Wederom even terug

Zondag 9 september 2018. Op het moment dat ik deze regels schrijf zit ik weer op het plekje waar ik al heel veel weekstukken geschreven heb, namelijk aan de huiskamer tafel in Aalsmeer. Ik ben wederom even terug in Nederland omdat ik de komende week voor een aantal vergaderingen in München dien op te draven, met enige vorm van vrijwilligheid gebied de eerlijkheid mij te zeggen.

Wederom dus even terug in ons eigen huis dat nog altijd niet verhuurd is. Makkelijk want er hoeft nog nergens anders onderdak gezocht te worden. Aan de andere kant voelt het toch vreemd. Het huis is behalve behoorlijk opgeruimd, een beetje leeg zelfs, als het ware ontdaan van de persoonlijke touch. Al die zaken die identiteit geven aan een huis bevinden zich namelijk in een zeecontainer op weg naar Maleisië en hierdoor is de vertrouwde gevoel van het huis een beetje verdwenen. Het voelt een beetje als kamperen in je eigen huis, mede doordat alle kasten inclusief koelkast natuurlijk letterlijk leeg zijn. Zaterdagmorgen voor het bezoek aan sportvriend Willem daarom toch nog maar even snel de letterlijk broodnoodzakelijke inkopen gedaan om de komende dagen door te brengen.

Omdat er vrijdagavond toch niemand thuis was en om toch nog even onder de mensen te komen reed ik na het droppen van mijn bagage met de huurauto direct naar PV De Telegraaf. Hier trof ik een select groepje melkers in afwachting van de container. Daar hoorde ik de laatste nieuwtjes waaronder een verhaal over problemen bij het klokken en het niet op tijd melden door de winnaar van Fontenay in de afdeling Noord Holland. Het eerste was mij onbekend, het tweede was mij onbewust al opgevallen. Lange tijd stond namelijk een duif van de Combinatie Moes als vroegst gemelde. Pas de andere morgen zag ik dat deze duif was “ ingehaald” door de uiteindelijke winnaar.

Hetzelfde verhaal, maar dan in een iets andere vorm, was zaterdag ook in de andere afdeling van sector 2 hoorbaar. Met nog wat meer details. Details die al dan niet waar zijn. Hopelijk is het een storm in een glas water.

Even heb ik er nog aan gedacht de betrokkenen direct te contacten omdat ik ze vrij redelijk ken. Als fanatieke, maar dan ook heel fanatieke, maar bovenal sportieve en eerlijke melkers. Het zou dan ook goed zijn als er snel duidelijk komt over het geen er precies is gebeurd en wat de reden was voor de late melding.

Overigens vind ik laat melden geen enkel probleem want melden heeft alleen zin als er direct opvolging aan wordt gegeven. Dat wil zeggen dat de melding direct wordt gecontroleerd. In veel gevallen gebeurt dit namelijk niet of veel te laat.

De juiste opvolging van een melding van een vroege duif vind ook weleens correct plaats en dat het controleren van een vroege duif tegenwoordig niet zonder risico is ervoeren de beroemdste Bas en Willem uit Duivenland. De eerste kwam als vertegenwoordiger van Afdeling 5 de duif van de tweede controleren omdat deze duif de winnaar was van Fontenay afgelopen week. De duif werd losgelaten in het land een stukje achter het hok. In het zeer landelijke Reeuwijk bleek dit niet zonde gevaar. Zeker in deze tijd van het jaar. Bij het vallen op de klep werd de duif direct aangevallen door een havik. Gelukkig voor allen wist de winnaar zowel aan de eerste als de tweede aanval te ontsnappen.

Ook gisteren tijdens het letten was het, evenals vier weken geleden, ook weer zeer onrustig in de lucht boven de hokken van de grote kampioen. Ditmaal waren het een aantal buizerds die de zwaluwen erg onrustig maakten. Zwaluwen die opmerkelijk genoeg nog steeds in grote aantallen aanwezig zijn in het natuurgebied waarin woning en hokken staan.

Tijdens de aankomsten van de eerste duiven waren de onruststokers echter weer wat afgedreven dus met klokken werd er geen hinder van ondervonden. Echter de duiven waren niet vroeg genoeg om wederom om een zege aanspraak te maken. Het was goed, beter dan goed zelfs maar toch net niet goed genoeg. Iets dat dus zelfs bij grootste kampioenen voorkomt. Volgende week heb ik nog een kans om een knalvroege duif te zien arriveren.

Gek genoeg keek ik op de vlucht vanuit Pont St. Maxence naar een sectorvlucht die geen sectorvlucht bleek te zijn. De afdeling Noord Holland deed namelijk in zijn geheel niet mee omdat deze vlucht geheel niet meer geprogrammeerd stond (?). Na het terugtrekken van Limburg vorige week een tweede teken aan de wand dat er nog een lange weg te gaan is voor dat er sprake is van enige vorm van eenheid in duivenland Nederland.

Wederom ook een bevestiging van het totale gebrek aan invloed/macht van de NPO. Ik vrees dan ook wel een beetje voor de toekomst. Wat gaat er gebeuren als de voorstellen van de secties worden overgenomen en de afdelingen deze voorstellen niet opnemen in de vliegprogramma’s?

Maar goed mijn voormalige afdeling vloog nog wel de laatste vlucht van het seizoen vanuit Quievrain. Het werd een echte waaivlucht. Met een krachtige Zuidwestelijke wind op de staart vielen de vroege duiven deze laatste vlucht van het seizoen eens op een plek waar ze het hele seizoen nog niet of nauwelijks gevallen waren. Namelijk in het uiterste Zuidoosten van de afdeling, in Nederhorst den Berg bij de gebroeders Herman en Louis Pouw. De mannen die lang op hun honger moesten blijven zitten pakten ze deze week meer dan uitstekend getuige de 1^e, 3^e, 5^e, 9^e, 11^e, 16^e en 20^e tegen 8.186 concurrenten (84/40). Ook de uitslag van Ron Den Boer uit Uithoorn mocht gezien worden met een 2^e, 4^e en 5^e.

De winnaars per Kring/CC:

Kring 1:

• CC1A: Chiel de Wit, Zuid-Scharwoude – 1745 mpm
• CC1B: Govers & Souverein, Alkmaar – 1747 mpm

Kring 2:

• CC2A: H.J. Tielemans, Zwaag – 1775 mpm
• CC2B: Combinatie Geutskens, Purmerend – 1816 mpm

Kring 3:

• CC3A: Gerrit Twaalfhoven, Uitgeest – 1767 mpm
• CC3B: Fred Spronk, Zandvoort – 1791 mpmKring 5:

Kring 4: Leo van Leuwen & Hans van Grieken, Aalsmeer – 1825 mpm

Kring 5:

• CC5A: Dave van Zon, Amsterdam-West – 1823 mpm
• CC5B: Combinatie Pouw, Nederhorst den Berg – 1842 mpm

Tenslotte nog even “een vervolgje” op het weekstuk afgelopen vorige week. Toen schreef ik naar aanleiding van mijn speurtocht door uitslagenland dat in sommige regio’s wel erg makkelijk aan de punten werd gekomen door enkele goede spelers. Simpelweg omdat de concurrentie tegen wie ze spelen niet veel voorstelde. Veelal omdat dit feitelijk geen echte concurrenten zijn omdat ze een andere spelsoort aanhangen en slechts hun duiven inspelen. Ook zie je veel vooral in deze fase van het seizoen veel verschil tussen de intentie van de inkorvers. In sommige regio’s speelt een enkeling nog voluit en doet de rest mee “ voor de aardigheid”. In andere regio’s ligt het mes nog gewoon op tafel en speelt het leeuwendeel van de liefhebbers gewoon nog voluit om de knikkers.

In simpele woorden, waar je woont en tegen wie je speelt is bepalend hoeveel kans je maakt in de nationale kampioenschappen, Olympiades, etc. Ter illustratie nogmaals een vergelijking tussen twee spelverbanden.

Ditmaal vergeleek ik District 1 afdeling Limburg en Lossingsgroep Blauw in Zuid Holland op de natoervluchten. Deze week heb ik eens gekeken hoelang het duurt voordat er 100 duiven geklokt zijn. In Limburg duurt dit bijna 7 minuten en 9 seconden. In Zuid Holland duurt dit 3 minuten en 42 seconden. Hierbij dient te worden opgemerkt dat in Zuid Holland 5.508 duiven worden gezet tegen Limburg 4447 stuks. Een compensatie van deze geringere deelname betekent dat het concours in het mooie deel van Nederland zo’n 5:45 openstaat. Nog altijd ruim 2 minuten langer.

Bij deze 100 duiven staan in ZH 42 liefhebbers van de 267 deelnemers (15 procent). In het mooie Zuiden zijn dit er 17 van de 154 (11 procent). Bedroevend lage percentage die sterk beïnvloed worden door sterk spel van enkele liefhebbers. Bedroevend lage percentages die slecht zijn voor de sport overigens want ieder zichzelf respecterende liefhebber probeert toch bij de 1^e 100 in een groot spelverband te komen.

Al bij al valt het “verschil” deze week “ mee”. Wellicht onder invloed van de Zuidwesten wind waardoor de duiven stukken makkelijker hun thuisbasis bereiken. Echter om een objectiever beeld te schetsen van deze “problematiek” zal ik volgend jaar vaker deze vergelijking maken.

Als afsluiter deze week eens niet iets over HET EIGEN HO(N)K maar over de HABRU-Duivendag. Deze vindt dit jaar alweer voor de 10^e keer plaats. Ditmaal op 13 oktober. Zelf zal ik voor het tweede achtereenvolgende jaar schitteren door afwezigheid maar dit neemt niet weg dat het een bijzonder interessante bijeenkomst kan worden. De aanwezigen zijn namelijk voor mij nog relatief “ nieuw” in forumland. Dit maakt hen interessant. Aan Joost  De Smeyter zou ik graag willen vragen hoe hij binnen relatief korte tijd een stam duiven gevormd heeft die hem aan de absolute top op de Grote Fond vluchten heeft gebracht. Ook zou ik van hem willen weten of hij nog wat heeft gehad aan zijn eigen topsport carrière? Van Gerard Koopman zou ik zijn mening willen weten hoe hij tegen de huidige situatie tussen profs en amateurs aankijkt. Wellicht kan een ander deze vragen voor mij over een maandje stellen?

Tot volgende week,

Michel

• Vorige
• Volgende