En heb je al zin aan het nieuwe seizoen? De pennenveer maar weer eens uit de kast gehaald, winterslaap uit de ogen gewreven, het bloed begint te kruipen nu de winter toch wel echt achter ons ligt. Eerst maar wat koetjes en kalfjes gebrabbel toch? Er is vandaag code oranje, storm op komst, dat KNMI volk is gek op zulke perioden, er gebeurt wat en laten we net doen of de wereld vergaat, wat moet je anders doen om je verder duffe kantoorbaan toch wat op te leuken, juist, mensen de schrik aanjagen en daarmee jezelf belangrijker maken dan het is. Storm is alleen belangrijk voor werkvolk dat er door benadeeld kan worden, vissers, hoogwerkers, bouwvakker, vrachtrijders en die kijken echt zelf wel vooraf op het weerbericht of ze maatregelen moeten nemen. Het grote paniek publiek zit toch veilig achter de kachel, praatstof bij de koffiemachine, luchtverplaatsing. Ik schijn een magneet te zijn voor code rood situaties, zoals die begin januari met ijzel, sneeuw en levensgevaarlijke situaties op de weg, onder de plichtplegingen bij de oosterburen kon ik niet uit. Met angst, beven en achterwielaandrijving toch die kant opgehobbelt naar de bijna rustigste beurs beleeft, men blijft liever thuis, snap ik, ik ook. 

Meer koetjes, kalfjes en duifjes, nieuws van in en om het huis dan maar, ondanks de voorspelde storm de laatjes weer naar buiten vanochtend, nee geen vroege ochtend, wordt mijn ding niet. Laat eerst de natuur maar wakker worden, de vroege vogel vangt de worm, of in de meer mij aansprekende versie, de vroege vogel is voer voor de kat. Ik laat graag hele volksstammen voorgaan op de weg, stof mijzelf af als de rest aan de koffie gaat, weet uit eigen ervaring als trafficpersoon en bewezen feiten dat voor 10 uur alleen handwerkers daadwerkelijk wat doen, de rest is bezig met van alles en nog wat niet meer productieve arbeid te doen heeft, noem het voorbereiding om jezelf beter te voelen. Ik was ook ooit onderdeel van die drommen, kijk er niet bij op, kijk er niet bij neer. 

Waar was ik, o ja de laatjes naar buiten in de storm, volgens mij vinden ze het prachtig, ik vind het vooral belangrijk voor hun opleiding, dit gaan ze immers ook meemaken ooit in het vliegseizoen. Late jongen is sinds paar jaar mijn nieuwe wintervermaak. Gekweekt na het oude duivenseizoen, meest jongen van talentvolle of bewezen vliegers, nieuw aangeschafte kwekers, probeersels van alles wat. Hun opleiding genieten ze in de wintermaanden, de ruigste tijd van het jaar met een paar actieve kromsnavels als trainers. Binnenhouden is geen optie, tenzij het zwaar onder nul is, de overlevingskansen balanceren dan in een wel heel negatieve verhouding in voordeel van de rover, eigen ervaring. Denk ook niet dat die snerende kou goed voor de luchtwegen is, dan zie je maar weinig van hun gevleugelde natuurbroeders in de lucht, die weten zelf wel wat goed is in survival, dus maar nadoen dan. Tot de temperatuur onder nul dook geen veer weg, daarna werd het wel vaker aftellen. Er zijn nu nog een 20 tal die inmiddels bij de eerste warmte van deze week in de mand en achter Lemmer, een 10km van huis, zijn geweest. Stelregel voor zo'n training is wel dat ze 's morgens eerst los zijn geweest, gekte uit de kop, lijkt wel aardig te werken. Ze hebben er vaak een uur voor nodig, dit keer een half uurtje tegen de wind in bikkelen. Conditie is wel in orde, die gekken trainen als euh, ja gekken dus. Zonder overdrijven soms uren uit beeld mooi weer of bewolkt maakt niet uit, alleen bij dichte mist en zware regen blijven ze dichterbij huis. Wat die in al die maanden meemaken, zouden een boek kunnen tikken of pikken in hun geval. Je kent ze er wel tussenuit, ook al zitten ze apart van de jaarlingen. Komt het door de kortere dagen of gebrek aan zomeruren, ze lijken op heel andere duiven dan die in het voorjaar geboren worden, wat overigens als tweejaarsen totaal verdwenen is, zal met de rui te maken hebben. Ik kijk er naar uit om ze in de container te zetten, van mij mag het morgen beginnen, als het weer goed is.

We zijn weer uit de pen, mooi toch? Mijn keuze om een tijdlang niets of amper wat van mij te laten lezen? Redenen genoeg, andere bezigheden in de wintermaanden in de duivensport en probeer zo in de zomermaanden tijd te creëren voor het vliegerij. Lukt niet altijd, komt zoals het komt, dan weer aanpoten dan weer perioden van lange rust, het hoort erbij, kwestie van wennen. Daarbij moet je de pen ook af en toe neerleggen. In tegenstelling tot de meeste krabbelaars met beperkt repertoire, wil ik liever niet al teveel in herhaling vallen, ga je zelf nog geloven dat je gelijkt hebt ook. Je ziet het bij enthousiastelingen, eerst al hun gal in een paar artikelen, daarna zichzelf herhalend blijkend dat ze toch niet zoveel te melden hebben en als laatste mijn artikelen beetje lopen te kopiëren, ben je lekker mee.  Toch weer van alles gebeurt in de winterperiode, genoeg om over te schrijven, dopingproblematiek, nieuwe organisatieopzet, voorzitterverkiezingen en het voorstel voor de nieuwe neutralisatieregels bij ochtendlossingen, een gedrocht mag ik er denk ik wel aan toevoegen. Een half sluitend systeem is geen systeem maar een nadeelcalculatie, of voordeel voor weinig en nadeel voor velen. Kom ik zeker op terug. Een beloning wordt omgezet naar een straf, een bijzondere prestatie door afgunst beoordeeld. Bij sommige onderdelen moet je woorden wel erg afwegen heb ik gemerkt, ook weinig zin in onfrisse gezichten die hun gal in je gezicht spuwen, haatdragende opmerkingen kan ik ook inmiddels deel twee van uitgeven, geef mijn koekie maar aan de woef. Kun je zeggen kijk die krasser is soft geworden, doe het dan maar lekker zelf, zegeningen doe ik niet aan, heb je niks aan, die van mij dan.

Wat denk je van de vogelgriepsituatie dan? Denk trouwens dat jullie het zwaar onderschatten wat er daadwerkelijk in de niet al te nabije toekomst gaat gebeuren. Wil je geen angst aanpraten, maar deze problematiek gaat zeker niet in het voordeel van de sport werken, ik verklaar mij nader. Afgelopen weekend werd een brief digitaal onder mijn neus geschoven waarin de Franse Bond aangeeft dat er zones zijn waar niet gelost, getransporteerd of over gevlogen mag worden, daar waar vogelgriep is gevonden uiteraard. Ik ken de exacte locaties niet, wel weet ik dat Zuid West Frankrijk tot tenminste mei gesloten is voor duivensport, maar duimen dat er geen gevallen meer gevonden worden. Natuurlijk hebben we er een mening over, de hele vogelgriep wordt overdreven, is er altijd geweest maar wordt nu op gelet, dieren in de natuur gaan nou eenmaal ook dood aan ziektes. De mens heeft er geen last van, maar er lopen hypochonders rond die van iedere bacterie een nieuwe aflevering van The Walking Dead zien. Die egofoben zetten alle alarmen aan. Genoeg gezondheidsambtenaren te vinden die zich net als weermannen bij weeralarmen, zeer belangrijk zien worden, over levens en bedrijven mogen besluiten, begeleiden tot de galg. Een blijkbaar maar half te reguleren situatie, waarbij bewezen is dat niets en niemand invloed heeft op de verspreiding, behalve de natuur. Het is niet in te dammen en van geen enkel verbod is te bewijzen of het de verspreiding tegenhoud, allemaal wassen neuzen om het publiek rustig te houden. Het is daarmee ook niet meer dan een wassen neus, die op epidemische grootte wordt uitgelicht in de pers, de wereld vergaat weer eens. Gelukkig wordt er in Nederland al wat soepeler mee omgegaan, ervaring leert, duiven mogen gewoon buiten, andere landen flippen totaal, de hele pluimvee industrie als slachtoffer van zichzelf, immers de rest van de wereld gooit de grenzen dicht ook slecht voor onze sport neem dat van mij aan. 

alleen de vogels vliegen van Oost naar West Berlijn...

• Vorige