Zondag 24 juni - Droge mortel -

Ja, denk dat het de lading wel dekt, zocht naar een vergelijking met het Friese woord 'dreeg'. Je weet het vooraf met veel noord in de voorspellingen, als die dan ook nog eens het hardst waait op het laatste stuk, dan gaat de zeis door je jaarlingenploeg, talentenjacht is wel een redelijke beschrijving. Heb ze net allemaal in een warm handbad gegeven en moet zeggen, ze voelden prima aan, heel tevreden over. De mediaanmaatvoering is terug, alles wat groter of ieler is dan dit, is nog onderweg. Prachtig ook evenveel duivinnen als doffers terug, en ze konden het papier raken, dan blijft er weinig te zeuren over toch, anders moet je ze niet meedoen. Dit zijn degenen die op latere leeftijd nog naar voren kunnen komen, moeten er nog wat clichés bij? In ons NIC dit keer ook een aparte uitslag voor jaarlingen, prima initiatief en puur realisme, zij hebben het op jonge leeftijd gewoon een stuk zwaarder ten opzichte van hun ervaren en oudere collega's. Ervaring telt in onze tak. Volgens mij zou de Friese Fondclub ook een aparte uitslag maken, hebben zelfs een jaarlingcup over Perigueux en Bergerac, dan snap je hoe het werkt. Dat anderen graag pronken met aantallen incluis het jonge spul, prima en geniet ervan. Die NW kracht 5 was niet echt in het voordeel van deze hoek, één uitzondering en de rest dik na het middaguur, een uur en meer extra tegen de wind in beuken en zelfs in onze afdeling kregen wij met elkaar amper een poot aan de grond. Linksom en rechts om ons heen kon je in de aankomsten zien. Tjah, en wij vliegen natuurlijk met kippen en konijnen, de rest met straaljagers, als je het zelf maar geloofd. Tweejaarse doffers konden het niet van de jaarlingen winnen op de eigen hokken, maar op een enkele sufferd na zijn die wel terug, degenen die het hele jaar al een krom kompas hadden, maken ruimte voor nieuw talent. Wel goed om te zien dat ze onder deze omstandigheden het papier ook kunnen raken, als jaarling twee keer voor de wind konden ze niks mee, denk ook niet dat ze daar van geleerd hebben, nu wel in ieder geval. De uitgedunde ploeg begint ergens op te lijken, weg met de flauwekul. Zulke dagen wel wat chaos op de hokken met herintreders op de vitesse, de jaarlingen in eigen afdeling verstoren amper de routine, alleen bij de oude doffers wat meer beweging in de hokken, liever niet en kan niet anders. Na de handbaden alle ouden even naar buiten, iets van een ritme, en morgen weer vol op de klok inzetten, op naar Dax met de weduwnaars. Geen meerdaagse komend weekend, wel de jongen voor het eerst de container in vrijdag en de herintreders donderdag nog maar een keer voordat ze naar het Rhônedal gaan.

Zaterdag 30 juni - Pas op de platz -

Werd mij al een pen aangeboden, zou te rustig zijn op mijn blog, prioriteiten. Vanochtend de jaarlingen uitslag van Perigueux onder ogen, stemt toch redelijk tot tevredenheid. Als je mee kan draaien met provinciaal de besten in deze categorie, tegen de toekomstploegen, dan mag er best een duimpje omhoog. Zeer content met zij die de selectie doorstaan hebben. Naja, doorstaan, ze mogen nog een keer. Ga bij onze zuiderburen, of rest van de wereld uitleggen dat ze in Friesland een competitie voor jaarsen hebben over 2x 900/1000 km, en de grondvesten beginnen te schudden, denk ik. Beter na deel 2 beginnen juichen, nog maar even inhouden dan. Mooie sprong vooruit, en dan afgelopen maandag, een nog veel grotere sprong achteruit. Waarschijnlijk te haastig de jongen meegegeven op een ingepaste africhtingsvlucht. Zat nog in twijfel wat te doen, toch afgeweken van de planning die gebaseerd was op een prima jongeduiven selectie van vorig seizoen, niet zo handig. Zelf nog vergeten om ze te leren drinken uit de blauwe drinkbakken die normaal achter de manden hangen, ook niet handig. Had ze wel al een nacht in de mand gehad, en was in de veronderstelling dat het voldoende was. Met jeugdige overmoed, zie het zelf nog als nasleep van de afgelopen twee seizoen onhandig omgaan met de situatie. Doe er een samenloop van omstandigheden bij en de man met de zeis staat klaar om zijn werk te doen, zo dom. Achteraf is mooi wonen, nog meer clichés? Het had niet gemoeten, of het was binnenkort alsnog gebeurt overigens, denk niet dat de fout helemaal in de laatste dagen zit, waarschijnlijk is de breuklijn al eerder in het kweekseizoen ontstaan, toch maar eens gaan werken in verbetering op dat gebied, alvast mee begonnen. In ieder geval, er kwamen negen tegelijk, en toen werd het stil, heel stil, waar de snelle mannen ze wel kregen. Heel voorzichtig af en toe een talentje tot gisterochtend. Zit wel weer een aardige ploeg in het hok, had er graag wat meer gehad, gaat niet meer gebeuren. Dus, even een stap terug, bij laten komen en eind volgende week maar weer eens kijken. De wind zit in een niet al te gezonde hoek voor jong spul, en ze moeten er mee leren omgaan. Mocht je denken hij had ze niet in orde, in daag je uit om ze schoner aan de start te brengen. Kan er ook mee te maken hebben gehad, ze waren in ieder geval te gek in de kop, eersten vanuit het oosten, dan noordoost, noord, noordwest en de volgende ochtend vanaf Stavoren, de enige gemelde zat in Zuid Holland, doe de was maar. Op naar het Barcelona- Dax weekend, wel iets om naar uit te kijken, iets behouden, zie ze beide niet winnend af te sluiten. Voor Barca zijn twee weduwnaars voorbereid, weet niet of ze dat zelf ook door hebben, waren al in St. Vincent, uurtje na de prijzen behoorlijk fit. Als je hokgenoten dan wel het papier hebben geraakt, mag je het verderop proberen, Olympische gedachte. Meer een onderlinge competitie dat verwachtingen op nationaal niveau de specialisten te kunnen benaderen. Dax veel meer een doel, de flink uitgedunde ploeg die al in St.V waren, met één frisse weduwnaar die eerder dit jaar met draad en naald in elkaar werd gezet. Vandaag nog een ploegje duivinnen op zitten wachten uit Laon, voorbereiding op Orange. Man, man wat een puist van een oostenwind toen ze moesten komen, geen probleem, alleen verwacht geen wonderen tegen het snelle spul, gaat hem echt niet worden, al dacht mijn jeugdige overmoed en soort van hoop heel anders over. Het doel, nog een keer diep gaan voordat ze naar de Bergen van Zuid Frankrijk gaan, of het effect heeft gehad zal ik je over twee weken melden, eerst maar weer bijkomen, ik van de brandende zon op mijn rug, mijn duivinnen van het beuken tegen de wind in op de terugweg over de Afsluitdijk. Snel terug naar de reservebank, zappend van Max naar Les Blues en viva Ronaldo, zijn er maar druk mee....

Woensdag 4 juli - Rekken & Strachan -

Zo dus je had weer eens niets beters te doen dan deze brol te lezen, voetbalvrije avonden, hoe durven ze? Vandaag voor het eerst sinds weken weer een grotere ronde van Waterloo gedaan, met dit weer een joyride. Nog geen rondvliegende kruisbanden, knallende achilleshielen voorbij zien vliegen, afstand inkorten en de fysio hebben voorlopig hun werk gedaan. De rem er op blijkt vrij lastig, sturm und drang als rugzakje, weinig meer aan te doen volgens de specialisten. Moet niet gekker worden trouwens, zelfs oostelijk van de Drenthse Oeral schijnen ze dit te lezen, en durven mij op te dragen om toch vooral leesvoer te verzorgen, vast een beetje zenuwachtig voor de 'Schlag om den Dax'. Nog twee jaarling duivinnen van vorige week die de weg terug hadden gevonden, ben er blij mee, voelden nog goed aan, wel verharde spierbundels, altijd nog beter dan afgevlogen. Kan best eens goed uitkomen, al mogen ze nog wel een keer tonen dat ze kunnen herstellen voor een volgende marathon, en verbetering tonen natuurlijk. Gisteren nog een jonkie die vanochtend gewoon weer mee op de vleugels ging, goed teken volgens mij. Hoe anders het jonkie dat vrijdag terugkwam, niet goed opgelet, meer focus op de ouden. Na paar dagen toch weer in elkaar gaan zitten en twee anderen aansteken, jammer. Denk je weer redelijk op aantal te komen, stapje terug, en hergroeperen maar weer. Gelukkig zijn getallen voornamelijk handig bij de bingo, wij hebben te maken met de natuurlijke verdeling. Denk komende zaterdag nog maar over te slaan met de jongen, de sfeer is natuurlijk veranderd met veel meer ruimte en lucht. Kost even tijd om ze te laten wennen aan de nieuwe situatie, kan het mis hebben natuurlijk. Wel prachtig witte neusdoppen, paar dagen Myst doet de rest, hoef je niet van mij aan te nemen hoor, had gewenst dat ik de laatste weken wat vaker gedaan had. Ik hou ze voorlopig nog flink aan de Start mengeling. Dit type weer plus een zwaar verteerbare mengeling met een flink scheut stress kunnen ervoor zorgen dat het vier-letter-woord beginnend met een c, rap ligt te wachten op een introducé om het feest te verpesten. Zelfs als ze goed komen deze weken, hou ze scherp in de gaten. Bouw rustig op met eenvoudig opneembare eiwitten, dat zware spul kan werken als dynamiet op de jonge organen. Mais lijken ze ook niet al te gek op te zijn met deze warmte, zouden ze weten dat het hun nog meer warmte oplevert? Ook al leveren de meeste granen en zaden wel warmte op volgens een geschoold informant, de inhoud van mais is zeer geschikt als brandhout. Laten ze het liggen, pas je mengeling aan. Deze laatste weken worden de kerels en dames wel gescheiden van de jongens en meisjes. Voerschema's zijn prachtig, een leidraad, en voor dit weer mag je die wel aanpassen, de N lijkt nog niet van de windkaart te verdwijnen. Kies gerust voor een hoger percentage vet, lager percentage koolhydraat als je het einde rechtopstaand wilt halen. Gisteren het geluksaantal naar Dax gestuurd, de keizerlijke garde plus windbreekgaashok, welke op een frisse na, eerder op STV mee waren. Ze voelden licht aan, als je ziet wat er de laatste dagen in ging blijft dat een bijzondere gewaarwording. Open deur en dit kan wel twee kanten op, beide kanten van de medaille meegemaakt met dit gegeven, duimelotje. Dit keer zonder de oude dames, direct na thuiskomst richtig kweekstal zijn verhuisd. Mogen eerst nog als weduwen voor de op STV wel presterende mannen mogen dienen. Sinds hun transfer traint de verjongde ploeg een stuk harder, vaker en langer uit beeld, en veel hoger vooral. Zouden ze op leeftijd hoogtevrees krijgen, of hebben ze gewoon minder zin in trainen? Paar jaar terug denderden de weduwen lachend 1,5 uur en minstens het eerste half uur volledig uit beeld, dat wilde maar niet meer lukken een lange periode. Nu lijkt het te zijn teruggekeerd, toch te lang doorgegaan met ouwe meuk misschien? Zonder resultaat zegt het nog maar weinig, het ziet er wel mooi uit, en grootste voordeel ik kan het woord ligstoel al lezend weer eer aan doen. Op naar beter, eerst maar weer eens een paar vleugels zien openen zaterdag, of zondag, dan pas doen alsof je er wat vanaf weet, kan zo anders zijn. Moesten er nog slappe cliché's zijn?

Maandag 9 juli - Droge naalden -

Heb het vermoeden dat er al een flink aantal zitten te smachten naar het finish van het oude duivenseizoen, de kraker heeft het er maar druk mee. Neemt veel energie, vooral voor de gevleugelden, maar besloten om degenen die Dax achter de rug hebben voor de rest maar rust te geven tot volgend jaar. Bij het handbaden de lege tanks goed gevoeld, eerst maar een ronde jongen grootbrengen om er weer volume op te krijgen voor een volgende editie richting Spaanse grens. Kon goed zien dat degenen die al in STV zich goed hadden gegeven, nu tekort kwamen voor verbetering op deel twee van de klassiekers. Deze keer kon het prima met tweejaarsen die eerder in Limoges waren, nu in het voordeel, meer uitgerust en meer volume. De lucht was schoner dan vorig jaar, nu waaide het harder, vooral het laatste stuk, weer niet in ons voordeel, voor nu. Wat het voor de toekomst oplevert, mijn glazen bol is mistig. Een knappe nog onderweg, al heb ik het akelige vermoeden dat hij bij thuiskomst naar het hiernamaals geholpen is. De bonte verassing van STV zat keurig te wachten op mijn aankomst, had zich tegoed gedaan aan het potje voer en drinken wat klaarstaat voor de laatkomers, niks aan de hand. Even later vind ik richting de bomenrij aan de westkant van de hokken twee staartpennen, en vanochtend nog eens twee, gaan zoeken onder de struiken wat pluimpjes. Het is de afweging om een poort open te laten met het risico van een ongenodigde uitroeier, of de laatkomer het risico laten lopen, op zich wel duidelijk, wel sneu. Zijn duivin kan ook thuisblijven, heeft zich al bewezen, eerst maar eens rustig omkoppelen, had anders morgen de mand ingegaan, slechte ervaring met ongemotiveerden, deze laat ik graag nog even zitten. Dax waren mooie eerste vier aankomsten, kom nog een 30-60 minuten tekort voor echt kopwerk, stuk kwaliteit en systeem, stapje voor stapje. De eerste was een duivin die net wat te laat was op STV, met reden, haar doffer op de laatste trainingsvlucht verspeeld. Paar keer getoond zodat ze een andere doffer kon uitzoeken en dat pakte goed uit in dit geval. Ze was mooi rond bij inkorven, keek mij alleen wat vreemd aan, onderste van de lijst zegt ook wat toch? Ze kan het dus toch, kwam als een rover met de poten vooruit over de hal duiken, memorabele aankomst. De tweede was op STV ook al op het eerste blad, ook hij uit het windbreekgaashok. Lag bij inkorven relaxed op zijn zij te wachten om opgepakt te worden, alle vertrouwen in. Als derde de revival van Vidal, zijn aankomsten zijn een show op zich. Die komt met hoog geheven vleugels aan, doet nog twee rondjes klepperen, show op de valplank en rustig naar binnen. Op STV was hij de laatste prijsduif, had het niet naar zijn zin toen. Op Peri een tweejaarse uit het hok achtergebleven waar hij machtsproblemen mee had zo leek het, kon zien dat hij opleefde. Dan de vierde, alweer een verhaal op zich. Dit voorjaar de eerste die met draad en naald op twee plaatsen in elkaar moest worden gezet. Drie weken thuis, twee keer ingespeeld, veertien dagen voor Dax nog een keer naar een vitesse en op naar de eerste grote opdracht. Ik zeg geslaagd en door naar volgend jaar, ook windbreekgaashok. Er zitten niet veel meer, toch lijkt het een goedlopend project, in de marge van het prestatieniveau uiteraard. Daarna werd het stil tot tegen het einde van de prijzen per viertal, waar zich nog een handvol zich vlot achter elkaar melden, al met al niet beroerd en nog wel een eind van de top, realisme. De grootste marathon bleek meer voor de echte specialisten en bij hun kraakte het al, laat staan de olympische gedachte deelnemers. Meer iets voor de toekomst als de selectie weer wat breder is, meer keus uit ervaring, eerst dat middagwerk maar goed terug onder de zwabberknieën zien te schuiven. Druk weekje met inkorven, morgen team Rhônedal, donderdag mogelijk de jaarlingen nog op de midfond met twee nachten mand, had van mij niet gehoeven. Zal een transportreden hebben, als het om voorkomen van gaat, dan onderschat je eigen leden, dat kan een stuk positiever. Dan wacht ik nog wel een week met het jonge spul, van mij hoeft het niet zo Belgisch. Zag gisteravond dat eind deze maand pas de eerste totale provinciale lossing is, niet goed opgelet dus. Denk wel een mooie opbouw voor de snelle mannen, ik had wat meer geduld mogen hebben. Andere kant, als deze het wel konden twee weken terug, zouden die anderen het wel gered hebben op latere leeftijd? Hou het maar op natuurlijke verdeel en heers methodiek. Voor op een tegeltje, wat vandaag een nadeel kan lijken, kan morgen een voordeel blijken, als ik mouwen had schudde ik ze er zo uit.

• Vorige
• Volgende