Roger Casier
- zaterdag 07 mei 2022
Moest ik dit duivendagboek een titel willen geven dan zou " VIJGEN NA PASEN " wel geschikt zijn .
Wel ja , normaal schrijf ik in de aanloop naar Pasen passionele artikels over de lente , de koers die van ons is , de oerkracht van de natuur die volop ontwaakt . Nieuw leven . Nieuwe hoop !!
Helaas ....Het begon allemaal deze winter met een invasie van de bruine rat op de hokken . Ze maakten al een tijdje de hokken onveilig en vergif en klemmen en meer van die dingen haalden niet veel uit .
Toen heb ik het drastisch aan gepakt . Ik ben op zoek gegaan naar de ingangen en uitgangen die ze gemaakt hadden en ik heb die vakkundig gedicht .
Voorts heb ik er met professionele klemmen toch een 40 -tal kunnen vangen .
Ik heb er eigenlijk veel tijd aan besteed en eigenlijk heb ik daardoor mijn duiven verwaarloosd .
Er moesten ook nog enkele noodzakelijke veranderingen gebeuren die uit gesteld werden .
En dan krijg je zoals elk voorjaar de administratieve rompslomp die je niet kunt negeren .
Je moet de dierenarts bezoeken voor de entingen en lijsten moeten opgesteld worden , ringnummers gecontroleerd .
Ik dacht ik haal de verloren tijd wel in en ik schrijf later wel een " duivendagboek "
En toen brak er een oorlog uit . Een broedermoord . Een bloedbad .
Sommigen haalden de schouders op en zeiden ...Och , er is altijd wel ergens oorlog , het zal wel overwaaien en dan kunnen we verder met ons leven .
Ondertussen leven we op een kruitvat , op de rand van de derde wereldoorlog , een mogelijke kernoorlog .
Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat de Amerikanen , omwille van de macht en het prestige , een duel aan het uitvechten zijn met de Russen , boven onze hoofden heen .
Het steeds meer wapens leveren aan Oekraïne is een doorn in het oog van de Russen .
Ik ben verontrust met de gedachte als de Rus in het nauw gedreven wordt hij wellicht rare sprongen gaat maken .
Lees : MET DE VINGER OP DE FATALE KNOP VAN DE ZELFVERNIETIGING DRUKKEN !
En dus was het oorlog en ik was onder de indruk . Ik keek met verbijstering naar de beelden op TV .
Ik had geen goesting meer om iets te schrijven . Mijn kleine en grote zorgen , de gebeurtenissen op het hok , leken totaal onbelangrijk met hetgeen ginds aan het gebeuren was .
Maar je bent melker en het seizoen staat in de steigers . Er moet aan gewerkt worden , de verloren tijd in gehaald .
De hand aan de ploeg slaan ! zeg maar !
En toen ....werd ik ook nog ziek . Heel ziek .
Eerst leek het een onschuldig griepje maar later werd na een bloedafname , een zware bacteriële infectie vastgesteld .
Ik werd nog zieker . Koude koorts zoals ik nog nooit gehad had . Ik die zelden ziek ben !
Zwaardere antibiotica om de kleine boosdoeners te elimineren .
Het resultaat . Darmflora naar de vaantjes en een verschrikkelijke diarree , dagen en nachten lang , met bijhorende krampen .
Ik bespaar jullie de details !! Zo moet een jonge duif zich voelen die het slachtoffer wordt van Adeno !!
Nog maar eens 14 dagen tijdverlies . De verloren tijd nog inhalen leek een utopie .
Het was Pasen in 2022 . Mijn favoriete feest . Feest van de verrijzenis !
En ja , ik verrees ook een heel klein beetje . Ik krabbelde weer recht en hernam mijn dagelijkse routine .
Moeizaam , gehavend , maar strijdlustig ! Vooruit met de geit !
Wij hebben geen kleinkinderen . Mijn jongste broer heeft die wel en mijn vrouw is er zot van . Zij ziet ze graag .
Ik ook . De oudste van mijn andere broers zijn al ouder en gaan meer hun eigen weg . Maar de jongste van onze jongste zijn altijd te vinden voor een leuke ervaring zoals bijvoorbeeld paaseieren rapen .
Ik heb een paar plaatjes ter illustratie ! Met Omi en Opi op de bank en met Tante Martine , de suikertante .
Mijn dierbare echtgenote , steun en toeverlaat .
Waarom ik deze plaatjes er bij plak ? Wel ..... tot voor kort kon je dergelijke plaatjes ook schieten in Oekraïne .
Nu niet meer !! Alles is aan flarden geschoten . De mensheid heeft niets geleerd . De geschiedenis herhaalt zich .
De wreedheden ook . Wij zijn nog erger dan beesten , want beesten doden alleen om zelf in leven te kunnen blijven .
Beesten doden niet uit machtswellust , uit haat en hebzucht !!!
Sommige lezers nemen er aanstoot aan dat ik van die Vlaamse vloeken verwerk in mijn schrijfsels .
Ik tracht het te vermijden maar inwendig vloek ik als een ketter omwille van het nodeloos bloedvergieten .
Mijn duiven zijn er om mijn zinnen te verzetten maar zoals het er de laatste tijd aan toe gaat is het meer kommer en kwel dan wat anders .
Het is erg als je uw nieuwe kweek uit laat , dat de roofvogel er dan op in hakt !
Het is erg als je twee prachtige jongen van 14 dagen oud in de schotel liggen hebt en er opeens maar eentje meer over is .
Van het ander vind je alleen het ringetje terug onder de nestbakken .
Om moedeloos van te worden !
Ook het opleren van de duiven verliep niet zoals het hoort . Ze kwamen slecht , ook van de eerste leervluchten met de grote mand .
Ze zijn nochtans in uitstekende conditie . Ik ben 60 jaar melker .
Ik zie het als er iets hapert . En ik zie ze vertrekken op training hoog tegen de hemel en ik kijk er goedkeurend naar . Tevreden .
En dan brengt mijn Tine ze een eind weg en zijn ze na uren nog niet allemaal thuis .
En dan is er nog het weer . Een ijzige noordenwind raast over de poldervlakte .
Al weken !! De lente houdt de adem in ; Het groen aarzelt om door te breken ; De natuur droogt uit .
Nog goed dat er narcissen zijn !!
Dus ja , ik heb al betere tijden gekend . Maar het leven heeft mij gehard .
De klootzakken die mij pijn wilden doen hebben dat ook gedaan .
Ik moet hen eigenlijk dankbaar zijn ; Ze houden mij scherp !!
En dus .....krabbel ik recht en doe verder .
Soms met de moed der wanhoop omdat in een hoekje zitten huilen nu eenmaal ook geen optie is .
Vandaag 30 april heb ik al mijn duivers ( 52 ) mee op Clermont ( 220 km ) . Het is geen ideaal weer . Het is te koud .
Ook s nachts op mijn hokken . Je mag komen kijken . Ze zitten zo goed als buiten !!
En toch hebben ze een goeie basisconditie maar van echte vorm is geen sprake .
Ik kan niet blijven wachten op beter weer .
En dat gepruts op 30 en 50 km was ik toch ook wel beu .
Te Ramskapelle op een boogscheut van hier ( 4 km ) woont onze jongste . Er is een bescheiden hokje bij gekomen voor jonge duiven .
Hij werkt met 100% Casier duifjes . Hij doet het goed . Als coach van de krachtbalclub weet hij leiding te geven .
Hij is een perfectionist en heel stipt in de verzorging . Veel stipter dan ik .
Ik geef hem raad en zeg tegen hem ....het moet zo en zo ....
Terwijl ik in mijn eigen denk dat ik eigenlijk al veel vergeten ben .....
Dus ja , hopend op beter weer , op een betere conditie van duif en mens , op betere tijden gaan we verder ;
Ik hou jullie op de hoogte ;
Met dank voor uw aandacht en tot de volgende .
Roger Casier
