Roger Casier
- zondag 14 april 2019
Hallo vrienden ,
ik mag toch veronderstellen , hoop ik , dat het “ vrienden “ zijn die mijn dagboek lezen .
Of kijken mijn vijanden over mijn schouder mee in de hoop iets te kunnen ontdekken waarmee ze mij kunnen pakken ?
Tot hen heb ik de volgende boodschap .
Ik ben zoals het riet langs de waterkant . Het buigt in de storm maar het breekt niet .
Na de storm staat het weer recht ...
Vijanden ...ze zijn voor mij een bron van inspiratie . Wat zou het leven zijn zonder vijanden ?
Ze houden mij scherp !!
Bij wijze van inleiding kan dat tellen . “ Content van m’n eigen “ zoals ze hier zeggen .
Ik ga dus weer beginnen met mijn wekelijkse seizoenbijdragen . Het wel en wee onderweg , in een kersvers duivenseizoen .
Ik wil toch nog eens benadrukken dat het schrijven een hobby is en dat ik er nog altijd plezier in vind om te vertellen hoe het er hier aan toe gaat .
Zonder ook maar enige commerciële of andere bijbedoelingen .
Ik ben een doorsnee-melker die met bescheiden middelen resultaten haalt en daar ook fier op is .
Als het slecht gaat is het best mogelijk dat je hier een ferme vloek tussen de regels leest en vreugdetranen bij een duifje dat zoek was en de weg terug vond .
Een mens van bijna 72 . Een mens van vlees en bloed . Leven en laten leven is mijn lijfspreuk , maar in de praktijk is het niet altijd simpel .
Het verhaal van een hetze tegen mijn persoon kwam aan bod op de sociale media .
Een voorzitter van een clubje van 2 man en een paardenkop vond het nodig mij onderuit te halen op een laffe smerige manier .
Zijn clubje was op de hoogte van hetgeen er te gebeuren stond . Iedereen verkneukelde zich op hetgeen komen ging .
Bedankt , ( goeie vrienden ) om mij niet in te lichten . Anders kon ik het feestje grondig verpest hebben op voorhand !
We gaan terug tot de zomer van 2018 . Een aanvaring met het manneke in kwestie . Ik lag in de knoop met een snelheidsvlucht en een halve-fond-vlucht in één bakje . En de Hafo kwam slecht naar huis . De mannen van het clubje snelheidsmaniakken , die denken dat Fontenay zware fond is , zaten al te springen om hun uitslag , die ze als gewoonlijk mee kregen naar huis , een paar uur na de lossing ....
( Waar is de tijd dat we op maandagavond naar het lokaal trokken om de uitslag te bekijken en op elkaars schouders sloegen , goed of slecht , en schuimende pinten dronken om de emotie ’s door te spoelen )
En ik gooide toch wel roet in het eten zeker !
Een geval van overmacht . Ik kon niet weg .
Dreigementen !! Hoeveel tijd heb je om binnen te komen ? Er zit hier 20 man op je te wachten en ze worden steeds grimmiger .
Er vielen harde woorden ...Het reglement aan mijn kant , gesteund door de provinciale voorzitter .
Ik kreeg 2 uur extra tijd ....
Het zielig ventje zong een toontje lager en toch nog nieuwe dreigementen ....
Ge kunt zien dat je tegen volgende week een oplossing hebt !!
Die had ik !!
Ik ging er niet meer en ik heb er zelfs een kampioenstitel voor op geofferd !!
Een incident in de hitte van de strijd . Oorzaak , een ophoping van stress ...
En in de winter waren de scherpe kanten er af , dacht ik , en deed ik verscheidene pogingen tot verzoening .
Geen zalf aan te strijken , geen antwoord . Zelfs niet in de buurt van Kerstmis .
Niets aan te doen . En de lente kwam . Toevallig kreeg ik G.P. aan de telefoon in verband met een verdwaalde duif . Een gewoon zakelijk gesprek , op een toon alsof er niets gebeurd was in die lange hete zomer van 2018 ....
En ik dacht nog opgelucht .....Zoveel te beter ...er is al miserie genoeg in de wereld .
En ik ging met 52 duiven richting “ WILLEN IS KUNNEN “ Een duivenmaatschappij met standing .
Waarvan G.P. de leider is . Alleenheerser van een eenmanszaak .
Ik heb zo eens een directeur gekend van een afgebrande fabriek ....( enfin ...)
En toen ik daar aankwam werd ik de deur gewezen . Er was geen praten aan . In zijn ziekelijke geest had hij dat plan beraamd en gekoesterd . Zijn wraak zou zoet zijn . En het clubje was ingelicht en wreef zich in de handen ...
En weer had ik het reglement aan mijn kant en weer zegt iedereen dat hij dat recht niet heeft . Dat dit niet kan . De provinciale voorzitter inbegrepen .
Maar dat ventje lapt dat allemaal aan zijn laars . Als hij mij MOET aanvaarden dan trekt hij de deur dicht .
En de bond kijkt toe en zwijgt .
Een precedent zonder voorgaande . Het zet de deur open voor willekeur allerhande .
Zwart kijken naar de plaatselijke voorzitter ?
Uw stem verheffen ? Niet in de pas lopen ?
BUITEN !!
Maar goed , ik zou nu kunnen de zaak op de spits drijven en zonder moeite voet bij stuk halen .
Maar ik ga het niet doen . Ik wil niet dat de liefhebbers de dupe zijn van de historie .
Hetgeen mij overkwam lijkt een beetje op pesten op het werk , op school . Er is altijd een aanvoerder en de rest huilt mee met de wolven in het bos !!
Ik ben er ooit nog het slachtoffer van geweest op het werk . Men kan het lezen in mijn novelle van 6 delen die ik een tijd geleden schreef .
Ik heb hoge bomen geveld . Gasten die dachten dat ze onaantastbaar waren . Directeuren naar de lappenmand verwezen !!!
Ik word al woest bij het waarnemen van het minste getreiter en/of pestgedrag . En nu dit !
Ik ga het meeste verstand gebruiken . 100 % in mijn gelijk nochtans !! .
En toch vonden enkele randfiguren de kans om mij af te schilderen als een ruziemaker , als iemand die mensen afsnauwt ...
Sorry gasten !! Het feestje is voorbij . Het orgasme ook . Jullie hebben je pleziertje gehad .
Duren is een schone stad . Ik heb gasten gekend die er in slaagden om een heel bedrijf te verzieken .
Roddels, verdachtmakingen , pesterijen zijn hun wapens . Het kan een tijdje duren , soms hebben ze hun charme en uiterlijk mee . Toch worden ze altijd ontmaskerd . ALTIJD !!! Het is een kwestie van tijd .
Ik ga nu nieuwe wegen in slaan . Met nieuwe moed .
Men staat er niet bij stil dat ik de waarborg hielp vol maken , de prijskamp groter met meer prijzen .
Sportief gezien is het een ramp voor dit zieltogend clubje maar ze snappen het niet .
Zoiets is eigenlijk een ramp voor de duivensport in het algemeen !
En dus reden wij met onze 52 duiven , waarvan 48 jaarlingen , late jongen , door naar Aartrijke .
Daar was ik gelukkig WEL welkom ! ( oef !! )
En ik korfde mijn 48 late jongen in voor het schreefke . Dan staan ze op de uitslag zonder geld .
Maar dan zijn er wel 24 prijzen meer .
Ze hadden nu 157 duiven en zonder de mijne gingen er dat 109 zijn !!
En dus kunnen de anderen hun prijzenpercentage optrekken omdat ik ze toch niet bestatig .
Had ik dat wel gedaan dan had ik iets van een 10-tal prijzen .
En dan .....ze hadden ons mooi weer voorspeld maar dat was helemaal niet het geval . Het zal wellicht mooi geweest zijn op de losplaats maar het was toch wel een gevaarlijke situatie want op het tijdstip dat ze moesten thuiskomen rond 12 u 30 kwam de mist op zetten en was de zichtbaarheid amper 1 km .
Nu is het zo dat als je duiven leert , jongen en late jongen , ze op zeker ogenblik uit elkaar gaan door omstandigheden of terecht komen in groepen vliegende Hollanders en dan heb je ‘t zitten .
Dan komen ze er met mondjesmaat door , een voor een .
Nu is dat voor een gezonde , slimme , sterke duif geen probleem . Het is in feite ook een zifting als een ander .
En als er op een ploeg van 50 er een stuk of drie, vier ontbreken lig ik daar niet van wakker .
Mijn late hebben in 2018 geen mand gezien en ik heb ze nu goed op geleerd praktisch zonder verliezen .
Ze deden 4 x 35 km en 1 x 60 km . Ze kwamen steeds zo goed als gegroepeerd thuis .
Maar nu , voor het eerst in de grote bende , en in die omstandigheden was het een ramp .
Na de emotie ’s van de avond voordien kwam dat er nog eens bij . Ik zat zo goed als onder de grond ....
Het begon nochtans redelijk goed met 2 gelijk in anderhalf uur van 114 km en tegen 13 uur had ik er 12 thuis van de 52 .
Ik dacht toen : “ Het komt wel goed en ze leren er van ! “
Maar het weer verslechterde en de tussenpozen tussen de aankomsten werden steeds groter !
En rond 16 uur had ik nog niet eens de helft thuis . De moed zakte in mijn schoenen .
Ik liep te sakkeren ....Zou ik er eigenlijk niet beter helemaal mee stoppen ? ging het door mijn hoofd ...
Want geef toe , ook aan mijn incasseringsvermogen zijn er grenzen !
En ze bleven maar komen , tergend langzaam . En toen het donker werd had ik er 35 op het hok zitten .
De dag er na , tot op de middag nog eens 6 . En dan was het gedaan .
Eentje werd aangemeld niet ver van huis bij Geert en Hilde Marchand-Pascal . De voorzitster van “ De zwaluw “ . Waarvoor dank .
En dat was het . 10 kwijt . Het is veel , maar het kon veel erger .
Voor onervaren duiven is zo’n weer een ramp !!
Tijdens hun terugkeer begon ik mij vertwijfeld af te vragen
of ze wel goed in orde zaten .
Het zijn toch niet allemaal slechte ? dacht ik ook nog .
Dus ja ...al je moed verzamelen en verder gaan .
Het maakt eigenlijk niet uit , heb ik geleerd , hoe je valt of wie je doet vallen maar hoe je recht komt !!
Het is tegenwoordig een rage om op Face Book spreuken te plaatsen en slogans .
Kort en krachtig . Mensen de dag van vandaag lezen niet veel meer . Geen tijd zeker ?
Ik heb een heel mooie geplaatst en ik wil hem jullie toch niet onthouden .
Kop op en verder gaan .
In elk geval , in het licht van hetgeen vooraf gaat , ga ik nadenken over het duivengebeuren hier ter plaatse .
Een reorganisatie gaat zich opdringen . Een verdere afbouw van de snelheid .
Ik heb zo al het een en ander in gedachten . Zulke dingen moeten rijpen zelfs als je een handje toe gestoken wordt .
Met vriendelijke groeten
Roger Casier
