Zondag 30 juni 2019. Buiten schijnt de zon door de wolken. Wolken die er voor zorgen dat de temperatuur vandaag niet boven de 33 graden zal komen. Niets bijzonders eigenlijk voor Kuala Lumpur en omstreken. Op een koele dag is het hier meestal nog 28 graden. Op een wat men hier een koude dag noemt is het 25 graden. Op dit soort dagen regent het veel en dit zorgt dan voor verkoeling. Veel van dit soort dagen zijn er niet.

Op warme tot hete dagen loopt de thermometer op tot 34 of 35 graden. Dit zijn de dagen die zonnig beginnen. Dit is ongeveer 50% van alle dagen het geval. Een enkele keer wordt het extreem warm. De hoogste temperatuur die door mij werd waargenomen is 39 graden maar in het binnenland komen ook waarden van 40 graden of hoger af en toe voor. Als dit enkele dagen aanhoudt spreekt men ook hier dan van een hitte golf (heat wave).

Dagen met temperaturen met hoge temperaturen (>35 graden) eindigen steevast in een tropische regenbui vergezeld door knetterend onweer. Regen en onweer zoals er volgens mij alleen in de tropen kan zijn. Iemand die denkt in West-Europa wel eens zo’n bui te hebben meegemaakt moet hier maar eens komen kijken. Het zou je dan wel eens een beetje dun door de broek kunnen lopen. Zeker de eerste keer.

Via de berichtgeving uit Europa sijpelt ook hier door dat “Europa kreunt onder de hitte”, waarbij Nederland er nog genadig af lijkt te komen. Na 2018 lijkt ook de zomer van 2019 echter weer een zomer voor de recordboeken. Misschien niet qua duur maar wel qua temperaturen.

Voor de houders van postduiven is zo’n mooie, vooral hete zomer een beetje paradoxaal. Aan de ene kant is het heerlijk om ’s morgens vroeg en ’s avonds laat bij mooi weer de gevederde vrienden te verzorgen. In de hokken is het lekker droog dus schoonmaken is een fluitje van een cent of zelfs helemaal niet nodig. In mijn actieve jaren werd de avond schrapbeurt bij hoog zomerse temperaturen vrijwel altijd overgeslagen. Geen centje pijn.

Ook het wachten is, gezeten in de schaduw, een fijne bezigheid. Al hoewel tijdens het wachten ook de andere kant, de schaduwkant van het hoog zomerse weer vaak duidelijk wordt. Wachten bij mooi weer is (en was voor mij) een onrustige bezigheid. Loopt het wel goed af was de vraag die menigmaal door mij hoofd spookte. Niet alleen tijdens het wachten overigens maar ook reeds voor het inkorven. Welke duiven zouden worden blootgesteld aan de moeilijke omstandigheden.

Duiven kunnen weliswaar tegen warmte maar toch zie je bij echt hete temperaturen zelden of nooit een vlotte vlucht. Vooral wanneer de temperaturen vergezeld worden met een O in de wind komen de duiven stukken minder gemakkelijk naar huis. Een O met een N is dan nog te prefereren boven een O met Z.

Eén en ander wordt nog een stukje moeilijker als de afstand toeneemt. Hoe langer, hoe moeilijker. Een beeld dat gisteren op de vluchten met de oude duiven overigens ook weer te zien was. Onder de 200 kilometer concoursduren korter dan 15 minuten, daarboven oplopend tot 30 tot 45 minuten. Uitschieter in negatieve zin was afdeling Friesland. Hier stond het concours meer dan 1,5 uur open. Geen idee wat hiervan de exacte oorzaak geweest is. Wellicht speelt de route Westelijk langs het IJsselmeer een rol.

Vermoedelijk speelt in het algemeen ook het aantal uren dat in de volle zon wordt gevlogen een rol. Dit is natuurlijk geen “rocket science”. Hoe langer hoe moeilijker het wordt. Dit verklaart waarom duiven die niet direct de weg naar hun hokken vinden vaak veel maar dan ook heel veel later op hun hokken arriveren. Op heetst van de dag gaan ze gewoon zitten. De tank is wellicht niet leeg maar de dorst eist zijn tol.

Naar mijn stellige mening gebeurt dit niet alleen bij programmaduiven. De internationale meldlijst van de vlucht vanuit Agen op PIPA toonde op gisteren (zaterdagavond) enkel Franse duiven. Duiven die reeds om 6:45 uur op de vleugels gingen en zo’n kleine 15 uur later hun hokken bereikten. De resultante hiervan zijn de snelheden. Deze zijn lager dan 900 meter per minuut.

Snelheden die mij doen concluderen dat ook deze duiven rustpauzes nemen. Om te zoeken naar water vermoedelijk. Een GPS ervaring uit het verleden leerde mij dat een duif gelost in Argenton maar liefst 2 uur halt hield bij een waterzuiveringsinstallatie.

Wellicht leiden deze rustpauzes ook wel tot het nachtvliegen hetgeen sommige duiven toch doen ondanks bijvoorbeeld tegenwind op de route. Bij helder weer zijn de vliegcondities ’s nachts stukken beter dan overdag. Helemaal bewust zal een duif deze keuze natuurlijk niet maken maar op grond van een dierlijk instinkt lijkt mij het niet helemaal onlogisch.

Het weer van gisteren was gelukkig geen verrassing. Het was uit en te na voorspeld en iedere melker kon zijn plan trekken. Gelukkig was het NPO bestuur zo wijs om te adviseren het jonge duivenspel te annuleren. Of was het toch de oude, sluwe vos uit Breukelen die de kat de bel aan bond. Reeds op maandagmiddag stuurde een sportvriend mij de inmiddels zeer bekende mail van deze “eminence grise” binnen onze sport. Een mail waarin hij aandringt op een inkorfverbod.

Voor alle vluchten overigens. Vanwege “duivenleed” door hoge temperaturen op de weg naar huis en in de containers tijdens het transport maar met name vanwege mogelijke “politieke problemen”. Een opmerkelijke mail van iemand die nu niet direct te boek staat als een “softie”.

Niet minder opmerkelijk zijn vervolgens de reacties op de genomen besluiten. De tegenstanders schreeuwen zoals gebruikelijk altijd om het hardst. Deze groep kijkt echter meestal niet veel verder dan de eigen neus lang is. Of zouden de worden “de eigen neus lang is” moeten worden vervangen door “het eigen belang is”….

Iedere melker zou nu toch echter zo ongeveer wel moeten weten wat de gevolgen zijn van lossen met hitte en vooral Zuidoostelijke wind. Op grond van ervaringen op eigen hok (lege plaatsen) als op grond van de informatie die al jaren geventileerd wordt op diverse sites en fora. Niet alleen in mijn weekstukken werd/wordt hier met regelmaat op gehamerd maar ook andere gekende schrijvers besteden hier veel aandacht aan. Zo schrijft de schrijver der schrijvers uit Baarle Nassau er deze week zelfs een aantal keer over.

Veel duivenmelkers zijn echter helaas hardleers en kort van memorie.

NOORD HOLLAND:

Het afdelingsbestuur besloot de adviezen van de NPO al vroeg in de week op te volgen t.a.v. het spel met de jonge duiven. Een goede zaak zeker in combinatie met een mogelijke oefenvlucht op dinsdag. De communicatie over het inkorten/verschuiven van de inkorfdag voor de Midfondvlucht daarentegen kwam wat laat op gang om het mild te verwoorden.

Het besluit was mijns inziens goed al kunnen er wel enkele vraagtekens geplaatst worden bij de losplaatskeuze. Lennik ligt Westelijk van Brussel en in combinatie met de Zuidoosten wind zet je de duiven direct wel op een heel Westelijke koers. De vraag is of er Oostelijk van Brussel nog een alternatief was. De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat een losplaats met gelijke afstand mij niet zo een twee drie te binnen schiet.

De oude duiven konden gelukkig vroeg op de vleugels (7:00 uur). De mannen aan de kust zaten op voorhand “al in een zetel” en maakten de favorieten rol volledig waar. De duiven raasden namelijk ook in werkelijkheid langs de kust naar boven.

Dit blijkt zeer duidelijk in de uitslag. Op een enkele duif na komen de eerste 100 duiven uit de Kringen 1 en 3. De snelste valt niet helemaal toevallig in Den Helder bij de combinatie Hoffman & Regtop. Laurens en zijn maten Peter en Martijn hebben de wind de laatste weken al goed in de zeilen en bevestigden de goede vorm van hun vliegploeg nog maar eens. Met een snelheid van 1426 mpm is hun 3^e getekende duidelijk sneller dan de rest van de concurrentie.

De liefhebbers uit de rest van de Kringen likken hun denkbeeldige wonden. Zij kwamen er niet aan te pas. In Kring 4 kunnen de Zaanse liefhebbers nog een beetje mee met een 21^e plaats voor Janus & Jannus Kat uit Westzaan maar de liefhebbers uit de Zuidelijke regionen van deze kring komen er niet aan te pas. De eerste liefhebber uit Kring 2 is Jelger Klinkerberg op plaats 127. In zijn Kring houdt Jelger echt “ouderwets” huis met de plaatsen 1 tot en met 6. Klasse en dat mag ook wel eens gezegd worden. In Kring 5 zitten ze aan het denkbeeldige luie eind. De vroegste is voor Henny La Grouw. Over de afdelingsuitslag zal hij niet tevreden zijn want daar viel slechts plaats 192 hem ten deel.

Echter het is de mens die wikt en de wind die beschikt.

De winnaars per Kring:

Kring 1: Hoffman & Regtop, Den Helder – 1426 mpm

Kring 2: Jelger Klinkenberg, Noord Beemster – 1371 mpm (en 1 t/m 6)

Kring 3: H. Vellinga, Overveen – 1420 mpm

Kring 4: Janus en Jannus Kat, Westzaan – 1397 mpm

Kring 5: Henny La Grouw, Amsterdam – 1362 mpm

Vorig weekeinde arriveerden de duiven van Bordeaux na het verschijnen van het weekstuk. Daarom hier nu de Kring winnaars, waaronder de glorieuze overwinnaar van het afdelingsconcours Jan Hommes en Zonen uit Akersloot. Deze inmiddels ook landelijke toppers pakten ook in de sector en in de breedte meer dan uitstekend.

Kring 1: Jan Hommes & Zonen, Akersloot – 1120 mpm

Kring 2: Henk Bos, Purmerend – 904 mpm

Kring 3: Cees Niesten, Uitgeest – 1091 mpm

Kring 4: Comb. Swart-Gruys, Zaandam – 952 mpm

Kring 5: Arie Pastor, Amsterdam-Noord – 940 mpm

VERGELIJKING SPELVERBANDEN

Voorlopig even geen vergelijkingen. Het kost veel tijd en het op voorhand verwachte beeld is na een aantal weken wel bevestigd. Er zijn grote verschillen in spelverbanden en spelbeleving. De vraag die gesteld kan worden is of het eerlijk is bijvoorbeeld Nationale Kampioenen op die manier te bepalen? Het antwoord op deze vraag laat zich raden en weet iedereen. Een oplossing is echter niet zo snel voor handen.

OP EIGEN HONK

Is het nu aftellen voor onze trip naar Europa. De tijd vliegt letterlijk voorbij. Nog 12 nachtjes slapen en we mogen de koffers inchecken.

Tot volgende week,

Michel

• Vorige
• Volgende