- donderdag 22 juli 2021
- Publicatiedatum
Mensen die mij persoonlijk (of van mijn blogs) kennen weten dat ik al jaren terug voor de dagfond heb gekozen. Ik doe dat met een type duif dat multifunctioneel is. Duiven die in staat zijn met de jonge duivenvluchten op TT te vliegen en ook als oude duiven op alle afstanden goed meekunnen. Specifieke snelle duiven wil ik niet op mijn hok hebben. Wij wonen buiten de vlieglijn en dan is dat verspilde energie.
Ik speel mijn duiven wekelijks omdat ik denk dat vliegritme belangrijk is. Soms heb je daar voordeel van maar soms ook veel nadeel. Zoals verleden week bijvoorbeeld, afd. 6 korfde donderdag in voor een midfond vlucht en besloot de duiven al op vrijdag te lossen. Zo kregen ze daar een mooie strakke vlucht en een goede training .Afd5. korfde ook donderdag in maar onze duiven werden Zondag pas gelost. Toch moesten we beiden (afd5 en afd6) op donderdag inkorven voor Chateauroux en met elkaar de competitie aangaan in een sectorvlucht. Ik weet niet of dit nu een eerlijk spelletje is maar mijn inziens klopt dit niet.
Maar ik heb geen duiven voor afd.6 en er zijn genoeg duiven in afd. 5 om de strijd mee aan te gaan. We korfde dus het hele hok weer in voor Chateauroux afgelopen Donderdag. We spelen in het nat inkorfcentrum in Lekkerkerk altijd om het “bakkie” dat kost 5 euro en daar kun je alleen je eerst getekende voor zetten. We (Jochem en ik) zaten aan een tafeltje samen met Lahib Farid een duivenspeler die aan de top meedraait. Het gesprek ging over welke duif we voor het bakkie zouden moeten zetten. “Ik vertelde Lahib dat ik een duif bovenaan zou zetten die verleden week een staartprijs in de club had gewonnen “Waarom die duif ? ” vroeg Lahib. Ik vertelde hem dat als ik op basis van mijn duivenkennis een duif zou selecteren voor een vlucht van 600 km met duivenweer dit dan de duif zou zijn die ik van Chateauroux als eerste zou verwachten. Met de woorden “We zullen Zaterdag wel zien” namen we gedrieën lachend afscheid die donderdagavond.
Zondagmorgen werden de duiven kwart voor acht gelost in Chateauroux voor mij een dikke 600 km. Nico had familieaangelegenheden en was er dus niet. Maar in plaats van Nico kwam mijn Belgische duivenvriend Geert duiven letten. Na bijna een uur vertraging kwam Geert nog ruim op tijd op bezoek. Geert hield de Belgische aankomsten van Chateauroux op zijn telefoon in de gaten en voorspelde na aanleiding van de Belgische aankomsten dat het hier geen makkelijke vlucht zou worden. Onze afstand is nog ruim 150/200 km verder en daar maakte de eerste duiven een lage snelheid en liepen de meters hard terug.
Ik voorspelde Geert dat dit echt een vlucht voor mijn duiven zou worden als ze in de mand goed verzorgd zouden zijn. Heel mijn hok is gebaseerd op duiven die met dit weer en deze afstand het verschil kunnen maken. Ik weet dus dat mijn duiven dit klusje goed aankunnen. Dan rond kwart over 4 gaat de pet en de zonnebril op en gaan we wachten. We speurden de hel blauwe lucht af terwijl we de bladeren van de bomen horen zuchten onder de Noorden wind. De wind waar onze duiven tegen in moesten beuken om thuis te geraken. Dan zie ik plotseling een duif uit die helblauwe lucht aan komen steken. “Daar komt er één” roep ik behoorlijk hard zodat de letters bij buurman Arie de duif ook konden zien aankomen.
Prachtig stekend valt de duif in één streep op de klep en staat daar als een trotse dame glimmend al een pauw voor ons. Of ze een half uurtje getraind had. Geert kijkt me vol ongeloof aan en schudt met zijn hoofd. Jochem kijkt me aan en zeg “Pa dat is de duif die je bovenaan hebt gezet” “ongelooflijk verleden week de 46e prijs van Pontoise en nu je aangewezen duif voorop” Toen ik die mooie dame op de klep zag staan, na zo’n inspanning raakte ik licht geëmotioneerd en voelde ik heel licht mijn ogen vochtig worden. Ik wist niets van aankomsten in mijn eigen afdeling maar voelde dat dit een mooie vroeg duif zou zijn.
Dan gaan we bij Teus melden en dan komt nummer 2 aansteken en gevolgd door nummer 3 en 4 en 5 in slechts 8 minuten en dan gaat de trein verder en pakken we 9 duiven in ruim een kwartier tijd (17 min) op zo’n prachtige dagfondvlucht. “Het lijkt Roosendaal wel” riep Teus “lachend, zo druk was Jochem aan het melden. Geert was stom verbaasd “Ik ben op veel tophokken in België wezen letten maar heb nog nooit duiven zo mooi en fris thuis zien komen als hier”. We maakten uiteindelijk een topuitslag en werd ik door veel deelnemers gefeliciteerd toen de uitslag gisteren op tafel lag. Van de 50 duiven die we hadden ingekorfd vlogen er 32 bij de eerste 100 van 419 duiven in ons inkorfcentrum.
Geert riep Zondag elke keer als er weer een duif prachtig op de klep landde lachend op zijn Belgisch “Moet er nog zand zijn”. De uitslag was 3-4-6-7-8-10-12-13-14-18-19-22-26-30-31-36-42-43-enz.Ook in Zuid-Holland een super uitslag met 70 % prijs en daar kwamen de meeste van de gevestigde namen (met veel duiven mee) lang niet aan. We kijken terug op een prachtige vlucht en hadden graag de laatste dagfondvlucht ook nog gevlogen maar die is plotseling weer van het programma gehaald. Het bekende ritueel als er “ergens” duiven gekraakt zijn wordt er gewoon een vlucht van het programma gehaald in afd. 5. Zouden ze eens moeten doen na een zware st Vincent om Dax dan af te lassen met als motief “In het belang van de duiven” Ik denk dat dan de pl…… uit zou breken.
Martin.
