Vincent Hoogerwerf
- donderdag 15 september 2022
Dit jaar is niet een duivensport jaar geweest waar we met genoegen op terug kijken. Het begon vroeg in het voorjaar/eind winter al net nadat we gekoppeld hadden. We kregen een flinke griep waar ik 6 keer zieker van was in vergelijking met een corona besmetting die ik had opgelopen in 2020. Ik ben van die griep echt weken knap ziek geweest en kon me niet motiveren om voor de duiven een stapje extra te zetten.
Het begon vlak nadat de corona maatregelen waren opgeheven en ik de eerste verjaardag bezocht bij een dochter. Gezellig weer met zijn allen bij elkaar, dat was een tijd geleden. Binnen een week waren er 7 volwassen goed ziek waaronder ikzelf. Daar ben ik dus een hele tijd goed ziek van gebleven.
Toen ik weer genezen was bezocht ik een andere dochter op een feestje en daarna werd ik een paar dagen later weer ziek. Achteraf had ik met iemand zitten praten die al weken dezelfde ziekte symptomen in haar gezin had die ik een paar dagen later ook weer had.
Ook dat duurde weer weken en ik was toen zelfs som te moe om mijn oude duiven fatsoenlijk los te laten en mijn weduwnaars te schrappen. Iets waar ik normaal elke dag naar uit kijk. Mijn jonge duiven kwamen niet los en liet ik in de ren zitten. En dat ging weken zo,toen de jonge duiven van buurman Arie al een uur vlogen(net zo oud) waren die van mij nog nooit buiten geweest.
Toen ik eindelijk weer herstelde moest ik snel de jonge duiven uitwennen, om zelfs niet te laat voor het jonge duivenseizoen te zijn. Na 4 keer wegbrengen van de jonge duiven die pas een paar weken goed rond vlogen, ingekorfd op Duffel en dat werd een halve drama vlucht en meer dan de helft kwijt(iets wat ik eerder nog nooit had ervaren.) Dan nog maar wat latere jongen bij gezet en wekelijks kwamen er toen weer duiven thuis van die groep die ik kwijt was gespeeld.
Allemaal niets waard en het gevolg is een werkelijk waardeloos jonge duiven seizoen. Gelukkig hebben we nog genoeg jonge duiven zitten om de oude ploeg te vervangen.
We gaan het volgende seizoen met de helft minder duiven spelen. Ik heb geen trek meer om met zoveel duiven te spelen als in het verleden. We hebben dit hok laten bouwen om met 16 doffers en 16 duivinnen te kunnen spelen,en dat gaan we weer doen (partners thuis). Gewoon de lat wat hoger leggen en proberen alleen de supers op het vlieghok te zetten. Ondanks de valse start hebben we met de oude duiven niet slecht gevlogen op “onze” vluchten.
Wij hebben alleen maar dagfond duiven op het hok en niet één snelle of midfond duif. En op de dagfond hebben we van de 6 mogelijkheden 4 x de eerste in de club gewonnen. En de ene club is de andere niet maar in onze club zitten zeker 5 spelers die op teletekst kunnen vliegen op de dagfond in Zuid-Holland en dat ook regelmatig doen! Van die 4 eerste prijzen vliegen we 2 keer top tien NPO en dat is hier altijd een knappe prestatie. Ook ons debuut op Bordeaux was geslaagd te noemen. En we hebben dit jaar enkele duiven bijgehaald om in de toekomst op de ochtend lossingen ook te kunnen vlammen.
De jonge duiven hadden we op Fontenay gezet en die werden zondag gelost om 12.15 ,ze kwamen redelijk goed af en we begonnen 3 minuten te laat voor de 1e prijs in de club en voor een vroege duif in Zuid-Holland. We vlogen in de complete afdelingen tegen ruim 10.000 duiven de 117e prijs en 41/22. We gaan nu uitvogelen welke er volgend jaar een plek op het vlieghok krijgen en welke niet.
Groet Martin.
