- zaterdag 04 januari 2020
Woensdag 1 januari - Nieuwjaarsduik -
Nee dank je, mij te fris aan de tenen, laat het graag aan de kweekstal over om op deze eerste dag van het jaar een duik te nemen. Zij hebben toch duidelijk minder bedenkingen om hun pak te verschonen bij deze temperaturen. Wel vanmiddag mijn eerste ronde door de Warren gehobbeld. In een grijze achtergrond leek het in eerste instantie windstil, hoeveel anders vanaf de rotonde van Waterloo terug langs het meer tegen een voelbare poolwind in spartelen. Niet zo goed voor de mannelijkheid, doe daarbij na paar kilometer opspelend verteringsapparaat en de strijd tegen de elementen intern en extern liggen weer op koers. We zijn onderweg op naar langere dagen en over drie maand staan we weer in de lucht te turen, lekker man. Ondanks alle bestuurlijke strubbelingen mag je verwachten dat er binnenkort weer een vliegprogramma op tafel komt, die eigenlijk ieder jaar in de structuur op hetzelfde uitkomt. De afwijkingen of verandering komen van degenen die in de maanden daarvoor het hardst geschreeuw hebben, het jaar erop wordt het toch weer terug gedraaid, allemaal verspilde moeite. Al die zieners die precies weten hoe de wind zal draaien, op basis van wat ze weten, jij al eens iemand tegengekomen die precies wist hoe het er uit gaat zien exact op de dag, een half jaar vooruit? Niet dus, dus waar maak je je druk om? Het internationale programma ligt al voor jaren vast, ook zij zijn afhankelijk van de omstandigheden, het lukt of het lukt niet. Maar ja, waar moet je dan nog over vergaderen en belangrijk of belangrijk overkomen? Pfoe de oogjes voelen alsof ze al toe zouden moeten, dit terwijl de wereld nog niet eens in volledig duister is gehuld, twee keer in drie dagen volle bak tegen de koude wind vreet energie. De afgelopen weken mooi wat tijd kunnen besteden aan de kweekstal, op mijn manier de eerste dagen beleefd. Een soort van in de watten leggen in een vast stramien. Hoe dan? Hoezo, je weet toch zelf wel hoe je de eerste dagen kunt handelen? In ieder geval vooraf bijlichten of tijdens de kweekperiode bijlichten is afgeschaft en dan is het toch wat meer een zaak van geduld hebben. Kan en zal ook aan mijn soort liggen trouwens, zijn eigenlijk nooit de vlotste broedkippen geweest. De oorzaak zal zeker een vorm van erfelijkheid zijn en deels aan mijn verzorging liggen. Denk eerder dat het bijlichten meer nadeel bij de niet gekoppelde vliegploeg heeft. Ze krijgen er toch wat van mee op hetzelfde terrein, dan dat het onnatuurlijke licht oplevert in de kweekstal. Kwestie van ervaring opdoen met verschillende methoden. Mijn eerste ronde is degene met het laagste rendement als het om aantallen gaat, mogelijk zelfs al een voorbeschouwing op natuurlijke selectie. De voorkeur gaat dan ook naar de koppels die na twee ronden vier prima opgekomen jongen hebben geleverd, zonder excuses of overleggen. Bij jou mogelijk het meest normale wat er is, zoals gezegd mijn methodiek en soort tonen vrij vlot toekomstig negatief afwijkend gedrag. Waarom dan toch steeds weer half december van start? Omdat het mij zo het best past, de beurzen en winter-eenhoksraces komen eraan en dat heeft nou eenmaal allemaal aandacht nodig. Daarbij voordat de oude garde op volledig weduwschap zit, is een groot deel van het uitwennen van de jonge garde al achter de rug. Komt uds neer op een stuk planning en vooral voor mijzelf gemakkelijker maken, ze zijn er voor mij, niet andersom. Het grootste deel zit op eieren, komend weekend de Verbandsausstellung op de agenda en dan kun je geen afgesloten bakken met nog uit te wennen koppels hebben, begrijp je? De nieuwe jaarlingduivinen laten nog langer op zich wachten, meest zomerjongen uit de stamoudsten. De prachtige jaarse Engelse duivin, met oud Belgische fondorigine, die als tiende wist te eindigen in de finale van de Who Dares Wins race over het kanaal, zit wel binnen de normale termijn op eitjes. Toch een ander soort die het wel kan blijkbaar, zij zit gekoppeld aan mijn eigen finalist uit dezelfde race. Natuurlijk geen enkele garantie op succes dat juist hun jongen hun ouders gaan overtreffen, en toch denk ik de methode om zoveel mogelijk de geluksfactor uit te sluiten, noem het duivensport. De oude en jaarse gewoontegetrouw bij de start van het vuurwerkverkoop maar binnengehouden, als de nieuwjaarsmist is opgetrokken de hokken maar weer eens opentrekken. Tussendoor zitten ze op een soort van wekelijks schema met op de zondag een bad en het verstrekken van de verse mineralen, net als tijdens het vliegseizoen. De ouden nog bij elkaar, alles op schapjes, hebben alle ruimte en moet zeggen tot nu bevalt het prima. Heb het idee dat ze als ze buiten zijn, juist harder trainen omdat de duivinnen het tempo bepalen en hun intensieve manier van trainen op hun ega doordrukken. Positief dominant trainen, en de mannen volgen, lijkt wel boodschappen doen...
