We zijn weer een weekje verder en een weekje waar ik uiteraard weer veel commentaar kreeg van diverse kanten zowel positief als negatief. Maar van beide commentaren kan ik vreselijk genieten en van de negatieve nog het meest daar ik dan de lezers toch aan het nadenken heb gezet. Zelf vind ik dat één van mijn doelstellingen zowel tijdens een praatje als tijdens mijn geschreven berichtjes, mensen aan het denken zetten , laten afwegen en oordelen vellen.

Vorige week was ik er best een beetje trots op dat de LC  van de afdeling 5 precies had gedaan wat ik op facebook voorspelde en dat was ook de enigste kans die ze dat weekeind hadden om te lossen , dus ik stond en sta er nog volledig achter. Nu dat heb ik geweten van diverse kanten daarop veel commentaar en uiteraard meestal van of via melkers die minder hadden gepakt of meerdere duiven kwijt waren. Zelf was ik er die vlucht niks kwijt. Maar ik neem u even mij naar de jaren tachtig, ik speelde toen nog et de duiven hier op zolder in combinatie met Fred Prins onder de naam Prins -Commijs of Commijs – Prins , Fred had zijn duiven op de achter – en ik op de voor zolder. Ieder hield duiven zoals hij het betaamde, we beconcurreerde elkaar maar hadden als doelstelling samen kampioen te worden en het liefst in het allerhoogste verband. Het was een goede combinatie en we timmerde ook goed aan de weg. Ik kreeg toen het duivenboek ,,zo vader , zo zoon,, en zat het ook te lezen om er bruikbare krenten uit te halen. Mijn oog viel op een foto van ,,de klak,, u weet wel Jos van Limpt. Hij zat op de foto in het hok of bij het hok maar in zijn handen had hij een bus van de Nutricia babypoeder als voerbus. En Jos had wel inmiddels toen de leeftijd dat er ook geen baby in de wieg lag dus gingen er bij mij alarmbellen rinkelen. Dus naar de winkel en een bus Nutricia babypoeder gehaald. Hopla over het voer de dag erna hopla over het voer en zo alle dagen en toen inkorven voor Ruffec, alle doffers acht stuk. Nu ongeveer veertig jaar later zit ik nog op die acht doffers te wachten , ze zijn nooit meer thuisgekomen . Achteraf zijn ze gewoon vergiftigd met een flinke overdosis aan eiwitten, het kan bijna niet anders.

Waarom nu dit verhaal ? Omdat ik het over de lossing van Nanteuil en over liefhebbers had die over deze lossing klaagde. Waarom had ik alles thuis en de meeste liefhebbers ook , zelfs grote melkers met meer dan honderd mee hadden alles thuis. Maar sommige miste nog meer dan de helft van hun duiven toen het donker werd. Als gauw werd de conclusie gehoord dat bv de mand had dichtgezeten maar dat kan niet als je nog ruim veertig doffers mistte daar je dan in verschillende manden zit , dus uitgesloten.  Ach laat ik de knuppel maar in het duivenhok gooien en wordt gewoon bewust of onbewust teveel geknoeid met vitaminen en andere supplementen, soms werken die elkaar tegen en dan vergiftig je het hele vertering en verbrandingsproces van het organisme met vertraging van het oriënteringsvermogen en zenuwgestel van onze vliegende atleten. Zelf houd ik er ook van om kritiek te uiten maar zal ook er nooit voor terug deinzen om kritisch mezelf met mijn verzorging van de duiven onder de loep te nemen.

Deze week vlogen onze duiven van de afd 5 Melun, zelf vond ik dat er wel wat eerder gelost had mogen worden omdat ik de snelheid lager had verwacht dan er uiteindelijk gevlogen werd, ook had ik in de namiddag n.a.v. de weerkaarten slechter weer verwacht. Hier ben ik er nog twee kwijt duivinnen, terwijl deze toch bij mijn andere duivinnen in de mand zaten. Geen schuld aan de L.C of verzorgers en lossers , gewoon een beetje eigen schuld , een weekje te fanatiek bezig geweest en teveel geprobeerd ze de laatste dag thuis verkeerd en toch nog op te voeren. Maar duivensport blijft een kwestie van zoeken en testen tot je denkt dat je het hebt en weet en dan nog kan het fout gaan.  Zaterdag zaten we gewoon met onze duiven een minuut of twaalf telaat maar draaide toch nog een mooi rijtje en de bovenste duiven in de prijzen. tevreden ? Nee . Ontevreden , dat ook niet.

Vandaag een jonge duif opgehaald die zaterdag netjes werd gemeld door een jongedame, de duif zat bij haar opa dus ik vanochtend op de scooter er naar toe. De jaren zestig en zeventig herleefde wat een gezellig uurtje met vele raakvlakken , duivensport ,Rotterdam ,veeteelt maar vooral het veemarkt en veehandel gebeuren,  heerlijk uit de tijd toen geluk nog heel gewoon was en men niet bang was om nog hard te willen werken. kopje koffie stukje boterkoek en ik noem niet de naam maar opvanger en vrouw het was gezelligheid ten top en bedankt.

Komende week twee vluchten Blois en Peronne dus zullen er hier keuzes gemaakt moeten worden er zijn nog 29 vliegduiven waarvan eentje gewond  (57 Coming Bolt) dus …… we zien het wel.

tot de volgende rondom.

Kees Commijs (RPW)

Racing Pigeon Whisperer.