- dinsdag 07 mei 2019
Maandag 29 april - Plichtmatige rondjes -
Vanmiddag voor het eerst dit kalenderjaar een negen kilometer ronde op de nieuwe wondersloffen gedaan en dat ga ik morgen voelen. Eigenlijk nu al lastig ogen open houden, heb je hem weer te zwetsen. Het zal, en als je dit rondje gedaan hebt realiseer je in mijn tempo de toch wel prettige omgeving waar wij hier wonen. Vanuit huis door de Waren langs het Slotermeer, rotonde Waterloo en via Trophorne richting Harich, via Lorbourren met opgeblazen spieren over de drempel. Het zal je weinig zeggen, laat ik het anders omschrijven, groene weilanden, een meer, galopperende paarden, schapen met lammetjes, bewust ondergelopen weilanden met variatie weidevogels, langs rijen wilgen die nog niet al te lang ontluikt zijn. Een begeleidende noord westenwind die mij op het grootste deel van de route ondersteund. Bruggetje naar Nijemirdum, waar de jaarse en oude vliegers hun rondjes van een uur ook meer plichtmatig dan vol vuur en enthousiasme volbrengen. Nog geen vast regime, trainingstijden zoals het uitkomt, vroeger of later in de middag, antimotivatie. De ploeg laten is aardig uitgedund en kunnen hun wil niet meer opleggen aan de groep jaarlingen, de stijgende zon laat de hormoonspiegel ontbranden. Daarmee verdwijnt de focus om de omgeving nog verder te verkennen, staartslepen is veel leuker natuurlijk. Vrijdagochtend ineens meer dan een handvol eieren in de jalouziebakken, de geslachten zitten nog steeds bij elkaar mag je hieruit opmaken. Dat was niet echt handig, zag het ook niet aankomen zo massaal. Voordien zo nu en dan links en rechts een eitje dat steeds verwijderd werd, ze zullen toch eens begrijpen dat het niets oplevert? Nog niet dus, en om ze dan toch maar alvast uit elkaar te halen, mij alweer teveel werk en wat levert het op? Mijn doelen zijn nog ver uit zicht, demotivatie het credo. Dus meer dan mij lief was aantal jaarling duivinnen met eieren in hun achterste de mand in gedaan, verre van ideaal. Had verwacht, ach wind onder de staart zo thuis en klaar. Viel toch even tegen, zeker bij deze harde wind. Moet ik nog uitleggen dat onze vliegenisten hier in de zuidwesthoek, achter het IJsselmeer met zuidwestenwind en vliegend vanuit het zuidoosten een hele andere missie vliegen dan op vele andere plaatsen? Zie het als een excuus, een enkele verwarde schoolmeester een bevestiging zien dat wij met konijnen vliegen, allemaal prima. Hun eigen soorten komen hier niet ineens massaal uit de lucht vallen of tonen beter om te kunnen gaan in deze omgeving, dan stelt een mening maar weinig voor. Anders gewoon hier een paar jaar komen wonen en zien of je wel potten kan breken, denk wel dat eerst de bloempotten van de vrouw door de tuin vliegen en je met piepende banden naar vertrouwde omgeving kruipt. En wij? Ach wij leven ermee. Het verloop was niet om aan te gluren afgelopen zaterdag, dagfondvluchten verlopen sneller, gewoon lachwekkend. Lachwekkender is het als je denkt te kunnen oordelen en vergelijken met je eigen veilige omgeving, mooi zo laten. Zien het niet eens als een nadeel, meer een leerschool, als ze het goede maar leren dan, zal vanzelf blijken. De jaarlingen kwamen het beste, voor wat het waard is, zitten ook al paar weken in de mand, de ouden zullen het vanzelf overnemen. De overjaarse zitten op eieren van weet ik veel hoeveel dagen, scherpte zit er bij mij ook nog echt niet op, heb er niet zo op gelet. Wel gezien dat alles bevrucht is, zal wel goed teken zijn dan toch? Een aantal moesten er best voor werken zaterdag. Lijkt wel mooi wind achter, bocht om naar links en dan terug tegen windkracht zes versplinterd het pakt tot eenlingen, prima toch. Open deur, hoe langer ze van de rugwind genoten hebben, hoe langer ze moesten wroeten om heel thuis te komen. Bij het lichten van de klokken misten nog meer dan een mand vol, die één voor één toch thuiskwamen. De ouden, op een na, zaterdagavond terug, nu maandagochtend de laatste voor het hok gevonden, tot grote opluchting van zijn eigenaar. Jaarlingenploeg compleet, duivinnen met extra last hadden het wel lastiger dan hun eega's, vandaag nog een laatje die eigenlijk niet mee had gemoeten. Mag zich later dit jaar na een herstelperiode weer eens bewijzen, tijd zat, genoeg karakter getoond. Jongen beginnen al aardig te toeren, ploeg lijkt ook op aantal, had ik al vermeld dat de scherpte er nog niet op zit? Zou het nog lukken denk je? Nog een rondje, nog een rondje...
