijden schijnt altijd in het voordeel van de overvlucht te zijn. Het zal best, kijkend naar de uitslag, alleen de nummer twee zit in de uiterste zuidwesthoek van Friesland, die duif moet een geheel eigen weg zijn gegaan. Twee weken geleden was de eerste dagfond, vanaf Troyes, andere omstandigheden, ook toen prijkte de naam K. de Jong en Zn in de top 10. Deelname ruim 7200 duiven, gisteren waren het er ruim 6200. Geen misselijke aantallen lijkt me. Er wordt daar flink aan de weg getimmerd. Ik vind het knap!
Op de vitesse eenzelfde beeld, de top 10 wordt bezet door de mannen uit de "Walden". Zwaagwesteinde, Damwoude en omgeving laten maar weer eens zien dat er in die hoek duiven zitten waar je goed mee uit de voeten kunt in het normale programma.
 |
| De jongen zijn er ook best uit |
In Engelum werd alleen deelgenomen aan de vitesse, de jaarlingen ervaring laten opdoen is het devies, zo vaak mogelijk de mand in. Ook de overjarigen die (nog) niet mee hoeven gaan gewoon mee. Gisteren 11 in de strijd. Dit soort vluchten wil wel eens een uitschieter opleveren, maar helaas, toen ik klokte waren de prijzen er in de vereniging al bijna uit. Ze kwamen niettemin vlot, iets waar ik altijd wel blij van wordt. Door het uitstel hebben de jaarlingen ook hun eerste keer twee nachten mand te pakken. Cruciaal in de opleiding naar volwaardige overnachters. Ze krijgen nu nog een paar midfondvluchten, deze moeten op de donderdag worden ingekorfd, ook deze zijn nuttig. Meer kilometers, maar vooral mand ervaring. Als twee jarigen moeten ze de lange baan op, dan moeten de omstandigheden ze niets meer uit hoeven maken.
Op dit moment toch weer een jaarling achter. Een duivinnetje wat ik graag zie.
De verklaring hiervoor? De jaarlingen hebben het hier altijd moeilijk, het jaarlingen jaar is echt een leerjaar. Als jong wordt er alleen afgericht, als dat al uitkomt. Als jaarling moeten ze leren met de stress van het inkorven en de container om te gaan. In mei begin ik met de duiven te rijden om er conditie op te krijgen. Iedere werkdag over het IJsselmeer, alleen bij weer extremen blijven ze thuis. Ook iedere week de mand in, hiermee blijkt dat er best wat duiven zijn die inhoudelijk niet teveel hebben, deze vallen ook af op den duur. Ik heb hier bijvoorbeeld twee jaarlingen die alleen nog als partner dienen. De ene kan de dagelijkse rit over het IJsselmeer niet aan, ik heb dat vaker gezien bij duiven, sommigen durven gewoon niet over het water. De andere is ook niet opgewassen tegen het systeem van trainen en wekelijks een vlucht. Ik vermoed dat het met de achterblijver van gisteren ook het geval is. Aan de omstandigheden op de vlieglijn kan het niet gelegen hebben.
Voor St. Vincent zitten er drie duivinnen klaar. Ingevlogen, getraind en de laatste dagen opgevoerd. Vooral de eerste getekende, de "557" lijkt er goed op te staan, vorig jaar vloog ze mooie prijsjes bij elkaar op een paar bikkelharde vluchten. Ik heb een goed gevoel!
Tot de volgende!
www.postduivenblog.nl
