Inderdaad alweer een tijdje niets geschreven. September is de maand waarin we al een aantal jaren vakantie vieren. Het is ook de maand waarin het seizoen officieel wordt beëindigd. Een paar taartvluchten staan nog op het program. Betekend ook opruimen in het clubgebouw, het winterseizoen is dus weer geopend.
Na de vakantie werd ik geconfronteerd met een paar opvallende zaken.

Natuurlijk de discussie over de massa inkorvers, ik heb hier eerder al over gezegd dat de criticasters eerst de hand maar in eigen boezem moeten steken. Het gaat om kwaliteit van duiven, gespeeld op een goed hok, met een melker die er alles voor over heeft en vooral geen gekke dingen doet. Niet om de hoeveelheid duiven die worden gespeeld. Als het veel hele goede zijn, tsja dan krijg je Reeuwijkse toestanden. Pak de handdoek op en zorg dat je duiven hebt van een gelijkwaardige kwaliteit.
Een jeuglid had zich aangemeld bij onze vereniging. Hij was al een paar jaar lid bij een andere club, maar wilde graag naar ons. Voor hem dichterbij en wat praktischer. Bij het aanmelden waren er wat vragen. Om die te kunnen beantwoorden had ik beloofd langs te komen. Om kennis te maken en handig om ter plekke te zien wat de situatie is.
Ik trof een enthousiaste junior melker met een ook enthousiaste moeder, die graag wat wilde begeleiden. Het zou immers leuk zijn als er ook wat prestaties worden neergezet. De duiven gehuisvest in twee kleine hokjes, prima om te beginnen en de beginselen van het duiven houden in de vingers te krijgen.
Er werd wel wat vaak gerefereerd aan allerlei middeltjes die gegeven dienden te worden. Na het bekijken van de hokken werd me getoond wat er op advies van verschillende liefhebbers allemaal in huis gehaald was. Toen ik de bak met verschillende middelen zag schrok ik wel even. Er waren meer verschillende potjes, flesjes en pillen aanwezig dan er duiven in het hok zaten. Daarnaast waren er ook nog een behoorlijke hoeveelheid voer en bijvoer.
Natuurlijk weet ik dat er heel veel middeltjes op de markt zijn, ik weet ook dat er medicamenten te koop zijn die eigenlijk via de dierenarts verstrekt zouden moeten worden. Aangezien ik zelf niet zo van dat spul ben schenk ik er niet teveel aandacht aan. Blijkbaar is er toch een grote gevoeligheid bij de melkers voor de marketing die de grote merken in de duivensport bezigen.
Ik ben ook niet blind als ik bij andere melkers kom en ja, ik doe zelf ook wel wat. Soms wordt je geconfronteerd en vallen de schellen weer even van de ogen.
Vorig jaar had ik ook zo'n moment. Bij een bevriende sierduivenliefhebber zag ik ook heel veel middelen om de duiven gezond te houden. Dat was in ieder geval de gedachtegang. De overkill van middelen hadden echter een averechtse werking.
Gisteren was ik op een bijeenkomst voor sierduivenfokkers. De bevriende liefhebber, hierboven beschreven, deed daar iets heel moedigs. Hij was tot een ander inzicht gekomen. Een liefhebber bij hem in de buurt had hem de ogen weten te openen en uit weten te leggen wat echt belangrijk is om de duiven gezond te houden.
Tijdens de bijeenkomst is hij voor de groep gaan staan en heeft hij uitgelegd wat hij in het verleden deed tegenover wat hij het afgelopen kweekseizoen heeft gedaan. Resultaat was dat hij stukken goedkoper uit was en veel meer jongen had weten te fokken dan voorgaande jaren, met behoorlijk minder werk in de verzorging van dieren. Ook de bevreesde jonge duivenziekte treedt hij nu met vertrouwen tegemoet. Het hoeft geen slagveld meer te worden, je hoeft het alleen maar goed aan te pakken.
Ons nieuwe jeugdlid was samen met zijn moeder vanmiddag even hier op bezoek. Ik heb laten zien hoe ik het doe. Zeker, ik ben momenteel geen groot kampioen. Ik kan wel bogen op een succesvolle carrière in verschillende disciplines van de duivensport. Sinds ik bezig ben met de postduiven boek ik wel jaarlijks wat vooruitgang en ga steeds beter inzien hoe je met eenvoudige en goedkope middelen de duiven kan ondersteunen. Ik heb ook nog bakken ervaring in het proberen van allerlei zin en onzin. Juist daardoor zijn er veel minder problemen rondom de gezondheid, gewoon omdat je weet dat je dingen wel of niet moet doen.
De moeder van het jeugdlid vertelde dat ze eerst maar eens opruiming hebben gehouden in de bak met allerlei middeltjes. Ze waren blij verrast dat er op een veel simpeler manier met de duiven omgegaan kan worden. Scheelt in de kosten en zorgt ervoor dat er meer plezier overblijft.
Als er echt wat aan mankeert maar even naar de dierenarts!
Hou het maar simpel. Dat is wat ik ook lees als er over die massa inkorvers wordt geschreven, ze doen wat ze moeten doen op het juiste moment, hebben goede duiven, hebben er alles voor over en een accommodatie die voldoet. Laat het de les van de maand september maar zijn.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

• Vorige
• Volgende