Hitteprotocol, opvolgen of niet?

Zondag 28 juni 2020. Vandaag kom ik een beetje stroef op gang. Vooral met schrijven dan want de wekelijkse boodschappen heb ik, of beter gezegd we, al gedaan (want mijn dochter ging mee). Één en ander betekende wel een verdubbeling van het bestede bedrag want dochterlief ging natuurlijk mee om haar persoonlijke voorraden aan te vullen.

Daarnaast hoefde ik mij om de huishoudelijke taken nauwelijks druk te maken want die deed ik gisteren al. Toch is de start van dit weekstuk ronduit roestig. De ideeën en gedachten “spoken” door mijn hoofd maar om ze aan het digitale papier toe te vertrouwen is nog iets anders. Niet dat dit heel bijzonder is overigens. Soms heb ik een beetje te veel input voor een weekstuk en soms een beetje te weinig. Deze week zit het er een beetje tussen in. Toch maar een poging.

In de week voorafgaande aan dit weekend zag ik via de sociale media en de diverse websites de gebruikelijke “warm weer polemiek” weer opstarten. Basis voor deze polemiek vormt vanzelfsprekend de weersvoorspelling. Tropische temperaturen en/of een omslag in het weer vormen de basis. De vraag die velen bezighield was anticiperen of niet? De voor- en tegenstanders van welke vorm van beleid dan ook lieten zoals gebruikelijk van zich horen. Er is een groep die zegt dat het programma moet worden aangepast (een kortere vlucht, een andere inkorfdag of een andere lossingsdag) en er is een groep die vindt dat er gewoon aan alles wat in de stille tijd is aangenomen moet worden vastgehouden. De afdelingen schipperen hier ogenschijnlijk een beetje tussendoor.

Vanuit de NPO werd/wordt in deze gewezen op het hitteprotocol, echter het lijkt erop dat de meeste afdelingen er zo hun eigen gedachten op na houden en slechts elementen uit dit Hitteprotocol overnemen.  De link naar dit hitteprotocol heb ik hieronder weergegeven omdat hierin behoudens de reeds bekende verkorte weergave, best wel veel leerzame en interessante informatie in staat. Althans voor degenen die de moeite nemen het hele document te lezen. Iets dat ik vandaag voor het eerst deed.

http://www.wowd.nl/wp-content/uploads/2020/03/WOWD-2020-02-Hitteprotocol-Duivensport-versie-1.0.pdf

Om terug te komen op het schipperen door de afdelingen heb ik de alle afdelingssites “even” geopend en gekeken hoe men zich opstelt en hoe dit afwijkt van of past in het Hitteprotocol. Voor zover dit te vinden was overigens. Hoe de afdelingen bijvoorbeeld tijdens het vervoer omgingen/omgaan met dit protocol viel/valt immers niet vast te stellen. Ook heb ik naar het verloop gekeken en gepoogd een relatie te vinden. Dit is natuurlijk geen eenvoudige zaak omdat het weer op de vluchtlijn ogenschijnlijk sterk verschilde.

Afdeling 1 Zeeland: paste de afstand van de vlucht niet aan. Men sprak alleen over minder duiven in de mand, “Fontenay 25 duiven en Quievrain 27 duiven per mand”. In het Hitteprotocol wordt gesproken maximaal 23 duiven in een grote Ruco-mand (98,5 × 90 cm; 8625 cm2) en maximaal 20 duiven in de kleine Ruco mand en Oomens mand (93,5 × 83,5; 7200 cm2) wanneer tijdens het inkorven, ophalen, aanvoeren, overladen en/of rijden naar de losplaats buitentemperaturen kunnen voorkomen van 25 °C of hoger. Vrijdag onderweg waren deze temperaturen zeker hoger. Of het vluchtverloop door het niet nemen van deze maatregelen wordt beïnvloed valt niet te achterhalen maar heel vlot verloopt de vlucht niet. Na een lossing in het vrij Westelijk gelegen Fontenay om 7:45 uur stond het concours ruim vijfenveertig minuten open. Vrijwel geen enkele liefhebber pakte vlot en hoge prijspercentages bleven uit.

Afdeling 2 Brabant 2000: paste de afstand van de vlucht niet aan. Er wordt op de site met geen wordt gerept over een aanpassing van het aantal duiven in de mand. Misschien kon ik het niet vinden want de site is mooi om te zien maar niet super overzichtelijk. Of misschien is dit middels mail aangestuurd. De vlucht vanuit Melun Andrezel werd op zaterdag om 7:45 uur gelost en het concours stond een minuut of vijfentwintig open. Ook hier pakte niemand ze echt lekker. De gekende grootheid en ’s lands meest gelezen schrijven klokte er zelfs maar een van de dertien in de prijzen. Ook die andere bekende schrijver met een sterke mening zal niet tevreden geweest zijn met een eerste duif buiten de eerste twee honderd duiven terwijl een plaatsgenoot de vroegste van de afdeling had.

Afdeling 3 Oost-Brabant: paste ook de afstand van de vlucht niet aan. Wel werd het aantal duiven in de mand teruggebracht van 25 naar 23. Men loste de vlucht vanuit het relatief Oostelijk gelegen Sezanne pas om 9:45uur. Dit resulteerde in hoge snelheden. De hoogste snelheden van het land. De prijzen zijn in een minuut of drieentwintig vervlogen. Ook pakten veel liefhebbers meer dan vijftig procent van hun duiven in de prijzen. Al leek het vallen van de duiven op een zeker moment stil te vallen. Een beeld dat vrij normaal is met super hoge snelheden. De doorschietende duiven moeten immers “terugvliegen”.

Afdelingen 4 Limburg: deed een van de meest ingrijpende aanpassingen. Men verplaatste de vlucht vanuit Sens van zaterdag naar zondag. Dat wil zeggen men schoof alles op grond van de weersvoorspellingen een dag op. Dus vrijdag inkorven. Het instabiele weer strafte de beslissers echter voor het moedige gedrag. In plaats van op zaterdag waren op zondag de vliegcondities dusdanig slecht dat er uitgesteld moet worden naar maandag. Er zal dus veel kritiek zijn op het verplaatsen van de vlucht. Over het aantal duiven in de mand is op de site geen woord te vinden. Wellicht is dit middels een mailinstructie gedaan.

Afdeling 5 Zuid-Holland: deed eveneens geen concessies aan de afstand maar volgde wel consequent het Hitteprotocol qua mand bezetting. In de grote manden gingen slechts 23 duiven. In het vrij Westelijke Pontoise werden de duiven zaterdagmorgen om 7:30 uur gelost. Of het kwam door de relatief vroege lossing of door andere omstandigheden (wellicht buien) weet ik niet maar het concours verliep allesbehalve vlot. Het concours stond maar liefst drieënveertig minuten open. Ook lieten de gekende namen het een beetje afweten. Niet alleen zaten ze niet echt vroeg en werden ze vaak geklopt door lokale concurrenten (wat best goed is voor de sport). Ze pakten echter ook minder qua prijspercentages. Ook de snelheid van de vroegste duiven was relatief laag als je het afzet tegen andere afdelingen die vanuit dezelfde hoek losten. Ditzelfde gold voor de snelheid van de laatste duiven in concours. Ten opzichte van bijvoorbeeld Noord-Holland lag deze snelheid ruim honderddertig meter per minuut lager.

Afdeling 6 Noord-Holland: ook hier geen aanpassing qua afstand, wel was men consequent met het aantal duiven per mand. In de kleine manden schrijft het Hitteprotocol maximaal 20 duiven voor en dit werd stipt opgevolgd. In eerste instantie werd dit verlaagd van 23 naar 21 maar in een tweede bericht werd aangestuurd op 20. De lossing vond plaats om 8:15uur vanuit de prachtige losplaats. Mijn persoonlijke favoriet. Ook qua afstand en concoursveiligheid. Voor degene die de losplaats niet kennen vond ik onderstaand filmpje

https://www.facebook.com/claire.gourdin.88/videos/693913954775837

De concoursduur bedroeg ongeveer zesentwintig minuten. Omdat ik al vroeg naar de uitslagen keek zag ik dat ook de duiven buiten concours vlot door vielen. Natuurlijk zijn er altijd laatkomers maar gezien de uitslagen van de voorhand die vroeg op de site van de Compuclub stonden viel dit alleszins mee.

Wel is er binnen de afdeling Noord-Holland sprake van een dispuut over de voerwijze bij twee nachten mand. Het fijne weet ik er nog niet van maar ik zal deze week mijn licht eens bij het bestuur opsteken.

Afdeling 7 Midden-Nederland: hier paste men veel aan. De inkorfdag werd verzet van donderdag naar vrijdag en ook het station werd hierop aangepast. In plaats van in Melun werd er nu gelost in Pont. St. Maxence. Ook was men vooruitstrevend in het beleid want reeds voor de vlucht kondigde men het scenario aan wat er zou gebeuren indien er zaterdag niet gelost zou kunnen worden in Pont. St. Maxence. In dat geval zou men terugrijden naar Menen omdat er op zondag geen goede condities in Noord-Frankrijk zouden zijn (hetgeen bleek te kloppen, zie afdeling 4 Limburg). Ook paste men direct de hoeveelheid duiven per mand aan naar twintig. Best duidelijk en voorspelbaar. Naar mijn bescheiden mening een voorbeeld voor veel afdelingen. Een en ander resulteerde na een lossing om 9:00uur in een vlotte vlucht met een concoursduur van zesentwintig minuten. Met een hoge beginsnelheid (1961 mpm) en een hoge snelheid van de laatste duif in concours (1717 mpm). Ook de getekenden werden goed gepakt, terwijl ook de prijspercentages van gekende hokken alleszins behoorlijk waren, hetgeen wijst op een behoorlijk goed verlopen vlucht.

Afdeling 8 GOU: ook deze afdeling paste de losplaats aan. Nanteuil Le Hadouin werd Morlincourt. Hierdoor kon de inkorfdag ook schuiven van donderdag naar vrijdag. Het aantal duiven per mand werd teruggebracht van zevenentwintig naar drieëntwintig. Ondanks deze maatregelen stond het concours ruim zesenveertig minuten open. De getekenden en de prijspercentages daarentegen waren wel weer in orde.

Afdeling 9 Oost-Nederland: hier paste men de inkorfdag niet aan en bleef op donderdag inkorven. Wel werd in de loop van de vrijdag(!) het station aangepast. Nanteuil Le Hadouin werd Dizy-le-gros. Over het aantal duiven in de mand is zowel op de site als op de zeer informatieve facebookpagina geen woord terug te vinden. Misschien is dit op een andere wijze gecommuniceerd want het Hitteprotocol is wel recent op de site ververst (versie 23 juni). Men loste laat om 10.00uur maar dit resulteert in een zeer vlotte vlucht. Concoursduur ongeveer eenentwintig minuten. Opvallend is het grote aantal vroege duiven in de voorhand. Ondanks de hoge snelheden komt de achterhand er nauwelijks aan te pas. Qua prijspercentages en getekenden lijkt het een niet helemaal standaard verlopen vlucht maar de concoursduur is één van de kortste van alle lossingen. Aangezien ook Oost-Brabant een vlot verloop kende lijkt een wat latere lossing niet onvoordelig geweest te zijn.

Afdeling 10 Noordoost-Nederland: hier paste men zowel de inkorfdag als de losplaats aan. Er werd op zaterdag ingekorfd in plaats van vrijdag. De lossing vond dus plaats op zondag. De losplaats werd ook aangepast. Chimay in plaats van Arlon. Over het aantal duiven per mand geen woord. Wel wordt er op de site gesproken over het Hitteprotocol dus vermoedelijk volgt men dit ook op. Het is op het moment van het schrijven van dit weekstuk nog iets te vroeg om iets definitiefs te concluderen over het verloop. Op grond van de meldsite lijkt het echter, na een iets verlate lossing (10:40uur), een vlot verlopende vlucht.

Afdeling 11 Friesland: paste het station niet aan. Chimay bleef Chimay. Ook de inkorfdag werd niet gewijzigd omdat men al op vrijdag inkorfde. Wel werd het aantal duiven per mand aangepast aan de norm van het Hitteprotocol (drieëntwintig). Na een lossing om 9:15 denderden de duiven naar huis. De vroegste vallen in grote getalen in de voorhand hetgeen erop wijst dat er op het laatste stuk misschien wat vertraging was (misschien vielen er wat buien). Dit neemt niet weg dat de concoursduur in de afdeling slechts een kleine achttien minuten bedraagt. Veruit het snelste van alle afdelingen. Ook de getekenden, de percentages en de snelheid van de laatste duiven in concours wijzen op een alleszins normale vlucht.

VALT ER EEN CONCLUSIE TE TREKKEN?

Dit is lastig zoals vrijwel met alles in de duivensport. Wel lijkt het erop dat de afdelingen die het protocol volgden en iets Oostelijker plus iets later losten qua verloop het best uit de bus kwamen. Vermoedelijk veroorzaakt door het weer op de vlieglijn.

Hierin lijkt ook het terugbrengen van het aantal nachten mand zeker geen nadeel te hebben opgeleverd (vermoedelijk in combinatie met de latere lossing zodat de duiven ’s morgens nog goed konden drinken, al vraag ik mij af of een duif drinkt in de mand terwijl er niet gevoerd is).

Één conclusie kan echter wel getrokken worden. Er bestaat nog veel verschil tussen de verschillende afdelingen. Zowel qua besluit(vorming) bij moeilijke omstandigheden, als qua communicatie. Eenduidig is het zeker nog niet.

NOORD-HOLLAND.

In Noord-Holland had men dus best een vlotte vlucht. De vroegste viel bij Cees van Vliet uit Kudelstaart, één van mijn beste sportvrienden en één van mijn grootste concurrenten tijdens mijn actieve loopbaan.

Voor de tweede achtereenvolgende week valt de vroegste dus in Kudelstaart. Voor Cees is het de zoveelste afdelingsoverwinning, al zou hij velen malen meer op het hoogste podium gestaan hebben als ook op de Vitesse- en Navluchten afdelingsconcoursen gehouden zouden worden/zijn.

Opmerkelijk was de spreiding van de vroege duiven. Behalve de winnaar van Kring 1 zien we alle Kringwinnaars terug bij de eerste vier aankomende duiven.

Kring 1: Wim Ruiten, Den Helder – 1750 mpm

Kring 2: Ton Snoek, Volendam – 1825 mpm

Kring 3: Bas Thiele, Velserbroek – 1826 mpm

Kring 4: Cees van Vliet, Kudelstaart – 1842 mpm

Kring 5: Willem Koehler, Aalsmeer – 1825 mpm

OP EIGEN HONK:

Hierover valt niets te melden. Hetgeen gezien de lengte van dit weekstuk ook prima uitkomt.

Tot een volgende keer,

Michel

• Vorige
• Volgende