|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Nieuws
Waar staan we nu ?
"De duivenliefhebbers, meestal 60 plussers blijven in hun kot. De duiven zelf mogen het duivenkot verlaten maar echte wedstrijden zitten er niet in. “Het zijn de inkorvingen waar het probleem ligt. Daar komen de liefhebbers samen. Zolang de horeca gesloten blijft zit ook de duivensport in lockdown. Het opleren van de duiven kan niet doorgaan. Het is nu uitkijken naar de vluchtkalender, maar dat is wellicht pas tegen het eind van de zomer”, zucht meervoudig kampioen Rudi Stas in Munsterbilzen."
Beste vrienden en vriendinnen van de Woudvliegers.
In 1966 zijn wij in Putten komen wonen aan de Postweg. Een verhaal is me altijd over die tijd bijgebleven.
Mijn schoonvader vertelde eens dat zijn ouders regelmatig ‘snachts er uit gingen omdat ze niet in slaap konden komen.
Wij dachten toen wat een onzin.
Nu is het zaterdagmorgen 03.25 uur en Gea en ik zijn er uit omdat we de slaap niet kunnen vatten.
Dat overkomt ons regelmatig en soms gaan we wel eens midden in de nacht even scrabbelen.
Nu zit Gea even te puzzelen en ik dacht weet je wat ik zal even een vervolg schrijven over mijn bevindingen die ik de laatste dagen heb opgedaan over mijn gesprekken met de meesten van onze leden.
Maak je geen zorgen over jullie voorzitter. Ondanks het feit dat we nu in een tijd leven, die niemand 2 maanden geleden zich zou kunnen voorstellen over het vreselijke virus Corona waar we dagelijks mee geconfronteerd worden. Wat een narigheid. Ondanks het feit dat we in deze tijd van het jaar helemaal op gaan in onze geliefde duivensport; worden we nu bepaald wat er zich allemaal om ons heen afspeelt.
Dit was voor mij een aanleiding om eens contact met onze leden te zoeken om te horen hoe zij de huidige tijd beleven.
Gelukkig was niemand direct of indirect binnen de familie betrokken bij de Corona.
Dat is toch iets om zeer dankbaar over te zijn.
Gezien over onze gemiddelde leeftijd van 70+ blijft het bij de probleempjes die bij deze leeftijd horen.
Alleen Peter van de Broek staat in het Isala Ziekenhuis in Zwolle te wachten op een buikoperatie. Door de Corona is dit al een hele tijd uitgesteld .
Gelukkig gaat het nu de goede kant op en wordt er weer aandacht aan de reguliere behandelingen besteed.
Wij wensen Peter veel sterkte toe.
Toch ervaren we deze tijd als het enig belangrijke feit of wij gezond door deze tijd mogen komen.
Het mooie weer van de laatste dagen en het moment waarop wij leven doet ons gevoel voor de duiven weer sterk toenemen.
Inmiddels is het bijna 4 uur en ga ik proberen even te slapen.
Om 7 uur weer op; oefeningen doen, even gezellig ontbijten met de krant er bij en vervolgens de duiven verzorgen.
Hoe nu verder.
Ik adviseer jullie zoveel mogelijk de sites te volgen van onze afdeling en de NPO.
Op initiatief van de afdelingen Noord Oost Nederland en Friesland is uiteengezet hoe wij de komende tijd met de duiven om dienen te gaan. Dit betreft alle facetten van onze hobby. Inmiddels heeft de NPO (voor wat er nog functioneert ) zich geschaard achter deze visie ook al is het nog een concept.
Ik adviseer jullie dit protocol te bestuderen. Hier zal de komende tijd veel over gediscussieerd worden.
Ook de voorzitter van de afdeling Midden Nederland heeft zijn visie gegeven in Het Spoor der Kampioenen van 24 april ll. Zijn visie zal op de site van de afdeling geplaatst worden.
Ik heb persoonlijk nog al wat op te merken over deze visie. Dus ook een punt voor onze leden er over na te denken.
Met name de start voor onze vliegduiven is koffiedik kijken. Het varieert vanaf juni tot helemaal niet. Persoonlijk denk ik dat ongeveer juni/juli de zaak op de rails komt.
Nog enkele ander zaken die ik jullie wil doorgeven:
* zoals vermeld worden de laatste jonge duiven geënt op dinsdag 12 mei.
Wij zullen een protocol uitwerken.
* de sportclubs, dus ook onze vereniging, zou in principe in aanmerking komen voor inkomstenderving van oa barinkomsten en de gemeentelijke vaste lasten. Dit gaan we onderzoeken.
* verder kwam ons ter oren dat Huib Bransen gaat verhuizen, wij wensen hem veel geluk in zijn nieuwe omgeving.
Vorig jaar zaten we nog met 4 liefhebbers binnen 150 meter van elkaar in de Stationsstraat.
Inmiddels hebben we afscheid moeten nemen van Lammert Brons en gaat Huib vertrekken. Nu moet ik alleen met Aart van Zoeren de degens kruissen om het Stationsstraatkampioenschap binnen te halen.
Je zult begrijpen dat dit een eitje is (lol).
Beste vrienden ik sluit deze bijdrage af met een hartelijke groet aan jullie allemaal en de wens dat wij nog in goede gezondheid met onze duiven kunnen vliegen.
HOUDT MOED
Gert Jan van Putten
Voorzitter
We hebben de laatste weken veel meer tijd aan facebook besteed dan normaal. Logisch is dat wel, want er is op dit moment weinig actie te beleven in onze mooie sport. We hebben afgelopen week weer wat over facebook bijgeleerd.We kunnen nu een fotootje/filmpje plaatsen en ook mijn eigen blog (op facebook) publiceren. Allemaal dingen die ik afgelopen week van Jochem en Pascal heb geleerd.Want ondanks dat ik best aardig met een computer om kan gaan ,kom ik heel veel kennis te kort. Normaal kijk ik dagen niet op facebook maar nu dagelijks en daar zien we vaak leuke discussies ontstaan. Steven van Breemen gooit regelmatig een balletje op en brengt graag een discussie op gang waar iedereen vaak wat van op kan steken.Verleden week plaatste Steven de volgende vraag als discussiepunt op facebook. “Waar zouden jullie duiven aanschaffen voor de dagfond” ? En dan maar één hok benoemen. Daar kwamen heel veel reacties op en sommige voorgestelde namen ken ik, maar ook veel namen die werden genoemd niet.Toen ik de reacties las moest ik natuurlijk direct denken “waar zou ik zelf duiven aan schaffen” als ik door omstandigheden zonder duiven zou komen te zitten.
Dit hele verhaal is natuurlijk sterk afhankelijk van het feit wat we willen of kunnen betalen. Ik zag namen voorbijkomen van liefhebbers waar je 4000 euro moet betalen voor een jonge duif van de kwekers. En namen van liefhebbers die elk jaar met 90 % jaarlingen spelen (in de hoop dat daar weer een talentje tussen zit).En dientengevolge elk jaar 300 jonge duiven moeten kweken voor eigen gebruik. Ik persoonlijk zou het op dit moment niet weten waar ik nieuwe duiven aan zou schaffen.Maar wat ik wel weet is het criterium dat ik zou hanteren als ik nieuwe duiven aan zou schaffen”.
“Aan de vruchten kent men de boom”.Dit spreekwoord zou voor mij een leidraad zijn als ik opnieuw met dagfond duiven zou moeten starten. Het is van origine een spreekwoord wat afgeleid is van een stukje Bijbeltekst. Een stukje Bijbeltekst waarin Jezus waarschuwt voor valse profeten en hoe je die kunt herkennen.Je kunt deze wijze uitspraak echter ook in de duivensport toepassen. “Als iemand pretendeert dat hij goede duiven heeft en verkoopt (Een goede boom is) dan zullen er ook veel liefhebbers met zijn duiven(vruchten) geslaagd zijn.Ik zou dus kijken of deze liefhebber veel referenties heeft van liefhebbers die onder dezelfde omstandigheden duiven houden zo als ik dat doe.
Ik durf te stellen dat ik al jaren lang (als één van de weinige) beschik over een eigen ras(soort) dagfond duiven. Ik heb in de 80 jaren van de vorige eeuw een fundament gelegd van een stam dagfond duiven die nu nog steeds met de beste mee kunnen. Omdat ik in verhouding met anderen maar heel weinig duiven verkoop blijken mijn vruchten toch regelmatig te laten zien van welke boom ze afstammen.
Ik zal in het kort vertellen hoe ik aan deze goede vruchtboom gekomen ben. Eind jaren 70 kwam Willem Nederstigt in Bergambacht wonen. Willem ontpopte zich direct als een groot kampioen die met een handje vol duiven geweldig uit kon halen. Ik speelde in die periode zelf uitsluitend grote fond maar zag ondertussen heel goed dat Willem over bijzondere goede duiven beschikte. Nadat ik op zijn uitnodiging in was gegaan en zijn duiven een keertje gezien had bleek mijn vermoeden bevestigd te worden. Eén koppel was ik echter helemaal gek van. Het koppel bestond uit een ongeringde kras doffer met verschrikkelijke goede super staal (appelbloesem) ogen en een donkerkras witpen duivinnetje met ook super staal ogen (vuile dubbeltjes kleur met een zilverenrand om haar pupil) een kweekkoppel met beiden staalogen dus maar wel één met grote variatie.
Uit dit koppel kwamen heel veel topduiven die kop vlogen op alle afstanden, duiven die ook echt vooruit konden vliegen als het een beetje zwaar (echt) duivenweer was. Willem noemde dit koppel zijn Havenith koppel. Er kwamen uit dit koppel ook veel vette blauwe duiven. Ik ben alle namen die Willem toen opnoemde vergeten maar ik weet zeker dat er 5 verschillende liefhebbers een 1e van een hele lossing hadden gevlogen met kinderen uit dat Havenith koppel. Niet veel later won Willem zelf ook de 1e Chateauroux van heel Zuid-Holland met de 01, een kraswitpen uit dat koppel en met de “537” een vette blauwe broer de 1e van Etampes in afd. west Maar het mooiste bewijs dat dit één van de beste kweekkoppels was die er ooit zijn geweest vond een jaar later plaats.
Tijdens de prijsuitreiking van cc Zuid-Holland werd er aan Willem gevraagd om een bonnetje beschikbaar te stellen. Willem dacht ik doe eens gek en hij stelde 2 jonge duiven van de 3e ronde beschikbaar van zijn super Havenith koppel. Met de bijgeleverde info over wat kinderen uit dit koppel al hadden gepresteerd was dit het spektakel van de verkoop en er werd flink geboden die avond. Uiteindelijk was het de comb Loos uit Roelofarendsveen( tuinders volgens Willem)die de langste adem hadden. Toen de jongen speen klaar waren kwam er op een zaterdag (volgens afspraak) een meneer Loos naar Bergambacht om zijn jonge Havenith duifjes op te halen. Willem heeft mij dit verhaal diverse keren verteld en ik schiet nog steeds in de lach als ik die kop van Willem voor me zie als hij dit verhaal vertelde.
Er lagen 2 prachtige jonge duiven in het nest maar de ene was iets kleiner dan de andere. Dat gebeurt vaak als je maar één nestschotel in je broedbak hebt staan en er liggen 2 jonge duiven en 2 eieren in de schotel. Willem kwam trots met zijn 2 Havenith jonge op de broedschotel aanlopen en toonde ze aan meneer Loos. Deze inspecteerde de 2 jonge enigszins bedenkelijk en pakte de grootste van de 2 uit de schotel. “Deze wil ik wel hebben maar die achterblijver hoef ik niet” sprak hij terwijl hij het grootse jong in zijn mand zette. En hoe Willem ook probeerde om Loos te overtuigen dat dit duifje net zo goed was als zijn grotere nestmaatje, niets hielp. De heer Loos hoefde geen achterblijvers en hij mocht toen van Willem een andere duif uitzoeken. Loos nam een flinke grijze(ooievaar) doffer mee en liet de “achterblijver” in Bergambacht. Willem met een enigszins vervelend gevoel achterlatend.
Maar het leven gaat door en een dag later stond John Duyser voor de deur. John was de paard rijinstructeur van onze koninklijke familie geweest en was niet alleen goed met paarden maar ook met duiven. Toen hij met pensioen ging en in Soest ging wonen heeft hij dat wel laten zien ook. De oudere liefhebbers in de regio Soest en Baarn praten nog steeds met veel respect over hem. John was ook zeer succesvol met de Nederstigt duiven en kwam die Zondag een bonnetje bij Willem verzilveren. John had echter nog niets uit het Havenith koppel en was dus de koning te rijk dat hij een Havenith pieper mee kreeg voor zijn bonnetje. John had geen idee dat zijn duifje eigenlijk de geweigerde “achterblijver” was.
We zijn dan een paar maanden verder en de laatste vlucht met de jonge duiven zit er net op. Het was een zware vlucht geworden die zaterdag, warm weer met brandnevel en de jonge duiven waren dat weekend in heel Nederland tot op het bot toe getest. Willem komt net terug van het klok afslaan en de telefoon gaat. Hij krijgt John Duyser aan de telefoon. “Zet er maar weer een overwinning bij” waren de eerste woorden die John tegen Willem sprak. “Hoe zo” vroeg Willem, want hij begreep echt niet wat John bedoelde. “Ik speel vanmiddag met dat “Havenith duifje dat ik op dat bonnetje van jou gekregen heb, de 1e prijs hier in de hele regio tegen een paar duizend duiven”.” Dus je kunt weer een totaal overwinning op het conto van jouw Havenith koppel zetten” vertelde John enthousiast verder. Willem feliciteerde John maar in gedachten was hij al op zoek naar het telefoonnummer van de combinatie Loos.
Het zat hem nog steeds dwars wat er was gebeurd en wilde zo snel mogelijk zijn gelijk halen. Willem draaide snel het nummer en de telefoon ging over. “Met Loos” hoorde Willem aan de andere kant van de lijn. “Ja met Willem Nederstigt uit Bergambacht” Ik heb wat leuks te melden sprak Willem verder. ” Weet je nog dat jij die “achterblijver” niet wilde hebben toen je hier die 2 jonge duiven kwam halen.” ” Nou die “achterblijver” wint vandaag wel mooi de 1e van een paar duizend duiven in afdeling M ” ratelde Willem opgewonden verder. Het woord achterblijver werd steeds door Willem op een irritante langzame en benadrukkende manier uitgesproken.
Stilte aan de andere kant van de lijn, Willem dacht die Loos is zo geschrokken die moet even bijkomen.” Hallo heb je gehoord wat ik net zei” ging Willem verder, wachtend op hoe Loos zou reageren. Loos wachtte nog even en vroeg toen aan Willem wat hij daar nu eigenlijk mee wilde zeggen. “Nou” ging Willem verder “dat je het goed mis hebt gehad om die achterblijver van het Havenith koppel te laten zitten “Oh” sprak Loos, “is dat zo”? Als ik jou was zou ik morgen maar eens op de uitslag lijst van de “Kuststrook” kijken want ik win vandaag met de “Havenith” die ik uitgekozen heb ook de 1e tegen meer dan 10.000 duiven.Ik zie nog die kop van Willem als hij dit verhaal tegen mij vertelde.
Maar één ding was voor mij zeker toen ik dit verhaal door Willem hoorde vertellen. Dit moeten de beste duiven van de hele wereld zijn, dit zijn super vruchten van een superboom!! Ik nam me toen voor als ik ooit met programma duiven zou beginnen dan zou ik met deze duiven beginnen. Dat heb ik niet veel later ook gedaan en deze duiven hebben nu al 35 jaar mijn vertrouwen nooit beschaamd. En ze zijn nog steeds mijn solide basis waar ik altijd op kan vertrouwen. Om hier alle toppers die ik gefokt heb met dit “Havenith” bloed op te noemen zou niet leuk meer zijn. En meer op een reclame stunt lijken dan op een mooi verhaal toch wil ik een paar namen noemen van duiven die ik gekweekt heb uit deze Havenith duiven, zoals “Silverboy” die ik verkocht heb aan Vredeveld / Leemhuis en zijn broer die ook een eerste NPO gaf bij hun. Hayabusa king die maar liefst 6 maal de 1e priis in grootverband won en Kaja 1e NPO Tours en Dorethe 1e NPO Ruffec, Mirjam 1e NPO Peronne (Stok de Haan) en haar kleindochter Bonte Mirjam 1e NPO Bourges stammen allemaal van deze Havenith duiven af en nog veel, echt veel meer NPO winnaars voeren allemaal dit bloed.We sluiten af maar we kunnen bijna een boek over deze duiven schrijven. Op mijn face book pagina heb ik verleden week een foto geplaatst van een blauwe doffer die ik heb uitgeleend aan Martin Borsje. Een prachtige foto door Martin genomen van een prototype Havenith duif, de klasse en de natuurlijke gezondheid straalt er van af. Misschien leuk om deze foto eens te bekijken.
Fijne Zondag,
Martin
Hoe lang zal hetnog duren voordat we weer eens samen gezellig bij mekaar kunnen zitten.
Schouder aan schouder en zonder angst op een besmetting.
De gesteldheid van de mensen wordt door het coronadanig op de proef gesteld.
Omdat ze niet meerkunnendoen zo als ze dat normaal waren te doen.
Het virus dat rukt iedereen uit het normale ritme.
Als dit nog lang gaat duren dan dringen onzekerheid en angst zich bij de mensen op.
Op de loer liggen nu al depressies. Het houvast wat de mensen hebben begint te wankelen.
Hun leven is nu verandert in een chaos.
Alles staat haaks op wat ze normaal deden met gevolg dat ze zich geen raadweten.
Het doel en streven wat velen hadden is volledig weg.
Die het nieuws goed volgt die zal begrepen hebben dathet een groot probleem is om goed met de situatie om gaan.
Met veel interesse zien we uit naar het moment dat er een middel is uitgevonden tegen het virus.
De geleerden van het Leids Universitair Medisch Centrum zwoegen dag en nacht in hun laboratorium om medicijnen en vaccins tegen het coronavirus te vinden.
Met de hoop dat dit spoedig zal zijn zullen we ondertussen nog vele regels in acht moeten nemen.
Een andere keus hebben we helaas niet.
Voorde oudere mensen, en vooral demensen die in de verzorging en de verpleeghuizen wonen, komt de norm om afstandte houden, hard aan.
Het spaarzame verzet voor deze mensen bestaat immers uit de bezoekjes van hun kinderen en of andere familieleden en bekenden.
Nu de deuren van dietehuizen op slot zijn voor de bezoekers worden die oude en zieke mensen erg gestraft.
Maof Pais bijvoorbeeldjarig en nu kunnen weer niet naar toe om ze te feliciteren wordt geklaagd.
Dat wreekt en doet pijn.
De kinderen staan nu buiten voor het raam naar hunte zwaaien en gebaren te maken.
Met bloemen en tranende ogen.
Binnen achter het raam zit dan een eenzaam mens diedoor het virusniet meer even met hun geliefden ’n feestje kan bouwen.
De corona die laat niet toe dat ze dat laatste geluk in hun leven nu niet mogen proeven.
Bedroevender kan het niet meer. Voor de mensen die op hogere etages wonen isdat nog erger.
Die zijn hoegenaamd helemaal afgesloten van de wereld.
Toch wist men hier iets op te vinden.
Gisteren tijdens mijn kleine wandeling zag ik dat.
Met een hoogwerker, een machine die wel tot 20 meter hoog gaat, wist een familie hun moeder, op het balkon van vier hoog in het bejaardenhuis te bereiken.
Uiteraard op afstand. Beurtelings ging de kooi van de hoogwerker met een nazaaterinomhoog om met die ouder een praatje te maken en hun moed in te spreken.
Sommige die zongen ‘Lang zal ze leven in Gloria’.
Maar toch, die vorm van bezoek bleef voelen als half werk.
Als zwemmen zonder water! Ik stond er bijen keek er naar.
Ik zag menige van die familieleden van emotie vol schieten.
Het greep me aan. Hoe moet dat verder? Corona is een sluipmoordenaar.
Je ziet het niet, je hoort het niet, je weet het niet, maar het is er wel.
Je ziet tachtigplussers met bosjes omvallen. Het is een ‘hot item’.
Dat decoronacrisis een gouden tijd voor de journalistiekis dat ligt er dubbel en dik op.
De kranten hebben het bijna over niets andersmeer.
Over sport is niks meer te schrijven omdat dit niet meer wordt beoefent.Misschien < heel voorzichtig gezegd, weer na 28 april?
Pie.
De verwachting van de Duitse postduivenbond (VDB) is dat wanneer er geen extra maatregelen door de overheid worden uitgevaardigd er misschien op 5 of 6 mei weer kan worden begonnen met de duiven.
In Portugal ligt er een soortgelijk verwachtingspatroon. Daar denkt men vanaf 9 mei weer van start te mogen gaan.
Dat zijn tekenen aan de wand die weer een sprankje hoop geven.
Volgende week wordt het definitieve protocol voor onze duivensport op ministerieel niveau ingediend. Laten we duimen dat daar snel een besluit over wordt genomen.
Met een vergelijkbaar protocol heeft de paardensportbranche (maneges) goedkeuring gekregen om weer met de jeugd t/m 18 jaar aan de slag te gaan. Wel moet uiteraard de 1,5 meter afstand in acht worden gehouden en worden er nog verdere maatregelen uitgewerkt door de KNHS en FNRS.
Omdat wij als duivensporters geen persoonlijk contact met elkaar hoeven te hebben om onze sport te bedrijven is het wellicht mogelijk dat wij op basis van ons protocol ook resultaten boeken. Vooral als het protocol voldoende waarborgen biedt voor de ouderen en kwetsbaren onder ons.
Maar laten we vooral niet té enthousiast en té hard van stapel lopen. Het kan zomaar omslaan en die goedkeuring ligt er nog niet. Ook de grenzen zijn nog niet open. 
Een klein sprongetje mag ons ‘duivenhart’ wel stiekem maken.
Verder is het geduldig wachten, maar dat zijn we wel gewend.
We zijn weer een weekje verder en het gonst van geruchten binnen de duivensport, we starten met de vluchten over twee weken , Frankrijk is al gestart , Belgie start en we zouden erin mogen met de duiven , we gaan de oostlijn vliegen enz enz elke dag komt er wel een gerucht mijn computeke inwaaien. Naast de nodige mails om je geld uit de zakken te kloppen. Even nieuwe pas aanvragen bij de ABN bank terwijl ik geen klant ben bij deze bank. Of weer een incasso bureau dat ik nog een bekeuring heb openstaan van te hard rijden op een weg die ik niet eens weet tevinden en deze week vroegen ze 2000 bitcorns anders sturen ze sexfoto’s van mij rond op internet naar mensen die me kennen, wordt ik naast een Benidorm Bastard ook nog een bekend pornoacteur want betalen doe ik nooit en heb gewoon schijt aan zulke lui , kunnen ze dat papierke waar ik mijn kont mee afveeg ook op internet zetten.
En zo zie je maar dat het leven gewoon veranderd is na de tijd dat geluk nog heel gewoon was, er is een tijd van lister en bedrog aangebroken en zulke dingen voel ik vaak al op afstand aan. Op facebook slingerde ik al de discussie aan dat hoewel het duurder zou gaan worden ik een groot voorstander ben van een vaste voetring waarin ook de chip verwerkt zit. Mede ingegeven door de waanzinnige procedure die het NPO van plan is te gaan volgen als er door de corona aanpassingen moeten worden gedaan bij het inkorven. We hebben geen wedvluchtreglementen voor niets opgebouwd door de jaren heen en een inkorver alleen is de kat op het spek binden zowel voor hem als voor zijn vrienden. Dit ken en mag niet , vertrouwen moet je hebben schreef een liefhebber mij. Ik weet nog dat we in de jaren 80 van dhr Donker(s) een film te zien kregen over een paar liefhebbers gebroeders die altijd vroege duiven pakte en ook hun bovenste en dus groot kampioen waren. Heel de vereniging was onthutst dat kon niet op die hokken en met die verzorging en die duiven , enkele jaren later vielen ze door de mand zoals ik er al vele door de mand heb zien vallen. Vertrouwen klinkt inderdaad prachtig maar als het om geld of roem gaat zijn er altijd zwakkelingen. Ook een antenne onder de reismand tijdens het inkorven die elke duif aangeeft op de printer die in de mand komt zou al een hele oplossing zijn, op grond van het controle principe. In de huidige aangedragen inkorf procedure kan ik mij zeker niet vinden , één inkorver , een computerman en een concoursleider die meer werk heeft om de liefhebber te roepen en de klok te laten rondgaan dan op de inkorver te letten. Nee, er moeten andere oplossingen zijn of gevonden worden.
Vanavond zou er op canvas een film zijn over Karel Meulemans dus ging ik er ff voor zitten, maar het was een pracht documentaire maar wat duivensport betrof weinig nieuws of lering. Het ging meer om menselijkheid en karakters.
Deze week kreeg het verhaal ,,Tilly,, weer een hele wending die ik als duivenmelker maar niet kan begrijpen. U weet nog dat de duif hier binnen liep en afkomstig was van de comb van Tilburg uit Nieuw Vennep . We maakte de afspraak dat ik de duif zou loslaten maar deze bleef hier en had het prima naar zij zin. Ik zou haar over twee jaar op de grote fond gaan spelen , haar naam werd ,,Tilly ,, naar de kwekers. Na ruime tijd was Tilly in de avond niet op het hok , maar een dag later was ze er weer. De dag daarna ging ze er weer tussenuit en zat opeens weer in Nieuw Vennep, waar ze nu dagelijks haar rondjes maakt. Maar opeens kreeg ik deze week een berichtje van een liefhebber uit Scherpenisse in Zeeland dat er een duif van mij bij hem was gevallen , ik vroeg of ik het even mocht uitzoeken en zou hem dan terugbellen. Als snel had ik door dat het ,, Tilly ,,was en vroeg de liefhebber hem de andere dag los te laten. Ook de comb. van Tilburg gebeld en inderdaad was Tilly er tussenuit gegaan tijdens het trainen bij huis. Dus Tilly was weer naar Rotterdam gaan zoeken maar in Zeeland terecht gekomen. Maar gelost in Zeeland zat ze dezelfde dag weer in Nieuw Vennep, ook dit is duivensport en geloof me we zijn allemaal benieuwd hoe het verhaal Tilly gaat aflopen . En voor degene die zeggen dit wordt niks die hebben het verhaal van de 05 van Piet Brecht nooit gehoord ,één van de beste duiven die ooit in Rotterdam heeft gezeten.
Op duivenmarktplaats had ik een advertentie met de vraag om een viervelds benzing antenne geplaatst maar kreeg weinig respons. Maar eronder stond een melker die had van alles te koop , dus nam ik een vierveld en een verdeeldoos . Betaalde en kreeg alles netjes opgestuurd. De verdeeldoos werkte niet naar behoren en is dus terug en het geld kwam netjes retour, zo kan het toch ook in de duivensport.
Vandaag zijn mijn oude duiven met Ienepien mee geweest naar mijn zoon in Giessenburg en gingen daar los voor hun eerste trainingsvluchtje , eerst de duivinnen en een kwartier later de doffers, de doffers vlogen drie minuten sneller dan de duivinnen en kwamen met vier doffers voor de andere twaalf doffers aan. Ze zijn dus weggeweest en hebben weer even aan de mand kunnen proeven en nu moet ik ze dus aan de gang gaan houden.
Tot de volgende rondom.
Kees Commijs
Postduivencoach.
Wat is duivensport?
Een sport om gewoon elke dag heerlijk met je duiven bezig te zijn.
En zeker nu met de storing van het coronavirus.
Nu is het voor de veel liefhebbers heel duidelijk dat de duiven hun een fantastische vrijetijdbesteding bezorgen.
En die zo denken en ook doen, dat zijn gelukkige mensen.
Nu alle sporten een halt is toegeroepen < ook de duivensport > is het enkel nog genieten van je duiven thuis op het hok of in de tuin.
En met alles wat daar nog bij komt kijken.
Vooral bij mooi weer kan het super gezellig zijn om nu buiten tussen de duiven te vertoeven.
Met een bakje koffie of wat anders, kijken naar je gevleugelde vrienden hoe ze zich in de waterbak uitleven.
Er in en er uit! Een witte kleur op de tegels achterlatend.
Zo speelt zich bij iedere duivenliefhebber een groot deel van zijn hobby af.
Meestal alleen of met een enkeling als gezelschap.
Helaas is het nu niet mogelijk om dat met een aantal vrienden om je heen te beleven.
Ieder heeft immers de opdracht om ‘een meter vijftig’ afstand van mekaar te houden.
Tot hoelang nog?
In de wintermaanden hebben we alles geregeld voor het nieuwe seizoen.
Vele uren werden besteedt aan het verzorgen van de duiven.
In die donkere maanden moet gewerkt worden aan het succes van het volgende seizoen.
En dat werd niet nagelaten om te doen.
Toen het er aan zat te komen dat het startschot van de wedvluchten zou gaan klinken kwam de mot er in.
Menige liefhebbers waren bij het begin van het nieuwe seizoen zo enthousiast dat ze bij voorbaat al de dunk hadden dat ze veel succes zouden gaan behalen.
Jammer toch!
Nu blijkt dat sportbeleving met de duiven geen vanzelfsprekendheid is.
Het is echter wel een feit dat we als duivenliefhebber, ondanks de noodgedwongen rust, toch nog onze afleiding hebben.
Jammer genoeg zonder wedvluchten wel ’n heel stuk minder.
We zullen opgelucht ademhalen als het normale leven weer begint en een gat in de lucht springen als we elkaar in het duivenlokaal weer treffen.
In het clubgebouw speelt zich immers een groot deel van onze hobby af. Daar spreken we de zelfde taal en is ook onze blijheid idem dito.
Als het zover is dan zal iedereen weer een grote glimlach om de mond hebben en genieten van de duivensport.
En wat nog meer is, dan hebben we ondervonden dat “normaal” echt bestaat en heel bijzonder is.
En daar zijn we ons goed bewust van geworden en met heel ons hart verlangen we naar dat “ normale” terug.
Pie.
Protocol April 2020
Inkorven, afslaan, transport en lossen tijdens coronacrisis
Pagina 1 van 7
Inleiding In een eerdere persconferentie zei Rutte dat hij graag zag dat alle sectoren in de maatschappij nadenken over hoe ze zich het beste kunnen richten op de anderhalve-meter-samenleving, omdat dit voorlopig “het nieuwe normaal” wordt. Minister Wiebes maakte bekend dat alle sectoren daarvoor een plan moeten maken en dat de coronaprotocollen beoordeeld worden op afstand houden, gedragsbeïnvloeding, hygiëne, beschermingsmiddelen en toezicht.
Het coronavirus grijpt in Friesland, Groningen en Drenthe niet zo hard om zich heen. Daarom wordt nu nagedacht of in het noorden van het land al eerder verruiming van de coronamaatregelen kan plaatvinden. Jaap van Dissel noemde dat in de Tweede Kamer
Over de sport hoor je (nog) niets. Het ironische is: sport is gezondheid. Het zorgt voor ontlading en ontspanning. Iets dat juist nodig is in tijden met veel stress, onzekerheid en angst. Het verbroedert. Broodnodig in een samenleving die door een onzichtbaar rondwarend virus steeds argwanender wordt. Duivensport is geen contactsport zoals vele andere sporten. Uit onderzoek van Shi et. al. 2020* is gebleken dat vogels niet gevoelig zouden zijn voor het virus wat Covid-19 veroorzaakt en als gevolg het virus niet verspreiden.
Duivensport speelt zich voornamelijk af aan huis. De liefhebber wacht zijn duiven die van de vlucht terugkeren aan huis op. Dat betekent dat bij versoepelingsmaatregelen de duivensport als hobby niet hetzelfde behandeld hoeft te worden als vele sporten en daardoor eerder haar activiteiten weer kan hervatten.
Organisatie van de postduivensport m.b.t. de coronamaatregelen De Nederlandse Postduivenhouders Organisatie (www.duivensportbond.nl ) draagt als overkoepelende organisatie zorg voor de vereiste protocollen. De afdelingen hebben een rol als het gaat over toezicht, vervoer en lossing van de duiven op de losplaats. De verenigingen zijn aangewezen om een omgeving te creëren waar duivenhouders onder veilige omstandigheden hun duiven kunnen aanvoeren volgens de 1,5-meter-samenleving.
Pilot sector-4 (afdelingen 10 en 11) Met in het vooruitzicht dat in het noorden van het land al eerder verruiming van de coronamaatregelen kan plaatvinden, willen de afdelingen 10 en 11 in Noord Nederland in samenspraak met de NPO en WOWD ( www.wowd.nl ) als pilot fungeren voor de andere afdelingen van de NPO. Andere afdelingen worden gevraagd input te leveren.
Zelfregulering Het is van het grootste belang dat in de pilot wordt aangetoond dat de organisaties in staat zijn de regelgeving strikt toe te passen en na te leven. De protocollen die van toepassing zijn voor Inkorven, Vervoeren en Lossen van postduiven zijn daarop toegesneden en geaccordeerd door de bevoegde instanties.
* Shi et. al. Susceptibility of ferrets, cats, dogs, and different domestic animals to SARS-coronavirus-2. Online: https://doi.org/10.1101/2020.03.30.015347
Protocol April 2020
Inkorven, afslaan, transport en lossen tijdens coronacrisis
Pagina 2 van 7
Achtereenvolgens wordt nu ingegaan op Protocol voor Inkorven Protocol transport van de duiven Protocol lossing van de duiven Bijlage 1, Verkort inkorfprotocol verenigingen Protocol voor Inkorven Duivenverenigingen werken toe naar verantwoord open stellen van hun gebouwen na de sluiting vanaf 15 maart. Hierbij wordt het maatschappelijk belang in acht genomen om liefhebbers zo snel mogelijk in een gecontroleerde en veilige omgeving weer te laten deelnemen aan de wedstrijdsport met postduiven. Aan verenigingen wordt voor het seizoen 2020 de mogelijkheid geboden om haar gebouw onder strikte voorwaarden open te stellen. De leden moeten op een veilige manier hun duiven kunnen brengen voor verzending naar de losplaatsen. Dat geldt ook voor de behandeling van de wedstrijdklokken waarin de data van de deelnemende liefhebbers en duiven worden opgeslagen en uitgelezen.
Inkorven van duiven in het verenigingsgebouw De liefhebbers komen op afspraak met hun duiven naar de vereniging volgens een vooraf opgesteld rooster. De liefhebbers geven twee dagen voor het inkorven bij hun vereniging aan hoeveel duiven ze mee willen geven op de wedvlucht. De vereniging bepaalt dan op voorhand een inkorfschema en neemt voldoende tijd om de inkorving af te werken. Elke deelnemer krijgt vervolgens een tijd door waarop hij/zij op de club wordt verwacht. De liefhebber dient de doffers en duivinnen gescheiden aan te bieden. Het gebouw, behalve het inkorfdeel, blijft gesloten en de deelnemers dienen buiten het gebouw (in de auto) te wachten totdat men aan de beurt is. De auto dient voldoende geventileerd te worden wanneer er duiven in aanwezig zijn. Elk verenigingsgebouw dat in aanmerking komt als inkorfcentrum wordt vooraf geïnspecteerd door een vertegenwoordiger van de afdeling of men aan de voorwaarden voldoet.
In het inkorflokaal ben je met maximaal 3 personen: 1 persoon achter de inkorftafel die zelf de duiven pakt uit de mand van de liefhebber, Haalt de duif over de inkorfantenne, controleert het ringnummer en zet de duif in de verzendmand. 1 persoon die de computer bedient en de data van de klokken in- en uitleest 1 persoon die optreedt als centrumleider en toezichthouder en die de liefhebbers afroept volgens schema
Het verenigingsgebouw kan pas geopend worden nadat de centrumleider aanwezig is. Na elke inkorving dienen de aanwezigen hun handen te desinfecteren. Ook dient er desinfectiemiddel/doekje beschikbaar te zijn om de klok(ken) te desinfecteren. Om het dragelijk te houden is er de mogelijkheid om tijdens het proces van rol te wisselen. Het laden van de manden in de vrachtwagen geschiedt door Maximaal vier personen waarbij een afstand van minimaal 1,5 meter wordt gerespecteerd.
Protocol April 2020
Inkorven, afslaan, transport en lossen tijdens coronacrisis
Pagina 3 van 7
Voorwaarden voor de vereniging 1. Verenigingen weten wie er aanwezig zijn in het gebouw. Er wordt alleen toegang verleend aan leden van de vereniging; 2. Verenigingen informeren bij de ingang hun leden over de hygiëneregels in het gebouw via een poster of banner. De poster of banner wordt digitaal aangeleverd door het NPO. Verenigingen kunnen deze zelf printen op A3-formaat; 3. In het gebouw en daarbuiten hanteren we de richtlijnen van het RIVM, zodat de onderlinge afstand van 1,5 meter geborgd blijft en er geen lichamelijk contact ontstaat; 4. Verenigingen dienen looproutes dan wel scheidingsvakken aan te brengen om de door het RIVM voorgeschreven afstand (1,5 meter) te bewaren; 5. Een lid is verplicht zich vooraf aan te melden bij de vereniging, zodat er een rooster opgesteld kan worden en er niet meer mensen dan toegestaan aanwezig zijn; 6. Op aanwijzing van de centrumleider kan het lid het gebouw betreden, kunnen de duiven en de wedstrijdklok aangeboden worden en zal het lid het gebouw verlaten. 7. De liefhebber dient de korven en de klok thuis te reinigen en te ontdoen van stof en vuil; 8. Het bestuur is verantwoordelijk voor het voortdurend reinigen en desinfecteren van de apparatuur; 9. De toiletgroepen (mannen en vrouwen gescheiden) mogen door maximaal 1 persoon tegelijkertijd worden gebruikt en worden na gebruik van het toilet direct gereinigd; 10. De kantine is gesloten; 11. Wanneer maatregelen niet worden nageleefd door leden, kan het bestuur een lid (tijdelijk) de toegang tot het gebouw ontzeggen dan wel het lidmaatschap intrekken; 12. Er vinden geen samenkomsten plaats; enkel de toezichthouder, de inkorver en de persoon die de computer bedient zijn in het gebouw aanwezig . 13. De geldende protocollen bevinden zich ter inzage in het gebouw en kunnen getoond worden in geval van controle. 14. Het bestuur is verantwoordelijk voor het naleven van de protocollen en dient daar op toe te zien. Personen die zich niet houden aan de voorschriften worden geweigerd.
Aanvullende hygiënemaatregelen 1. De verenigingen dienen op strategische posities desinfecterende gel te plaatsen; 2. Prullenbakken dienen te worden afgesloten. 3. Bij binnenkomst dienen personen verplicht gebruik te maken van desinfecterende gel/zeep.
Aanvullende aanwijzingen voor leden 1. Blijf thuis als je ziek bent of in de afgelopen 72 uur ziek bent geweest; 2. Volg de aanwijzingen van de centrumleider altijd op; 3. Houd u aan de regels over de aankomst en het vertrek in de omgeving van het gebouw; 4. Vermijd fysiek contact met andere in of bij het gebouw aanwezige leden; 5. Neem alle meegebrachte zaken (duivenmanden en klok) weer mee naar huis. Zorg dat deze schoon zijn; 6. Liefhebber dient bij het aanleveren van de oude duiven doffers en duivinnen gescheiden aan te bieden. Het dient voor de inkorver duidelijk te zijn welk geslacht in welke mand zit. 7. Volg de algemene richtlijnen van het RIVM met betrekking tot het minimaliseren van de verspreiding van de infectie.
Protocol April 2020
Inkorven, afslaan, transport en lossen tijdens coronacrisis
Pagina 4 van 7
Protocol Transport van duiven 1. Het laden van de manden in de vrachtwagen geschiedt door 4 personen, waarbij een afstand van minimaal 1,5 meter wordt gerespecteerd. Dit geldt ook voor het lossen van lege manden. 2. In de vrachtwagen is alleen de chauffeur in de cabine aanwezig. De convoyeur die zorgt voor verzorging onderweg of bij de losplaats, rijdt in een eigen vervoermiddel achter de vrachtwagen aan naar de losplaats. 3. Als er overnacht wordt dan slapen convoyeur en chauffeur in afzonderlijke ruimtes. 4. Het water geven van de duiven gebeurt via het aanwezige systeem. 5. Bij het verzorgen van de duiven wordt de 1,5 meter afstand in het gangpad gehanteerd. 6. Alle draag- en handgrepen en plaatsen die aangeraakt worden dienen ontsmet te worden met desinfecterende middelen.
Protocol Lossing van de duiven 1. Op de losplaats dienen convoyeurs en chauffeurs de door het RIVM uitgebrachte regelgeving in acht te nemen. Minimaal 1,5 meter afstand bewaren; geen lichamelijk contact. 2. Alle draag- en handgrepen en plaatsen die aangeraakt worden dienen ontsmet te worden met desinfecterende middelen. 3. Na de lossing van de duiven wordt de losplaats schoon achtergelaten. Vuil wordt in afvalzakken verzameld en de zak wordt dichtgebonden en bij thuiskomst in de afvalcontainer gedeponeerd. 4. Voor vertrek desinfecteert iedereen de handen.
Protocol April 2020
Inkorven, afslaan, transport en lossen tijdens coronacrisis
Pagina 5 van 7
Bijlage 1
Verkort inkorfprotocol verenigingen
Inkorven De liefhebbers komen op afspraak naar de vereniging volgens een vooraf opgesteld rooster. De liefhebbers geven twee dagen voor het inkorven aan hoeveel duiven ze mee willen geven op de wedvlucht. De vereniging bepaalt dan op voorhand een inkorfschema en neemt voldoende tijd om de inkorving af te werken.
We onderscheiden vier verschillende rollen. 1e rol is de centrumleider (toezichthouder) 2e rol is de inkorver 3e rol is voor de persoon die de computer bedient 4e rol is de liefhebber
Werkvolgorde 1. De centrumleider ontvangt de liefhebber. Liefhebbers die nog niet aan de beurt zijn wachten in hun auto en vermijden alle contact met andere liefhebbers; 2. De liefhebber haalt de duiven uit de auto en plaatst de manden en de klok voor de deur van het inkorflokaal. De liefhebber neemt daarna weer plaats in de auto; 3. De toezichthouder brengt de manden en de klok naar het inkorflokaal nadat hij de handgrepen gedesinfecteerd heeft; 4. De inkorver neemt de mand en de klok over nadat de toezichthouder het inkorflokaal weer heeft verlaten. Nadat de klok is ingesteld wordt deze door de inkorver aangesloten op de inkorfantenne. De inkorver voert het gehele proces van inkorven zelfstandig uit. Het uit de mand nemen van de duiven, het halen van de duiven over de inkorfantenne, het controleren van de ring en het inkorven van de duif in de reismand; 5. Na de laatste duif geeft hij de toezichthouder een teken dat het inkorven is afgerond; 6. De inkorver brengt de klok naar degene die de computer bedient; 7. Na het uitlezen van de klok geeft deze een teken aan de toezichthouder; 8. De toezichthouder plaatst de manden en de klok weer buiten het inkorflokaal, desinfecteert de draaggrepen van manden en klok en geeft de liefhebber een teken dat het inkorven is afgerond; 9. De liefhebber laadt zelf de manden weer in de auto en vertrekt direct; 10. Na iedere liefhebber wassen de toezichthouder, de inkorver en de degene die de computer bedient grondig hun handen. De volgende liefhebber komt aan en de procedure herhaalt zich.
Protocol April 2020
Inkorven, afslaan, transport en lossen tijdens coronacrisis
Pagina 6 van 7
Inladen manden Na het inkorven worden de transportmanden verzegeld. Voor het inladen wordt er gewerkt met vier personen. Tijdens het dragen van de manden hanteren we de onderlinge afstand van 1.5 meter. Vooraf en na afloop zorgvuldig alle hygiënemaatregelen uitvoeren. Uit onderstaande foto blijkt dat dit ook tijdens het dragen van de manden behaald wordt. De onderlinge afstand is 1.5meter.
Afslaan van de klokken Het afslaan van de klokken dient ook weer gefaseerd te worden uitgevoerd. Alle klokken worden afzonderlijk aangeleverd. De klokken worden in het inkorflokaal door de toezichthouder gedesinfecteerd. Na het uitlezen van de klokken kunnen de klokken weer gefaseerd afgehaald worden. Ook het thuisbrengen of opslaan van de klokken is een optie. In alle gevallen moet worden vermeden dat mensen onnodig samenkomen. Het advies is om geen papieren uitslagen te verstrekken.
Protocol April 2020
Inkorven, afslaan, transport en lossen tijdens coronacrisis
Pagina 7 van 7
Inkorven grotere aantallen duiven
De duiven worden door 3 leden ingekorfd. Ieder lid doet alle handelingen met een duif (uit de liefhebbersmand halen, over de antenne halen en in de reismand zetten). Hierdoor kan de onderlinge afstand van anderhalve meter gehandhaafd worden en is er verder geen fysiek contact tussen de inkorvers nodig.
De mand(en) van de liefhebber, de inkorfantenne, en de reismanden worden in een driehoek opgesteld. De zijden van de driehoek zijn minimaal 2 meter. Zie afbeelding 1.
Afbeelding 1.
Inkorver 1 neemt als eerste een duif uit de mand van de liefhebber en loop hiermee naar de antenne. Tegelijkertijd loopt inkorver 2 vanaf de antenne naar de reismand en inkorver 3 van de reismand naar de mand van de liefhebber. Inkorver 1 haalt de duif over de antenne en inkorver 3 pakt een duif uit de mand van de liefhebber. Als iedereen klaar is op zijn positie schuift iedereen weer een positie op. Inkorver 1 zet dan de duif in de reismand, inkorver 3 haalt de duif over de antenne en inkorver 2 pakt een duif uit de mand van de liefhebber. Zo gaat het door tot alle duiven in de mand zitten.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
In Nederland is het voor een deel van de scholen nu Meivakantie.. Even geen thuiswerken voor de kinderen. De weersvooruitzichten blijven prima. Morgen wellicht in het zuiden wat welkome regen maar voor de rest van de week ziet het er strak uit. Begin volgende week worden we weer geïnformeerd tav de verdere maatregelen tgv COVID 19 door onze minister president.
In de landelijke duivensport weinig nieuws. Deels ook logisch gezien de crisistijd waarbij ieders gezondheid voorop staat ,maar aan de andere kant zullen we als serieuze sportbond toch ook beleid moeten ontwikkelen hoe te anticiperen op de huidige crisissituatie. Flexibel kunnen anticiperen is straks een must om toch nog wat sportplezier te hebben. De bestuurscrisis helpt daarbij zeker ook niet mee maar het is toch de nationale sportbond die dat moet doen.. Vanuit verenigingen en afdelingen zien we wel wat nieuws en activiteiten om eea aan te passen aan de 1,5 meter samenleving van Rutte.
Dan moet ik toch eerlijk zeggen dat onze zuiderburen daar toch actiever mee bezig lijken te zijn. Hopelijk kunnen we toch ook dit jaar ook nog wat sportplezier hebben maar ik realiseer me terdege dat we zeer afhankelijk zijn van het verdere verloop van de Corona crisis en de versoepeling van de maatregelen nationaal maar zeker ook internationaal. Maar genoeg hierover.
Op eigen erf ben ik bijna klaar met het oppimpen van de vliegaccomodatie. De klus is bijna geklaard. De vlieghokken zijn weer mooi opgeknapt. De reparaties zijn uitgevoerd en ze hebben weer een mooi kleurtje gekregen. Hopelijk kan ik er in goede gezondheid nog een tijdje van genieten.
Morgen gaan de duiven weer naar buiten en kijken of ze zullen wennen aan de nieuwe kleur. We zijn tevreden over het resultaat. Het grote hok van 7 bij 3 meter is 2x geschilderd. Het kleine vlieghok van 5 x 2 meter is 1 x gedaan en moet nog een keer gebeuren.
Hier alle eieren weggehaald bij de oude vliegers. De jaarlingen mogen de jongen van de beste koppels grootbrengen om bak- en hokvaster te worden. De eerste 20 jongen van het Breeding Loft zijn gespeend. De andere zijn richting Goes bij het Satelliethok van Carlo Dominicus. Zelf hou ik dit jaar minder jongen en dan vooral van de Barcelona lijnen en dan wat meer duivinnen.
Wil volgend jaar met meer duiven op nest gaan spelen en meer richting Barcelona, vandaar.
Deze winter zeker niet stilgezeten op de transfermarkt met een aantal spectaculaire aankopen.
Zelf geloof ik het meest in de aankoop van bewezen toppers uit een topfamilie. De aankoop van de PAARSBORST - CAS - TARBES VAN OPHUIZEN - SUPERAGEN - enz . hebben mij en vele vele anderen in de duivenwereld veel sportiefplezier, succes en hoogtepunten gebracht! Deze superduiven stonden aan de basis van meerdere nationale overwinnaars en asduiven. En het plan is dit voort te zetten. Mijn asduiven familie is hierop gebaseerd.
UIteindelijk zijn de witte raven die het verschil maken.
DAAROM WERD ER DEZE WINTER MEEGEPARTICIPEERD IN EEN VOLGENDE TOPAANKOOP.
Medio volgende week meer nieuws daarover!!!
STAY SAFE en HOU EEN BEETJE AFSTAND!
