Vincent Hoogerwerf
- zaterdag 07 maart 2020
2 Weken geleden werd ik door een duivenvriend gevraagd of ik wilde schrijven voor Duivenvaria. Hij had me dit al eens eerder gevraagd maar toen had ik het afgewezen omdat ik me niet wilde vastleggen. Uiteindelijk heb ik besloten om de stap te wagen en mijn 1e woorden voor dit platform op papier te zetten.
Voordat ik dit doe zal ik me eerste even voorstellen. Mijn naam is Vincent Hoogerwerf en woonachtig in Mill. Getrouwd met Patricia en samen hebben we een zoon van 16 die Ty heet. Dit jaar wonen we hier 20 jaar naar de volle tevredenheid maar voor de Vitesse en Midfond competitie in de Afdeling(3) moet je hier niet zitten. Maar daar wellicht nog meer over.
Eigenlijk heel mijn leven, met wat tussen pauzes, ben ik actief binnen de postduivensport. Het programmaspel heb ik altijd omarmt. In de winter van 2019 heb ik besloten het roer helemaal om te gooien en me te gaan specialiseren op de Eendaagse- en Marathonvluchten. Waarom? reist dan de vraag. Hier kan ik eigenlijk heel duidelijk over zijn. De schuld van dit alles zijn ALLE Nationaal overwinnaars op de Marathonvluchten 
. Ik zie, figuurlijk, bij een ieder de wenkbrauwen fronzen. Uhhhhh???. Ik zal dit uitleggen. Ik schrijf al een 4 jaar voor de NPO stukjes van onze Nationale overwinnaars op de Marathon vluchten. Als je deze verhalen mag optekenen wordt je enthousiast en krijg je daar enorm veel zin in. De ene keer wordt je verrast omdat er al een duif op het hok of in de tuin loopt en die nooit hebt gezien of zeker niet verwacht en de andere keer komt er een vroege duif van een bepaalde vlucht en wordt deze begroet door een oerkreet van de adrenaline waar moeders de vrouw wakker schrikt en in haar ochtendjas uit het raam hangt. Geweldig toch?!. Hierdoor raakte ik erg enthousiast over deze discipline en heb dit ook met een paar toppers gedeeld. En wat mij direct opviel was het feit dat ze je allemaal willen helpen. Hier moest ik even aan wennen kan ik u verzekeren
. En toch was het voor mezelf geen makkelijk besluit en zeker een pijnlijk besluit. Pijnlijk in de zin van; je moet afscheid nemen van je Vitesse- en Midfondduiven die je al bijna 20 jaar hebt en niet makkelijk in de zin van; je moet helemaal opnieuw beginnen en van de Marathon heb ik al helemaal geen kaas gegeten. Maar toch de stap gezet en ik zal dan ook onze lezers op de hoogte houden hoe dit zijn beloop gaat krijgen.
Mijn stuk gaat in het vervolg “Een rondje langs de velden” heten en zal wekelijks verschijnen op Duivenvaria. In dit schrijven zal ik een rondje maken rond de velden door te beschrijven hoe ht in postduivenland er aan toegaat. Hierbij zal ik kijken wat er gebeurd bij onze NPO, Afdelingen, Social Media, Eigen hok en wat verder ter ronden komt en zal hier geheel mijn eigen visie op loslaten.
Ik hoop dat ik instaat bent jullie enthousiast te maken voor het lezen van mijn stukjes en ga ik vanaf vandaag beginnen aan mijn rondje langs de velden. Tot volgende week!
Vincent Hoogerwerf
