- dinsdag 02 januari 2018
We zijn weer een jaar verder en ouder. Ook weer wat grijzer of kaler. In je jeugd lijkt de tijd stil te staan, later gaat het zo snel dat je gaat beseffen dat een mensenleven maar een komen en gaan is. Bij elke jaarwisseling hopen we op beter maar elk jaar weer lijkt dat ijdele hoop. Je kunt het nieuws beter niet volgen want dat is alleen maar slecht of niet te vatten.
- Pedofielen die worden vrijgelaten met een fikse zakcent vanwege een procedurefout?
- Asielzoekers die op onze kosten op vakantie gaan naar hun geboorteland dat ze eerder ontvluchtten omdat het daar niet veilig zou zijn.
- Hoge Pieten in het bankwezen die ontslagen worden vanwege wanbeleid maar wel met een gouden handdruk van soms miljoenen.
- Voetballers die 250.000 euro verdienen? Niet op jaarbasis maar per WEEK?
-Een snelweg in aanleg die wordt omgeleid vanwege overstekende padden, kosten miljoenen? Ik schrik van niets meer. De collectieve waanzin is in een huiveringwekkend stadium gekomen.
MISDAAD
De wereld is zo veranderd. Neem nu de misdaad. De romantiek is volkomen verdwenen uit deze bedrijfstak. Wat is er overgebleven van de man die er zonder geweld in slaagde je huis leeg te roven zodat je met een mengeling van woede maar ook een beetje respect de rampzalige leegte overzag?
In mijn kinderjaren stuitte je nog wel eens op zo'n duister iemand met pet en masker. Zo iemand die zich, bijlichtend met een ordinair zaklampje, sluipend voortbewoog. En dan wist je het: Daar gaat een dief, zo'n kleine zelfstandige. Die ouderwetse insluipers die kans zagen je geld uit je jas naast je bed te halen terwijl je rustig lag te snurken? Dat waren nog eens vaklui. Vertederend gewoon.
Tegenwoordig rammen ze op klaarlichte dag de voorgevels van banken in. En als er doden vallen? Dan worden ze omringd door welzijnswerkers en psychiaters. Bezorgd vragen ze zo’n moordenaar of die zich bij het misdrijf niet heeft bezeerd, of hij geen ongelukkige jeugd heeft gehad, of hij ergens mee geholpen kan worden. Er is èèn ding wat je in dit land zeker niet moet doen: De belasting foppen. 'Ja' denkt U nu misschien, 'en dat is nu juist het enige misdrijf waar ik nog een warm gevoel voor op kan brengen, een beetje begrip ook.' Maar dan begrijp je het dus niet. De staat mag ongestraft roven. U mag niets doen om dat te voorkomen. Denk hierbij aan successie rechten. Na overlijden nogmaals beroofd worden van centen waar je heel je leven al belasting over betaalde? Misdadig als je het mij vraagt.
OOK WAANZIN
Een rare wereld? Dat geldt ook voor onze ‘sport’. Er worden fortuinen betaald voor waardeloze graaneters met als enige referentie de afstamming. Worden liefhebbers dan nooit wijzer? Blijven die op Internet oude duiven kopen? Vragen die zich nooit af waarom men af wil van die duiven van twee of drie jaar? Vandaag de dag hoeven commerciële liefhebbers geen goede duiven te hebben om geld te maken, wel mode duiven, soort dat goed in de markt ligt. Met kwaliteit heeft dat allemaal weinig te maken. Met internet en slimmeriken die op geraffineerde wijze de media bespelen des te meer. Luister je naar de liefhebbers dan lijkt de rassenwaan gelukkig iets af te nemen. Maar in het buitenland zijn ‘namen’ altijd nog de norm. De vraag is hoe lang nog.
GEZONDHEID
Wat commercieel ook op schiet is pillen draaien. Je wordt tegenwoordig bedolven onder literatuur die handelt over gezondheid. Als je alles doet wat men aan raadt word je minstens 150 zo wil men doen lijken. Voor mij hoeft dat niet. Mijn 100 meter is al niet meer wat het geweest is en bovendien zijn er de statistieken die je moet respecteren. Ik volg die adviezen van die gezondmakers dus niet.
Ik heb geen zin om tot mijn 150e langs de kant van de weg heilzame kruiden te zoeken en ik wil ook geen 150 worden. Ik teken al voor 125. Handel in gezondheid is dus wel kassa. Reik de medemens de illusie aan dat hij niet meer dood te ranselen is als hij bepaalde kruiden drinkt en hij is bereid zijn laatste spaarcent op te offeren. Om bruin te worden, voor een rustig gevoel, hangende borsten, droog haar, voor zowat alles is er wel iets, ‘wetenschappelijk samengesteld' op basis van kruiden uit de maagdelijke wouden van Brazilië. De goedgelovigheid van de medemens is zo groot dat ik er sommigen toe in staat acht een geruite pet te dragen als ze ergens lezen dat dat de potentie verhoogt.
DUIVENSPORT
En duivensport volgt. Verontrustend wat er allemaal op de markt is voor 'het welzijn' van onze duiven. Duistere firma's schermen met duistere producten met de meest fantastische namen. Alsof duiven steil achterover dood zouden vallen van ellende zonder al die supplementen. Pas toch op voor die makelaars in gaten in de markt, beste lezer. Ze verheugen zich nu al op Uw falen straks want ze weten dat U dan gaat zoeken. En dat is niet naar betere duiven maar naar betere middeltjes, ‘betere’ medicijnen, ‘betere’ dierenartsen.
BEETJE ZON
Enkele weken terug in dit blad ook gelezen hoe het liefhebbersbestand in de provincie Antwerpen vanaf 2014 kelderde? In Oost Vlaanderen is het niet anders. Die provincie telde in 1980 29.000 liefhebbers, nu amper 6.000. Waar is het trouwens wel anders? En toch zijn we nog met genoeg om lekker met duiven te spelen. Maar dan moeten we anderen wel hun beetje zon gunnen. Fondspelers moeten respect hebben voor vitesse spelers en omgekeerd. De ‘gewone man’ moet respect hebben voor de kampioen en omgekeerd!! Mensen die graag om een beker spelen moet je in ere houden maar ook mensen die graag om geld spelen.
En, althans zo denk ik, de kleiner wordende clubs in de mate van het mogelijke laten voort bestaan. Wekelijks komen daar misschien amper 10 mensen inkorven, een pint drinken, over duiven praten. Dat moeten we ze niet afpakken. Inmandlokalen voor nationale vluchten beperken ok. Maar liefhebbers in de kleiner wordende clubjes hun plezier ontnemen is niet ok. Tenzij er geen andere weg is.
LACHEN
Sooi tegen Sjef in het clublokaal: Heb je dat gehoord van Ronaldo en Messi? Nee, niks gehoord, vertel. Nou, Ronaldo zou gezegd hebben dat hij door God zelf naar de aarde was gestuurd om hier zijn kunsten te vertonen.
Toen men Messi vroeg wat die daar van vond zei die: ‘Klopt niks van, ik heb niemand gestuurd.’ De liefhebbers in de club rolden van hun stoel. Wat ik bedoel is dit: Er mag in duivensport best meer gelachen worden. Vooral in de clubs. De sfeer daar zal deels bepalen welke kant duivensport uit gaat. Vooral onenigheid en ruzies kunnen we meer dan ooit missen als kiespijn.
De enige ruzies die je met zekerheid kan winnen zijn de ruzies die je nooit begint.
