- dinsdag 11 juni 2019
In de kop van een duif is het tegenwoordig een hele andere manier van oriënteren, want het aardmagnetisch veld is inmiddels 10 % gedaald in kracht. En dat is voor ons liefhebbers van de duivensport een akelige zaak, immers niemand wil bijvoorbeeld zijn kroost verliezen. Kijk, voor een oude duif is het veelal een zaak van op tijd zichzelf aanpassen. Maar een jonge duif van amper 100 dagen ligt dat natuurlijk anders. Die heeft nog niet al zijn hersencellen op een rijtje en raakt daardoor eerder zijn oriëntatie kwijt.
Ik heb een soort van herseninhoud plaatje om aan te geven, waar we vooral op moeten letten zeker bij onze jonge duiven tot circa 100 dagen. Ik heb het idee dat de voorkwab (prefrontale cortex) de laatste is in de rij om volledig actief te zijn. Daar waar naar mijn mening een duif zijn landschapsbeelden rondmaakt. Bijvoorbeeld, het beeld dat het heeft van zijn dorp, stad en rivieren enz. Normaal gesproken doet een jonge duif niks anders als deze informatiebeelden vernieuwen. Dus tijdens zijn eerste 100 dagen uit het ei moeten we eigenlijk verwachten, dat ze vrij regelmatig een andere trainingsprestatie willen nastreven. Oké, niet zo bewust als een mens dat kan. Maar op instinctniveau is tijdens elke trainingsvlucht boven zijn geboortegrond een zaak van steeds nieuwe landschapsbeelden opnemen.
Nu bekend is dat de aardmagnetische kracht 10 % is gedaald, mogen we zelfs rekenen op een minimale verlenging van de inprentingsfase tot circa 110 dagen. Dat lijkt een redelijk eenvoudig te nemen hindernis, maar de meeste melkers leren de jonge duiven op tot 100 dagen. Om ze dan mee te geven met de eerste containervluchten. Ik zou zelf liever zien dat de jonge duivenvluchten minimaal 2 weken later worden gepland. Puur omwille van de omstandigheden, zoals ik hierboven heb omschreven.
Op dit moment ben ik aan het kijken of we een nieuwe weg kunnen inslaan. Ik bedoel hiermee, is het mogelijk om de lichaamseigen ijzersporen in het bloed te ondersteunen. Maar het is nog veel te vroeg om hierover succesvol naar buiten te treden. Wat ik wel kwijt wil is dat een oplossing kan zijn om bijvoorbeeld met grafietkoolstof de ijzersporen te versterken. Alleen, we moeten ons niet al te snel rijk rekenen, want naast een verminderde aardmagnetische kracht. Is ook de zon met zijn toenemende elektromagnetische kracht een belangrijke tegenspeler in de soms dramatische verliezen aan jonge duiven.
Kortom, het blijft zoeken naar uitwegen…
