- vrijdag 15 mei 2020
Zondag 10 mei 2020. Vandaag is het twee dagen geleden dat de Nederlandse duivensport min of meer in rep en roer was. Vrijdag 8 mei werd namelijk min of meer vanuit het niets aangekondigd dat er met ingang van maandag 11 mei weer gevlogen mag worden in wedvluchtverband. Het was uitgerekend de Duivensport-Pravda die het goede nieuws bracht. Al hadden enkele ingewijden op donderdag al een tip gekregen gezien de berichten op sommige sites.
Een mooi resultaat voor de Covid-19 werkgroep. Dit dient gezegd te worden. Waar het er lang naar uitzag dat de duivensport in Nederland in het verdomhoekje zat is er nu licht aan het eind van de tunnel. De initiators uit het hoge Noorden verdienen echt een compliment voor het goede werk dat zij deden voordat de NPO op de kar sprong. Dit laatste was op zich vanzelfsprekend en noodzakelijk voor de verdere afhandeling in Den Haag.
Echter het echte werk moet nu nog gaan beginnen. De instructievideo van Pigeon Pixels (Falco Ebben) vormt een goede houvast hoe één en ander zou moeten kunnen gaan verlopen. Al hoewel het in de praktijk minder makkelijk zal gaan. Zonder de negatieveling te willen uithangen wordt het in de video (terecht) simpel gehouden. Allemaal jonge mensen, een inkorver met een mandje duiven, etc.
De praktijk zal dus weerbarstiger zijn. Niet iedere vereniging heeft afgescheiden ruimtes, niet iedere club heeft voldoende jonge leden om uren aan een stuk de werkzaamheden te verrichten. De jonge garde, als deze er al is, moet ook gewoon veelal nog werken op de inkorfdag. Dus heel vroeg beginnen zal er niet bij zijn. Voordeel is daarbij wel dat de afstanden naar de losplaats zeker in het begin gering zullen zijn en dat er daardoor relatief laat opgehaald en verzameld kan worden.
Het grootste probleem lijkt mij echter niet te zitten in de verenigingsorganisatie. Die komt uiteindelijk wel goed. Al rust hier een zware taak voor de Covid-19 functionaris die iedere afdeling dient aan te stellen (of al aangesteld heeft).
Deze Covid-19 functionaris valt niet te benijden. De echte proactieve verenigingen hebben zich al klaar gemaakt voor inkorving volgens het protocol dus hier heeft de functionaris geen centje pijn. Al hoewel sommige proactieve verenigingen er zo hun eigen ideeën op nahouden. Verenigingen die uiteindelijk ook in het keurslijf van het protocol moeten worden gedrukt.
Helaas zijn er in de duivenwereld ook veel niet proactieve verenigingen. Ik heb zelf een aantal jaar in het afdelingsbestuur van de afdeling Noord-Holland gezeten dus ik weet waarover ik spreek. Deze verenigingen moet je echt voor alles achter de broek aan zitten. Ze zijn te laat met alles. Hoklijsten, betalen, noem maar op. Het zijn altijd dezelfde verenigingen bovendien. Ik ben erg benieuwd hoe vlot dit type vereniging zich nu het protocol eigen maakt en de noodzakelijke acties onderneemt.
Hierin ligt dus een van de zware taak voor de Covid-19 functionaris. Al zou ik als functionaris/bestuur de verenigingen simpelweg een deadline stellen. Ben je niet klaar voor bijvoorbeeld volgend weekeinde (15 mei) dan korf je niet in op de eerste vlucht die vermoedelijk in bijna alle afdelingen op 22 mei zal plaatsvinden. De liefhebbers van een vereniging die niet klaar is of niet voldoet aan de eisen moeten dan maar naar een zustervereniging in de buurt om hun duiven in te manden.
Maar zoals gezegd met de verenigingen zal het uiteindelijk wel los lopen. In vrijwel iedere club zitten wel een aantal goedwillende leden die de kar zullen trekken. Het probleem voor zover er al sprake is van een probleem zit meer bij de gewone liefhebbers. Bij een bepaalde categorie dan. De meeste liefhebbers zijn als makke schapen die alle regels keurig opvolgen. Echter uit mijn ervaring als verenigingsvoorzitter weet ik dat vrijwel iedere club een aantal prima donna’s kent. Op de één of andere manier wensen ze altijd een voorkeursbehandeling en moet het voor hun altijd net even anders dan voor de rest de leden. Hoe kleiner de vereniging hoe sterker dit prima donna gedrag is. Vaak zijn het overigens de sterkste spelers die zich dit gedrag menen te kunnen veroorloven.
In tijden van het protocol is er geen ruimte voor dit gedrag. Iedereen is gelijk maar mensen en zeker duivenmelkers kunnen dit nu eenmaal moeilijk accepteren. Ook laten ze zich moeilijk sturen. Inkorven met een doorgegeven aantal duiven, op tijd aanwezig zijn, niet bij het inmanden aanwezig zijn, direct weer weggaan, etc. Voor de prima donna’s onder de duivenmelkers zal dit lastig te accepteren zijn. Keuze hebben zij ook niet maar ook hier zal er dus goed gehandhaafd moeten worden. En ook dat is bepaald geen dankbaar baantje voor de centrumleider of hoe de verantwoordelijke functionaris ook genoemd mag worden. Duidelijkheid is ook hier geboden. Van de regels wordt door en voor niemand afgeweken.
Vooral na een paar weken zal dit lastig worden. Dan vervlakt het gevoel van noodzaak om de regels te handhaven. Dit zie ik nu ook hier in Maleisië. Bijvoorbeeld met het dragen van de gezichtsmaskers. Veel mensen dragen ze niet zoals ze moeten worden gedragen. Ze weten wel hoe het moet maar toch doen ze het niet. Dit gebeurt overal tenzij er strikt gehandhaafd wordt zoals bijvoorbeeld in de supermarkt waar ik mijn boodschappen doe. Daar staat letterlijk een beveiliger die handhaaft.
Hetzelfde zal gebeuren in de verenigingen. Als er niet strikt gehandhaafd wordt staat bij wijze van spreken de bierfles reeds na een aantal weken op tafel. Ook al vraag ik mij oprecht af hoe de ijskast überhaupt gesloten blijft. Inkorven is zo onlosmakelijk verbonden met het drinken van een biertje. Zelfs door de functionarissen. Vermoedelijk ligt hier wel de grootste uitdaging.
Een niet minder grote uitdaging ligt er bij het kiezen van een vliegprogramma en dan vooral de vlieglijn. Gaan de afdelingen direct kiezen of dralen ze en hopen ze op het openen van de Belgische en Franse grenzen? Of gaan ze Duitsland in? En zo, ja welke lijn?
Ik denk dat dit voor iedere afdeling verschillend ligt. Voor de afdelingen Zuid-Holland, Noord-Holland, zelfs Midden-Nederland, GOU, Oost-Nederland, Noordoost Nederland en Friesland is de materie op dit moment niet zo gecompliceerd. Deze afdelingen kunnen nog wel een paar weken de kat uit de boom kijken voordat ze een definitieve keuze dienen te maken.
De duiven uit deze afdelingen kunnen in Zuidzuidoostelijke richting binnen Nederland nog wel een aantal vluchten afwerken. Gewoon een viertal of vijftal keer binnenlands waarbij de aanvliegrichting voor de Westelijke afdelingen steeds een beetje Oostelijker wordt met als eind punt Maastricht en omgeving. Tegen die tijd is het bijna 1 juli en is er misschien meer bekend.
Voor de Noordelijke en Oostelijke afdelingen verandert er feitelijk helemaal niet veel. Alleen vliegen zijn een aantal weken langer uit Zuidelijke richting en trekken ze wat dieper de provincie Limburg in dan in hun gebruikelijke programma’s. Verste losplaats Maastricht en omgeving biedt voldoende afstand voor genoemde afdelingen om de keuze om Duitsland in te gaan nog even uit te stellen. Al vraag ik mij af of een afdeling als Oost-Nederland niet een gewaagde keuze overweegt om pal Oost te gaan vliegen?
Anders ligt het voor de afdelingen Zeeland, Brabant 2000, Oost-Brabant en Limburg, waarbij Zeeland het veruit het moeilijkste heeft. De duiven van deze afdeling kunnen vrijwel onmogelijk in Zuidelijk richting worden weggebracht. Misschien via Budel/Valkenswaard naar Maastricht of zo. Maar dit is al zeer veel Oostelijker zonder enige vorm van gewenning. In mindere mate geldt ditzelfde voor Brabant 2000.
Zeeland en Brabant 2000 zullen dus eerder kleur moeten bekennen qua vlieglijn. Wordt het Zuidoost via Maastricht naar Duitsland Trier, Saarbrücken en omgeving of wordt het pal Oost richting Paderborn, Kassel, Halle, Leipzig, etc.?
Voor Oost Brabant zal de geringe afstand tot de voorhand een probleem kunnen zijn maar op zich zouden ze prima een aantal weken vanuit Maastricht kunnen concoursen. Of hoe het ook volgens het protocol mag heten. Eventueel kunnen ze zelfs parallel aan de Duitse kant van de Belgische grens lossen als men wat verder wil. De aanvlieghoek naar hun afdeling verandert wel maar niet zo dramatisch als bijvoorbeeld in Zeeland en Brabant 2000.
Ditzelfde kan de afdeling Limburg direct al doen. Wederom zo richting Trier en Saarbrücken. Probleem is wellicht wel dat dit qua duivengebied een beetje niemandsland is. Ook wat heuvelachtig maar dit zou voor de Limburgse duiven geen belemmering moeten zijn. Voor geen enkele duif overigens want de Zuidwestelijke route is in tegenstelling tot hetgeen velen denken in Noord-Frankrijk verre van vlak en zeker ook behoorlijk bebost.
De vraag blijft echter of de Belgische grens en later de Franse grens opengaat? En zo, ja wanneer? Als hier enig zicht op is zou ik niet direct drastische besluiten nemen over het vliegprogramma en de vlieglijn. Ook dient er nog even goed afgestemd te worden welke vlieglijnen de verschillende afdelingen gaan volgen. Als de Zeeuwen en de Oost-Brabanders zouden kiezen voor de echte Oostlijn krijgt de term kruislossingen een hele nieuwe, op zich wel interessante, dimensie.
De duiven hebben er overigens niet zo’n groot probleem mee om vanuit een andere vliegrichting te vliegen. Vermits er goed gelost wordt. Het lossen in Limburg en Duitsland is alleen iets gecompliceerder. Vooral bij forse regenval de dag voorafgaand aan de vlucht is het tricky. Waterdamp blijft dan in de bosrijkere omgeving langer hangen of ontwikkelt zich opnieuw als de zon krachtig schijnt. In tegenstelling tot aan de Westkant is er minder wind om de vochtigheid tijdig op te ruimen.
Als de omstandigheden goed zijn is het prima vliegen vanuit Zuidoostelijke richting. Ik herinner mij een erg Oostelijke lossing met de jonge duiven vanuit Luxemburg (bijna) in 2004 die zeer behoorlijk verliep. Zelfs nadat ze de vluchten daarvoor gewoon op de Zuidwestlijn gelost werden.
Voor oude duiven is het helemaal geen probleem. Ergens in de jaren negentig vlogen we eenmaal een Duitse dagfondvlucht vanuit Baden Baden (in 1998 of 1999). We mochten destijds wel België in maar niet Frankrijk. Naar ik meen kon de eerste dagfondvlucht niet gelost worden in Frankrijk en werd er uitgeweken naar Duitsland. Ik korfde drie ervaren weduwnaars in en de vlucht verliep iets trager dan normaal maar wel prima. Ik speelde de eerste in de club. Twee weken later vlogen dezelfde duiven gewoon weer vanaf de Zuidwestlijn omdat Frankrijk inmiddels “open” was.
Overigens bleef ik mijn hele leven op clubniveau ongeslagen op Duitse vluchten want ook in 2007 speelde ik tweemaal de eerste prijs. Wederom van Baden Baden, een vlotte vlucht waarop door iedereen zuinig gespeeld werd maar de duiven prima thuis kwamen.
Twee weken later vanaf Mülheim was het een ander paar mouwen. Heel Nederland loste in dezelfde regio en overal was het beeld hetzelfde. De duiven konden nauwelijks hun hokken bereiken. Het werd één van de ergste rampweekenden uit de moderne postduivengeschiedenis want ook de overnachtfond vanuit Oostenrijk verliep dramatisch. ’s Avonds waren er nauwelijks duiven door en ook de andere dagen kwamen ze slecht na.
Rampvluchten, maar veroorzaakt door dwaas losbeleid. Verliezen van 50% of meer waren niet ongebruikelijk. Zelf verspeelde ik verscheidene topduiven en de duiven die wel thuiskwamen presteerden op een enkeling na daarna vrijwel niets meer. Echter zoals gezegd compleet veroorzaakt door menselijk falen. Vermoedelijk zou met de huidige weersinformatie een dergelijke vlucht niet meer voorkomen.
Kortom vliegen vanuit Duitsland is gewoon een goede optie mochten de Belgen en de Fransen de grenzen daadwerkelijk gesloten houden.
OP EIGEN HONK:
Is de Moved Control Order vorig weekend vervangen door de zogenaamde Conditional Moved Control Order hetgeen neerkomt dat onder voorwaarden van alles mogelijk is maar ook weer niet alles mogelijk is. Echt duidelijker is het er niet op geworden.
Vandaag heeft de regering echter deze onduidelijke regeling verlengt tot 9 juni. Hetgeen op zich wel weer logisch is omdat dan de Ramadan en de festiviteiten daarna zijn afgelopen. Het betekent wel nog vier weken leven met beperkingen. Voor de goede zaak zullen we maar zeggen.
Wellicht volgen er tussentijds nog versoepelingen alhoewel dit gezien de stijging van het aantal Corona-besmettingen niet direct valt te verwachten.
Afwachten maar weer!
Tot een volgende keer, wellicht met weer wat nieuws van de ontwikkelingen op NPO-bestuurlijk vlak,
Groet,
Michel
