- donderdag 17 november 2022
We zijn weer een weekje verder en het einde van het jaar nadert snel, de winterkwekers zitten al te draaien op hun stoel om zo snel mogelijk aan de gang tegaan. Zelf heb ik er nog helemaal geen zin in. Wanneer dan wel ? Ik weet het niet, doe gewoon dagelijks mijn ding schrapt de hokken , laat de duiven dagelijks nog steeds vliegen, verschoon de waterbakken en voer ze tweemaal daags af. Het (voorbehoedend) kuren tegen paratyfus is nu ook klaar en krijgen de duiven een weekje Sedochol. Daarna wat vitamines en dan gaan we kijken of de lust er is om te koppelen. Vermoedelijk dan na de tentoonstellingen die er aankomen. Voor het enten ben ik nu toch al te laat omdat dit minimaal een maand voor het samen zetten moet zijn gebeurd, dus nu misschien als ze op eieren zitten en anders nog later ik zie wel hoe het loopt en heb momenteel echt geen zin en lust om me er druk over te maken.
Wel werd ik via de verenigingsapp er op gewezen dat er vanmiddag een duivenfilm over de lossing Barcelona zou zijn op de Belgische TV zender. Uiteraard naar gekeken en na afloop een gevoel van ,,ja, het zal wel,, Geweldige hokken , veel duiven en vaak door meerdere liefhebbers gerund, zelf eentje ging met een lift naar de duiven en dan zit ik hier als Rotterdams prutsertje in een tuinhokkie midden in de stad. Maar één ding heb ik zeker niet met die grote mannen gemeen , ik zal nooit blij zijn met een 386 prijs ook al is dit nationaal. Wat dat betref ben ik net de Nederlandse Bondcoach Louis van Gaal, je moet gaan voor het hoogst haalbare en de rest……. is bijvangst zou de visser zeggen. Als ik de duiven inkorf dan korf ik in voor een eerste prijs , eentje in de eerste tien is leuk maar een tevreden gevoel hou ik er nooit aan over. Inderdaad ik maak het mezelf erg moeilijk maar geniet wel van de aankomst van de laatste duif als die hard naar beneden komt. Maar ervan genieten om de val is wat anders dan een slechte uitslaglijst bekijken. Vele zullen niet begrijpen wat ik bedoel maar liefhebbers die van sport houden en sport hebben beoefend wel, alles gaat om het ,,goud,, en zilver en brons is leuk maar telt niet meer en laat staan een drie -vierhonderdste prijs, gewoon prut. Ondanks dat heb ik van de film genoten al voelde ik me na afloop ervan een beetje Calimero in de duivensport, het is niet anders.
Zag dat de afdeling 5 zijn kampioenen ook weer heeft gehuldigd en vraag mezelf af hoelang we dit nog blijven doen in de duivensport. Bekers, bordjes enz. worden na enkele jaren toch weggedaan en zo een avond kost klauwen geld wat door alle liefhebbers weer moet worden opgebracht. Stel vooraf gewoon voor elke eerste prijs op een vlucht een geldbedrag vast en ook voor het behaalde kampioenschap en dan niet meer dan drie kampioenen per discipline , bv 100 , 75 , 50 euro en maakt dat gewoon via de bank over . Wil je de mensen echt een keer bij elkaar hebben organiseer dan een afdeling tentoonstelling waarvoor inzetten van duiven betaald wordt, om de eventuele kosten te kunnen dekken.
De duivensport veranderd , liefhebbers worden ouder en gaan in de huidige tijd niet graag meer in het donker nog over straat, het is onveilig geworden. En autorijden wordt voor de meeste ook lastiger, is één van de redenen waardoor de duivensport terug gaat lopen. Liefhebbers willen wel maar ze kunnen het gewoon vanwege hun ouderdom niet meer. Maar daar hoor je duivensport besturend Nederland niet over, nee de Olympiade , die is lekker belangrijk, toch.
Tot de volgende rondom.
Kees Commijs Postduivencoach,
