Roger Casier

Ik werd eerste kampioen jonge duiven 2005 te Jabbeke en men zei  “ och , het is tegen de joengers ! “ ( de kinderen )

En ik speelde in de reisduif te Blankenberge met mijn “ witten  “ 3 eerste en dat was niet tegen “ de joengers “ want in de reisduif komen ( kwamen ) straffe gasten spelen ,

 en velen hebben het daar al geprobeerd , zelfs mannen met ronkende namen , en zijn er van terug gekomen ……

Nee , ik heb geen enkele pretentie , maar ik heb al mijn stielkennis moeten aanwenden om dat te bereiken ( ik stond soms midden in de nacht op om met wat plastic en  oude deuren  het barakske wat af te schermen tegen de onbarmhartige noordenwind ) en meermaals heb ik in mijn eigen gezegd dat ik in het weekend geen prijs zou spelen maar dat viel nog mee  , het verschil werd wellicht gemaakt door de klasse van de duiven !

Sommigen zouden verschieten , moest ik hier vertellen welke grote kampioenen ik al geholpen heb met mijn tips , details soms , die vandaag de dag erg belangrijk geworden zijn .

 Wat de meeste kampioenen kenmerkt is dat ze slechts een half woord nodig hebben en daar hun voordeel mee doen  ! 

Nog eens , er zijn  ” van soorten” en in Gent zegt men “ ons Here moet zijn getal hebben ! “

Er zijn er veel die weten hoe het moet ,  maar door omstandigheden niet aan de goede duiven geraken , er zijn ook gasten met goede duiven die er met hun klak naar smijten ………

Ik herinner me nog levendig dat wijlen “ Tjeppen “ (Jozef) Thiel tegen me zei “ Uwe pa , vent, die kon met  duiven spelen ! “

Juist  ja ! Maar tegen  “ Tjeppen “ heb ik niets gezegd over de keren dat hij diep in de ellende zat en ik hem geholpen heb !

Ik herinner me een seizoen ergens in de 80-er jaren en hij (vader ) kon geen platte prijs spelen met zijn jonge duiven en ik moest eens komen kijken....

De duifjes hadden natte ogen en een gesloten verhemeltespleet en ik wist genoeg ….. en ik vroeg aan vader of ik mijn gedacht mocht doen wegens niets te verliezen ;

Ja , zei vader en ter zijner verontschuldiging voegde hij eraan toe : “ Ik zie dat allemaal zo goed niet meer , jongen ! “

Dus trok ik naar de apotheker om een flesje Linco – Spectin en ik spoot al zijn jonge duiven in . 

Ik gaf de voorkeur aan inspuiten wegens een behandeling van een dag of  vijf niet haalbaar vanwege het conditieverlies !

De zondag daarop was het , godverdomme , toch wel een rampvlucht zeker !
Om 11 uur gelost zat vader om 5 uur  in de namiddag nog te koekeloeren en te foeteren .

Het viel al bij al nog mee en hij speelde zijn prijzen !
Maar toch kon hij het niet laten om  te zeggen dat die spuitjes toch ook niet veel aarde aan de dijk gebracht hadden !

En ik zei heel kalm dat het ten eerste een rampvlucht was en daarop geen oordeel kon geveld worden en dat ten tweede de jongen toch de kans moesten krijgen om te genezen……

De duiven werden in de loop van de week nog een paar keer gedruppeld  met  zwarte druppels en de zondag daarop ,
kermiszondag in Dudzele , 

mooi en warm weer en vader speelde de boel plat….. 23 prijzen van 25….

Nee, ik heb geen pretentie ! Ik heb wel de pretentie van de waarheid te vertellen , anders zwijg ik liever !

En….van hetgeen voorafgaat zijn er nog getuigen genoeg in leven , alleen de achtergrond werd nooit openbaar gemaakt……. 

Beste lezer, ik ben in een chagrijnige bui en daarom ga ik nog een gelijkaardig , maar nog straffer verhaal vertellen !

Rond dezelfde periode (28 oktober1989 ) kocht ik op de totale verkoop van Edgar Kochuyt in Eeklo een late RODE, een  zoon uit zijn Barcelona – crack die 5 maal per tiental gewonnen had uit Spanje ! Ras DELBAR x WARNIERS x JANSSEN .

Ik moest daarvoor ongeveer 6000 oude franken neertellen en dat was eigenlijk een cadeau want het was een prachtige duiver .

Ik kocht ook te St – Pieters-Leeuw , bij de gebroeders Stiens , in het voorjaar van 1989, twee prachtige late duivinnen van 88 , oa een kleindochter van de “Kleine Rode” 

Een duif met een uitzonderlijk palmares met kopprijzen tot Barcelona en dit tot op 8-jarige leeftijd !
En daar moest ik 10.000 oude franken voor dokken . ( Dat was toen schoon geld . het is 35 jaar geleden )

En omdat ik toen al fond aspiraties had , werd de Rode gekoppeld aan de “ Roste Stiens “ en ik zou eens fond gaan spelen ….en zo geschiedde . 

En die producten uit die koppeling , allemaal rosse en rode , kwamen versleten thuis van de voorbereidende vluchten van pakweg 500 km en dat begreep ik niet .

 Ik zou ze nog een jaar door houden wegens misschien niet helemaal in orde en gebrek aan ervaring en … ’t waren toch zo'n schone…. Iedereen kent dat !

Ik had wel gezien dat ze , zonder ring aan , vroeg arriveerden van Clermont .

Bij navraag in het lokaal , zo langs mijn neus weg , soms rats in de kop van de uitslag .

Ik hield daarover wijselijk mijn mond want ge kent dat….. achter uw rug is het van “ die vuile stoefer , hij durft ze niet mee geven voor prijs….. “

Het was geen kwestie van niet durven , het was een kwestie van geen tijd !

En daarom gaf ik het jaar daarop , aan voorzitter van de Noorderbond Dudzele ,Guido Blomme, wegens sympathieke gast , 

een zestal vroege jongen cadeau met de woorden “ hier zie , test dat eens uit , ikzelf heb geen tijd ! “

En zie , een van die jongen , uit die Roste Stiens, vloog de ene kopprijs na de andere met als orgelpunt de eerste op Clermont met Dudzele kermis met maar liefst 5 minuten vooruit !!

Ik weet nog goed dat een paar gevestigde waarden , mijn vrienden Luc Peere en wijlen  Fernand Meulebrouck , uit Brugge afgezakt waren ter ere van  die kermisvlucht , maar ze waren er aan voor de moeite , want de duif van Guido zat zwaar gepoeld ! 

En die mannekens vroegen natuurlijk aan de Guido waar die duif wel vandaan kwam en eerlijk zoals hij was vertelde hij de waarheid en dat deed mij deugd want…. 

Enige tijd  daarvoor had een andere vriend , ene  Romain Haelterman mij in een brief geschreven :

 “ DANKBAARHEID IS EEN BLOMMEKE DAT IN WEINIG HOVEN BLOEIT “ ( Maar dat is een verhaal voor een andere keer )

                              ------------------------------------------------------------

En rond diezelfde tijd gebeurde er iets waar ik  minder deugd van had …….

Hij was een flink uit de kluiten gewassen boerenzoon en hij werkte veel en hard , wegens jong en een gezin , en hij zocht een hobby en hij zou met de duiven gaan spelen .

En hij kwam inkorven met  jonge duiven , in houten ” patat- bakken “ ondergebracht , afgedekt met een stuk Bekaert draad , soms 30 jongen in één bak !

 Hij werd uitgelachen ! en hij speelde geen prijs en hij werd nog meer uitgelachen !

En op een keer stond ik naast hem bij de inkorving en ik zag hetzelfde als die keer bij mijn pa... NATTE OGEN ! 

Ik knoopte een gesprek aan met onze vriend en ik zou eens komen zien , bij hem thuis , of ik hem niet zou kunnen helpen

Zo gezegd , zo gedaan . De duiven waren gehuisvest in de nok van de zolder van zijn nieuw gebouwde woning en je moest halsbrekende toeren uithalen om er te geraken en op die zolder stonk het als de pest naar carbolineum of iets dergelijks , wegens hout dat minstens voor 100 jaar moest beschermd zijn tegen de worm . 

IK KON ER GEEN ADEM HALEN !

En ik zei tegen onze vriend hetgeen volgt : “ Om te beginnen moet ge hier een venster openzetten want ik ga dood stuiken , en hierop zult ge nooit gene prijs spelen , die duiven moeten hier weg .
Hoogstens kunt ge hier een kweekkot van maken op voorwaarde dat er dag en nacht een venster open staat ! 

En ge moet u een kotje maken beneden , dat gemakkelijk bereikbaar is en ge hebt ook nog te veel duiven en volgens mij , uit hetgeen  ik in handen heb gekregen zit er 95 % brol tussen . Voordat u uw duiven inkorft moet je ze druppelen met NEO-CORTEF ( toen nog toegelaten ) en als ze thuiskomen opnieuw !

Doe wat ik je zeg , luister naar mijn raad , en het zal volgend jaar gedaan zijn met lachen ! “

Hij vroeg mij om zijn duiven te ziften ,want er zaten er nog een gans regiment in een oude caravan om jongen van te kweken “ om op te eten “ 

En er zaten daar ook een paar aanvliegers tussen die het wel waard waren om eens een koppel jongen uit te kweken....

Ik zei hem : “ Luister man , ik ben geen kenner , maar ik kan er wel de wrakken en de brol van tussen halen , en ook de minder gezonde , maar onder de rest zal ook nog veel afval zitten maar dan is het aan de reismand , die de rest moet doen ! “

Zo gezegd, zo gedaan. 

Een paar van de mooiste exemplaren uit de caravan verhuisden naar boven waarvan  reeds  de meerderheid naar de keuken verdwenen was …….

En hij kreeg van mij die 2 roste duivers die versleten thuis kwamen van de halve fond en ik zei hem eerlijk hoe de vork in de steel zat . 

Trouwens , ik had toen echt niet veel tijd  meer om met duiven te spelen .

En het was ook daarom dat ik onze vriend een tijdje uit het oog verloren heb . Maar na enige tijd , met mijn brommertje voorbij zijn huis rijdend , op weg naar mijn werk , zag ik zijn bende jongen uitvliegen met opvallend veel rode er tussen ,
en monkelend dacht ik “ Allez, die rooie kweken gelijk de ratten “

En ja hoor , onze vriend speelde de pannen van het dak . De Noorderbond kreunde onder het geweld van zijn kettinguitslagen . 

En toevallig stond ik een paar jaar nadien weer bij hem aan de inkorf tafel en hij gaf de ene rode na de andere aan ,

en omdat hij de week daarvoor weer sterk “ gepakt “ had vroeg ik hem : “ Die roste en die rode , zijn dat soms……. “ 

En zeer tegen zijn goesting ,( Ik zag dat ! )  moest hij kleur bekennen want hij werd zelf een beetje rood !!!

En onze vriend werd ziek , zwaar ziek , depressief  en t was gedaan met duiven spelen en lach daar niet mee beste vrienden ,want het is een miskende ziekte die reeds veel mensen ten gronde heeft gericht !

Ondertussen had ik bij mij thuis ook een grote kuis gehouden . Ik had de politiek vaarwel gezegd en ook  die zware fond-droom  en ik zou alleen nog wat vitesse spelen om mij bezig te houden .

En alle rosse en rode , ik zie die kleur nochtans graag , waren verdwenen .

En nog efkes later , ging ik onze vriend , die wat aan de beterhand was , gaan bezoeken , niet zonder bijbedoelingen , want zijn lieftallige, brave echtgenote had zich tijdens zijn ziekte over de duiven ontfermd en ze zaten er nog altijd , met de bedoeling om opnieuw te beginnen .

En tijdens dat gesprek vroeg ik hem natuurlijk of hij destijds mijn raad opgevolgd had en , Ja hoor ! viel zijn echtgenote hem bij , we hebben ze gedruppeld in hun ogen en OREN !

WABLIEF ?? Ik viel bijna van mijn stoel van ’t verschieten ! 

En de boerenzoon had inderdaad in de bijsluiter  van neo-cortef  gelezen dat je het product ook in de oren mocht inbrengen .
Vandaar ….

Enfin . En ik vroeg hem ook of hij nog van die rooie had en of ik daar soms iets van kon terugkrijgen of ik misschien wel eens die oude rode mocht terug hebben om eens een koppel jongen uit te kweken en spijtig genoeg had hij daar niets meer van zitten . Allemaal weg !

En zijn brave echtgenote zag mijn beteuterd gezicht en zei voorzichtjes dat er misschien nog wel een paar in de caravan zaten en of hij eens niet wilde gaan kijken

Neen , antwoordde hij bars . Ik ben heel zeker !

En misnoegd reed ik op mijn brommer naar huis en toen ik even achterom keek zag ik een paar rode over het dak scheren…..

Dankbaarheid is een blommeke die in weinig hoven bloeit…..

Nee , beste lezer, ik heb geen enkele pretentie . Maar ’t is wel de waarheid !

Ik heb geen pluim meer van die rode . Guido Blomme wél en als ge hem wilt vinden dan komt ge de zaterdag in het seizoen eens naar Dudzele , naar café Sint Joris bij Martha aan het kerkhof en ge trakteert Guido op een palmke en ge doet een klapke met hem en ge slaat eens op zijn schouder . 

Ik weet bijna zeker dat ge aan die rode nog zult geraken en de Guido zal mijn verhaal bevestigen wegens sympathieke gast .

Altijd geweest !

En onze vriend ? Van mij moogt ge hem helpen . Ik zal hem geen kwaad doen , maar hij moet  nooit nog iets vragen ! 

En zo zijn er nog , omdat er nu eenmaal “ van soorten “ zijn

Misschien zal dit chagrijnig artikel hen aan het denken zetten . Ik hoop het !

Als afsluiter een gezegde , een boutade , vanwege wijlen Achiel Vanacker : “ ER ZIJN SOORTEN VAN PAARDEN.....  BOERENPAARDEN , TREKPAARDEN , KOERSE PAARDEN EN LUXEPAARDEN , MAAR HET ZIJN NIET ALTIJD DE PAARDEN DIE DE HAVER KRIJGEN DIE ZE VERDIENEN “
Tot slot , voor hen die meer doen dan naar de prentjes kijken , ben ik in mijn vergeelde documentatie gedoken van meer dan 30 jaar oud en daarin kan je de afstamming bekijken van DE LATE RODE van KOCHUYT uit de BARCELONA van 1983 en HET ROSTJE VANTHUYNE gekoppeld aan een kleindochter van DE KLEINE RODE van STIENS .
Moest het te herdoen zijn ......
met vriendelijke groeten 
Roger Casier