- dinsdag 03 augustus 2021
We zijn weer een weekje verder en het weer is er echt niet beter op geworden, maar er werd nu wel gespeeld met de duiven. Vermoedelijk ook om dat ik las op een andere site dat er vorig weekend helemaal geen advies door het IWB was uitgegeven om niet te concoursen en dit vermoedelijk door de afdelingen zelf zo was aangenomen.
Wel waren er voor wat de afdeling 5 betrof wat aanpassingen gedaan in het vluchtprogramma , zo gingen we opeens Fontenay een midfond vlucht spelen als dagfondvlucht en de jonge duivenvlucht Quievrain werd Lennik voor de kortste afstanden en Duffel voor de langere afstanden. Maar ook dit werd anders uitgelegd schijnbaar want wat bleek later MHO en MHW werd gelost in Duffel en Gouwe IJssel in Lennik en dat terwijl sommige hokken ij Gouwe IJssel dertig kilometer verder liggen als mijn duivenkot. Dit houd weer in dat de sprong van o.a mijn jonge duiven komende week groter is dan die van de andere samenspelen. Hoe oneerlijk kan een afdeling bestuur een competitie maken.
Maar terug naar het afgelopen weekeinde , over Fontenay kan ik heel erg kort zijn , dat was gewoon pet bij mij , een armentierig prijsje en klaar was Keessie. De oude duiven hebben in wezen dit seizoen hun niveau niet kunnen behalen, en waar andere dan allemaal uitvluchten bedenken zeg ik gewoon het was helemaal pet. Waardoor ? Wist ik het maar , ik zal een fout gemaakt hebben of iets over het hoofd zien, noem het maar hokblindheid want ik weet het niet dus kan ook niets ondernemen om het tij te keren en we gaan gewoon door naar de nalijn. De duiven zijn niet meer uit elkaar gehaald en op de nalijn krijgen ze in alle rust gewoon een nestje.
Bij de lossing van de jonge duiven voelde ik al nattigheid, een samenspel werd gelost om 11,20 uur en dan wacht een afdeling die altijd om de 10 minuten hun samenspelen lost opeens 25 minuten om ons samenspel MHW + MHO te lossen en als ik dan later de uitslaglijsten lees dan constateer ik dat er een vereniging is die met 1480 mpm start en de laatste prijs daar 1287 mpm heeft terwijl een andere vereniging start met 1201 mpm en eindigt met een laatste prijs van 998 mpm. Het kan er bij mij niet in dat er dan geen duif is die zich tussen de tijden van de andere snellere vereniging had kunnen voegen. Zelfde losplaats zelfde lostijd. Er is wat gebeurd maar wat daar zullen we nooit achter komen net als toen er opeens duiven vanuit een wagen waren gelost in Streefkerk die men vergeten was en men gokte dat dit binnenhuis zou blijven en fout gokte. Waar om geen transparantie en dan gewoon als grote mannen vertellen er ging is fout , jullie hebben genoten van de aankomsten van de duiven maar het concours telt niet , uiteraard als er iets is fout gegaan en zoniet dan blijft alles zoals het is uiteraard, maar die 25 minuten lostijd verschil zitten mij goed dwars.
Ook heb ik al diverse keren geopperd dat men samenspelen in dezelfde wagen moet doen en deze direct zelfstandig na het ophalen naar de losplaats moet rijden , niet meer overpakken om wagens vol te krijgen en zodoende het hele concours door elkaar te hutselen. Dan zijn kleine foutje die grote gevolgen hebben niet uit te sluiten of …. iets wat ik liever niet zie maar als het logistiek beter is , hutselt het maar door elkaar en ….. alles tegelijk op dezelfde losplaats los dan komen er ook nooit meer voor – of oordeelpraatjes.
Hier stond ik te wachten toen ik opeens twee duiven kreeg en aan het steken en rondjes draaien zag dat het twee jongen waren , ze draaide een rondje of vijf en vielen op het hoge dak van het pand gelukkig kwam er eentje naar beneden en de andere zat er toen ik naar de club ging om af te slaan nog, zal nooit weten of het er eentje van mij is geweest want toen ik thuis kwam zaten er wel nakomers in het hok en niets op het dak. Opvallend was dat de jonge duiven flink de klus kwijt waren en soms na het piepen niet naar binnen liepen maar op de plank of op de golfplaten van het hok bleven zitten. Sommige hadden neuzen als net afgespeende piepers van de regen die ze onderweg gehad hadden. Deze jonge duiven hadden gewoon een paar uur eerder of een paar uur later gelost moeten worden iets wat men ook duidelijk op buienradar had kunnen constateren als men met een vlucht waarvan men de tijdsduur ivm de wind op een uur schat even kan checken door op + 3 uur van buienradar te drukken en dan even de grijze massa ik de bovenkamer laat werken. Al met al had ikzelf de jonge duiven redelijk en was deze week geen jonge duif kwijt.
Toch wil ik nog even een verhaaltje kwijt. Een student Daniel die hier in de straat woont en wat een hele fijne knul is en aardig voor iedereen stond ineens op mijn deurbel te drukken, ik ging naar de poort en hij stond daar met een jonge duif in de hand. ,,Kees is deze jonge duif van jouw want hij kan niet meer vliegen maar zat op het plein op de grond in een hoekje,, Ik pakte de duif die zo scherp was als de snijkant van een broodmes. ,, Nee Daniel, hij is niet van mij maar ik neem hem wel mee en zal even de eigenaar bellen , maar eerst wat eten en drinken voor het beestje,,. En alzo gebeurde, direct de eigenaar gebeld , dhr Vleeming uit Babberich. We waren het snel eens , Babberich -Rotterdam is al snel een uur en driekwartier toeteren dus maakte we de afspraak dat ik zou proberen de duivin op te knappen en dan te lossen. En dus het duivinneke in een apart opvanghokje onder de valplank laag bij de grond gedaan zodat ze wel licht heeft maar weinig kan zien van de omgeving. Goed voer met wat extra mais , hennep en snoepzaad en met een week was ze weer klaar om naar Babberich te kunnen gaan. Onze club ging op zondag naar Numansdorp om de jonge duiven af te richten en ik zou ook meegaan met mijn jonge duiven en de duif uit Babberich in een apart mandje meegenomen. In Numansdorp gaf ik haar nog aan Phil (met wie ik samen was) in de hand en ook hij vond dat ze de reis naar Babberich makkelijk moest kunnen maken. Allereerst gingen de duiven eruit van iemand uit een andere club ( Antoon) en toen deze weg waren loste ik ,,Malle Babbe,, die zonder te draaien in één keer weg was. Zo die was weg. Na 14 minuten loste we de duiven van onze club. Toen ik thuis kwam waren de jongen er, maar op het bovenste schabbetje in het hok zat….. Malle Babbe. Nog nooit in het hok geweest en nog nooit op de plank gevallen en helemaal niets kunnen zien. Ik noem het het miracle van Rotterdam. Malle Babbe zoals ik haar inmiddels noemde in het opvanghokje terug en twee dagen later weer een dezelfde poging gedaan vanuit Barendrecht maar nu andersom. Eerst mijn eigen jonge duiven eruit en wachten en toen mijn telefoon piepte als kennisgeving dat mijn jonge duiven thuis waren ging Malle Babbe los, weer zat ze bij thuiskomst op het bovenste plankje in het hok ( het deed mij denken aan een opvanger die ik had in 1968 namelijk de 67 -380778 ). Dhr Vleeming inmiddels op zijn telefoon ingesproken. Maar de duivin in het hok laten zitten en de andere ochtend toen de jonge duiven los gingen haar maar mee laten gaan. Drie uur na het loslaten was er nog geen duif terug en ik begon al zweterig te worden toen er een koppeltje van vijf aankwam , weer een koppeltje en een uur later was alles weer binnen, pfft gelukkig, maar ik miste er eentje , het bovenste plankje was leeg , de wind was vrij pittig uit westelijke richting en Malle Babbe had eieren voor haar geld gekozen en een telefoontje uit Babberich bevestigde dat , Malle Babbe met ogen als een havik was op haar thuishok gearriveerd. Soms kan duivensport verrassend maar wel heel erg heel erg mooi zijn.
Tot de volgende rondom en meneer Vleeming , wees a.u.b zuinig op Malle Babbe.
Kees Commijs Postduivencoach.
