Dat gaat volgend jaar , bij leven en welzijn , een slok op de borrel schelen !
Met mijn 60 jaar ervaring ben ik er in geslaagd om er een ongelofelijke knoeiboel van te maken .
En toen ik het besefte was het te laat om nog het roer om te gooien .
Het is een klein mirakel dat ik er nog in geslaagd ben om met mijn jonge duiven overal het podium te halen .
Te st Joris 1° op Arras en 4° op Arras+Clermont . Te St Andries 2° ( na gestopt te zijn op 9 juli !! ) En te Aartrijke 3°.
Ik ben er van overtuigd dat ik dit grotendeels te danken heb aan de kwaliteit van mijn duiven .
Ik ben er trouwens van overtuigd , dat ik er na 60 jaar , niets van ken .
En dan komen er hier jonge gasten en krijgen wat duiven in de pollen en dan zeggen ze tegen mij ....
Die zou je beter dood doen want die is niets waard , en die moet ge houden voor de kweek en nog een andere is alleen goed voor de vlucht maar zeker niet voor de kweek . En dan leggen ze tenen naast elkaar , schudden met de duif om te zien of de staart er goed aan vast hangt , kijken naar de dekveertjes onder de vleugel , voelen aan hun achterste , zoeken naar sterke ruggen en straffe ogen ....maar jongens toch !!!
Voor mij telt al jaren enkel nog de uitslag .
Maar goed ! Die mijn dagboeken gelezen heeft weet dat ik gemist ben met oude duiven op het kot te brengen om de jongen te stimuleren .
Die oude duiven hebben daar als jong uit gevlogen en de beste blijven daar om te kweken .Er kan niets aan een uitvliegende kweekduif en ze helpen ook de jonge duiven wegwijs maken .
In het hoogseizoen kunnen ze dienen om hun kinderen wat te motiveren .
En daar liep het fout ! Want ze hadden geen oog voor hun kinderen want ze hoorden hun vroegere partner roepen en huilen . Miserie , miserie ...
Dus komen er geen oude meer op het hok tijdens het spel . Het werkt averechts !
De jongen gaan elkaar moeten motiveren en als het spelletje met de deur wat begint te slijten kan ik ze altijd nog samen laten en spelen op nest .
Met mijn vernieuwde accommodatie gaat dat nu perfect kunnen .
Ik ga nu nog een paar anekdotes vertellen .
Hoe je een kampioenschap wint ?
Ik had twee prachtige schimmels , 2 duivers . Een van de eerste ronde( de 431 ) en een van de tweede ronde ( de 531 )
Die niet-verduisterde duivers van de eerste ronde lieten reeds 5 en 6 pennen vallen en werden voorbij gevlogen door de verduisterde van de tweede ronde . Die van de eerste ronde zou ik een week of drie thuis houden en dan weer in gang trekken . Eenmaal de 7° terug aan het groeien is kan je ze terug spelen en zijn de kleine pluimpjes al terug in gegroeid .
Ondertussen moest de 531 de nodige punten sprokkelen voor het kampioenschap en hij deed dat zeer goed en na 3 weken zou ik de de 431 terug inspannen en ik zou hem van de eerste keer mee geven op Pontoise , zo’n 250 km . Zo gezegd zo gedaan .
Toen ik ‘s avonds na het inkorven mijn documenten controleerde kwam mijn haar recht !
Miljaarde , miljaarde , Godver....Ik was toch wel gemist zeker . Ik had de twee schimmels verwisseld . De ene zat op Pontoise en de andere op Arras na 3 weken inactiviteit en ik had hem dan nog gepoeld ook omdat ik de 531 in mijn gedachten had ....
Dat komt nooit meer goed , dacht ik .
En de volgende morgen , bij een stralend weertje , stond ik mijn duiven op te wachten . Mistroostig , moedeloos denkend aan een drama dat in de maak was .
Eerst kwam Arras . Ik had er 10 mee . 552 duiven in wedstrijd .
Eerst mijn 3° getekende , gevolgd door mijn 4° , en dan mijn 10° ( Godverdomme , daar begint het al !! )
En die 10° treuzelt wat en wordt voorbij gestoken door ....de 431 , mijn 1° getekende !!! KLASSE KOMT ALTIJD BOVEN !! Hij won de 84° en het maximum aan punten wegens in het eerste 1/3 gedeelte van de prijzen . Opdracht volbracht !! En de 531 zal je vragen ? Die kwam ‘s namiddags thuis van Pontoise , maar dat was niet echt belangrijk meer .
En het is nog niet gedaan !! Voor de zware fond maak ik de laatste week voor het inkorven een speciale eigen mengeling , vetrijk , zonder peulen , omdat men altijd voor houdt dat peulen slecht verteerbaar zijn en slecht voor de lever .
Ze krijgen dus het volgende : 1/3 mais ( 4 soorten ) 1/3 kleinzaad en 1/3 gebroken rijst
Ik dacht dat ik die mengeling ook aan mijn jonge duiven kon voeren en dat lukte ook aardig .
Ik deed er wel in het begin van de week gewoon wat zuivering bij , naargelang de omstandigheden .
Mijn rust en onderhoudsmengeling is gewoon een goedkope ruimengeling met grote gele mais . Kostprijs ongeveer 10 euro per zak . Dat is de basismengeling voor alle duiven . Ook voor de kweekduiven op rust .
3 weken voor het einde van het kampioenschap in het drieverbond , dat in mijn ogen VEEL te lang geduurd heeft , ( 4 maanden ) had ik een offday , een slechte vlucht met noordwesten wind , volledig in het nadeel , en een barslechte uitslag . Ik dacht : Het is gedaan , ik stop er mee , ik kan dat kampioenschap toch niet meer winnen .
En ik liet ze samen . Gaf ze de onderhoudsmengeling ( rui ) en zuiver water en veel open hok . Ze vlogen op en aan met nestmateriaal .....
Halverwege de week kwam het bericht dat ik er toch niet zo slecht voor stond in het kampioenschap en ik kwam op mijn stappen terug .
Ik bekeek eens mijn duiven en stond versteld van hun schitterende conditie . Mooi rond en zuiver in het vlees .
Ik zou ze nog eens mee geven en kijken wat er gebeurde . Op de “stek “ ( nestjagen ) en het zou wind op kop zijn .
En ze kwamen goed !! Ik was opnieuw in de running voor de titel .
Ik deed dus zo verder . Open hok , ruimengeling en zuiver water . Daags voor de inkorving een handvol rijst en kleine zaden en op de inkorfdag niets meer . En ze kwamen opnieuw goed ! Op verse eieren nota bene !!
En die laatste week deed ik een vleugje jodaline in het drinken er boven op en meer moest dat niet zijn om het kampioenschap te winnen , met de vingers in de neusgaten .
Conclusie ? We maken het veel te moeilijk !
Zeker weten ( en onthouden voor volgend jaar !! )
met vriendelijke groeten
Roger Casier
