- zondag 09 juni 2019
Zondag 2 juni - Summer is coming -
Een zondag zonder balletje trappen of rondjes racen, ja waar moet je dan nog entertainment in zoeken? De strijd tegen verveling, anderen gaan vissen, fietsen, familiebezoek, ook leuk... of zie ik dat verkeerd? Nog wel wat tikwerk te doen links en rechts, en het klinkt wel wat raar om te zeggen het gaat nu beginnen. Voor mij ook nieuw. Gisterochtend voordat de ouden terug zouden komen van hun midfondvlucht de inmiddels grote jongen uit het vlieghok gehaald. Dat op nest vliegen in de voorbereiding was echt wel wennen, niet alleen voor de boss. Blijkbaar vonden een aantal vliegenisten het ook maar niks en hun carrière voorgezet in de recycle status. Je kan er om liegen, jezelf voor de gek houden of een oorzaak zoeken, oude vliegers die het thuisfront niet halen in de voorbereiding is toch wel bijzonder. Het maakt het wachten niet leuker, zijn enkelingen en toch. Het begon met twee bij huis, ongezien zo bij loslaten niet teruggekeerd. Dan zomaar op gewone midfondvluchten een paar nog onderweg, met als grote gemene deler vorig jaar twee keer 1100km in drie weken gedaan. Ongezien schade opgelopen, het lijkt er op, vooral het zogenaamde sterke geslacht. Dus weer wat uitdagingen om de partnerloze dames gemotiveerd te houden. Gelukkig nog een enkele oud vlieger achter de hand, ideaal is het niet, niets doen ook weinig motiverend. En, jij nog gemotiveerd na zulke weken? Gewoon doorgaan, anticiperen, pech zit achter vele hoeken, de natuur haar eigen regels. In de meest meest gevreesde B-poule van Nederland kan de vliegploeg prima meekomen, wat natuurlijk wel een hele schrale troost is als je ziet dat wij op clubniveau zelfs het eerste blad niet meer kunnen raken. De tien minuten per honderd kilometer als weegschaal, de rappe mannen alweer aan de koffie voordat de onze zich voordoen als lokale winnaars.. Zorgt wel voor een bijzondere sfeer, immers de winnaar mag zich bij de barman melden voor een rondo gerstenat. Beweerd wordt inmiddels dat de thuiskomers van de plank worden gejaagd totdat de eerste melding van een B-pouler op de meldsite staat. Alles wordt uit de kast gehaald, vlaggen, handenklappen, zelfs de vrouw mag mee komen wachten, net even anders. Niet al te serieus nemen, de voorbereidingsweken zijn bijna voorbij. Wel grappig om de toch best wel wat reacties over het niet deelnemen aan de eerste middaglossing, schandalig natuurlijk dat niet iedereen deze blog op de voet volgt, alles twee keer uitleggen moeten... Moet zeggen beviel prima. Wel even geholpen bij het inkorven, ook een kwestie van bijblijven en blijven leren. Er naast zitten gebeurt ook, daar zitten de leermomenten. Vooral na het opmaken van de uitslag de ervaringen delen, nog meer leermomenten. Gaan er maar vanuit dat er een kern van waarheid in zit. Opvallend dat ook echt bij voelbaar 'schrale' strijders goed bleken te komen, de winnaars is nog weer een ander verhaal. Voeding, voorbereiding, weer, heeft allemaal invloed in verschillende mate, de hand van meester om er sturing aan te geven, als je bereid bent om te leren. Vragen stellen, vooral aan jezelf en denk er om niet al te snel conclusies te trekken zonder het complete plaatje. Hou in de zoektocht toch de minstens drie oorzaken voor de uitkomst maar eens aan. Eén is emotie, de tweede de schuld van een ander, de derde gaat pijn doen, zelfreflectie. Grote veranderingen grote gevolgen. Vorig jaar een heel ander voorjaar dan nu, en dan ineens vandaag is het hoog zomer. Er op inspelen dus. De jonge garde vrijdag laten enten, bij het inpakken ze zelf met het kwastje bewerkt, opgeschreven wie er nog zijn en geconcludeerd dat ik het overgrote deel te jong vindt om over paar weken al de grote mand in te drukken. Nog maar even wachten tot de klassieke startdatum van het jonge duivenseizoen, de eerste week bouwvak. Natour dan maar denk ik op dit moment, zijn inmiddels ook al zeven vluchten geworden met de laatste met twee nachten mand. Zien het wel, gaan ze spontaan een uur trekken dan kan ik besluiten de datum naar voren te trekken, andere kant, eerst de oude duiven maar op focussen, het zou nu moeten gaan beginnen toch? Opschalen met het voer, trainingen op schema, dag beleving op sacherijnig, moordneigingen richting iedere fladderaar die verkeerd fluit op het moment dat de weduwen moeten landden, point of no return komt eraan, mooi man. Je rent je het schompes drie keer per week, start de dag met vrachten vitamines, stijgt de temperatuur eindelijk richting opwarming aarde, vliegen je de groene kikkers uit neus en keel, lekker dan? Kop in de zon, betaalbare remedie, je kan er ook voor in het vliegtuig stappen.. in het vliegseizoen? Dacht het niet, pure heiligenschennis...
