- donderdag 03 september 2020
We zijn weer een weekje verder en zoals ik vermoedde kon ik niet blijven toekijken en pakte deze week de handschoen weer op en ging woensdag voor oude duiven dagfond Blois inkorven en Donderdag voor Pont ste Maxense jonge duiven midfond. Vooraf wist ik dat het weer in het weekend veranderlijk zo zijn maar een oud gezegde is ,, niks zo veranderlijk aan het weer,,. Natuurlijk dat roepen we al jaren maar dat gezegde kan de prullenbak in want dit is al lang achterhaald door de lossingcommissie van afdeling 5. Donderdag gingen we inkorven Voor Pont ste Maxence zoals ik al schreef, toen kwam er bericht we rijden voorlopig naar Peronne om de dag daarna weer te stellen Peronne ligt te laag en daar heb je meestal last van grondmist enz ( dus gelijk dus maar Peronne voorgoed schrappen als losplaats , toch) we gaan naar het iets hoger gelegen Roye en alzo gebeurde maar 3 x veranderen op een dag is voor een betrokken liefhebber (als ik )wel teveel van het goede.
Uiteraard dat ik de duiven niet goed had ligt hier niet aan en daar wil ik het net als een andere columnist niet op schuiven , zijn duiven waren gevoerd voor die 330 km van Pont ste Maxence en nu het Roye was geworden waren ze vermoedelijk 50 km te zwaar en waren ze niet op tijd, zotter kan je toch niet schrijven, want misschien hadden ze niet gegeten in de reismand en waren ze juist te licht of hadden ze geen water en hebben ze in Seine onderweg een uur gezopen. Nee sommige zoeken overal zondebokken en zoals ik altijd zegt als je ergens naar wijst met je wijsvinger wijzen er drie vingers naar jezelf.
Zoals ik al schreef ik pakte de handschoen weer op en ging voor één ding en dat was een eerste prijs , nog niet gehaald dit seizoen en dat is altijd wel een doelstelling. Maar in column 31-2020 schreef ik dat het einde seizoen was , jonge duiven vertikte het en de verliezen met de jonge duiven waren tot die week uitzonderlijk groot zonder dat er wat aan de duiven te zien was en ze bij africhten als een speer huiswaarts keerde. Maar ik haalde toen een baal erwtenstro en gooide dat in de hokken op de vloer , duiven bleven bij elkaar zitten en kwamen binnen tien dagen allemaal op eieren. Sfeer in de hokken gezellig maar in wezen tegen mijn zin , ik moet en zal dagelijks het hok schrappen al weet ik dat het schrapmes je geen kampioen maakt . Maar de duiven zaten er lekker bij en broedende duiven is altijd sfeervol in het hok , ook bij de jonge duiven ging het spul op het erwtenstro, en dat ging een stuk beter en al gauw werden ook daar de schotels overladen met erwtenstro. Duiven werden zo blank als zilver op de borsten , spieren goed gezwollen kortom ze waren er perfect aan, dus ik besloot alles of niks te spelen. Puntjes haalde ik van de pennen die gegooid moesten worden af en bij de 32 had ik wel mijn bedenkingen daar hij zijn zesde pen er weleens uit zou kunnen stoten en dan nog maar zijn drie slagpennen had staan, maar het was alles of niks. Alle oude duiven gingen naar Blois en alle jonge duiven gingen naar Pont ste Maxcence waar ze nooit kwamen want via een tussenstop bij de Mac Donald in Peronne eindigde het Jonge duiven konvooi bij de Lidl in Roye. En ik kan verder gewoon kort zijn met dit verhaal , beide vluchten werd prut gewoon ,,dikke prut,, en niemand alleen ik heb daar schuld aan , de LC niet , de duiven niet alleen deze melker . Duiven drie weken helemaal stilzetten zonder ook maar een km weg te brengen dat gaat niet en dan ook nog de jonge duiven sprongen van 115 km en 170 km naar 275 km laten maken is op zich al dom maar…. ik verplichte het ze doen. En waarom? Alleen om de eer van een eerste prijs die iedereen de dag erna weer vergeten is, dom, dommer , stomst.
Het resultaat was slecht, maar de jonge duiven zijn thuisgekomen en bij de oude zijn er nog zes onderweg waaronder Winfred Genee, 18-052 , Jesus 17-896, Pogba 17-921 en Rebel 18-044, duiven die iedereen graag op het hok zou willen hebben , gelukkig viel vanavond ( zondag) in het donker nog de bekende 032 maar wel een gat in zijn borst . Ook dat zal wel weer goed komen . Wel vandaag al het erwtenstro uit de hokken verwijderd en de boel heerlijk geschrapt want dat schrappen blijft toch wel een prettig onderdeel van mijn hobby en het contact met mijn vogels.
En verder ? We tobben door .
Tot de volgende rondom.
Kees Commijs , Postduivencoach.
