- dinsdag 27 november 2018
Vrijdag 16 november - Wot binne we mooi fourt net? -
Bijzonder weekje achter de rug, ups downs en blauwe plekken, die overigens wel bij de ups horen. Kwestie van beleving. De rest van de belevenissen in en om de hokken zal voorlopig nog wel over de late jongen gaan. Gaan nog steeds te keer al bezetenen, ook door de mist. Weer wat op het oude niveau van om ze met zo extreem mogelijke omstandigheden te confronteren. Leren voor later. Ben ik zichtbaar niet de enige mee, bij de man met de rode baard hangen ze voor dag en dauw dagelijks in de lucht, ook daar weer of geen weer. Daar is het nu ook de tijd voor, nu komt het wat vaker voor dan in de zomermaanden, dus mogelijkheden om er nu op te trainen. De zon komt er toch 's middags wel door, nu nog, moeten ze de weg maar weer terugvinden kunnen. Zag dat de kromsnavel ook inmiddels van smaak is veranderd, wat ze precies geplukt heeft achter de hokken is mij niet helemaal duidelijk, was geen vliegenist in ieder geval. Ook pijnlijk is mijn lichaam op de dag na een paar uren in een pit, als je wilt weten wat dat is, zoek gerust eens op youtube. Ben je toch veel te oud voor, vast en zeker, toch moest het nog een keer gebeuren. Slayer voor het laatst in Nederland, kan ook weer van de 'to do' lijst. Daar waren er meer van, staat Jaap Stam ineens naast je bij de ingang, heeft ook de kop en uitstraling van dit publiek, even ogen uitwrijven voor de zekerheid, ja het is hem echt. Nog een opvallende verschijning de meer dan 2 meter lange roodharige PC winnaar uit kaatsland, ook een karakterkop, maar dat ter zijde. Stilstaan en wat kopschudden voor het meeste publiek. Op zulke gelegenheden ga ik de 'strijd' aan met veel grotere brede langharige bebaarde woestelingen aan, steek ik maar schril bij af. Als je dat nog nooit hebt gezien, laat staan beleefd, het lijkt op beestachtige chaos, vrouwen en kinderen eerst. Wereld van ongeschreven wetten. Toch best ruig, getuige de blauwe bulten op armen, benen, tenen. Waarom doe je dat dan? Ja euh, beleving op mijn manier, en een hele groep anderen met wat losse draadjes. Nog een hele tijd om te herstellen, gaat ook vanzelf weer over. Heb inmiddels wel geleerd geen telefoon mee te nemen, de vloer lag in de pit bezaaid met hoesjes en er zullen ook weer heel wat geroofd zijn, mij ook al eens gebeurt, je voelt het niet door het gedrang maar je voelt je een partij rottig daarna. Nog wat meer rottigheid dan, als we er toch mee bezig zijn. Op bezoek bij gele zakken verkooppunten in België, dikke verkeerschaos om Antwerpen na het zoveelste ongeluk. Via de weg naar Rotterdam proberen de grote chaos te ontwijken, bleek ook niet de oplossing, maar goed is niet anders. Stilstaan in de file, tot ineens een vrachtwagen links achterin mijn auto denkt te moeten parkeren, kan ook weer van de 'to do' lijst af. Als je zoveel op de weg zit, zal het wel vaker voorkomen, allemaal weer nieuw. Mag ook gelijk de laatste keer zijn wat mij betreft. Vanmiddag de oudere jaarlingen nog naar buiten in het schitterende maar inmiddels koude herfstweer. Lijkt misschien op het zoveelste duivensprookjesverhaal, ook deze met een rotgang uit beeld om voor langere tijd de zuidwesthoek van Friesland te doorkruisen. Vinden ze vast leuk, of toch vooral nuttig, waarom zouden ze het anders doen? Gekkigheid. Zo nog een rondje rennen, genoeg gedaan anders gisteren, toch, ritme erin houden maar. Op naar beter, of verbetering
