Roger Casier
- vrijdag 01 november 2024
De duiven zitten op het nieuwe hok! Begin deze week zijn de duiven op het nieuw hok geplaatst. Dinsdag de programma duiven en donderdag de (paar) fond duifjes die zo dadelijk op het kleine hokje komen dat op de plaats komt van het kweekhok.( richting het oosten).
Dinsdagavond samen met Jochem (in de keuken) de toekomstige vliegduiven nog eens gekeurd en diegene die mochten blijven direct op het vlieghok gezet. We hadden het licht aangedaan op het nieuwe hok, zodat ze rustig een plekje konden zoeken. Het was geen eenvoudige opdracht om terug te gaan naar 16 koppels vliegduiven.
We zijn ervan overtuigd dat we goede jaarlingen hebben verwijderd omdat zij onvoldoende hebben gepresteerd, niet door hun kwaliteit, maar door de omstandigheden in het hok.(stank en muizen).
We hadden gelukkig voldoende keus uit jonge duiven dus vliegen we in 2025 met een behoorlijk jonge ploeg. Er blijven 4 jaarling doffers en 5 jaarling duivinnen over en de rest zijn jonge duiven van 2024.
Natuurlijk hebben we nog een paar koppels extra in het nieuwe hok gezet want je weet nooit wat er met het uitwennen gaat gebeuren en als ze eenmaal uitvliegen. Vlak voor/tijdens het koppelen zullen er 16 koppels overblijven. Daar gaan we het meedoen in 2025.
Nadat we klaar waren en de duiven een uurtje met het licht aan hun nieuwe verblijfplaats hadden kunnen wennen, heb ik het licht uitgedaan en de deuren dicht. Toen het licht werd de volgende morgen was ik heel nieuwsgierig hoe de duiven hun 1e nacht op het nieuwe hok hadden doorgebracht.
Nu weet ik wel dat de wens de vader is van de gedachte maar ik keek mijn ogen uit. Allemaal zo strak als een paling ondanks de rui en krijtwitte neuzen. Ik dacht zal ze eens filmen en dat filmpje naar Jochem sturen. Ook hij zag het grote verschil en dit is de laatste dagen alleen maar gekker geworden.
Het nieuwe duivenhok heeft een weldadige invloed op mijn duiven en het voelt of zij van de hel in de hemel zijn terecht gekomen. Toen ik een paar dagen later een bad in de ren plaatste wist ik niet wat ik zag. De manier waarop er gebaddert werd had ik nog niet eerder meegemaakt. Het was meer dan intens,echt ongelooflijk, zo heb ik duiven nog niet eerder zien baden.
Ondanks dat ik mijn reuk ben kwijtgeraakt door corona ervaar ik het nieuwe hok als zeer positief het voelt een beetje aan als Berkenwoude. Waar ik wel nog aan moeten wennen is de hoogte van de hokken. Doordat de hokken op palen zijn gebouwd en ik ook roosters wilde is het hok knap hoog geworden. Dat is nog even flink wennen ook zo dadelijk als ze van de vlucht thuis komen. Ik kan daar boven bij de valklep niets meer sturen. Volgende week gaan we het hok aftimmeren en verder met de sloop van het kweekhok.
We houden U op de hoogte!
