We zijn weer een weekje verder en een vooruitzicht, we gaan namelijk weer de toer op met de duiven, Deze week kwam het groene licht vanaf het NPO dat er weer  vluchten mogen worden georganiseerd vanaf 11 Mei 2020. Maar alles via en met toestemming van het NPO. Dus een bestuur met een motie van wantrouwen aan hun reet trekken alle rechten op toestemmingen naar zich toe en wie het daar niet mee eens is wordt denkelijk tegen de muur gezet. Jammer vind ik dat het zo moet gaan als ik tussen de letters door mijn conclusie trekt.

Maar we hebben nieuwe en strenge richtlijnen die ondersteund worden door een mooi gemaakt filmpje. In wezen is het simpel. 3 personen bemannen uw club. Eentje korft de duiven in , eentje regelt de gang van zaken en heeft de controlerende functie en eentje gaat het computer gebeuren bemannen.

Papieren documenten zijn uit de boze  dus geen uitslagbriefje en geen uitslaglijst. Die print jezelf thuis maar uit.

Je rijdt naar je club, je wacht tot je geroepen wordt zet je mand en klok voor de deur neer. Coördinator pakt deze over als je terug bent naar je auto . Daar wacht je tot je geroepen wordt dat je klok gereed is. Dan ga je weer naar huis. met het afslaan gebeurt dit op dezelfde manier.

Er is alleen een wedstrijduitslag maar punten worden niet toegekend en kampioensduiven of kampioenschappen worden niet vervlogen al ken niemand mij uitleggen waarom niet. Als je over enkele vluchten de sterkste bent dan ben je toch de sterkste of wordt ik nu gek. Maar het is een keuze en voor mij een keuze van personen die totaal geen feeling hebben met de liefhebbers in de duivensport en denken we geven ze weer een dropstengel en dan houden ze hun bakkes wel dicht en hun vingers van het toetsenbord. Maar gelukkig we gaan weer vliegen met onze duiven.

Voorlopig staat de blik op het oosten gericht dus we gaan Duitsland in mede doordat Frankrijk al heeft aangegeven hun grenzen tot September gesloten te houden en België ze ook niet echt geopend heeft en dan als nog zou de afdeling 5 hooguit de 200 km grens zou kunnen bereiken. Dus Duitsland in als enige  een optie , die zelfs voor de fondvliegers nog perspectief kan gaan bieden  en later desnoods na africhting buiten België en Frankrijk om in Barcelona te kunnen gaan lossen. We wachten af  en moeten maar berusten met wat er uit de hoge hoed komt, inbreng hebben we niet of nauwelijks al ga ik er van uit dat alles wat ik aan het papier toevoeg wordt gelezen.

Deze week de oude duiven na het bericht dat het weer gaat beginnen weggebracht en uiteraard moet ik het plan gaan wijzigen. Eind station voor het opleren wordt Reeuwijk of Woerden. Mijn mattie vliegt daar verschrikkelijk hard en zegt altijd dat je met mooi helder weer bij hem vanaf het hok de Euromast ziet staan. Dus in mijn brein als melker denk ik aan de menselijke marathon die start voor de toppers met hazen, die deze toppers uit de wind houden en pas na drie vierde van de koers moeten de toppers aan het echte werk beginnen om te winnen. En met dat in mijn hoofd ga ik mijn duiven africhten . Ze moeten leren binnen twee weken bij wijze van spreken blind de weg weten te vinden naar mijn hokken gelegen nabij de Euromast. De Euromast moet voor de duiven het baken worden wat ze volgen zodra ze hem zien staan. De duiven van de harde vliegers in de oostelijke contreien moeten mijn duiven als hazen zien te gebruiken. Maar niks kan je bewerkstellen als de kwaliteit niet aanwezig is. ( duiven werden dus gelost in Reeuwijk)

Dat de kwaliteit hier aanwezig is moest ik vandaag enkele keren horen van een topper uit Engeland dhr. Gary Squibb van Planet Brothers. U zult u nu afvragen hoe komt die bij jouw op het duivenhok beland ? Vrijdag liep er hier een jonge duif uit België binnen , dus zaterdag even de site van de KBDB bezocht en de duif opgegeven en hun systeem is ideaal. Meteen binnen vijf minuten had ik een email van Gary of hij vandaag de duif kon komen halen en dan om 9,45 uur in Rotterdam zou zijn. Nou dit kon en dus was alles geregeld.

Vanochtend kwam Gary en de zaak was snel helder, naast de hokken in Engeland zijn ze nu ook opgestart met een hok voor zijn zoon in Mol , België.  Daar kwam Gary nu vandaan omdat hij vanwege de corona momenteel niet terug kan naar huis in Engeland. Heerlijk een uurtje gebabbeld en Ienepien was de tolk, door de hokken heen en hij kreeg diverse duiven in zijn handen. Stond een beetje verbaast van de conditie en kwaliteit . Maar vooral de conditie, dus gaf ik hem uitleg over het tijdstip van kweken en het verduisteren omdat hij stond te kijken dat de oude duiven nog geen pennen hadden gestoken en de kwekers die niet verduisterd zijn al vijf of zes. en dit is wat ik zo mooi vind aan onze sport het praten over duiven , over systemen en verzorging en met alles de duif in ons hart (ondanks dat we soms hard moeten wezen wat geen buitenstaander ooit zal begrijpen). In ieder geval beloofde Gary binnenkort eens langs te komen met zijn zoon om nader kennis te maken. Zijn duif is terug naar Mol en hij liet een grote doos Engelse cookies en een fles bubbels achter. Tja, dan maakt zo’n voorval alle ellende waar je in de duivensport tegenaan loopt wel goed. Gary bedankt.

Ook met de jonge duiven zullen we moeten gaan starten met africhten, traject wordt Boszoom , Nieuwerkerk , Gouda , Reeuwijk  en Woerden.

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs

Postduivencoach.