We zijn weer een weekje verder, een week met zijn ups en downs, momenteel meer downs maar dit ligt in de privé sfeer en zullen we gezamenlijk door moeten gaan komen. Ook was het met de duiven vorige week huilen met de pet en wat moet je dan doen ? Net als velen bij de witte jas in de rij aansluiten ? Iedereen die mij ken weet dat ik zo niet in elkaar zit, naast duivencoach en vermoedelijk kenner (hoewel ik het verschil tussen doffer en duivin zelf moeilijk ken zien) probeer ik altijd zelf mijn boontjes te doppen en uit te pluizen. Ook het colileed bij de jonge duiven had ik binnen enkele dagen onder controle en vliegen ze nu al beter dan voor de coli en hebben al twee korte opleervluchtjes gehad met een verrassend snel resultaat. Hier door heb ik weer geleerd dat coli niets met stress te maken heeft maar beïnvloed wordt door een andere ziekte die ook in de duiven zit , dit ontdekte ik door het in een tweeluik aan te pakken. En durft te stellen dat dit is gelukt.

Door het verschrikkelijke snelle en goede resultaat bij de jonge heb ik ook bij de oude duiven ingegrepen met hetzelfde door mij in elkaar geflanste recept , uitgaande van wat vorig jaar andere aan de hand hadden met hun duiven toen ze ook slecht presteerde. Ik kan u zeggen het leverde direct resultaat op, de duiven werden weer tierig en vooral ontzettend hongerig dus ging ik gelijk over op systeem van mijn mattie door volle bakken voer op de hokken te zetten zowel bij de oude als jonge duiven, kost wat maar het resultaat mocht er wezen. Met het opgooien van de jongen waren deze vanuit Barendrecht met 7 minuten thuis en de plank brak bijna af en deze stunt herhaalde ze ook de tweede keer. Vanuit de oude duivenvlucht vanuit Pont ste Maxence  draaide we 16 van de 20 duiven in de prijzen met een kopprijs erbij en vorige week waren dat er maar een handvol van de 32. Dus was ik best tevreden. Maar het seizoen duurt nog lang en een zwaluw maakt nog geen zomer. Raar was dat zaterdag opeens de twee vermiste duiven vanuit Peronne ook weer op het hok zaten. In de ochtend eentje en in de namiddag de laatste duivin. Dus daarvan is alles thuis en van Pont ste Maxence  is alles er ook.

Het nieuwe Benzing M3 systeem bevalt als de pest en ik krijg van alles mooie overzichten , toen ik vandaag de jongen opleerde en wegreed van de losplaats gingen de bellen in mijn telefoon al af ten teken dat de duiven aan het vallen waren , top en geweldig.  Alleen kwamen zaterdag mijn constateringen bij compustam/live niet door dus daarover even een belletje plegen morgen.

Ook even informeren hoe het verder zit, de nieuwe Benzing M3 zoekt zelf het coördinaat op waar de antennes zich bevinden, eerlijker ken feitelijk niet en berekent zo de afstand die de duif heeft af te leggen van losplaats naar huis. Nu blijkt al in de weken dat ik het nieuwe systeem gebruikt, dat ik met de duiven hogere snelheden maakt bij Benzing  dan op de uitslaglijsten en dat mij afstand op Pont ste Maxence 330 m verder blijkt te zijn wat dus bijna neerkomt op 1,5 mpm per duif sneller. Dus vermoedelijk heeft men ooit mijn coördinaat verkeerd bepaalt en loop ik al tien jaar achter de feiten af of nog erger vele tweede prijzen hadden eerste behoren te zijn. En als het NPO zegt dat automatisering de toekomst is van de duivensport dan zal men toch als eerste zich bij de door Benzing opgevangen coördinaat bepaling moeten neerleggen, maar zoals gezegd ga ik er morgen eens een telefoontje aan wagen, deze oude lul gaat nog modern worden en eigentijds denken ook.

Net weer de column gelezen van een super duivenmelker zoals hij u wilt laten denken, door geregeld echte grote melkers proberen te kleineren. Als je met een losplaats die al iets oostelijk ligt en met een zuid westelijke wind de duiven op gaat staan te wachten en dan schrijf we keken naar het zuidwesten want uit die hoek moesten de duiven komen,  dan probeer je de eigen gunstige ligging te camoufleren en geef je ook toe dat de wijzen echt niet uit het oosten komen.

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs

Postduivencoach.