- dinsdag 16 juli 2024
We zijn een dikke week verder een week van wonden likken zoals ze dat in de volksmond noemen eigen schuld zegt mijn mattie en durft zelfs de term lui te gebruiken. Ik zit daar niet mee omdat ik het zelf ook zo een beetje zie maar de motivatie ontbreekt gewoon en al vele weken. Om gemotiveerd te zijn moet je het honderd procent naar je zin hebben in het hok en alles eromheen wat de postduivensporten inhoud. Heb je het niet naar je zin dan merken de duiven dat en worden de prestaties nog minder en dan krijg je het nog minder naar je zin en zie je overal bokken op je weg. Vorige week 14 jongen van de 41 kwijt en dat hakt er echt bij je in, terwijl er wel een hele vroege op het dak zat. Deze week weer vier steen vroege jongen op het dak die stijf uit het NO kwamen aanzetten , vier jonge duiven en geen oude erbij dan gaan de gedachten al malen wat is hier loos. Maar toch wederom weer vijf jongen kwijt van de zes en twintig , dus het gaat hard.
Op de fondvlucht ging het ook niet best en een ouwe lul uit 2018 moest mijn eer redden. Het is niet anders , keek naar de meldingen en het viel dacht ik allemaal nogal mee, tot je ziet dat er eentje pas na veertig minuten zijn duif meld en zijn halve hok al vol had. Hulde voor zijn vliegen maar verziekt mijn humeur niet met zulke arrogante praktijken ( lees grappen of grollen), ik kan daar absoluut niet tegen ,, arrogantie,,. Duivensport is maar een hobby en daar moet je plezier in beleven en geen buikpijn van krijgen. Ik heb mijn besluit genomen en hoe verder ? Dat zie ik wel, leuk om mijn column te schrijven en met u te delen. Fijn om in een duivenvereniging je steentje bij te kunnen dragen maar je moet het dan wel naar mijn zin hebben en dat ontbreek momenteel totaal.
Deze week werden volgens planning de vier laatste jongen grote fond donderdagmiddag afgeleverd. Vrijdagochtend scheerde er eentje van over mijn schouder mee naar buiten en trok met de andere jongen mee weg en was uiteraard niet terug. Jammer dat is een risico bij duivenhouden, zondagmiddag komen er twee duiven hoog aangieren van de verre fondvlucht en…. één van de vlucht en de andere Black Joker,, zoals ik dat jonkie vernoemd had. Duiven verrassen je en dat is het mooie van onze sport een sport die gewoon mijn leven is en ook heeft beïnvloed , het is niet anders.
Als u als lezer de moeite neemt om even bij compuclub te kijken naar te uitslagen van Bierges Midden Holland Oost afdeling 5 en deze vergelijkt met de uitslagen RMO en ik dan hoor keuvelen aan de bar in de club van alle duiven kwamen terug en idd de mijne kwamen ook uit het NO terug en ik ga niet meer terug naar mijn eerdere uitleg, maar dan voel je je knap belazerd om het netjes uit te drukken. En arrogante winnaars? Ik kan ze niet verdragen, maar uiteraard gefeliciteerd.
Kees Commijs Postduivencoach.
