Jos Nijman
- dinsdag 12 februari 2019
Na 4 weken weer eens wat nieuws op het Blog. De accu is weer volledig op geladen in het wonderschone Nieuw Zeeland waar ik samen met mijn vrouw over prachtige trails heb gefietst. Nieuw Zeeland ligt niet naast de deur en je moet danook meer dan 20 vlieguren maken met daarnaast nog 2 tussenlandingen waardoor je ook nog de nodige uurtjes op de vlieghavens moet doorbrengen maar het was het waard! Nieuw Zeeland is een mega groot land en wij hebben slechtshet Zuidereiland aangedaan. Op de fiets kun je nooit in 4 weken alle bijzonderheden bekijken dus we hebben ook lange transfers met de bus gemaakt. Slechts tegen de 5 miljoen mensen wonen in dit land waar veel mensen de kost verdienen op het “platteland “met schapen of koeien of in de landbouw en wijnteelt slechts weinig industrie heb ik gezien. Het land is rijk aan water en wekt daar ook veel energie uit op. De laatste jaren is het toerisme alleen maar toegenomen en dat merk je vooral op de campings die vol campers staan, het favoriete vervoermiddel, maar op de weg vallen ze in het niet door de onmetelijke ruimte en vlaktes. De Nieuw Zeelanders zijn aardig, voorkomend en gedisciplineerd en zijn zuinig op hun natuur. Een mooi voorbeeld is dat je weinig vuilnisbakkenlangs de weg en trails vindt, je neemt je eigen eten/drinken mee en je neemt je eigen rotzooi ook mee terug. Dit geldt ook in de bus of op de boten waar de chauffeur of kapitein je in dat knauwende Engels op een niet mis verstaanbare wijze vertellen. Kwestie van opvoeden en nu maar hopen dat de toeristen de boel niet vervuilen.
Bij aankomst op de camping is het eerste werk je tentje opzetten en slechts een enkele keer sliepen we in een cabine, daarna je verfrissen en omkleden en de vuile wielerkleding naar de wasserij. De campings zijn voorzien van alle gemakken met daarnaast enorm grote keukens en eetruimtes,waar wij dankbaar gebruik van maakten want er moest voor 17 personen gekookt worden. De meeste campings hebbenWiFi vaak van wisselde kwaliteit dus in de avond in je tentje kon je de familie appjes versturen die dan net ontwaakten. Precies 12 uur tijdverschil. Wanneer er nog tijd over was keek in even de duiven berichten en Facebook na en moest wel even slikken toen ik vernam dat Steef Koper en Gerrit de Boer overleden waren. Steef kwakkelde al jaren met zijn gezondheid en had van de actieve duivensport al jaren geleden afscheid genomen. Steef nam het afgelopen seizoen de gokjesen de attracties nog voor zijn rekening en deed dat met verve. Gerrit begon vorig jaar wat hart klachten te krijgen en het werd steeds moeizamer met zijn gezondheid maar wat een klasse duiven melker was Gerrit, een kampioen met een grote K. Altijd in het snuitje van de uitslag en ging het ‘’n keer minder kon hij relativeren en sloeg dan vaak het volgende weekend meedogenloos toe. Broer Peter kon hem zo lekker sarren maar Gerrit gaf altijd van repliek “als ik maar voor Nijman zit”. We gaan beide mannen missen.
De duiven maken het goed, de eerste ronde van de kweekduiven zijn naar broer Peter en het zijn plaatjes. De duiven worden bij thuiskomst direct gekoppeld, maar daar zal ik volgende week over schrijven
