- dinsdag 09 april 2019
Woensdag 3 april - Back home -
Zo weer terug van het eiland, best nog even bijkomen. Mocht je denken die gast is alleen maar op vakantie, zal je uit de droom helpen, de bestellingen van de gele zakken gaan gewoon door en er wordt verwacht dat ze worden geleverd. Het is niet geheel toevallig ook nog eens de drukste periode van het jaar op dat gebied, immers het vliegseizoen gaat van start en de jongen op de wereld geschopt, zijn ineens een dubbel aantal vleugelaars op de wereld ten opzichte van een paar maanden terug. Goed teken in ieder geval. Was voorlopig de laatste trip naar de zon, na het seizoen weer verder met eerst de finale in Portugal, daar waar we nu de jongelingen voor aan het verzamelen zijn, nog steeds een flinke groei in aantallen. Populariteit van de eenhoksraces neemt gestaagd toe, nog een keer benadrukken dat het best eens de sport van de toekomst kan zijn, of worden? Het houden van mini vakanties in zonnige oorden, in combinatie met je favoriete hobby of sport, nog niet zo verkeerd toch, wel intensief. Spanning zit er gewoon in bij vooral de deelnemers en vergeet vooral de organisator niet, het verloop bepaald ook hun uitstraling en toekomst. En toch weer heel anders dan thuis, omdat het anders gaat. Allemaal betere kapiteins op de wal, weten mij vaak precies te vertellen hoe het moet, zou moeten gaan, op mijn beurt krijgen ze eenvoudig de mededeling omdat maar te tonen dan, ga er zelf maar een organiseren. Hoop dat je met druk kan omgaan, succes. De paar dagen op Tenerife waren weer inspannend met ontvangstdiner, het wachten op de finalisten, een gala lees feestavond en op de zondag met vrachtje landgenoten de topper en formule 1 moeten volgen, je zou er bruin van worden. In mijn geval meestal doorbakken bij het wachten op de finalisten al. Het werd een zeer ongewone finale, puur door het weer op de finaledag. Kom je eindelijk op de eilanden van de eeuwige lente, gaat het daar regenen, hebben wij dat? Het was wel voorspeld, alleen exact wie wat waar is daar wat lastiger met een grote berg op de achtergrond en omringd door niets anders dan oceaan. Bij de lossing op Fuertafentura prachtig weer en een zachte rugwind, ideaal voor de lossing om 8 uur lokale tijd. Toen wij ergens in de ochtend bij de hokken aankwamen was het volle bak regen, nog niet eerder meegemaakt. Dit verdween echter ook weer vlot en kon er gepost worden in de zon. Wel kwamen berichten binnen van bewolking boven Gran Canaria en een wolkengebied tussen de eilanden, hadden de finalisten ook nog niet eerder meegemaakt. Dan komt het er op aan wie zich kan aanpassen. Een groep van 30 inmiddels jaarlingen wist zich een weg te banen over de zee en arriveerden tegelijk na drie uur en zevenenvijftig minuten vliegen over de bijna driehonderd kilometer. Op dat moment komt het er op aan wie als eerste van de massasprint de antenne weet te passeren, in dit geval twee deelnemers uit Slovenie met direct daarachter Nikolaas de Pipa ceo en tweevoudig winnaar van deze race Jan uit Maaseik. In deze kopgroep twee landgenoten. Jammer genoeg werd het daarna het behoorlijk stil en arriveerden steeds eenlingen over de eerste en tweede dag. De uiteindelijk beste duif van het toernooi werd een landgenoot welke op de tweede dag wist te arriveren en zich in de voorgaande races steeds van voren wist te plaatsen. De voorgaande vier finales verliepen vele malen vlotter, deze keer had het anders prima weer een grote invloed. Volgend jaar gaat het evenement waarschijnlijk al op de nieuwe locatie worden gehouden, een prachtig vooruitzicht, nieuwe hokken, nieuwe omgeving puur ingericht op duivensport en haar bezoekers. Terug op de eigen hokken, praktisch klaar met afzetten en als de rover even geduld heeft vliegt er binnenkort een mooie ploeg nieuwelingen boven Nijemirdum. Ze moeten er maar doorheen. De meeste kweekkoppels gescheiden en terug op de rust mengeling, de oude vliegers gister gekoppeld die dezelfde menukaart nog steeds gepresenteerd krijgen, het is voor hun uiteindelijk ook nog steeds rust. Velen staan al te trappelen om de gevleugelde vrienden in de manden te zetten, onze omgeving toch meest fondspelers zitten nog in de winterslaap, op een enkeling na die je ook in de winter wakker kan maken om te gaan inkorven. De jaarlingen en laten lijken het ook wel naar de zin te hebben, de chipringen moeten nog om, wacht nog wel even tot ze de hokken weer eens teruggevonden hebben van de komende africhting, tijd zat toch? Als er nog wat tijd ergens te vinden is nog maar een keer met de groene ringen naar het ingepolderde dorp, zal daar wel druk worden de komende weken met provinciegenoten, proberen de A6 op hun netvlies te branden. Nog even omschakelen en dan echt de hoogmis in, en kijken we er al naar uit?
