Gerard Dekker
- zaterdag 28 april 2018
Kleine vriendjes
Bij het aanhoren van een aantal horrorverhalen de laatste dagen over dode jonge duiven en oude duiven in de hokken met de doodsoorzaak de rat ga ik altijd direct weer mijn eigen situatie na. Ik woon aan het weiland en het weiland en mijn erf met hokken wordt gescheiden door een 3 meter brede hoogwatersloot. Het is hier altijd een nooit aflatende strijd die ik in de 20 jaar dat ik hier woon 1 x verloren heb en dat kostte me een tweetal duiven.
Ratten zijn heel slim en ze reageren op elke verandering en geven alles aan elkaar door, maar als jij lekker ligt te slapen gaan ze onversaagd door daar te komen waar ze willen komen.
Een aantal zaken die ik geregeld heb zijn betonnen vloeren onder 2 van mijn 3 volières, wat ratten niet belet zich dan maar door de houten wanden heen te knagen en dat doen ze echt in een nacht. Dat is dan ook de reden dat ik de wanden bekleed heb met dik gaas. En tot nu toe blijf ik onder die volières ratvrij.
Maar ratvrij is nog niet muisvrij want die kleine kostgangers wandelen gewoon door je volière gaas heen. Het blijft lastig, maar ondanks de nattigheid deze winter en dit voorjaar weet ik die aardig te bestrijden, wat echter ook al een dode jonge duif gekost heeft aan een paar verdwaalde gif korrels.
Eigen schuld dikke bult natuurlijk en soms vraag ik me af waarom ik zo nu en dan te slordig ben, te gemakzuchtig dus.
Iemand zei tegen een duivenkennis van mij, door jouw duiven heb ik last van ratten, natuurlijk niet zou ik zeggen, je duiven kunnen niets aan die ratten doen, hij had moeten zeggen door jouw schuld heb ik last van ratten. Veel van dit soort narigheid wordt door onszelf in de hand gewerkt, namelijk door teveel/te ruim voeren zodat er voer voor die vierpoters overblijft.
Ratten op zich zijn mooie beestjes, slim ook en als ik geen ruimte voor ze schep (lees voer) dan trekken ze verder naar een ander slachtoffer en alleen een hongerige rat die eens tegen vlees aanloopt en waar geen ander voer te vinden is, zal een duif doden en blijven doden. En dan is er maar een weg: geduld en pang
IK heb namelijk een 3e volière tegen de sloot aan en daar kunnen de ratten zo naar binnen lopen en dat doen ze ook. Ik zal het afkloppen maar daar hebben ze nog nooit een slachtoffer gemaakt. Wat ze doen is de eieren vanuit het onderste broedhok wegkapen, maar de broedende duif laten ze met rust. Dat is overigens de volière waar ik een ratteklem met pindakaas in heb staan….en lekker vinden ze het
Muizen en ratten zitten overal, ook al denkt menigeen “niet bij mij” hier in de polder zit ook de muskusrat een wat groter broertje die alleen van groen leeft en dus geen bedreiging is voor onze duiven, maar die weer voor ondergravingen leidt. Als ik in de avond in het weiland loop zie ik ze van verre spelen en zwemmen net uit de kant van de laagwatersloot. Van dichtbij heb ik ze nooit in levende lijf kunnen zien want zodra ze of mij of mijn hond bemerken zijn ze weg. Dood wel want de bestrijders van Rijkswaterstaat halen ze uit de vallen en komen dan langs mijn huis. Overlast ja, maar niettemin blijft de natuur en alles wat daar in leeft mooi en waardevol, maar heb je er overlast van, ze behoren niet tot de beschermde diersoorten dus weet je wat je te doen staat.
