Nick van Adrichem
- zondag 19 april 2020
Ondanks de rare tijden waar we in leven op dit moment, zijn er toch een paar zaken waar ik hartstikke blij van wordt als het om de duiven gaat.
Ten eerste was er die video call met onze kleindochter, ze is pas 4, maar samen met mama kan ze best wel wat vertellen voor de camera van de laptop. Toen ik haar een paar jongen liet zien met de vraag of er eentje naar haar genoemd mocht worden, wees ze meteen een bonte aan. Want die had witte haartjes, net als zijzelf.
Dan is er Joan, mijn grote vriend. Joan gaat als een speer met de duiven. Er waren hier 8 jongen voor hem beschikbaar, mede omdat het wegsturen van de duiven voor de éénhoksraces niet ging lukken. Joan heeft ze in not time naar zijn hand gezet en ze beginnen al lekker te vliegen. Ik wordt keurig op de hoogte gehouden met foto's en filmpjes. Handig toch, dat What's app?
Last but not least zijn er de jongen van de overnachters, er is voor deze jongen een goed tehuis gezocht, mede omdat hier voorlopig niet gespeeld kan worden. De jongen zijn werkelijk geweldig mooi opgekomen, daar moet de nieuwe eigenaar toch gewoon mee lukken.
Hieronder nog even een filmpje van Joan, het is dat hij zelf niet mee kan vliegen, anders zou hij het nog doen ook, om zijn jongste aanwinsten te leren de lucht in te gaan.
Tot de volgende!
www.postduivenblog.nl
