Nico van Veen
- vrijdag 06 oktober 2023
We zijn afgelopen week begonnen met het selecteren op andere hokken, zoals we dit al zoveel jaren gedaan hebben. Maandag was ik in Noord-Brabant en dinsdag in Zuid-Holland en op beide adressen heb ik een 100 duiven gekeurd en dat is meer dan genoeg om goed gefocust te kunnen blijven. Ik ben dan ook helemaal afgebrand als ik naar huis toe rijd.
We hebben verleden jaar dan ook besloten om te stoppen met het selecteren bij nieuwe liefhebbers. Voor vrienden en mensen waar ik al jaren kom maak ik nog een uitzondering maar ook dat ga ik afbouwen. Het gaat uiteindelijk steeds ten koste van mijn eigen duiven. De energie en tijd die ik steek in andermans duiven steek ik dan helaas niet in mijn eigen duiven.
Ik vind selecteren een serieuze zaak en dan hebben alle duiven die ik keur voldoende aandacht nodig om te kunnen besluiten over hun leven of dood. Met slechte duiven ben ik binnen 3 seconden klaar, met top duiven vaak nog iets sneller, maar het gros hangt daar ergens tussen in en die vragen om meer aandacht. Als je die middenmoot niet voldoende aandacht geeft ga je als keurder regelmatig absoluut de fout in. Vandaar dat ik met 100 duiven aan mijn limiet zit en ik niet geloof dat je er meer serieus kan keuren op een dag.
We zijn de rest van de week hier thuis aan het selecteren geweest en hebben de toekomstige vliegduiven nu bij elkaar in 2 hokken zitten. Alles heerlijk bij elkaar op zitjes en die kunnen nu vast wennen aan hun nieuwe hok. Ik las van de week op Facebook een advies van een bekende duivenliefhebber om alles direct na de vluchten te scheiden. Daar ben ik het totaal niet mee eens en sterker nog, dat is het domste wat je kunt doen.
Ik zal het uitleggen: als je direct de duiven gaat scheiden en het is van dit mooie najaarsweer zoals vandaag, dan zijn veel duivinnen binnen enkele weken met elkaar gepaard. Dat heb je vaak niet door, omdat als je komt voeren alles driftig door elkaar loopt. Maar als je met mooi weer naar je hok sluipt dan zie je vaak dat duivinnen al met elkaar liggen te kroelen.
En geloof me als ze 3 weken op weduwschap staan dan weten ze elkaar direct weer te vinden. Het succes van totaal weduwschap valt en staat met het goed gepaard blijven van je koppels en dat verkloot je door duiven vroeg te scheiden. Hier blijven ze altijd tot 2 weken voor het koppelen bij elkaar. Je kunt ze dan ook veel makkelijker af en toe loslaten.
Vandaag hebben we de kwekers geselecteerd voor 2024. Ook die zitten allemaal (wel gescheiden door tralies) in het kweekhok. We gaan dinsdag beginnen met de jaarlijkse paratyfus kuur en dat blijkt ook altijd een grote rui stimulans te zijn. Alhoewel er nu al enkele jaarlingen rondlopen als geplukte kippen zal het binnen een week helemaal raak zijn en vliegen de veren en slagpennen om mijn oren.
De duiven hebben in deze tijd extra aandacht nodig omdat er een gigantische inspanning geleverd moet worden om de rui goed te doorlopen/ondergaan. Ze mogen dus niets te kort komen in deze periode. Ik kan me nog herinneren dat vroeger op het platteland gesproken werd over de rui ziekte bij kippen. “De kippen leggen nu geen eieren want ze hebben de rui ziekte”, een uitspraak die ik nog steeds heb onthouden. Dat had dus alles te maken met het feit dat de kippen het in de rui periode zwaar hadden. Veel zwaarder dan iedere dag een ei produceren.
We moeten dus zorgen dat onze duiven niets te kort komen tijdens de rui. Duiven die haperen en niet goed ruien zullen ook matig presteren het daarop volgende jaar. Duiven die wel goed ruien en volop broekpennen gooien zullen beter presteren. Als de grootste rui voorbij is en er alleen nog wat laatste pennen verwisseld moeten worden gaan we alles enten tegen paratyfus en zijn we in principe klaar voor het nieuwe seizoen.
Het zogenaamde stille seizoen is dus zeker geen periode waar we minder aandacht aan onze duiven mogen besteden. Het succes van het nieuwe seizoen hangt dus volledig af van onze zorg, tijd en aandacht tijdens de rui. Zonder een perfecte rui sta je dus al op een flinke achterstand in het nieuwe seizoen.
Martin.