- maandag 27 januari 2020
Maandag 20 januari - Zoveel te doen, ik heb nog zoveel te doen -
Wordt niet zo heel veel geschreven de laatste weken, hier ook wat de klad erin. Hoe anderen die nog wel de tikkerites hebben het doen geen idee, belevenissen en ideeën zat om over te tikken en alleen het energie niveau houdt niet echt over om met regelmaat lezerij op het scherm te tonen. Rond middernacht de reservebank weer onder mij kunnen schuiven na weer een intensief beursweekend in Blackpool. Daarna half slapend nog voor de gele zakken de orders opnemen en doorgeven voordat er eindelijk aan de slaap kon worden toegegeven. Toegegeven het is een keus, en gelukkig is de conditie best in orde om de inspanningen op te kunnen vatten, lekker man. Drie keer per week een uur of meer op asics langs meren, bossen en door landerijen rennen betaald zich uit, alleen kort daarna helder denken is goudvis werk. Voor het vertrek naar Brexitanie het eerste jonge grut mogen aanschouwen en vanochtend benieuwd in hoeverre de kolonie uitgebreid was. Opgewekt dat de hoger ingeschatte koppels op twee gele plukjes pluizen zitten te broeden, jammer van de eenlingen en een gradatie jammer in het hogere segment de twee koppels die hun plukjes hadden platgebroed. Niet meer dan een kopie van voorgaande jaren, het enige verschil zijn de ouders waar het bij gebeurt. Hoe lastig teleurstelling ook kan zijn, beter om te focussen op de koppels waar na twee ronden vier ringen gebruikt zijn en zonder haperen naar het jonge duivenhok getransfereerd worden. Al werkte een koffiesessie aan de grote tafel van de Fries om útens die de klassieke namen uit de boeken heeft gevlogen, ook weer een andere blik op mijn ervaring geworpen. Zijn olympiade koningin uit een overgelegd enkel eitje van verworpen moeder, heeft nog steeds een enorme impact op zijn selecão. Mooi dat de sport toch voor een groot deel onvoorspelbaar lijkt, al lijkt het bij sommigen voorspelbaarheid in positieve zin toch vaker voor te komen. Net als nachtvliegers, door het weerfront vliegers, regencrossers, hittebestendigen en cloudbusters. Zal wel niet geheel toevallig zijn dan. Toch maar wat vasthouden aan de natuurlijke verdeling van kwaliteit en dat de weg naar succes in de natuur een rechte lijn is, geen enkele afwijking wordt geaccepteerd. Dan gaat het niet alleen maar over de buitenkant, hoe graag zijn die zich aan het selectierecht verrijken over de rug van de schapen die vanachter aangedrukt worden over de dam. Niet alleen de discipline maar ook nog eens omgevingsfactoren bepalen wat de meest functionele carrosserie oplevert, heb daar nog maar weinig over gelezen, jij? En dan gaat het alleen nog maar over de buitenkant, binnenkant is voor, ja zeg het maar. Als je daar over begint bereik je het grijze gebied van een taboe. Vervlogen hoop als een vloeitje in de buurt van een open haard. De standaard uitleg 'je kan niet in het kopje kijken'. De eeuwige uitvlucht, niet eens een poging wagen. Als je daar tegenin gaat? De uitleg over zwarte gaten is er niks bij, alles gaat op stil. Mooi zo laten en als je wat te hebben ontdekt, lekker voor jezelf houden is de remedie. De beurzen, twee achter de rug en altijd is er één vrolijkert die vlot bij de voerbakken langsloopt en meent te moeten vertellen 'van voer gaan ze echt niet harder vliegen, het zit in het kopje' alsof ze iets bijzonders te vermelden hebben. Lekker voor je ego joh, en als je er gelukkig van wordt krijg je nog een duimpje van mij mee met een gemeende smile, fijne dag verder. Dortmund op de zaterdag was best druk in de ochtenduren en flink wat vragen gekregen, mooi wat adviezen mee kunnen geven. Vrijwel alle oosterburen houden hun gevleugelden binnen tot midden maart, waarna ze een versnelde cursus klauwen ontwijken te verwerken krijgen. Dan is een week vooraf best handig om de detox mengeling voor de snavel te houden, zodat ze mooi wat gewicht kwijtraken en beter voorbereid zijn dan proberen met een zak wintervet in de bocht onder controle te houden, logisch toch? Bij de vorige editie verschijnt laat op de middag mannetje met onderbeet en oost Europeaans accent aan de voerbakken. Komt mededelen dat hij maar een soort graan voerde en daar de hele boel mee plat vloog, haver. Ongeloof aan onze kant uiteraard en wat kun je er anders mee dan veel succes te wensen? En dit jaar komt dezelfde gast weer voorbij met hetzelfde verhaal en ik stond al klaar om zijn verhaal aan te vullen met de vraag welke graansoort. En toen rolde ineens 'gerst' van de tong, ik moest mij inhouden om niet over de grond te rollen. Toch maar gevraagd dat het toch haver was dat hij voerde? Ja ja dat ook, en haver... Mijn gebit vloog er bijna uit, heb hem weer veel succes gewenst, kijk nu al uit naar volgend jaar, ik gok op tarwe. Blackpool blijft altijd iets bijzonders, als je er voor het eerst naartoe kan het best eens als een tijdreis ervaren worden. De hal is historisch, bijzondere indeling en het publiek gaat er met 25.000 bezoekers toch graag naartoe, de industrie steeds minder en dat is opmerkelijk zichtbaar. Voor het publiek toch minder belangrijk, de beleving van een totaal weekend met sportvrienden veel belangrijker. De balkons waren vorig jaar nog best bezet, nu leeg is toch een signaal. Wil je handen vol veren voor papier ruilen, jong spul, dan kun je daar gerust terecht. Landgenoten die daar een 200 tal per keer wegzetten kan best slim zijn, een keuze. Zijn nog altijd een vracht veilingen te beleven in de omliggende horeca. Minder interessant is de duidelijk aanwezige armoede op de vroege ochtend. Zwervers op zoek naar een beter bestaan kan best confronterend zijn, niet meer gewent. Altijd wel een paar nieuwkomers uit eigen land aanwezig, standaard op zoek naar de minst prijzige verblijfplaats. Mogelijk niet altijd even handig als je luxe gewent bent. Prachtig de blik in de ogen bij de vraag of ze muizenvallen en luisdruppels hebben meegenomen... Na twee edities in de ballroom na enig aandringen eindelijk op de horsshoe, daar waar het grote publiek langs trekt. In het licht en als de deuren open staan op de toch, altijd beter dan op de tocht en in het duister achter half gesloten deuren. Ook dit het gevolg van terug trekkende industrie, creëert ruimte. Je hoort er te zijn, te tonen dat je er bent en dat je planning op de toekomst gericht is, daar gaan we voor. Binnenkort meer, vooruit kijkend naar beter..
