- dinsdag 21 februari 2023
We zijn weer een weekje verder en wat een week met veel ellende, ondanks dat het lekker rustig oogt in het hok heel veel vechtpartijen en altijd net als je ff weg bent. Schotels op de grond en de jongen dood eronder of vertrapt in hun broedbak met bloed aan de kanten. Rotter kan bijna niet en op zulke momenten denk je wel eens waar ben ik in godsnaam mee bezig , wat een klote hobby. Maar als alles dan weer is opgeruimd en de rest van de duiven is weer het rondje aan het trekken dan is die gemoedstoestand snel voorbij en geniet ik weer van de hobby en zeker als een vriend je dan ook nog eens te hulp schiet met de meest ideale oplossing waarvoor mijn gewaardeerde dank.
Deze week ook weer een stukje duiven les gekregen van mijn mattie ,, ga nu eens boven in het hok kijken,, zei hij en ik ging, mijn pet waaide bijna van mijn kop zoveel wind ging er door het hok en onbegrijpelijk hoe de duiven erin zaten. Dichte hokken , hou erover op. Beter dan trek op je hok is er niet, duiven moeten leren er tegen kunnen , trek betekent immers verse en schone lucht. Ik stond perplex , had wel trek verwacht maar zoveel, je moet maar durven.
Maar het seizoen nader snel en zachtjes aan moet je toch alles op de rit zien te krijgen , hoklijsten enten enz en over een drie weken moet er al gereden worden met die jaarlingen die vorig seizoen slecht vier vluchtjes gehad hebben als jonge duif i.v.m. de toen heersende vogelgriep. N.a.v die periode en omdat er ook geen passende maatregelen zijn genomen heb ik besloten geen duiven meer op de Dutch Golden Classic meer te kopen. Als er vogelgriep uitbreekt en je zit in de gesloten cirkel kun je niet mee doen aan het concours en ook je inzet niet meer terug winnen, je bent dan gewoon kansloos. Maar dat is mijn probleem en wat een ander doet moet uiteraard de ander weten. Ik vind dat er nu vooraf een nette regeling had moeten komen en zeker voor 2023 en verder.
De jongen in de schotels groeien goed op en met enkele weken hoop ik geleidelijk aan de broedbakken weer leeg te krijgen zodat het spul weer gescheiden zit en de rust als melker weer terug keert en de vechtpartijen achterwege zijn.
Een koppel dat goed gepaard was kwam maar niet op eieren en de doffer ging in de middag op bezoek bij een koppel in de andere hoek van het hok om daar op hun jongen te gaan zitten vaderen. Raar maar waar, uiteraard deze week mijn mattie om raad gevraagd omdat hij zijn soort beter kent als ik . Binnen vijf minuten was het probleem opgelost , de zgn. duivin van de doffer bleek ook een doffer te zijn, onbegrijpelijk maar echt waar. En zo zie je maar dat je nooit te oud bent om te leren , ook in de duivensport .
Tot de volgende rondom.
Kees Commijs Postduivencoach.
