- zondag 31 mei 2020
Nog even over vaccins
Als ik zie hoeveel vragen ik binnen krijg over vaccins, dan lijkt het me nuttig hier opnieuw even aandacht aan dit onderwerp te besteden.
Er is veel te doen in vaccinland. Niet in de laatste plaats vanwege het Coronavaccin dat er moet komen, om, zoals men ons wil leren, terug te kunnen naar normaal. Mensen die vragen stellen over de veiligheid van vaccins worden al gauw weggezet als zijnde antivaccin. Ik zelf ben niet tegen vaccins, mits ze maar veilig zijn en het middel niet vele malen erger is dan de kwaal. Sinds ik weet dat vaccinfirma’s niet ter verantwoording kunnen worden geroepen voor het product dat ze fabriceren, is mijn kritische houding omtrent de veiligheid van vaccins sterk toegenomen. Dit maakt me daarmee niet tegen vaccins. Er is inmiddels heel wat informatie beschikbaar over de risico’s van de Coronavaccins die men ontwikkelt, risico’s die vooralsnog niet onderschat dienen te worden, louter uit geldbejag. Waakzaamheid is derhalve wat dit betreft geboden.
Maar nu terug naar de duiven. Er zijn inmiddels heel wat vaccins voorhanden tegen de diverse duivenziekten. Er zijn echter ook heel veel verschillende meningen over deze vaccins. Ook onder duivenartsen. Dat maakt het er voor de liefhebbers veelal niet makkelijker op. Wat moet men nu geloven? Toen ik recent een artikel zag van de hand van een collega, die stelde dat het Rotavirus in Nederland nog niet is vastgesteld, vroeg ik me echt af, of deze man onder een steen geleefd heeft. In een eerdere nieuwsbrief gaf ik aan dat in 2019 een groot aantal duiven, bij sectie, het Rotavirus in de lever bleken te hebben. Een laboratorium in België dat gespecialiseerd is duivenonderzoek had dit voor ons middels PCR testen vastgesteld.
Bij deze duiven werd in geen enkel geval in de lever E. Coli aangetroffen. Slechts één maal werd bij een van de duiven het Adenovirus vastgesteld. Wel werd bij deze duiven met het Rotavirus in een deel van de gevallen ook het Circovirus vastgesteld.
Inmiddels begint consensus te ontstaan onder meerdere duivenartsen dat het Rotavirus als hoofdschuldige moet worden aangewezen bij de zogenaamde ‘jonge duivenziekte’. In duivenland hoor ik nog vaak de opmerking: ‘ik heb de Coli aan de duiven’. Ik merk in de praktijk dat veel duivenliefhebbers totaal niet op de hoogte zijn van het gegeven dat het Rotavirus nu als een belangrijke speler bij het ontstaan van de jonge duivenziekte wordt beschouwd. Men kuurt tegen de ‘Coli’ en ziet dan desondanks toch de jongen dood gaan in een aantal gevallen. Er zijn liefhebbers bij die de middelen van diverse duivenartsen gebruikt hebben, echter zonder resultaat. De enige manier om deze ellende te stoppen is een noodenting uit te voeren bij de duiven met een Rotavirusvaccin. Dat stopt doorgaans de sterfte. Daarnaast adviseer ik de liefhebbers, die mij hiervoor consulteren Sambucca plus in het drinkwater te doen en de ziekste duiven iedere twee uur een tablet vitamine C van 70 mg te geven. Dit laatste heeft
verleden jaar menige duif het leven gered. Natuurlijk wordt deze behandeling door menige duivenliefhebber in eerste instantie als hocus pocus gezien. Maar zoals zo vaak geldt ook hier dat onbekend onbemind maakt. Deze liefhebbers kunnen er ook niets aan doen dat stelselmatig (dieren)artsen en eigenlijk iedereen met de paplepel heeft ingegoten gekregen dat vitamines en zo niet echt belangrijk zouden zijn. Dat vitamines niet zouden kunnen bijdragen aan het herstel van ziekten. Het tegendeel is echter waar.
Maar wereldwijd is er overduidelijk een censuur op de verspreiding van deze info.
Inmiddels is een groeiend aantal liefhebbers overtuigd van de werking van deze behandeling, simpelweg omdat ze het met eigen ogen het resultaat ervan gezien hebben. Het leuke van deze behandeling is ook nog eens dat het amper iets kost en je er geen dierenarts voor nodig hebt.
Als ik de ontwikkelingen van de laatste jaren op een rijtje zet, dan zeg ik dat het accent van de oorzaken van ziekten bij jonge duiven vooral gezocht moet worden in de hoek van het Rotavirus en het Paramyxovirus. Ja, ook dat laatste virus. Dit virus lijkt vaker latent aanwezig te zijn dan men denkt. Om te zorgen dat de jonge duiven redelijk beschermd worden door de entingen, adviseer ik de liefhebbers die me om raad komen vragen dan ook om de duiven minimaal twee keer te vaccineren tegen Rota en Paramyxo.
Er zijn echter behoorlijk wat liefhebbers die het nut hiervan niet in zien. Ze beschouwen het als onnodig geld uitgeven. Zou de paramyxoenting niet verplicht zijn, dan zouden ze die ook direct achter wegen laten. Vaak zonder het te weten spekken ze de kas van de dierenartsen hierdoor juist. De duiven die dan door de Rota worden geveld, worden meestal onmiddellijk op medicatie gezet, die dan vaak dus ook nog eens onvoldoende helpt. De weerstand van de duiven wordt stelselmatig verzwakt. De antibiotica zorgen er immers ook voor dat goede bacteriën in de darm het loodje leggen. Dit op zijn beurt maakt dat de duiven echt gevoelig worden voor infecties als E. Coli waar de liefhebbers dan weer opnieuw tegen gaan kuren wat de weerstand van de duiven nog verder verzwakt.
Langzaamaan ontstaat dan het beeld bij de liefhebber dat hij beter preventieve medicatie kan verstrekken, omdat hij anders denkt niet mee te kunnen met de rest tijdens de wedvluchten. Het paard staat achter de wagen op die manier. Maar ik wil de liefhebbers niet de kost geven die het nog steeds op die manier aanpakken. Oude gewoontes zijn slecht af te leren.
Gelukkig komen er steeds meer (jongere)liefhebbers die de onjuistheid van die medicijngedachtegang door hebben en meer aandacht besteden aan juist het gezond houden van de darmen, zodat er een krachtig microbioom kan ontstaan dat tegen een stootje kan. Deze liefhebbers hebben duiven die niet bij het eerste de beste zuchtje wind omvallen. Het krachtige microbioom zorgt voor een gezonde darm. Een gezonde darm is het alfa en omega van een gezond lichaam. Preventieve entingen kunnen bij duiven veel ziekten voorkomen.
Onze eigen duiven enten we niet alleen twee keer tegen Rota en Paramyxo maar ook tegen Herpes en Adeno. We beginnen al op zeer jonge leeftijd hiermee. Kort na het afzetten. We doen dit nu een aantal jaren op deze manier en samen met de SGR, Bio compleet en de Sambucca plus houden we onze jonge duiven daardoor kerngezond.
De crux is dus dat we onze duiven vrij proberen te houden van medicatie waar we maar kunnen. Voor mij , als dierenarts is het heel makkelijk om naar de medicijnpot te grijpen. Maar dat doen we dus juist niet. Geel en Coccidiose houden we onder controle met Usneanoplus. De algemene gezondheid met SGR, Bio compleet en Sambuccaplus Verder krijgen onze duiven enkele keren per week Bio B.M.T en Basiskern en daarmee moeten ze het doen. Sterker nog daarmee doen ze het.
Goed, tijdens de kweek krijgen ze daarbij Kweekolie en Kweeksupport. Maar daarmee is in grote lijnen alles wat we gebruiken eigenlijk opgenoemd om de duiven hun basisgezondheid te garanderen. We zijn er zelf heel tevreden mee.
Er zijn echter meerdere wegen die naar Rome leiden. Misschien bereikt U het zelfde effect met producten van een collega. Prima. Kern van de zaak is alleen, dat door het verstrekken van de natuurlijke middelen de duiven in staat gesteld worden om een gezond microbioom op te bouwen, dat niet voortdurend onder druk gehouden wordt door antibiotica, die ook al het goede vernietigen. Doordat vol te houden op de langere termijn, kan men het gebruik van medicijnen afbouwen en toezien op een gezonde stam duiven. Deze duiven zijn in staat gezonde jongen voort te brengen, die een eerlijke start kunnen maken en die niet al gelijk weer verslaafd gemaakt worden aan antibiotica om te kunnen overleven.
Groet, Peter Boskamp
