FOND IN HET GROENE HART

NIC DE SNELVLUCHT BODEGRAVEN

TRUUS DE GRAAF UIT ALPHEN A/D RIJN IS ALLE MANNEN TE SNEL AF OP CAHORS (O)

Na drie dagen uitstel werden de duiven in Cahors uiteindelijk op maandagochtend om 07.15 uur gelost. Op de vlieglijn was het ondertussen rustiger weer geworden met een ook voor de duiven aangename temperatuur en weinig wind. Een juiste beslissing want de atmosfeer was al vele dagen zeer onstabiel met zelfs een algehele afgelasting voor alle programmavluchten afgelopen weekend. Opvallend was dat de duiven nauwelijks te lijden hadden van de warmte gedurende hun verblijf in de duivencontainers gedurende al die extra dagen en er prima uitzagen bij thuiskomst. Kortom, hulde voor de verzorgers en de lossingsverantwoordelijken. In NIC de Snelvlucht hadden slechts 19 deelnemers totaal 134 duiven ingekorfd en het was Truus de Graaf uit Alphen aan den Rijn die haar nestdoffer NL-17-1273431 iets voor achten – 19.59.17 uur – klokte en over de 942.347 kilometer aan een snelheid komt van 1232,966 mpm. De winnende doffer die als 1ste getekende de mand in ging en nazaat is van destijds bij wijlen Dick Pennings uit Nieuw-Vennep bekomen eieren heeft het vroeg op de uitslag vliegen niet van een vreemde: zijn zus vloog vorig jaar bij echtgenoot Bert de pannen van het dak in Gouwsluis en de winnende doffer was ook op Bordeaux, vijf weken geleden, de eerst aankomende aan de oevers van de Oude Rijn met een fraaie 3e plaats in ons inkorfcentrum. De duiven van Truus vliegen voornamelijk de programmavluchten en zo nu en dan wordt aan de marathonvluchten meegedaan en op deze ochtendlossing laat zij dus alle mannen achter zich, inclusief echtgenoot Bert die “slechts” genoegen moest nemen met de 2e prijs, tijd 20.23.54 uur, zijn 6e getekende. Theo Wijfjes uit Nieuwveen pakt om 20.53.50 uur prijs 3 met zijn 1ste getekende en maakt vervolgens een topuitslag met 6 van de 8 in de prijzen! John Rimmelzwaan, naaste buur van de familie de Graaf klokt om 20.48.39 uur prijs 4, kort daarop gevolgd door de 1ste getekende van opnieuw Bert de Graaf om 20.49.18 uur, die vervolgens om 20.51.11 prijs 6 klokte. De top van de uitslag bestaat – op 1 na - dus uit liefhebbers die elkaars duiven hebben zien vallen! Maandagavond waren er 14 duiven thuis en iets voor 6 uur de volgende ochtend kwam de trein weer op gang en kon het concours op de verste afstand om 08.27 uur worden gesloten. Als ik dit schrijf zitten de duiven voor de laatste vlucht van dit seizoen, Bergerac, in de manden. Hopelijk wordt dit een mooie vlucht, de vooruitzichten zijn hoopvol.

NIC de Snelvlucht, Cahors ochtendlossing, 134 duiven

De top tien:

1 Truus de Graaf ( Alphen a/d Rijn); 2-5-6 Bert de Graaf ( Alphen a/d Rijn ); 3 Theo Wijfjes ( Nieuwveen); 4-10 John Rimmelzwaan ( Aplen a/d Rijn ); 7 Gerard Griffioen ( Zevenhoven ); 8 Sil van Vliet ( Ter Aar ); 9 Mario de Vogel ( Bodegraven )

Henk Vink

Ook op de tweede internationale wedvlucht van het ZLU-programma, n.l. Agen voor oude en jaarlingen, was het slechte weer aan de westkust van Frankrijk spelbreker om op vrijdag te kunnen lossen. Het laatste weekend van juni was een weekend met tropisch temperaturen en op tijd lossen zou wenselijk zijn geweest. In Agen heerste op vrijdag een entrée maritime, een koude lucht die vanaf de zee het land binnenkomt en dichte bewolking en sterke wind veroorzaakt. Hierdoor was het zicht te slecht en verslechterde zelfs om te kunnen lossen.
Zaterdagmorgen was het in alle vroegte in Agen al mooi en helder weer. Verder werd vermeld dat de wind naar het noorden een oostenwind, 7 km/h. zou worden. 's Avonds in Noord-Frankrijk noordoostenwind, tot 9 km/h. Tussen 11.00 en 12.00 uur zou de temperatuur in Midden-Franrijk 33 graden bedragen. De grote hitte tot 39 graden kwam daar langzaam achteraan met tussen 16.00 en 17.00 uur het maximum. De duiven werden om 6.45 uur gelost bij ca. 22 graden en een kalme wind uit westelijke richting. Het zou geen makkie gaan worden en zeker voor de jaarlingen. Het verloop was navenant, zondagavond waren de prijzen nog niet verdient.

Een nestpenner, “Kleine Agen", nationaal winnaar.
André en Eddie hadden voor Agen ZLU een ploeg van 18 jaarlingen, zijnde 9 koppeltjes nestduiven, en tevens 4 koppels oude duiven ook op nest ingemand. Allen zaten te broeden op eitjes van 10 tot 16 dagen. Al vanaf ca. 5 uur waren beide broers, welke naast elkaar wonen en een gemeenschappelijk erf/groentetuin hebben, aanwezig bij hun hok om op hun duiven te wachten. De meldingssite van de ZLU werd frequent geraadpleegd. Even na 7 uur stond er de eerste jaarling op en deze werd gemeld door Frank Zwiers uit Terheijden, vlak bij Breda. Frank had in hetzelfde nationale inkorfcentrum in Werkendam ingemand. Even voor kwart voor acht zagen ze plots een schim richting hok vliegen. Beiden waren verrast want ze hadden ze niet van ver zien aankomen. Alleen de laatste meters voor de valplank was ze voor André en Eddie zichtbaar. “Der is er eentje" ging er door beiden heen. Kloktijd 7.43.37 uur. Het was gezien het verschil in afstand met deze van Frank Zwiers de winnende duif van het nationale concours van 3.976 jaarlingen. Het was een duivinnetje met ringnummer Nl18-1098959 en het is een zomerjong van 2018 op ‘vijf‘ oude pennen. Zij kreeg de naam “Kleine Agen" door dit fenomenale debuut. In 2018 hadden André en Eddie hun beste kweekkoppel (Jellema Doffer en “533") weer samen gezet nadat 3 kinderen en een kleinkind op ZLU Agen jaarlingen van dat jaar geweldig gepresteerd hadden. Ze wonnen toen 13-16-18-42 tegen 4.776 duiven. Bij het koppel piepers welke ze in die zomer nog kweekten zat ook de winnende duivin “Kleine Agen". Ze werd in het najaar 5 keer weggebracht tot ca. 45 km en in 2019 op het vlieghok geplaatst om na haar invliegen naar Agen ZLU te gaan. Ze behaalde voor haar eigenaren de eerste nationale overwinning binnen. Ze had de opleiding, welke alle vliegduiven dit jaar kregen, met goed gevolg doorstaan. Op de pittige dagfondvlucht Salbris was het zelfs hun derde jaarling (prijs 345 tegen 1.825 d). De zaterdag voor het inmanden voor Agen hadden ze nog een vluchtje van 120 km gedaan. Mede gezien haar afstamming gaf ze haar bazen zoveel vertrouwen dat ze boven aan de lijst kwam te staan. En zie het resultaat.

Haar vader is de “Jellema Doffer" van ‘07 en deze is vader/grootvader van en serie duiven op het hok welke zich in de Nationale/NPO-top weten te klasseren. O.a. 4^de at. St. Vincent ‘14 (3.737 d), 7^de Nat. Orange ‘15 (5.024 d), 8^ste NPO. St. Vincent ‘12 (1.662 d) en 8^ste NPO Albi ‘12 (1.962) enz. Nu kunnen de broers er een nationale verwinning vanaf Agen ZLU aan toevoegen. Deze fenomenale kweekdoffer verkregen de broers rechtstreeks bij Jelle Jellema (toen nog Steggerda). Stamt uit de “Haviok" x “Mette" (lijn “Bergerac Doffer" – “Zwarte Goud")
Moeder is de krasduivin “533" van ‘12. Haar vader hebben de Gebr. Holleman gekweekt uit 2 Ko van Dommelen duiven (kleinzoon De Straaloog Hulk X ‘t Zwartbontje Pau en De Polderman X ‘t halfzusje 1e Nat. Dax). Deze Ko van Dommelen duiven waren van voormalig clubgenoot Kees Suur. In de winter van 2008-2009 zocht Kees Suur tijdelijk onderdak voor deze duiven en mochten de Gebr. Holleman er jongen van kweken. De moeder van de “533" is een duivin van clubgenoten Kees Bakker en Nico Alblas. Deze duivin is rechtstreeks van het hok Jan Ouwerkerk uit Lekkerkerk en komt uit een zoon van de ‘De 55‘ (03-455) X ‘Saartje‘ (05-104) gekoppeld aan een dochter van de ‘De 59‘ (06-859) X ‘Super Blauwtje‘ (07-190) van Rik Ros. Het ‘Super Blauwtje‘ was over de jaren 2009 t/m 2011 bij de ZLU 1e Asduif Bordeaux/Agen (bij Rik Ros)."
Zie verder de stamkaart.

Marathon vluchten zijn hun passie
André (54) en werkzaam in het UMC in Utrecht en Eddie (48) en werkzaam als operator in een kaaspakhuis, waren in hun jeugdjaren al bezeten van de duiven van vader Teus. Ook hun veel te vroeg overleden broer Martien was een fervent duivenliefhebber. Jaren hebben ze samen en later ook afzonderlijk gevlogen en met veel heel succes. Ze wisten zich in hun afdeling 7 steeds tussen de kampioenen te scharen. Sedert 2012 spelen André en Eddie samen en in 2018 kwam Eddie naast André wonen en hebben nu een gemeenschappelijk erf en tuin. Ze vliegen nu onder de naam Gebroeders Holleman. In de tuin stond sedert 2008 het hok van 10 meter lengte en inclusief rennen 4 meter diep. Het is verdeeld in 4 afdelingen waarop in twee afdelingen voor 12 koppels oude en 12 koppels jaarlingen zijn ondergebracht. In de overige twee afdelingen zijn de 10 kweekkoppels/voedsterkoppels en een 40-tal jonge duiven ondergebracht. Het hok is voorzien van rennen aan de voorzijde. In de rennen dienen roosters als vloer, terwijl op de vloer van het hok in de zomerdag een laagje stro ligt. In het najaar gaat dit er weer af en wordt de krabber gehanteerd.Hun voorkeur ging steeds uit naar het spel op de marathon vluchten van de afdeling. Gezien hun baan en gezin hebben ze in 2018 besloten enkel te gaan vliegen op de ZLU vluchten. Het fond soort waar ze al enkele jaren veel succes aan te danken hadden, werd opgebouwd uit een duivin welke ze kregen van clubgenoot Kees Bakker. Hierin zat het soort van Hein Oostenrijk en van der Wegen. Twee zonen hieruit n.l. de “Grote Boot" (gekruist met een Aarden doffer van Bram Boot) en de “725" (gekruist met soort van Ben Kooijman) werden mede de pijlers van hok.

In 2007 kwam de “Jellema Doffer" (toen nog Steggerda) de gelederen versterken en werd de basis van een tweede lijn. Voor verdere afstamming zie de stamkaart van de winnares “Kleine Agen". Voor André en Eddie betekende dit het hebben van een superkweektalent. Een hele serie kopvliegers vinden hun roots terug bij deze “Jellema doffer". Aan de basis van een derde lijn staat een duivin, de “533" welke ze zelf kweekten uit een doffer die de Gebr. Holleman gekweekt hebben uit 2 Ko van Dommelen duiven (kleinzoon De Straaloog Hulk X ‘t Zwartbontje Pau en De Polderman X ‘t halfzusje 1e Nat. Dax) van voormalig clubgenoot Kees Suur die tijdelijk onderdak zocht voor deze duiven. De moeder van de “533" is een duivin van clubgenoten Kees Bakker en Nico Alblas en is rechtstreeks van Jan Ouwerkerk uit Lekkerkerk. Stamt uit een zoon van de “De 55" X “Saartje" gekoppeld aan een dochter van de “De 59" X ‘"Super Blauwtje" van Rik Ros. Het ‘Super Blauwtje‘ was over de jaren 2009 t/m 2011 bij de ZLU 1e Asduif Bordeaux/Agen (bij Rik Ros)." Zie ook stamkaart “Kleine Agen". Met deze drie lijnen onderling te combineren hebben ze een hok weten op te bouwen welk al vele jaren haar mannetje staat op de marathon van het luchtruim. De laatste aanwinst kwam van de combinatie Hommes uit Akersloot waarmee ze jonge duiven ruilden nadat de combinatie met hun duivin “Jannie" (vader een Holleman doffer, lijn Superkoppel) in 2018 de 1^ste Periqueux won in Sect.1 (4.257 d) – 6^e Nat. (13.348 d).

Voorbereiding Agen ploeg
André en Eddie koppelden hun kweekduiven op 28 februari en deze brengen dan twee of drie ronden groot. Van hun beste kweekkoppels leggen ze ook wel een koppel eitjes onder een kweekkoppel welk dan als voedsterkoppel wordt gebruikt. De 24 vliegkoppels werden op 30 april gekoppeld en mochten een tiental dagen broeden. Hierna werden ze gescheiden en kregen op weduwschap hun opleiding voor de marathon vluchten. Dit waren dan een tiental vluchten tot de eerste dagfondvlucht toe. In deze periode zien de duiven elkaar niet voor ze de mand in gaan en na thuiskomst mogen ze een uurtje samen. Na de dagfondvlucht werden ze opnieuw gekoppeld om ze op de ZLU vluchten Pau en Agen in te kunnen manden op eitjes van enkele tot ca. 16 dagen. De oude duiven gaan veelal twee keer mee op een ZLU vlucht, terwijl de jaarlingen meestal nog naar Narbonne gaan. Alles is afhankelijk van het verloop van het seizoen.
Gezien André en Eddie beiden werkzaam zijn en ook tijd aan hun gezin willen besteden trainen de duiven éénmaal daags. Gezien Eddie tevens in een ploegendienst meedraait is er geen vast tijdstip voor deze training. Is er tijd dan worden de doffers en duivinnen afzonderlijk losgelaten. Mocht het niet uitkomen dan vliegen ze ‘s avonds samen en gaat er een vlag de lucht in.
De broers mengen in het vliegseizoen een kweek- en vliegmengeling van de fa. Matador en Beyers samen. Hiervan krijgen de nestduiven dagelijks voldoende in een potje in hun nestbak. Ze zien graag dat alles opgegeten wordt. De laatste dagen voor ze naar een vlucht gaan geven ze nog een kleine hoeveelheid energierijk voer toe. Ook een kleine hoeveelheid Tovo, pinda‘s voegen ze erbij.

Medische gezien houden beide broers het simpel. Ze geloven meer in de kwaliteit van de duiven dan in een potje medicijnen. In de winterperiode tot einde mei werd er buiten de verplichte enting in het geheel niets van medicatie verstrekt. Einde mei gingen ze naar Belgica De Weerd voor een onderzoek om zeker te zijn dat ze een goede en gezonde start zouden nemen. Voor het inmanden krijgen alle duiven een geelpil opgestoken en gezien de duiven maar twee ZLU vluchten doen zijn dit er per duif twee per seizoen. Verder niets meer. André en Eddie hadden zich in 2018, toen ze naar de ZLU vluchten trokken, een doel gesteld om op deze vluchten evengoed te gaan presteren als ze dit deden op de nationale marathon vluchten. In 2018 gaven ze al hun visitekaartje af door op Agen Jaarlingen vier kopduiven te pakken, n.l. 13-16-18 en 42 tegen 4.776 duiven. Ook op Marseille en Narbonne stonden ze hun mannetje door van de 10 duiven die ze hierop inmanden, acht prijzen te winnen. Op Marseille begonnen ze met de 50^e Nat. tegen 2.750 duiven.

In 2019 wonnen ze op Pau, van de 12 die ze meegaven, 122-139-160-323-868 en nu op Agen jaarlingen behaalden ze hun eerste nationale overwinning.
André en Eddie hadden al heel vaak gelezen wat er zou gaan gebeuren bij liefhebbers welke een nationale overwinning behaalden. Nu werden ze zelf in deze roes getrokken. De telefoon stond haast niet stil. Van alle kanten kwamen felicitaties binnen en dit duurde de hele dag. Mooier kan het in de duivensport dan niet zijn.

André en Eddie, proficiat.

Marcel Görtzen

Alweer de 5e dagfondvlucht van het jaar ! Het zijn de taaie rakkers die ook na zo veel kilometers wederom de kop pakken. Om 7 uur werden de 326 duiven in Blois gelost ! Met een Westenwind kwamen de duiven huiswaarts.

Om 13.23 uur viel bij Richard van den Bos te Stad aan’t Haringvliet de vale doffer met ringnummer 8-1133472 op de plank. Deze mooie doffer pakt hiermee niet alleen de 1e prijs in het Samenspel Zuid Hollandse Eilanden, maar ook de 1e prijs in Rayon West van afdeling 5 tegen 1119 duiven.

Richard heeft de duif gekregen op een bon van Buck en Martijn de Kruijf. Richard is zeer tevreden met hun duiven omdat eerder dit jaar een andere duif van de Kruijf ook al een eerste in het samenspel won. Helaas is deze duif ook slachtoffer geworden op de laatste Vierzon.

In de stamboom van de 472 zit het beste van Willem de Bruin aangevuld met Stickers-Donkers, Steve Smits en Dirk van den Bulck.

Na de beruchte Vierzon waarvan hij een dag te laat kwam is dit pas weer de eerste prijs die hij vliegt.

Het heeft na Vierzon en de andere lastige vluchten in die periode, weken geduurd voordat de duiven weer een beetje op hun niveau terug kwamen, nadat er een enorm gat in vooral het doffer hok was geslagen. Met het resultaat van Blois is Richard daarom alleen maar erg blij en tevreden.

Op plaats 3 pakt hij zijn eerst getekende, de duivin met nummer 7-1244843 die ook bij de duifkampioenschappen hoge ogen gaat gooien.

De duiven en de liefhebbers op de vlucht Narbonne werden zwaar op de proef gesteld. Door de aanhoudende regen en onweersbuien konden de duiven pas op maandagochtend om 07.15 uur gelost worden. Onderweg kregen de duiven te maken met mooi weer, goed zicht en een zwakke zuidoosten wind tot in België. De verwachting bij velen was dat de prijzen ’s-avonds al verdiend zouden zijn. Een naar het noorden draaiende wind speelde de duiven echter op het laatste traject parten. Bij IFC Zeeland is er naast de totaal uitslag (van 307 duiven door 43 deelnemers ingezet) ook nog een aparte uitslag voor de jaarlingen (119 jaarlingen van 20 liefhebbers). Het waren echter 2 jaarlingen en 1 oude duif die de kop van de uitslag vormden. Aart Jan Maljaars sleepte met zijn jaarlingen de overwinningen op beide koersen binnen.

Totaal uitslag: Van de 43 deelnemers wisten er maar liefst 36 een duif in de prijzen te klasseren. Goud was er dus voor de jaarling van Aart Jan Maljaars en het zilver was er voor een jaarling van de Comb. Dennis en Sandra Verhagen-Buyl. Het brons werd op geëist door Sjaak de Vos met een tweejarige duif. Nationaal goed voor respectievelijk de plaatsen 2, 3 en 9! Over super gesproken. Overigens bij de eerste 25 nationaal gemelde duiven staan er maar liefst 7 duiven welke ingemand waren bij IFC Zeeland. Prima prestaties waren er op deze vlucht voor de Gebrs. Kees en Leo Dingemanse met 2 vd 3 duiven in de prijzen (67%); Jo Melis met 3 vd 5 duiven prijs (60%). Een 50% score werd er gepakt door Adrie de Nooijer en de Comb. Leijs-Geerings, beiden met 3 vd 6 duiven prijs en door Freek Knetsch, Eric Dek en Jan kees Hoek allen met 1 vd 2 duiven prijs.

Jaarlingen: Bij het jaarlingenconcours wordt het podium gevormd door Aart Jan Maljaars op plaats 1 en Dennis en Sandra Verhagen-Buyl op plaats 2. Plaats 3 en dus goed voor brons is voor Ronald Traas. Van de 20 deelnemers wisten er 12 een jaarling in de prijzen te klasseren. Een 100% score was er voor Jan Allemekinders die zijn enige jaarling in de prijzen draaide. Een 50% score was er voor Henk Melis met 3 vd 6 jaarlingen prijs en Art Jan Maljaars, Herman Calon en Harro Vermeulen ieder met 2 vd 4 jaarlingen in de prijzen.

IFC Zeeland Jaap Bruggeman

Klik hier voor uitslaglijst totaal

Klik hier voor uitslaglijst jaarlingen

De titel dekt in dit geval niet helemaal de lading, want onder de naam Fred Kramer wordt gevlogen maar achter die naam zit het tweemanschap Fred Kramer en Cees Ouwehand.

De mannen zijn al jaren bevriend en evenzo vliegen ze al zolang samen.

En daarbij hebben ze aansprekende titels op hun naam staan, eerder als dagfondspecialisten en nu alweer jaren als de te kloppen mannen op de overnachtfond.

Tot dit seizoen dan. Eerst werd Cees Ouwehand door ernstige ziekte gemaand wat rustiger aan te doen, maar op moment kon Fred de kolonie bestieren totdat Fred ook heel ernstig ziek werd. Doormiddel van een van hun protegés Gerrit Neijzing uit Zaandam konden de mannen toch hun duiven begeleiden, hoewel, begrijpelijk het wel een paar tandjes lager geschakeld werd en er voor minder vluchten gekozen moest worden.

Maar ze zijn het niet verleerd en dat blijkt weer op de afgelopen week vervlogen Cahors.

Nu verdienen de overnachtfondvluchten vanwege hun zwaarte dit jaar niet de grootste schoonheidsprijs, maar er wordt wel duidelijk dat concoursen gewonnen worden door de grootste getalenteerde krachtpatsers.

Cahors ging door de weersomstandigheden een paar dagen later los, schijnbaar geen probleem voor de overnachtfondduiven die toch al gewend zijn een paar dagen langer in de manden te zitten dan hun collegae van de andere disciplines.

De eerste in de Z.C.C. viel dit keer dus weer in Wormer bij Fred kramer, lid van P.V. Zaanstreek-Noord, die er 43 ingekorfd had, zijn 1e duif arriveerde om 21.18.25 uur, het was zijn 3e getekende die de afstand van 5.77 kilometer met een snelheid van 1138.203 meter per minuut had afgelegd.

Het zou niet bij die 1e prijs blijven want de mannen hadden ze goed zitten en verdiende in de top 10 ook de plaatsen 3, 4, 6 en 7 en dat deden ze met respectievelijk hun 19e, 16e, 40e en 32e getekende. Van de 43 duiven die ze mee hadden draaien ze er 11 in de prijzen.

Fred en Cees, van harte gefeliciteerd met deze overwinning.

De 2e en 9e plaats hebben hun hok in Wormer en als eigenaar René Koeman-Kok, lid van P.V.de Koerier die ook vrijwel elke overnachtfondvlucht van voren weet te pakken, ditmaal begint hij met zijn 4e en 5e getekende. 10 mee, 3 prijzen.

Dan gaan we naar een van de weinige dames in onze Zaanse Duivensport, die zich inmiddels al meerdere malen in de kijker heeft gespeeld en een goed voorbeeld voor vrouwen die mogelijk een leuke hobby zoeken en door haar geënthousiasmeerd kunnen worden.

LET OP; mannen en vrouwen, An van de peppel uit Wormer lid van P.V. Zaanstreek-Noord, maakt overduidelijk dat de winst en de successen in de duivensport echt niet alleen voor mannen weggelegd zijn. Na diverse 1e prijzen is het nu de 5e plaats in de top 10 en ze begint heel knap met haar 1e getekende.

Op de 8e plaats de combinatie Rob Swart en Cees Gruys uit Zaandam, ook lid van P.V. Zaanstreek-Noord.

Deze twee mannen hadden 11 duiven mee, beginnen met hun 9e getekende en draaien er 3 in de prijzen.

Afsluiter in de top 10, ook op de 10e plaats is oud agrariër Gerben Haytema die iedere keer maar met een paar duifjes mee doet. Ook Gerben is lid van Zaanstreek-Noord en hij weet als enige een prijspercentage boven de 50% prijs te draaien deze reis. Hij heeft er 3 mee, draait 2 prijzen een mooie 66,6 %

9e nationaal Barcelona

2e Provinciaal Agen

Barcelona 2019; Nationaal 4 mee /3 prijzen 9e-95-en 119

Bij de Fondvrienden Brabant-Limburg 321d; 2-18-20

Drie doffers die hun kunnen al eerder bewenen hebben. nl zijn 16-1720984 vloog in 2018 ook al de 163e Nationaal Barcelona en van Perpignan werd het verleden jaar de 309e Nationaal

Op Agen speelde Wim de 2e Provinciaal met de 18-1283189 en dat op deze loodzware Agen , met een jaarling

Dit is een rechtstreekse zoon uit zijn topper de 15-1044708 welke zelf 2e Barcelona vloog bij de Fondvrienden Brabant-Limburg tegen 348d;en tevens 11e en stamt uit de Jan Lazes doffer 13-1453906 met de 12-1844532, dochter Perpignan De “Perpignan”02-1955284 is momenteel zijn allerbeste kweker, in zijn vliegperiode klasseerde hij zich 4 x op de zeer zware fond met o.a. 29e Nat Perpignan, en 3keer kop op Barcelona. De moeder van de Perpignan is nog een rechtstreeks Thei Hermans duivin en dochter van de Lichte 172xhet 209 van 1993. De Perpignan is een donkere doffer en is o.a. vader van de 88; welke 2e gouden Barcelona duif werd over drie jaar Barcelona in 2013en 2014 en 2015. Ook vader van de 13-1453892 1e Duifkampioen Fondvrienden Brabant Limburg

De 708 vloog al de 11e National Barcelona en is broer van de 188 welke in drie jaar de 2e gouden Barcelona duif was. En deze 15-1044708 is ook de Vader van de heden genoemde 2e provinciaal Agen 2019 ;nl de 18-1283189

Ook op Dax van de afgelopen week wist Wim weer drie van de 4 duiven op tijd te pakken;

Nat DAX 4596D- 232-458-953

Provinciaal 130-236

Agen prov. 2-131-419

Hiermede zijn prijspercentage wederom flink op te krikken. Ontegenzeggelijk is de Beroemde Barcelona een van de grondleggers van deze formidabele stam duiven die het zware werk tot kunst verheven hebben. Dat is schitterend spelen als je bijna zeker weet dat je duiven je niet in de steek laten, hetgeen niet wil zeggen dat ook Wim zijn tegenslagen kent bv op Agen mist hij er ten tijde van het maken van deze reportage nog 6

Jonge duiven gaan bij Wim alleen op de Natour mee, en wel tot de laatste vlucht , als jaarling worden ze goed ingespeeld op de Vitesse en Midfond, om daarna een maal een ochtendlossing te vliegen bv Agen of Bordeaux.

© Hans Schuttelaar

Gerard Griffioen wint met nipte voorsprong de openingsklassieker vanuit SintVincent.

Een vlucht met wisselende omstandigheden, variabele wind en regenbuien.Hier had de 2017-1300960 geen boodschap aan en pakte de zege van deze toch wel pitge vlucht.Op een donderdagavond ben ik op bezoek bij Gerard en Els Griffioen in Zevenhoven, als we in de tuin op het terras aan een kopje koffie zizen valt het mij op dat de vliegtuigen kort achter elkaar de landing inzezen naar Schiphol wat zeker met enige geluidsproducte gepaard gaat, Gerard geef aan dat ze er aan gewend zijn en je automatsch harder gaat praten als er een over komt.Pratend over de dagelijkse verzorging geef Gerard aan dat hij hier zeker secuur in is, ’s morgens staat hij vroeg op om voor hij naar zijn werk vertrekt, Gerard is ZZP’er in de bouw, de duiven nog teverzorgen, de duivinnen laat hij vanaf 05.00 uur al even vliegen kan hij mooi nog even het hok schoonmaken. Ook als hij thuiskomt is de eerste gang naar de duiven. In het seizoen is hij zo meniguurtje in het hok te vinden. Gerard is zeker geen onbekende binnen de duivensport heef al menige vroege duiven geconstateerd, 2017 was voor hem zo’n superjaar, wat in de fondclub de Glazen stad resulteerde inhet kampioenschap NPO telling met ruime voorsprong op nummer twee, tevens in de compette SNZH was Gerard in 2017 top met 2de onaangewezen, 1ste aangewezen en keizerkampioen npo-marathonvluchten. Ook had Gerard dat jaar de duifampioen met de superduivin de “467”.Terugkomend op de winnares van Sint Vincent dit is een middelmatg duivinnetje gespeeld op een jong van 4 a 5 dagen, Gerard korf ze graag in op deze stand, de “960” is in de week voorafgaand aan de inkorving niet opgevallen vandaar dat ze als 8ste getekende stond op de inkorfstaat, dit beleze haar echter niet om deze vroege klassering te realiseren. Buiten de winst op deze vlucht had hij nog twee duiven mooi op tjd.Het voer wat Gerard gebruikt haalt hij twee keer per jaar bij van Tilburg, mengt 4 verschillende zakken door elkaar en de laatste paar dagen voor inkorving krijgen ze Brians Top energie erbij verder geef hij pinda’s en enkele andere bijproducten om ze wat reserves mee te geven.Medisch gezien krijgen de duiven ruim voor het seizoen een geelkuur en zit er elke dag oregano in het drinkwater.De jonge duiven worden als het lukt gespeelt op de jonge duiven vluchten deze gaan dan bij voorkeur als jaarling al een of twee keer mee op de overnachtng. Gerard geef aan dat gezien het feit hij op de middaglossing al een hoog niveau heef bereikt hij zich meer aan het toeleggen is op de ZLU vluchten, hij vindt het een uitdaging om ook in deze compette de strijd aan te gaan, de duiven kunnen het aan en hij heef hiervoor ook wat dagfond er in gekruist. Gerard namens de fondclub nogmaals gefeliciteerd met deze overwinning.

Aad Benschop.

Klik hier voor de gehele uitslaglijst

Koersel : Enkele maanden geleden maakten we al een reportage van de vader zoon combinatie Put.

Een duo waar iedere week moet rekening mee gehouden worden ,een duo dat prachtige uitslagen behaald met de kleine korf . En dan ineens 2x provinciaal Sens winnen dat doet een mens plezier ,daarom worden ook op veel plaatsten duiven gehouden om zo de positieve kant van het duivenspel  te beleven.

De Winnaar5113341/18 (pedigree)

De winnaar van deze dubbele provinciale overwinning stamt zowel van vader als moederkant uit duiven van Fons Vaes uit Zonhoven . Fons was jaren een van de grote kampioenen in Zonhoven.

Spel

Alle weduwnaars hebben hun jongen groot getrokken en wanneer de duivin aanstalte gaf om te leggen ,worden alle jongen met de duivinnen naar het jongeren hok verwezen. Vanaf half februari zijn de weduwnaars geregeld naar buiten gegaan. Eens de wedstrijden in zicht werden ze met de wagen enkele keren weggebracht. In het begin van het seizoen worden de duivinnen getoond ,eens op de halve fond wordt de schotel gewoon omgedraaid ,hierdoor gaan de weduwnaars rustiger de korf in

Comed

Alle bij producten die gegeven worden ,komen van de firma Comed

 Uitslagen 2019

 Klik hier

Proficiat

Frans

Bron MSN DUIVENSPORT

De wedvlucht Barcelona is jaarlijks het summum qua afstand in de duivensport. En dat geldt natuurlijk vooral voor de duiven en deelnemers uit Nederland. In ons landje kan de vlucht een afstand van 1350 km aantikken en onder zware omstandigheden zoals we die vaak op Barcelona kennen is dat een ‘monstervlucht. Tot voor een paar jaar deed ook Polen aan internationaal Barcelona mee maar dat was natuurlijk ‘gekkenwerk‘ waarvan de eerste duif na 4 of 5 dagen aankwam en de grote meerderheid nooit meer op het thuishok aankwam. Vorig jaar werd er op een andere plaats in de omgeving van Barcelona gelost en dat is ook dit jaar daar gebeurd. Zo is de vlucht wel een tiental kilometers verder geworden en ook moelijker door meer westelijk te lossen. De gebruikte parkeerplaats is ook niet heel ruim als we op beelden van de lossing zien dat duiven uit twee wagens gelost lichtjes tegen elkaar vliegen bij het ‘opstijgen‘ vanuit de manden. En elk jaar is dan weer de vraag en de spanning waar, hoe laat en aan welke snelheid wordt de eerste duif geklokt. Dat mag telkens in Frankrijk (of soms in Duitsland) verwacht worden en dat was ook dit jaar het geval. Na een lossing om 9.50 uur op vrijdag 5 juli werd op zaterdagmorgen om 10.02 uur op 928 km en om 10.14 uur op 942 km de eerste twee Franse duiven geklokt. Deze twee duiven lieten snelheden van 857 en 859 m.p.m. voor zich noteren. Om 10.54 uur volgde een Duitse duif die op 962 km tot 847 m.p.m. kwam. Lage snelheden voor de eerste duiven weer! Maar dat viel wel te verwachten met de hoge temperaturen in het binnenland van Frankrijk en de zwakke wind uit eerst meer oostelijke richting en later draaiend naar noordwestelijk richting. De grote verrassing was daarna de melding van de gebroeders Rans uit het Belgische Wijgmaal bij Leuven. Zij klokten om 11.06 uur op 1083 km en hun duif ging de rangschikking aanvoeren met een snelheid van 943 m.p.m. Met 1083 km zitten we al bijna op Nederlandse afstanden die met 1090 km voor Maastricht begint. Na de duif van Stijn en Jeroen Rans volgden lang andere aankomsten op de kortste afstanden. Pas twee uur later werden twee volgende Belgische aankomsten gemeld en wel eentje om 13.10 uur op 1086 km en eentje om 13.12 uur op 1106 km en deze laatste duif was van Raf Stijnen uit Geel en dan is men toch niet ver meer van de Nederlandse provincie Noord-Brabant. In 2018 haalde de duif van de nationale winnaar Jacky de Bruine uit het Zeeuws Nieuwerkerk een snelheid van 890 m.p.m. en werd op een afstand van 1151 km om 13.02 uur geklokt. Dit jaar zijn de duiven 50 minuten later gelost dus die snelheid zou op dezelfde afstand tegen 14 uur gehaald worden. En met het verstrijken van een aantal uren werd het duidelijk dat voor de Nederlandse Barcelona- gangers de snelheid van 943 m.p.m. van de Ransduif te hoog gegrepen was en na 2018 België met toen Team Freddy de Jaeger uit Knesselare aan 952 m.p.m. weer de internationale zege voor zich zou gaan opeisen. Weet u nog van de voorsprongzege van Leon Roks uit Standdaarbuiten in 2017? Zijn duif haalde toen de snelheid van 882 m.p.m. en de internationale opvolger
reikte tot 802 m.p.m.
 

Wilhelminadorp
En daar was hij dan toch uiteindelijk de eerste Nederlandse melding! Om 14.17 uur klokte Wim Muller in het Zeeuwse Wilhelminadorp op 1139 km. Op de meldingssite van de ZLU konden we direct ook aflezen dat het zijn 17^e-getekende van een ploeg van 85 duiven betrof. Ook wordt daar het ringnummer van de betreffende duif vermeld en konden we zien dat het een 6-jarige duif betreft (tenzij een oude ring aan!) die tot een snelheid van 850 m.p.m. is gekomen. Tot 15 uur werden later nog vijf Limburgse duiven en eentje in Duitsland dichtbij elkaar geklokt. Verder in Zeeland wel zo‘n 12 km voor deze Barcelona klokte zo waar Jacky de Bruine in Nieuwerkerk om 14.50 uur een Barcelonaduif die tot 831 m.p.m. is gekomen. Na de 1^e nationaal in 2018 weer vroeg! De overvlucht kon Wim Muller nog kloppen en als men weet dat Jelle Jellema op 1268 km en dus 129 km verder zit dan is tot zo‘n 2,5 uur later de snelheid van Wim Muller nog te kloppen. Maar zou dat ook mogelijk blijken? De overvlucht bleek nog pure kopduiven in petto te hebben. De eerste duif ‘boven de grote rivieren‘ op 1201 km klokten om 16.27 uur Laurensen en zoon uit Beuningen bij Nijmegen en wel aan 818 m.p.m. Ruim een uur later en wel om 17.37 uur wist Jelle Jellema te klokken en zijn favorietenrol weer waar te maken. Op 1268 km en aan 824 m.p.m. wint hij het nationale brons. Pieter Woord in Urk zit op 1285 km en hij klokte om 18.07 uur en dat zal goed zijn voor de 5^e prijs. Op zondag wisten totaal 297 Barcelonagangers hun hok te bereiken en opvallend is het goede pakken van veel Limburgse liefhebbers. Na vorige week ongunstig te hebben gezeten op Agen kwam nu Limburg volop in beeld. In bepaalde inkorfcentra in Zuid-Limburg waren ‘s avonds de prijzen helemaal of bijna verdiend.
 

Goese Sas
Toen de eerste melding van Wim Muller op de ZLU-site kwam zagen we op de kaart zijn exacte woonadres en kwam de naam Goese Sas in beeld. En dat is een gehucht van een aantal huizen dat op het punt ligt alwaar het Havenkanaal vanuit Goes in de Oosterschelde uitmondt. Een sluis aldaar vormt een barrière tussen de twee. In 1968 is Wim Muller daar met zijn gezin in de voormalige dienstwoning komen wonen toen hij als sluiswachter daar ging werken. In 1985 is een nieuwe en grotere sluis gebouwd en kon de woning worden aangekocht door de bewoners. Wim Muller stelde als voorwaarden dat hij de oude woning mocht afbreken en een fraaie nieuwe woning op die plek kon laten ‘verrijzen‘. Tot 1990 heeft Wim als sluiswachter gewerkt. Het jaar 1985 betekende ook een keerpunt in zijn duivensportcarrière. In dat jaar won hij namelijk de Europacup over de ZLU-vluchten met geweldig vroege prijzen en hoge prijspercentages met weinig duiven mee. De naam Muller was definitief ‘gevestigd‘. Ook Hans Eijerkamp uit Brummen was zijn uitslagen opgevallen en wilde graag eens komen kijken. Na het vliegseizoen van 1985 vond dat plaats en de uitkomst was dat de hele vliegploeg aan Eijerkamp werd verkocht en naar zijn kweekstal verhuisde. Wim wilde niet alles verkopen om met de kwekers een nieuwe start te kunnen maken. In Goese Sas begon Wim met een hokje van 2 meter dat in de loop van de jaren tot 12 meter werd uitgebreid. Al vroeg liet hij zijn oog op de grote fond vallen en bijzonder is de herkomst en het verkrijgen van zijn beroemdste kweekkoppel en wel ‘de Kraag‘ van 1973 en de ‘Superduivin‘ van 1975. De doffer ‘de Kraag‘ verkreeg Willem bij Toon van Schilt in de Heense Molen. Hij was bij hem op bezoek en zag wat duiven onder een omgedraaid sinaasappelkistje zitten en vroeg Toon erom. Die antwoordde dat die duiven voor de poelier bestemd waren maar Wim wilde ze graag zien. Een rode doffer beviel hem en Wim vroeg of hij die kon kopen. Maar omdat ze voor de poelier bestemd waren kon dat niet maar hij mocht hem gratis mee nemen naast twee duiven waarvoor werd betaald. De ‘Superduivin‘ stamt grotendeels uit het soort van bakker Meesters uit de Heen en dat soort werd verkregen via kastelein Piet Schot uit de Heen. Hij had een ploegje duiven voor een zacht prijsje van bakker Meesters uit de Heen overgenomen. Bakker Meesters had alles verkocht maar een aantal duiven was blijven zitten en daar wilde hij ook van af. De ‘Kruisbek‘ van 1976 stamt langs moederskant ook uit dat Meesterssoort met het ‘Zilvervosje‘ van 1947 aan de basis. Het stamkoppel van de ‘Kraag‘ en de ‘Superduivin‘ zit ook in de klepper waarop nu alle ogen gericht zijn en wel de nationale Barcelonawinnaar 2019 genaamd ‘Techno M‘ met ringnummer NL13-1289290.
 

Ultieme doel
Al vele jaren is het hoofddoel van het fondseizoen bij Wim Muller de wedvlucht Barcelona. En daarop wordt jaarlijks een fikse ploeg gekorfd tot een 80-tal de laatste jaren. Dit jaar toog Wim met 85 duiven naar het inkorflokaal de Nishoek in Kruiningen. En dat waren 57 duiven en 28 doffers en 48 duiven hadden nog nooit de Spanjevlucht gevlogen en 37 al wel. De doffers waren allemaal weduwnaars en de duivinnen werden allemaal op nest gekorfd en de neststanden varieerden van eitjes tot en met jongen van 4 tot 5 dagen. De andere ZLU-vluchten staan ook het programma maar daarop worden kleinere ploegen of ploegjes gekorfd en eerder had hij 3 van de 5 op Pau en 6 van de 17 op Agen oud in de prijzen. De winnaar ‘Techno M‘ ging voor de vierde keer naar Barcelona en voor de vierde keer vliegt hij prijs en hij sluit af met de 1^e nationaal. In 2016 won hij de 239^e Barcelona tegen 5239 duiven. In 2017 volgde de 738^e Barcelona tegen 4504 duiven en in 2018 vloog hij nationaal (net) geen prijs en internationaal prijs 3350 tegen 15.700 duiven. Dit jaar vertrok hij als weduwnaar en dat was ook in 2016 het geval. In 2017 en 2018 was hij een nestdoffer toen hij naar Barcelona ging. Op de zware en onregelmatige Barcelona van dit jaar viel Wim Muller het totale resultaat tegen en hij zei het niet goed te vinden. Op zaterdag kreeg hij na 14.17 uur nog drie duiven om 17.36, 19.20 en 22.22 uur door. Op zondag klokte hij om 6.54 uur de vijfde duif en toen ik hem aan de lijn had viel om 10.45 uur de 17^e duif en daarmee waren in de Nishoek de prijzen juist verdiend. Op St. Vincent is het plan nog vijf duiven te korven terwijl hij twijfelde over een doffer die vorige jaar 15^e asduif ZLU is geworden met prijzen op Pau, St. Vincent en Perpignan. Van Pau kwam hij namelijk flink gewond terug en was toch de eerst aankomende duif van die vlucht. Op zondagmorgen werden Wim en Rina Muller ook gebeld door Luci van der Wegen uit Steenbergen om hen te feliciteren met de 1^e nationaal Barcelona. En in dat gesprek was Luci duidelijk geëmotioneerd en vertelde ze dat ze haar overleden echtgenoot Toon ook had verteld dat Wim nu ook Barcelona heeft weten te winnen. Aan de Ravelijnstraat in Steenbergen wonnen Adriaan en zoon Toon Barcelona in 1973.
 

Nieuwe start
De laatste twee jaar is de duivensport bij Wim en Rina Muller duidelijk in een ander daglicht komen te staan. Sinds ze weten dat ze naar een nieuwe adres in Goes gaan verhuizen worden er geen jonge duiven gekweekt die in Groene Sas (Wilheminadorp) mogen uitvliegen. In 2018 zijn er wel jongen gekweekt die naar zoon Andres in Goes zijn gegaan. Hij woont al rond het Goese Meer en vliegt daar al met duiven. Op Bergerac (2-8) zal hij naar alle waarschijnlijkheid daar met jaarlingen van pa zijn debuut op de grote fond maken. Rond het Goese Meer hebben Wim en Rina ook een bouwperceel en daar zal na de bouwvakvakantie de bouw van hun nieuwe huis beginnen. Ze komen daar fraai aan het water te zitten met de mogelijkheid om een boot(je) aan te leggen en een hengeltje uit te werpen. De duivensport zal daar op een kleinere schaal voortgezet worden met jongen van 2020. Oude duiven zullen als kwekers meegenomen worden maar niet overgewend worden. De vader van Wim Muller was uit Dordrecht afkomstig en zijn moeder kwam uit het naburige Oud-Sabbinge. Zijn vader was binnenvaartschipper en een deel van zijn jeugd groeide Wim op bij zijn oma en opa in Oud-Sabbinge. In zijn jonge jaren heeft Wim ook nog een korte tijd zelf gevaren. Echtgenote Rina komt uit Steenbergen en zij woonde in haar jeugd midden tussen de vele goede fondspelers die de plaats indertijd kende. En met duiven van verschillende fondmannen uit Steenbergen en omgeving bouwde Wim fondstam in de beginjaren op.

Eijerkamp-Muller
Nadat Hans Eijerkamp na het seizoen ‘85 de vliegploeg had aangekocht bleef er nauw contact tussen Wim en de familie Eijerkamp. En eind 1988 kwam er zelfs een samenwerking tot stand om voortaan onder de naam Eijerkamp-Muller in Wilheminadorp te gaan vliegen. En dat duurde drie keer een termijn van vijf jaar en in totaal 15 jaar tot en met 2003. In het eerste jaar was het al gelijk bingo met 1^e nationaal Perpignan dat tevens de 1^e internationaal duivinnen was. In 1990 volgde de 2^e nationaal Barcelona en de 1^e nationaal Bordeaux jaarlingen en de naam Eijerkamp- Muller ging over ieders lippen. Als we naar de afkomst van de Barcelonawinnaar kijken dan zien langs vaderskant ‘de Genaaiden‘ van 1982 vol in beeld. Deze ‘Genaaiden‘ behoorde tot de vliegploeg die in 1985 de Europacup won en daarna nar Eijerkamp ging. In 2000 kwam uit hem een zoon naar Wilhelminadorp terug en wel de ‘Master Genaaiden M‘ en de ‘Genaaiden stond toen tegen een dochter ‘Golden Breeder‘ en zijn moeder was een dochter van het Superkoppel (de Kraag en Superduivin) waaruit ook de ‘Genaaiden‘ zelf werd gekweekt. ‘Master Genaaiden M‘ koppelde Wim Muller tegen een duivin die afstamt van een duif van (wijlen) Flip Steketee uit Yerseke en wel uit zijn twee kopvliegers op Dax en een duif ingeteeld naar de ‘Genaaiden. Langs moederkant zien we voor driekwart duiven van Ysbrand Kaptein uit Akersloot maar zijn 2^e nat. Sint Vincent was weer voor 50 procent Muller terwijl de ‘Orhan‘ van de gebr. Brugemann uit Assendelft dat ook was. Ongekend sterk hebben jaren Piet en Marco Houtekamer uit Oud-Sabbinge op Barcelona gepresteerd en in 2000 wonnen ze internationaal Barcelona. En zij deden dit (bijna?) volledig met Mullersoort. Piet Houtekamer was een oom van Wim Muller en een broer van zijn moeder. Zelf weet ik van een andere liefhebber die met Mullersoort indertijd geweldig op de ZLU-vluchten wist uit te pakken en dat was Jan Moerman uit het Westlandse Wateringen. Hij had zijn vlieghokken in een kassencomplex zitten.

Spel
De vliegers en kwekers zijn half maart door Wim gekoppeld. De weduwnaars zijn op eieren gekomen en daarna begon al het weduwschap. De nestduivinnen zijn ook grotendeels gescheiden zittend ingevlogen en daarvoor heeft het inkorfcentrum Nishoek optimale mogelijkheden met extra trainingsvluchten die door een Belgische vervoerder worden aangeboden. Sinds een aantal jaren gebruikt Wim de producten van DuifVitaal en dat zijn puur natuurlijke producten. Voor het seizoen gaat hij met een aantal duiven en mest naar dierenarts Vincent Schröder in Kerkrade en naar zijn bevindingen wordt gehandeld. Standaard kuurt Wim zijn duiven twee tot drie dagen voor een grote fondvlucht tegen de koppen. Het voer betrekt Wim van Ronny van Tilburg uit Baarle-Hertog en bij hem heeft hij een eigen mengeling laten samenstellen en die mengeling wordt intussen ook aan andere liefhebbers verkocht als die dat wensen. De weduwnaars trainen om 8 uur en 5 uur in de namiddag en de nestduivinnen kunnen ‘s middags hun vleugels strekken als nestduivin en eerder als losse duivinnen. Zonder jonge duiven en jaarlingen is het duivenwerk nu een stukje minder en op kleinere schaal wenst hij het ook op het nieuwe adres te gaan doen. Eerder strenger selecteren en dan met een tiental duiven na Barcelona gaan.

Moët et Chandon
Een speciaal flesje champagne hadden Wim en Rina in hun wijnklimaatkast staan. Ze verkregen die in 1997 van een Engelsman na het behalen (voor de tweede keer) van de Europacup. Ze moesten hem bij een speciale gelegenheid ‘soldaat‘ gaan maken en dat werd het winnen van de 1^e nationaal Barcelona. Intussen was hij dus 20 jaar in huis totdat het zover was. De champagnefels kon worden ontkurkt en het glas geheven. De fles heeft een jaartal en geeft volgens Wim aan dat die lang houdbaar is en van een speciaal wijnjaar is. Ik vroeg Wim ook nog hoe het kwam dat de vlucht zo moeizaam en relatief slecht is verlopen. Wat zou de oorzaak kunnen zijn? Het antwoord van Wim was nuchter en duidelijk: “Als jij het weet mag je zeggen en dan weet ik het ook!" En de duiven kunnen we het niet zelf vragen. Welke route heeft een Barcelonaduif zoals de ‘Techo M‘ van Wim Muller afgelegd en waar lagen de problemen en hindernissen? We kunnen er slechts naar gissen zonder iets met zekerheid te kunnen zeggen en stellen. De droom van het winnen van Barcelona is aan de Goese Sas voor Wim en Rina uitgekomen. Hulde voor de winnaars en hun winnende duif!

Ad van Gils