- dinsdag 18 december 2018
Maandag 10 december - Doe een stapje naar voren, en twee stapjes terug.. -
Kon ik vrijdagochtend nog voluit zweren en zwetsen dat de ploeg laatjes het geweldig doen, door alle weer en wind, ploeg nog compleet. Hoeveel anders bleek de zaterdagochtend. Wat er vrijdag en zaterdag gebeurt is geen idee, het lijkt wel of er een roedel vliegende wolven doorheen is gegaan. Een hyperactief kromsnavelmannetje kan schade aanrichten, maar zoveel heb ik nog niet eerder meegemaakt. Toen de ploeg naar binnenging, een zwartkras die er achteraan kwam, kon hem zo van de plank plukken, krop opengehaald en wel weer prima in elkaar kunnen zetten, hoort erbij. Dan op de middag in het hok kijken, een blauwe duiven met enorm gat in de vleugel, opgedroogd bloed en onder de vleugel kaalgeplukt, wat open wondjes. Goed wassen en jodium erop, tijd moet de rest doen, waren geen pezen geraakt. Nog een keer kijken en een zwartkras doffertje welke wat met zijn vleugel trok, ook hij kaal onder de vleugel, klein wondje richting krop, weer goed wassen jodium erop en moeder tijd mag het oplossen. Deze was al behoorlijk lichter geworden, mogelijk wat verder van huis geweest. Even later komt de tuinman aanzetten met een afgekloven karkas, behoorlijk vers en de ring verraad dat die ook tot de ploeg behoorde. Tel je mee? Dan missen er nog een paar blijkbaar, tenminste als ik donderdag goed geteld heb, niet mijn hobby en niet mijn talent. Dan gaat het snel ineens met natuurlijke selectie. Gisteren dan maar een dagje binnen gehouden, even bijkomen want die hebben echt een vliegende nachtmerrie meegemaakt. Vanochtend was het prachtig weer en dus weer naar buiten, nog geen 10 seconden nadat de eersten het hok uit waren, daar was meneer kromsnavel alweer op de koffie, kon ze niet krijgen trouwens. En vanmiddag de bijna jaarlingen nog naar buiten en alweer vliegend tikkertje. Moedeloos zeker niet, vervelend wel voor de vliegers, en hoeveel anders dan vorige winter. Toen geen veer verspeeld bij het hok en de hele winter alles buiten gehad. Heb het vermoeden dat er een zwervende slechte kromsnavel of snavels een wolfpack hebben gevormd, dat is nog net even gewelddadiger dan de huisterrorist. Vandaag was dus een goede dag, volgens mij geen verliezen. Het sprookje van je verspeeld er maximaal één per dag kan ook terug op de post, al eens vaker meegemaakt, altijd weer nieuwe records om te laten breken. Zal ze wat minder buiten doen, ze zullen de omgeving nu wel wat kennen, en bij het zicht van mijn witte benen gaat de natuur al vaak vlot op de vlucht. De kweekkoppels zitten bij elkaar, alleen de ouderen, de nieuwe aanwas mag nog een tijd in de ren blijven ook al kweek ik graag uit jaarlingen. Noem het luiheid, gezapigheid, ik noem het gewoon geen zin in en een voorkeur voor gemakzucht. Zitten nog veel tweejaarse behoorlijk nieuwelingen die voor voldoende testmateriaal moeten gaan zorgen, zij eerst maar. Snel zeven, malen en nog een keer zeven, de meest effectieve methode. Ja vroeg, ik weet het, zo wil ik het graag en de temperatuur was nu goed, helpt ook weer mee. Of het beter of slechter is, het zal, wie het weet mag het zeggen, wel met goed onderbouwd verhaal en vooral bewijzen, dubbel blindproeven, alles er op en eraan. Twee generaties per jaar, zullen er wel weer een paar van overblijven, en om het geleende lokale blauwe tegeltje te quoten, ze zijn geboren als postduiven, of het ook wedstrijdduiven zijn moet nog blijken... Voor de meelezende bestuurders de vraag, wanneer worden de nog onbekende losplaatsen op de middaglossing ingevuld nu de datums op zich vaststaan? Denk wel handig om te weten in verband met nestplanningen, jaarlingencompetitie? Maakt mij niet zoveel uit, als er maar flink kilometers op de teller komen.
