Roger Casier
- donderdag 14 november 2019
Wanneer de zon lager gaat staan .
Het felle licht van de zomer plaats maakt voor een andere lichtinval met langere schaduwen , dan sluipt de weemoed binnen in mijn hart .
Weemoed om wat voorbij is . Weemoed om de vrienden van weleer .
Dauwdruppels op die laatste roos ...Bomen met gouden bladeren , roerloos in de windstilte , eigen aan zo'n nevelige herfstdag met omfloerste lage zon .
En dan zit ik in de vlammetjes van mijn pelletkachel te staren en dan komen ze tot leven ....uit de nevelslierten van mijn herinnering . Soms levensgroot zoals mijn vader mij tegemoet komt met een droevige glimlach op zijn gezicht .
Kan een glimlach droevig zijn ? Ja ! Heel zeker .
Ze komen in stoet aan mijn ogen voorbij ...de maten van vroeger ...mijn moedertje , mijn dochter .....
Sorry voor de melancholie . Het is de tijd van het jaar .
En het gaat niet goed met mijn vrienden . Ze krijgen meer dan hun deel .
Het is niet mijn bedoeling om hier hun privéleven ten toon te spreiden maar neem van mij aan dat sommigen onder hen het heel moeilijk hebben .
We maken allemaal perioden van rouw mee . Het hoort bij het leven .
Rouwen kan veel verschillende vormen hebben . Vaders , moeders , kinderen , broers , zusters, familie , vrienden , dieren , hond en kat .
Er is zoveel gemis te dragen en soms , ja , dan wordt het je te machtig .
En dan vloek ik binnensmonds bij de zoveelste slechte nieuwsmelding .
Ik was de laatste tijd ook nogal verdrietig bij een afscheid . Onverwacht .
ROCCO , mijn vriend , och ....het is maar een duif . Hij was veel meer dan dat .
Zijn vertrouwde aanwezigheid op het hok . Zijn begroeting naar zijn vertrouwde baas .
Een vriendschap van jaren tussen melker en duif . Hij werd geboren in 2007 !!
Respect ook voor hetgeen hij mij gaf aan nakomelingen .
Kampioenen met een gouden randje !!
Hij kweekte op een hok apart waar hij heer en meester was en waar hij dames ontving met schitterende papieren . De laatste was Klakstje 24 .
Zij komt uit de " 19 van de 19 "en dat is dezelfde bloedlijn . Hij is een product van vader x dochter .
Velen hebben al lang vergeten waar de oorsprong ligt . IK NIET !
Bij de as-duif van 1994 . Hij kreeg 3 dagen de tijd om zich te herpakken toen ik hem speende , een kwart eeuw geleden en , ei zo na , belandde hij bijna in de keuken .
Geduld wordt beloond . In dit geval ...Rijkelijk !!!
ROCCO werd oud en begon steeds minder te bevruchten . Zijn laatste broed , toch weer een ei bevrucht .
Ik zou hem na 10 jaar terug laten uitvliegen samen met zijn duivin en de late jongen die al buiten kwamen .
Ik had dat een paar jaar terug ook gedaan met twee oude vastzitters en met succes want de beweging en de frisse lucht zorgden voor flink nog wat nakomelingen .
Ik zou hem uit laten op zijn groot jong , hem nog wat laten genieten van zijn oude dag .
En hij ging aarzelend naar buiten . Ging kort de lucht in en weer op het dak . En weer weg en ....dat was de laatste keer dat ik hem zag .
En ik rouw om een vriend die weg is .
Normaal toch ? Is niet vreemd toch ?
Gelukkig heb ik zijn jong als troost . Een schitterend jong . Mogelijks een duivin !
Er zijn altijd nuances . Want er bereikte mij nog veel slechter nieuws .
Geert Kerckhove , een vriend van een vriend , en zijn vrienden zijn mijn vrienden , en Geert is niet meer . En mijn vriend Arsène rouwt en ik rouw met hem mee .
Geert was een minzame brave man . Een goed mens en veel te vroeg uit ons midden gehaald met zijn 61 .
Och , het is altijd te vroeg !!
En ik,voel mij een beetje schuldig omwille van Rocco , want dit is vele malen erger .
Ik weet het , want ik ken het maar al te goed , het gevoel van pijn en onmacht , woede bij momenten ... ( Waarom ik ? )
Het gebeurt wel eens dat ik een duif noem naar een overledene .
Ik deed het bijvoorbeeld met JO COX , de Britse politica ,
die vermoord werd op straat !
Ik doe zoiets met het grootste respect en zo blijft de herinnering nog een beetje levendig .
Ik heb een duif zitten . Een witte duiver van dit jaar .
De derde generatie , een kleinzoon ,van het stamkoppel met signatuur Roland Janssens . JOHNNY BOY X ANNELIES .
Hij verrast mij in aangename zin bij de aanvang van het jonge duivenseizoen .
Drie keer mee en 4 x op rij heel vroeg . De 5° keer zwaar gekwetst . Een kwetsuur , gezwel op zijn borst , ter grootte van een duivenei .
Het duurde een maand voor de uiterlijke tekenen verdwenen en ik gaf hem terug mee .
Hij arriveerde 's anderendaags . Te vroeg geprobeerd , dacht ik !
3 weken later , opnieuw de mand in en weer hetzelfde . Verloren voor de vlucht !!
Nu blijft hij hier op het kweekhok omdat ik hem graag zie en opeens , als was het vanzelfsprekend , op zoek naar een naam , werd hij nu GEERT gedoopt .
Ook omdat Geert hier eens was om witte duiven voor zijn Linda omdat zij graag een witte duif ziet ( en beter ziet ) .
En zo blijft de nagedachtenis aan Geert hier nog wat verder leven .
Een eerbetoon . Met heel veel respect .
Dit artikel wordt aan hem op gedragen .
Het is niet aan mij om zijn " in memoriam " te schrijven .
Maar dit is mijn manier....HIJ RUSTE IN VREDE
Roger Casier
GEERT 1958-2019 EN ZOON
