Roger Moermans
- zaterdag 13 juni 2020
Gisteren hebben we de eerste vlucht vanuit Franrijk gevlogen en wat keken we daar naar uit. Het gevoel dat alles weer een beetje de normale kant op gaat met de duivensport lag hier aan ten grondslag. Verleden week hadden onze duiven een zware dobber achter de rug vanuit het Limburgse Ysselsteyn. Ervaren dagfond vliegers arriveerde hier uren na de prijzen en veel topliefhebbers zijn gewoon nog abnormaal veel duiven kwijt op een vluchtje van amper 100 km.Door het feit dat er bijna geen duiven nakomen blijft het een groot raadsel wat er daar mis gegaan is. Wij zijn hier zelf ook 5 duiven kwijt geraakt, waaronder één oude duivin en 2 belofte volle jaarling doffers, die ik nog graag terug zou zien komen. Onze overige 61 andere duiven hadden we Vrijdag avond ingekorfd in mijn nieuwe club in Lekkerkerk. Waar het inkorven ongelooflijk snel en goed gebeurt door ervaren inkorver Teus, die helemaal in zijn eentje toch maar even rond de 1000 duiven uit de mand moet pakken en daarna in moet korven.Hopelijk gaat dat gauw veranderen en hoeft Teus binnenkort de duiven alleen nog maar aan te pakken en in te korven.
Zaterdagmorgen waren we vroeg uit de veren en bekeken we de weersverwachting op de computer. Het zou een razendsnelle vlucht worden en dus precies tegenovergesteld als de week ervoor. Toen ik even op facebook keek, kreeg ik een chat van Max van Dongen en hij vroeg me wat ik van het weer vond. Ik vond het weer prima maar sprak mijn angst uit dat de duiven te vroeg gelost zouden worden. Dat vond Max maar vreemd, juist zo vroeg mogelijk lossen was zijn gedachte.Ik vertelde Max dat ik hele nare ervaringen heb met vluchten die vrijdagavond werden opgehaald en met veel pijn en moeite op tijd in Franrijk arriveerde en dan vroeg gelost werden. Max vertelde mij dat met deze wind hij bang was voor Hardinxveld en dat zij vandaag alles wel zouden oprollen. Ik voorspelde Max dat dat niet zou gebeuren omdat er teveel Zuid in de wind zat en dat het vandaag een kansloze missie zou worden voor iedereen die op een kortere afstand dan Reeuwijk zou wonen.
Even later arriveerde Jochem met mijn kleindochter Evi op zijn armen. Nico moest de verjaardag van zijn vrouw Ellie vieren dus die bleef vandaag thuis.Ik voorspelde dat de 217 km van uit het Franse Niergnies binnen 2 uur zou moeten worden afgelegd voor een knal vroege duif. De duiven waren om 8.35 gelost, dus even voor half 10 werden de figurita’s uit het hok gehaald en betrokken we onze post. Over de schutting nog even contact gezocht met buurman Arie, waar ondertussen ook al enkele letters gearriveerd waren. Links en rechts van ons en in de richting Sliedrecht zagen we pikzwarte wolken maar het was toch prachtig vliegweer. We tuurde de lucht af op zoek naar duiven maar er was geen duif te zien. Dan plotseling een duif die recht boven ons naar beneden komt vallen maar door de harde wind niet in een keer op de klep kan landen en opnieuw een rondje moest maken over de tennisbaan. Terwijl hij een 2e poging ondernam kreeg hij gezelschap van een door mij op gegooide Figurita en samen doken ze op de klep. Pffff de kop was er af. Ik ben namelijk altijd bang dat een duif die alleen komt met zoveel wind te lang blijft vliegen. De jaarling doffer die het presteerde om als eerste op mijn hok te arriveren was geen gelukzoeker maar ook als jonge duif al één van mijn betere duiven.Zijn broertje vloog op de zware Pont Max afgelopen jaar TT en 2 eerste prijzen. Een nieuw talent die zijn neus laat zien zullen we maar zeggen. Onze 2e duif liet toch wel enkele minuten op zich wachten en dat gaf ons het gevoel dat deze jonge doffer wel eens heel vroeg zou kunnen zitten. Dan komt nummer 2 en al snel gevolgd door nummer 3 en dan is het puur genieten praktisch allemaal komen onze duiven één voor één over de tennisbaan aan gedoken en terwijl ik in het hok de boel een beetje aan het ordenen ben komt de ene na de andere binnen stormen.
Een werkelijk prachtige vlucht zo hebben we deze in het duivenmelkers jargon genoemde “waaivlucht” ervaren dit weekend en toen we om 12.00 af gingen slaan miste we nog één duif, die overigens vlak na onze thuiskomst arriveerde. Hard voor de wind kunnen ook prachtige vluchten zijn zoals deze Niergnies van afgelopen zaterdag. We beginnen in onze nieuwe club met een prima resultaat.Er stonden 504 duiven in het club concours. Onze duiven vlogen 1-4-8-12-16-17-19-20-21-27-32-33-34-35-36-38-39-40 enz 32/61 een resultaat waar we dik tevreden mee kunnen zijn. Ondertussen blijkt dat in ons rayon A van Gouwe en Ijssel, onze doffer ook de 1e prijs wint tegen en daar tegen 1744 duiven. Ik had tijdens het afslaan al gehoord dat er bij de Bruyn in Reeuwijk een groep van maar liefst 12 duiven tegelijk op klep was geland en bij Verkerk idem dito.
Ik lees vanmorgen op facebook dat W de Bruyn weer de hemel in worden geprezen door zijn ongelooflijke prestatie maar laten we wel nuchter blijven en een paar nuances toevoegen. Er wordt op dit moment niet gerouleerd (door de corona crisis worden er op dit moment geen extra handelingen verricht) dus de groep Reeuwijk is weer als eerste los. Wie mijn column “Valse start of vliegende start ” heeft gelezen,die weet ondertussen ook wat 20 km over vlucht op een Vitesse vlucht met hoge snelheid voor voordelen op de achter vlucht oplevert.Als twee duiven even hard naar huis zijn gevlogen wordt de duif op de achterhand automatisch de winnaar,niet door zijn fysieke prestatie, maar door de door ons foutief gehanteerde rekenmethode. Dit in combinatie met de hoeveelheid ingekorfde duiven waardoor er ook nog stayerende groepjes duiven arriveren. (Dat zien we ook bij Peter v.d. Merwe dit weekend) Dus daar in Reeuwijk, een geweldig resultaat met een werkelijk verpletterde uitslag maar wel met een paar fikse kanttekeningen wat mij betreft. Op naar Peronne volgende week en dan hopelijk met een beetje duivenweer.
Fijne zondag,
Martin,
