Zondag 12 juli 2020. Dit wordt een kort weekstuk. De klok staat namelijk al op zes uur (’s avonds) en ik wil de voorbeschouwing van de tweede Grand-Prix van Oostenrijk (of eigenlijk de eerste van Stiermarken) niet missen. Ik werk namelijk gemiddeld toch wel een ruime twee uur aan een schrijfsel. Ik ben benieuwd wat de analisten op voorhand te melden hebben en hoe ze dit na afloop recht praten als ze ernaast zaten. Ook hoop ik tijdens de race stiekem op een buitje waardoor alles nog een beetje onvoorspelbaarder wordt. Met een paar uurtjes zullen we het met z’n allen weer weten.

Zoals u weet zoek ik altijd naar analogieën met de duivensport. Deze week was er ook veel te doen over de vlucht(en) van deze zaterdag. Immers zowel de duiven die vorige week op zondag als op maandag thuiskwamen van de Dagfondvlucht hadden het niet makkelijk gehad. Het leidde bij veel liefhebbers tot vragen of de duiven reeds weer op donderdag ingemand konden worden voor vluchten variërend tussen de 325 en kleine 500 kilometer. Ook de sociale media stonden hier vol mee. Zoals ze feitelijk altijd vol staan zodra er iets afwijkt. Eveneens zoals altijd verschilden de meningen.

Een aantal liefhebbers wendde zich met deze vraag ook direct tot uw schrijver. Nu vind ik het in het algemeen altijd lastig vragen om advies te beantwoorden. Ondanks dat ik graag anderen help is mijn advies natuurlijk geen enkele garantie. Geen hok met duiven is identiek, evenals de verzorging. Ook ben ik niet altijd bekend met de achtergronden van de duiven en de melker. Als je het mij vraag allemaal voorwaarden om een vraag goed te beantwoorden. Wat ik bij dit soort vragen dan ook altijd doe ik is putten uit mijn ervaring en deze ervaring dan delen. De melker in kwestie moet dan vanzelfsprekend zelf maar bepalen wat hij uiteindelijk doet.

In het geval zoals hierboven beschreven kon ik een aantal sportvrienden geruststellen. Er kan veel in de moderne duivensport en zeker met duivinnen. “Een aankomst op maandag laat in de middag en een inkorving op donderdag hoeft geen enkel probleem op te leveren”, was mijn antwoord. Voorwaarde is wel dat de duiven voorafgaand aan de Dagfondvlucht in blakende vorm waren en de deze vlucht ook goed verteerden. Duiven die op maandag afgevlogen arriveerden konden niet mee.

Ik meldde mijn vragenstellers dat ze op dinsdag en woensdag en bij voorkeur op donderdag goed op de training moesten letten. Vlogen de duiven weer snedig en krachtig (als een zeilboot, d.w.z. zeggen rechte lijnen en geen kleine rondjes) dan konden ze op donderdag met een gerust hart weer worden ingekorfd. Natuurlijk moesten ze “goed in het vlees zitten” want ze zouden het niet cadeau krijgen.

Ik herinnerde mij namelijk een identieke situatie op eigen hok uit 2013. De duivinnen van de Dagfondvlucht vanuit Salbris, en uiteindelijk Orleans, arriveerden op maandag laat in de middag. Na een pittige, koele en enigszins natte vlucht. Ik pakte een aantal vroege duiven en de aankomsten volgden elkaar vlot op. Het concours stond echter ruim een uur open dus cadeau kregen de duiven het ook toen zeker niet.

Op een enkeling na waren ze op dezelfde dag thuis maar er resteerden dus slechts drie dagen tot de volgende inkorving. Ze trainden de dag na thuiskomst weer behoorlijk en ik besloot op donderdag na de donderdagavondtraining direct voor de inkorving vrijwel alle duivinnen in te korven.

Spijt kreeg ik er niet van want op de Midfondvlucht vanuit Morlincourt speelde ik een 1^e, 2^e en een 3^e in het afdelingsconcours tegen 6.999 duiven. Alle drie de kopduiven kwamen die maandag ervoor thuis van Orleans. Ik was in mijn omgeving een van de weinigen die de duiven (duivinnen) weer in had gekorfd. De rest vertrouwde veelal op de uitgeruste duiven die niet op de Dagfond gespeeld waren. Een omissie zoals die zaterdag bleek.

Overigens ben ik evenals in 2013 niet echt een voorstander van vluchten op maandag. Vooral voor de werkenden is het een opgave. Niet alleen om de duiven te zien thuiskomen maar ook om de duiven de verzorging te kunnen geven die ze op de dag van de vlucht en de dag na de vlucht nodig hebben. Degenen die exact willen teruglezen wat ik hier destijds over schreef verwijs ik graag naar het archief van de pagina nieuws. Juist na het vernieuwen van de site in de huidige stijl behaalde ik deze resultaten en hierdoor staan ze nog op sub pagina 39.

Dat er veel kan bewezen de uitslagen. Veel vroege duiven werkten op zondag of maandag nog een Dagfondvlucht af. Opvallend waren de hoge prijspercentages van de gekende tophokken in de diverse afdelingen.

Een andere categorie vragen die mij de afgelopen weken regelmatig bereikte zijn de vragen over uitblijvende prestaties en/of gezondheidsproblemen bij de duiven. Mijn devies hierin is simpel. Meten is weten.

Verzamel enkele dagen de mest, pak enkele duiven en ga naar een goede duivendierenarts. Blind kuren brengt zelden het gewenste resultaat en als het al helpt is het vaak van korte duur. Het is beter de specialist te laten vaststellen wat er aan de duiven mankeert. Vooral een sluipmoordenaar als Paratyfus kan je seizoen en lang daarna goed vergallen.

Vindt de witte jas niets dan is het wachten op de topvorm. Soms kan een weekje rust hierbij wel eens helpen. Een klein “zelfvertrouwenvluchtje” bijvoorbeeld door ze samen in te korven met de jonge duiven of ze zelf een stukje wegbrengen kan dan ook het juiste zetje geven.

In sommige jaren lukt het echter simpelweg niet de duiven in de juiste conditie te krijgen. Bewezen duiven kunnen net niet het onderste uit de kan halen en nieuwe talenten lijken maar niet te willen doorbreken. Het is dan zaak geduld te bewaren maar ook bij uzelf ten rade te gaan of de kwaliteit nog wel toereikend is. Vooral als de droogte aan goede resultaten langer dan een seizoen duurt.

Noord-Holland. Tenslotte waren daar nog de vluchten zelf. Deze verliepen in de regel meer dan prima ondanks of misschien wel door de wind uit richtingen tussen West en Noord. Er moest wat meer gewerkt worden maar Midfondvluchten met snelheden tussen de 1200 en 1450 meter per minuut vond ik persoonlijk altijd de mooiste.

In Noord-Holland bewees het hok in grote vorm weer eens hun klasse. Vader Janus en zoon Jannus Kat uit Westzaan klokten de eerste twee duiven van het afdelingsconcours. Of ze ook deelnamen aan de Dagfond (afgelopen zondag) kan ik u niet melden want ik nam niet de moeite om dit te checken. Voor het overige viel de goede spreiding van de vroege duiven weer op, al dient te worden gezegd dat de Oostkant er minder goed af kwam dan op voorhand gedacht. Wellicht was de invloed van de wind minder groot, mede gezien de hoge snelheden.

De winnaars per Kring:

Kring 1: Lex Udo & Steef Duyn, Heiloo – 1423 mpm

Kring 2: Mevr. E. van Selm, Marken Binnen – 1435 mpm

Kring 3: Gerard Tervoort & Frits Hasert – 1438 mpm

Kring 4: Janus & Jannus Kat, Westzaan – 1443 mpm

Kring 5: Arie en Barry van Dam, Amsterdam – 1420 mpm

In de uren voorafgaand aan de vlucht vanuit Morlincourt vlogen de jonge duiven voor de eerste maal om de punten. In Noord-Holland wordt sinds enkele jaren reeds vanaf de eerste vlucht alles in één keer gelost. Qua wind loopt dit de laatste jaren gelukkig nog steeds met een sisser af omdat er nog niet gelost is met een krachtige Zuiden, Zuidoostelijke of Zuidwestelijk wind. Het is meer geluk dan wijsheid maar naar mijn bescheiden mening is het spelen met vuur om jongen op een afstand van slechts 85 kilometer voor de voorhand met z’n allen tegelijk te lossen.

Als het niet leidt tot grote verliezen leidt het in ieder geval tot hele bijzondere concoursen waarbij de achterhand de voorhand compleet domineert en voor de kampioenschappen al elimineert. De snelheidsverschillen tussen de diverse Kring- en CC-winnaars geven hiervan al een indicatie. Wie de moeite neemt verder te kijken schrikt van het verschil in verloop.

De winnaars per kring.

Kring 1:

• CC1A: P. de Boer, Den Helder – 1405 mpm
• CC1B: Lex Udo & Steef Duyn, Heiloo – 1423 mpm

Kring 2:

• CC2A: Comb Pronk-Stigter, Westerland – 1377 mpm
• CC2B: Comb. Geutskens, Purmerend – 1366 mpm

Kring 3: Comb. Zoontjes, Beverwijk – 1429 mpm

Kring 4: P.W. Heine, Wormerveer – 1398 mpm

Kring 5:

• CC5A: Henny La Grouw, Amsterdam – 1366 mpm
• CC5B: Johan Boelrijk, Ouderkerk aan de Amstel – 1307 mpm

OP EIGEN HONK:

Is het nog altijd zeldzaam rustig. De dagen kabbelen voort. Wel zal ik deze week nog eens een hotelletje boeken voor de terugreis van de trip naar de Perhentian Islands. Ik heb geen zin om mijop de terugweg te haasten dus zullen we na weer voet te hebben gezet aan vaste wal nog ergens een nachtje slapen voordat we terugrijden naar de omgeving van Kuala Lumpur.

Voor het overige dus business as usual.

Tot een volgende keer,

Groet,

Michel

• Vorige
• Volgende